Εκτος απο το γελιο, μου εφερε και θυμησες....Θυμησες απλες και συγκινητικες, απο μια αρχαια
εποχη...Που ημαστε κι εμεις νιοπαντροι με τη Μαρικουλα...
Γιατι την κανω αυτη την αναρτηση;;;
Μα γιατι τα παιδια μας σημερα ειναι "της παντρειας"...
Γιατι οι εποχες...αλλαξαν...Και πολλα σημερα ειναι ξεπερασμενα...
Γιατι, ακουω και βλεπω γυρω, οτι οι νεοι σημερα, δυσκολευονται να στησουν σπιτι...
Γιατι θελω, τιμης ενεκεν, να δωσω μια εικονα της εποχης...
Πριν αρχισω, να πω μερικα στοιχεια για τα...σογια της Μαρικουλας...
Ο πεθερος μου ηταν...Βοσκος...Απο ενα χωριο της Αττικης γης που...Ολοι ηταν βοσκοι...
Η πεθερα μου...δεν ηξερε να μαγειρευει...Οπως αντιλαμβανεται κανεις σημερα το μαγειρεμμα...
Εγω παλι..Δεν ειχα γονεις...Ζουσα απο πολλα χρονια μονος μου σε μια πολυ γλυκεια γκαρσονιερα...
Δουλευαμε και οι δυο...Τη Μαρικουλα τη γνωρισα στο εργοστασιο...Φαμπρικοζευγαρο...
Παντρευτηκαμε μια...Τριτη...και μετα την εφερα στην γκαρσονιερα...
Το σπιτι;;; Στα τουβλα...Δουλευαμε μαζι με τους μαστορους...
Περιουσια;;; Μια ντουλαπα ρουχα, ενα τραπεζι με τεσσερις καρεκλες,ενας καναπες κρεβατι,
μια βεσπα 50κ ε...και...Αγαπη...Ενα καραβι απ αυτην...Απριλης 1980...
Γυριζαμε απο τη δουλεια, βαζαμε το τηγανι η το κατσαρολι στο πετρογκαζ και με τη βοηθεια ενος βιβλιου με συνταγες και τη...φαντασια μας...Μαγειρευαμε...
Αμα πετυχαινε...Το τρωγαμε...Αμα δεν πετυχαινε...το πετουσαμε, ο ενας στον αλλο και γελαγαμε...Ζητω η ευτυχια..Ευτυχως που το [μεγαλο] εργοστασιο, ειχε εστιατοριο μεσα...
Και σουπερμαρκετ... Τα καλυτερα μας χρονια...
Ναι...ξερω...Ειναι μελο...Αλλα ειναι αληθινο...
Στο σπιτι μας μπηκαμε...Οταν ο Σουγιαδακος ηταν στην πρωτη δημοτικου...
Τοτε καναμε γλεντι τρικουβερτο... 40 ατομα συναδερφοι, συγκενεις και φιλοι...
Τοτε πηραμε και την...πρωτη μας...Κρεββατοκαμαρα...
"Ναι...ξερω...Ειναι μελο...Αλλα ειναι αληθινο..."....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς γι'αυτό σε διαβάζω... Γιατί άσχετα αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σου σε κάποια πράγματα η γνησιότητά σου, αυτό το αληθινό που βγάζεις, με αφοπλίζει... με νικά... με συνεπαίρνει... με συγκινεί... Πιστεύω πως ξέρεις καλά πόσο μα πόσο πλούσιος είσαι....
Αχ, βρε Μαχαίρη... Δεν ξέρω αν είναι "ξεπερασμένα" ή αν, πολύ απλά, έχουν ποτιστεί τόσο τα κεφάλια ώστε, τα standards υπαγορεύουν ότι το ζευγάρι πρέπει να "μπει" σ' ένα σπίτι που θα θυμίζει από έκθεση "διά χειρός"... μέχρι κατάλογο IKEA...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, "πρέπει" το σπίτι να έχει τις "x" προδιαγραφές, να είναι τουλάχιστον "τόσα" τμ., να 'χει και το 'να, και τ' άλλο... και το παράλλο... Και να το στεγαστικό και τα καταναλωτικά (γιατί πρέπει να βάλουμε και συσκευές εντοιχιζόμενες και inox) και...
...Και χάνεται η ομορφιά της απλότητας, παραγκωνίζονται οι αξίες... και το καράβι "Αγάπη" αρχίζει να μπάζει νερά (αν ήταν καράβι. Γιατί, πολλές φορές... δεν είναι καν καράβι. Βαρκούλα είναι, γρήγορα τα τρώει τα ψωμιά της, τα μεγάλα ταξίδια και τις φουρτούνες, πώς να τ' αντέξει...;)
Δεν ωραιοποιώ το τότε αλλά πόσοι χωρούσαμε σε ένα σαλόνι ίσα που χώραγες τόσα άτομα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ένας πάνω στον άλλο, με το πιάτο στο χέρι..στο πάτωμα η καράφα με το κρασί και γέλια...
