ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ......ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΑΣ...

Το μαθημα της Ιστοριας...

Ποσους μπατσους εχει φαει...

Ποσες μεταρρυθμισεις...

Ποσες σφαλιαρες...

Ποσες μουτζες...

ΟΜΩΣ...

Εκαταφερε να υπαρχει...Ακομα και στη ΧΟΥΝΤΑ...

[που την επιασε και την εκανε'λαστιχο' κατα τα συμφεροντα της...]

Ομως...δεν ετολμησε να την..καταργησει...

Ουτε να την τοποθετησει στα....Επιλογης...

Γιατι...Δεν επιλεγεις, να μαθεις, πουθε κρατει η σκουφια σου...Η να μη μαθεις...

Μπορει μονο να κρινεις...Αυτα που διαβαζεις...[αν ειναι σωστα η οχι...]

Και να ψαξεις, με επιχειρηματα...Να βρεις τη δικη σου αληθεια...

Δεν μπορεις να επιλεξεις...Δεν μαθαινω Ιστορια...Γιατι δεν με ενδιαφερει...Γιατι ειναι ψεμματα...Γιατι εχω..αλλα ενδιαφεροντα...Γιατι δεν εχω χρονο...

Καθε τι που μπορει να σε ενδιαφερει...Εχει την ιστορια του...

Ιστορια της τεχνης...

Ιστορια της μουσικης...

Ιστορια...Των φυσικων επιστημων...

Ιστορια...Της αρχιτεκτονικης...

Ιστορια....Της ορειχαλκουργιας...Της μεταλλουργιας...Της Υφαντικης...Της Μοδας...

Καθε τι που εχει γινει...Εχει, μια μικρη η μεγαλη...Ιστορια...

Ακομα και ενας...δεσμος με μια γυναικα...Που τωρα..την εχεις ξεχασει πια...

Και ενα χαλασμενο σπιτι...

Ενας ξεραμενος κηπος...

ΕΝΑ ΠΤΩΜΑ...

Εχει μια ιστορια...

Οταν...δεν σ ενδιαφερει η ιστορια...Το μαθημα, λεω...

Στην ουσια...Δεν θες να μαθεις...Πως ξεκινησε,πως εξελιχθηκε...Και που ειναι τωρα...

Το καθε τι...

Δηλαδη...

Δεν σ ενδιαφερει...

ΤΙΠΟΤΑ...

Δεν θες να κρινεις...Να παρεις θεση...[εστω και λαθος, και μιση...Και αναποδη, και μισερη]

Δε θες να παρεις..καμμια ευθυνη...

Μηπως...Δε θες και να υπαρχεις καν...;;;

Μηπως..Καταντας, ενα μηχανημα...Που θες μονο να βγαζεις..λεφτα..;;

Μηπως, αντι να ζεις...Απλα επιβιωνεις...Μεσα σ ενα...χαος αγνοιας, που επελεξες μονος σου...

Η...Το χειροτερο...

Επειδη δεν θελεις να ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΠΟ να διαβασεις...

Δικαιολογεισαι...Οτι δεν σ ενδιαφερει...

Και ξεμπερδευεις...

Τοτε...Δεν εισαι απλα αγραμματος, και επικινδυνος...Για οσους επηρρεαζει η παρουσια σου...

Εισαι τελειως ΑΨΥΧΟΣ...Αναισθητος και αβουλος...

Καταλαβες υπουργε μου...;;;

Αει να χαθεις...

Εισαι και μανα...

Και θελεις...τα παιδια σου...Να επιλεξουν...να σε..ξεχασουν...Θελεις να..χαθεις, στην ανυπαρξια...

Μα...ΟΧΙ...

Θα σε θυμωμαστε ολοι...Εισαι η ευρωβουλευτινα, που προτεινε, να βγουν τα ελληνικα, απο ευρωπαικη γλωσσα...[και δεν περασε...Απο δυο ξενους βουλευτες...Που σε εφτυσαν στη μουρη τοτε...]

Θα σε θυμωμαστε ολοι...Εισαι η υπουργος...Που κατηργησε την...Ιστορια...[εγινε μαθημα επιλογης]...

Τι να πω...Η γλωσσα ειναι φτωχη...Αληθεια...

Κατηργησες, τον λογο για τον οποιο...Με εστειλε η μανα μου στο σχολειο...

"Για να μαθεις γραμματα, ρε, [μου ειπε] Και να διαβασεις...Πουθε κρατει η σκουφια μας..."

ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ...

Στην αναρτηση σου..στις 25 1 11...Γραφεις πολλα πραγματα, πολυ σωστα...Ολα σεβαστα...

Και προσπαθησα, να απαντησω στο θεμα, γιατι ο κοσμος δεν αντιδρα...

Τοτε ειπα, οτι τα δανεια και οι καρτες, για το περιττο...Και η πλαστικη ιδιοκτησια,που μας προσφεραν...ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ...

Και με λες Παπαχελα...

Και λες, οτι "καταπια" την προπαγανδα των Σοσιαληστων, περι συνενοχης...

Και μου λες, για τους εργαζομενους, που πληρωνουν δουλευοντας, και με τοκους...

Και για τα δικαιωματα τους..Σε σχεση με το παραγομενο προιον..Και για το "χρειαζουμενο"

δανειακι για τη μικρη επιχειρηση...Τη μικρη βιοτεχνια κλπ...

Εχω λοιπον μερικες ερωτησεις...

-Πριν την εισβολη των τραπεζων...Πως ζουσαμε;;Ποια ηταν η ταξικη συνειδηση μας;;Πως παλευαμε, για την αυξηση στο μεροκαματο;;Ποσες δουλειες καναμε;;Πως τα φερναμε βολτα;;

-Εγινοτανε, πιο μαζικες, και πιο ταξικες διαμαρτυριες, η οχι;;

-Συνειδητοποιουσαμε, πιο πολυ τις ελλειψεις μας,η οχι;;

-Ξεχωριζαμε το αναγκαιο, απο το περιττο, η οχι;;

-Ηξερες εσυ πολλους..25ταρηδες[που να μη ειναι ο μπαμπας τους βιομηχανος] που να οδηγανε

αυτοκινητα αξιας πολλων χιλιαδων γιουρων;;;

-Ηξερες πολλους, μικροαστους,που να πηγαινουν τα παιδια τους σε ιδιωτικα σχολεια, και

να κανουν ιδιαιτερα μαθηματα πιανου, μπαλλετου,καρατε και αλλα χαζα;;

-Εμαλλωσες[πριν τις καρτες] πολλες φορες, με τα παιδια σου, για το χαι μοντελλο κινητο,

η για το ταξιδι στη Βαρκελλωνη, ΜΕ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ με το σχολειο;;;[τετραημερη]

Και για τη βιοτεχνια τωρα...

-Ο μπακαλης,ο ψιλικατζης,ο αλουμινας, ο υδραυλικος της γειτωνιας σου...Οδηγουσε Μερσεντα;;;[και αλλο αυτοκινητο η κυρια του...Και αλλο τα παιδια κλπ] Ετσι επρεπε να γινει;; Να φαγωνεται το κεφαλαιο κινησης του μαγαζιου, για τρελλες, στις Σευχελλες...

Και να υπογραφονται επιταγες...Φορα παρτιδα;;;

- Ο Οδηγος απο το καμιονι..Ο γειτωνας...Επρεπε να χρεωθει...Εκατομμυρια, για να αγορασει τρεις νταλικες;;

-Η ανθοπωλης, της γειτωνιας, επρεπε να φερει..Τροπικα φυτα εισαγωγη;;;

-Ο μαναβης, χρειαζοτανε τα..Τετραγωνα κολοκυθια απο το Ισραηλ;;Τα ντοματινια;;Τα

"τσελλερυ;;" Τα αβογκαντα;; Τα χειμωνιατικα καρπουζα;;;

Μεχρι και οι τσιγγανοι...Που ητανε πιο ανθεκτικοι στις σειρηνες του νεοπλουτισμου...Και που τους θαυμαζα, γιατι ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ...

Μεχρι και αυτοι...Αφησανε τα Ντατσουν...Και πηρανε κλουβες Μερσεντες...

Με δανεια τραπεζης...

Και για συνειδητοποιηση, και αγωνες....Μη μιλας...Εισαι.."παλαιολιθικος"....

Εχεις το "συνδρομο της Κατοχης"...Εχεις.."Ξυλινη γλωσσα"...Εισαι.."απο ιδεολογια φτωχος"

Και αλλα τετοια φαιδρα και γελοια...

Εφτασαμε στο σημειο...Την εποχη του "λαικου καπιταλισμου" και της "σιδηρας οικονομιας"

του Σιμητη...Με το χρηματιστηριο,που "εφαγε" τις οικονομιες ΕΤΩΝ των ανθρωπων...

Στον ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ...Να εχει ηλεκτρονικες πινακιδες...Με τις τιμες των μετοχων ΣΤΟΥΣ

ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ....Και οι λαχειοπωλες...Να δινουν, απο τηλεορασεως...

Συμβουλες...Για το ποια ειναι τα "καλα χαρτια" και πως παιζεται το "παραγωγο"...

Φιλος μου...Καθηγητης βιολογιας, εχασε 24οοοοοο[εικοσι τεσσερα εκατομμυρια δρχ] σε μια

υφαντουργια...Ενω ΗΞΕΡΕ οτι ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕ...ΔΕΝ ΠΑΡΗΓΑΓΕ...ΕΙΧΕ ΚΛΕΙΣΕΙ...

Διοτι υπηρχε...ΦΗΜΗ...Οτι θα την "αγοραζε" ο Κοκκαλης...[αγορασε, ο λυκος, μερικες χιλιαδες μετοχες...Και οταν "ανεβηκαν"τις πουλησε, ο λυκος, λεω...Ο λυκος ηξερε...Τα προβατα δεν ξερανε...]

Τι;;

Δεν ειναι αληθεια αυτα;;

Προπαγανδα του Παπαχελα ειναι;;

Αλλα φοβωμαστε, να καταλογησουμε,και στον κοσμο τις ευθυνες του, φιλε...