Mαχαιρη καλημερα, Απριλη του '81 παντρευτηκαμε με το κατινακι, εμεις ειχαμε ενα χοντα παπι και ηξερε να μαγειρευει, μεχρι κουκια ομελετα [φτου], το σπιτι γεματο κοσμο, καθε βραδυ σχεδον ειχαμε ''λαικο'' συσσιτιο, φοιτητες, εργατες απο αλλες πολεις, ''φιλους'', ολα τα βδομαδιατικα της οικοδομης πηγαιναν στο ''πριζουνικ'', αλλα κεφι, γελιο και αγαπη, αλλα ρε μαστορα τοτε υπηρχαν δουλειες, που ειναι τωρα το εργοστασιο ''σου'', που ειναι τα μεροκαματα στην οικοδομη, τοτε, ο εργατης στην οικοδομη επαιρνε ενα με εναμισυ κατοσταρικο κατω απο τον μαστορα, 1100-1200 δρχ. μεροκαματο, το ρευμα το τηλεφωνο, η βενζινη ητανε ας το πουμε σε ''λογικες'' τιμες, τωρα που υπαρχουν δουλειες και οταν οι παγιες αναγκες σε ενα σπιτι, ''τρωνε'' σχεδον το 50% των εσοδων του.............
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστευω οτι τωρα ειναι πολυ δυσκολα για τους νεους ερωτευμενους, να ξεκινησουν σπιτι, πρεπει να τους βοηθανε σε ''μονιμη'' βαση οι οικογενειες τους, θα υπαρχουν δουλειες, βλεπεις που το πανε οι π......το πραγμα, πανε να κοψουνε τα παντα και να μας δινουν, ελεημοσυνες μισθους και συνταξεις.
Βεβαια μεσα σε ολα υπαρχουν και πολλα παραδειγματα σαν αυτο που λεει η Ντρουσιλα, τα παιδια τα εχουμε ''καλομαθει''-''κακομαθει'', ολο το ''πακετο'' ειναι μαλλον ''απαγορευτικο'' για καμαρουλα μια σταλια δυο επι τρια...
εμείς Μαχαίρη μου έτσι ζούσαμε.στο πρώτο φαγητό που μαγείρεψα μου έδινε οδηγίες ο άντρας μου.τώρα κακομάθαμε τα παιδιά μας,γιατί οι γονείς δεν θέλουν να ταλαιπωρούνται τα παιδιά.είναι σωστό;είναι λάθος;τι να πω.καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλε Σπυρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοσο πλουσιος...Ο καθ ενας μπορει να ειναι...
Αλλα...
Δεν ξερω τι εγινε...Η χαρα χαθηκε, καπου στο δρομο...Ολοι βαζουμε μπροστα τα κοστη...Και αρχισαμε να φοβωμαστε...
Εγραψα καποτε στον φιλο ΚΟΥΛΠΑ...
Οταν κοιτας πολλη ωρα καποιον αγνωστο στο τραινο...Σου ριχνει μια αγρια ματια...Λες και τον εβρισες...Αυτο δεν ειναι ανυποφορο;;;
ΝΤΡΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι φιλη μου. Με βρισκεις συμφωνο εδω...Δεν επιλεγονται οι σωστοι ανθρωποι, και αυτοι που επιλεγονται, δεν εχουν τα σωστα κριτηρια...
Αμα δεν παλαιψει το νεο ζευγαρι, πως θα "δεσει";;
Τι θα τους ενωνει;;; Τα εντοιχισμενα; τα κινητα;
Τα αυτοκινητα;
Κι ο γονιος που εχει;;; Παει καλα...
Αυτος που δεν εχει;;
ΑΧ Αντιγονη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοσο μου εχουνε λειψει ολα αυτα τα τρελλα...
Τα σοιλε γλεντια, με ενα πικαπ...
Και το κρασι χυμα, που ηταν καλλιτερο απο το καθε επωνυμο...
Τωρα, για να παμε επισκεψη...Ντυνομαστε...
Αχ Δημητρη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ειναι τα λεφτα που λειπουν...Ειναι ΚΑΙ τα λεφτα...Αλλα...Η γνωμη μου ειναι, οτι πιο πολυ λειπουν τα...τσαμπα...Η αγαπη, η εμπιστοσυνη, η καλη φιλια, η τρελλα...
Και ολα αυτα οι νεοι, πρεπει να τα...πληρωνουνε...
Ετσι, οσα λεφτα και να εχουνε, δεν τους φτανουνε..
Που ειναι τα σογια που ερχοτανε καθε Σαββατο;;
Δεν ερχονται γιατι δεν εχεις να τους ταισεις;;;
Γιατι τα παιδια κανουνε παρτυ στου...Ταδοπουλου;;;Γιατι πληρωνουνε χρυσο το μπουκαλι;;Δεν εχουνε σπιτια, να μαζευτουνε να γλεντησουνε;;;
Fortunata..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω, λεω στα παιδια μου...
Χαρητε, οσο μπορειτε το...τσαμπα...
Τα οσα δινει ο Θεος δωρεαν...
Την αγαπη, το κεφι, τα γλεντια, τα ωραια...
Γιατι αυτα ειναι πραγματικα...Ανεκτιμητα...
Αχ! βρε Μαχαιρη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιο από πάνω μου με αποτελειωσε !!!
Τι καλός που είσαι !!!
Πειράζει που με πήραν τα ζουμιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το καράβι αγάπη λείπει...πια..
Καλησπερα
Ελευθερια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι ζηλευτο, που εισαι σ αυτη την καταπληκτικη ηλικια...
Με το μυαλο σφουγγαρι, για την γνωση..
Με το αγνωστο μελλον, προκλητικο, ξαπλωμενο εξω απ την πορτα σου..
Με την αγαπη να σου κλεινει το ματι,πισω απ την
κοντινη γωνια...
Με το σωμα σου, φλογα καμινισια, και μεταλλα να λιωνει, και ξιφη να φτιανει και καστρα να κυριευει...
Καθε πρωινο, σου ευχομαι, να ξυπνας και να χτυπας με ενθουσιασμο παλαμακια δυνατα...
Γιατι τις στατιστικες και τα μαθηματικα της ζωης σου τα κρατας σφικτα στα δυνατα χερια της νιοτης σου....
Οι εξισωσεις σου ακομα δεν εουν λυθει...
Και τα ποιματα σου...Τωρα γραφονται..
Πατωντας πανω στους αθανατους στιχους του Καβαφη
'Τα Κερια" "την Ιθακη" "την Αλεξανδρεια"...
ΚΟΥΛΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για σενα το παραπανω σχολιο ισχυει...
Και την απογοητευση σου, να βαφτισεις ΕΜΠΕΙΡΙΑ...
Και τα λαθη σου ΓΝΩΣΗ...
Την κριτικη στη ζωη σου να την κανεις ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΕΣΥ
κατα πως γουσταρεις...Οχι οι αλλοι,μονο εσυ ξερεις ΟΛΑ τα δεδομενα...
Και να μην περπατας, οταν πινεις καφε...
Με πήραν και εμένα τα ζουμιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ φίλε μου...
Kαι γω σας ευχαριστω, για την παρουσια σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σενα και την Κουλα...
Δεν φοβαμαι κανεναν με τετεια νιατα...
Ομορφο το τοτε γιατι ηταν γεματο με αγαπη κατι που λειπει στο τωρα.. Αν και παιδι του τωρα εχω αποψεις του τοτε και ναι ολα ειναι πιο δυσκολα αλλα προσαρμοζομαι, αυτο που μου λειπει ειναι η αγαπη του αλλου μου μισου και μονο αυτο.. Οταν ερθει θα ειναι ολα ''μαγικα δυσκολα''!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστουμε που μας ταξιδεψες!
Μαρουλοφιλακια!!
Μου άρεσε όλη αυτή η νοσταλγία και η αγάπη που βγαίνει απ' τις γραμμές ετούτες μαχαίρη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ξέρεις τι καταλαβαίνω εγώ??? πως όλα τούτα που μας δένουνε με αυτόν τον κόσμο και μας σέρνουνε πίσω από δάνεια, πιστωτικές, χρέη και τοκοχρεολύσια... δεν είναι τίποτε παραπάνω από αποτυχημένους τρόπους να κατακτήσουμε αυτό που είχατε, εκεί τα πρώτα χρόνια της ζωής σας εσύ και το Μαρικάκι... την αγάπη και την ευτυχία.
Να είσαι καλά.
Maroyli
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου εισαι παιδι, διαβασε το σχολιο προς την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ πιο πανω...Σε αφορα αμεσα...
ΦΥΣΙΚΕΝΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδη 31 χρονια, δεν τα χρειαστηκα τα λεφτα, οπως και συ πιστευω, για να γελασει η Μαρικουλα, κατεληξα στο συμπερασμα....
Τα πιο σπουδαια τα δινει ο Θεος...Δωρεαν...
Τρεχοντας για τα λεφτα, χανεις τα...δωρεαν
Επιλεξε...