Ξεχασαμε, ποτε μας ειπανε, για πρωτη φορα..."παλαιολιθικους"...Και πιοι το ειπανε...

Ξεχασαμε...Τους Δημαρχους...Και τους Κοινοταρχες...Που διωρησαν...ΟΛΟ το δημο..

Στο Δημο...Και πως "χαθηκαν" οι δημοι στη Φιλαδελφεια, στη Χαλκηδονα, Στα Λιοσα, Στο Ζεφυρι...Στο Καματερο στο Περιστερι...Και αλλου...και αλλου...

Αλλα εγω θα τα λεω...Γιατι αυτα πιστευω...Και θα απανταω σε οποια κριτικη...Οσες φορες μου γινεται...Γιατι το ματς...Εχει κι αλλα ημιχρονα...Χειροτερα...

Και κομμουνιστης...Σημαινει ΚΑΙ να αγαπας την ταξη σου...Με την οποια φτωχεια της...

Να ξερεις...Ως που φτανουνε τα ποδαρια σου...Να πατας ΓΕΡΑ στο εδαφος..Με τις δικες σου δυναμεις...Οχι εξυπναδες, και νεοπλουτισμοι με δανεικα...

Και στη Βαρκελωνη...Να παμε...

Οταν μαζεψουμε τα λεφτακια...ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ...Οχι δανεικα απο τον...Εβραιο...Τον τραπεζιτη.

Γιατι αυτος ΞΕΡΕΙ οτι,κανοντας ακομα και τα...Κατσαβιδια...Εισαγωγη...ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ....Το ξερει...Το εχει καρατσεκαρει εκατο φορες...

Κι αν δεν μπορεις, να τον...Εξοντωσεις...Πληρωνοντας τον...

Θα ζητησει ΣΕ ΕΙΔΟΣ την πληρωμη του...

Κι οταν τα παιδια σου...Θα βγουνε στα ξενα...Η στα μπαρ...Για ανασφαλιστο και λαθραιο μεροκαματο...Οταν χασεις τη δουλεια σου...Γιατι τα Κινεζικα πλημμυρισανε τα ραφια...

Βρες εσυ τη δικη σου δικαιολογια...

Βρες εσυ...Γιατι τα 100 δις γιουρο...Τα εδωσε η κυβερνηση,των Τσολακανδρεου...

Στις τραπεζες...

Και δεν τα εδωσε...Για να εξοφλησει τα χρεη των υπερχρεωμενων...

Τα δικα μας λεφτα...[που τα παιρνει με τοκο, που θα πληρωσουμε εμεις,απο την ΕΕ και το ΔΝΤ]....Τα δινει στις τραπεζες...Να μας τα...δωσουν με τοκο...[αλλο τοκο]

Για να ξεπληρωσουμε τα....παλαιοτερα δανεια μας...

Για το ταξιδι στη Βαρκελωνη...Τα αβογκαντα...Τα κολοκυθια...Τα τσελλερυ...

Το μαθημα καρατε..Το μπαλλετο...Το γυμναστηριο, με μασαζ και πισινα...

Το κινητο θρη ντι...Με ενσωματωμενο..Λαπ τοπ..Για να ειμαστε στο φεις μπουκ...Συνεχως..

Το αυτοκινητο...Με την αφαιρουμενη,αυτοματα οροφη..Και το ξεκουραστο παρκιν...

Και....Καπακι...Το στεγαστικο...Της μαιζονεττας στο χωριο...

Δεν ειναι αληθεια αυτα ΔΗΜΗΤΡΗ;;;

Ο Παπαχελας τα λεει;;;...Κι εγω τα...εχαψα και στα λεω εσενα;;;

Μη με πιστευεις τοτε...

Μονο ρωτα...

Πως χρεωκοπησε ο δημος Ανω Λιοσιων...Παρα τα ΔΙΣ που επαιρνε ο Δημαρχος, απο τα σκουπιδια μας...[δικη μας η χωματερη..Δικα μας και τα σκουπιδια σας]

ΠΟΥ...Ξοδευτηκαν τα λεφτα αυτα...Ποτε και γιατι...

Σε ποια παραλια, και γιατι ειναι η κατασκηνωση του δημου...

Πως ανοικοδομηθηκε η πολη απο το σεισμο...

Και ποια ειναι η κατασταση τωρα...

Το ιδιο πραμμα...Θα το ξαναδεις να γινεται...

Και στην...Κερατεα...

Περιμενε...

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΚΑ....

Hταν μια φορα κι εναν,πολυ παλιο, καιρο...

Ενας Σοφιστης φιλοσοφος, που τον ελεγαν ΚΟΡΑΚΑ...Αυτος.λοιπον..Πουλουσε τις γνωσεις του..

Και τη σοφια του,επ αμοιβη...

Πηγε το λοιπον, σ αυτον τον Δασκαλο Κορακα...Ενας μαθητης, για να μαθει την τεχνη, των επιχειρηματων και του λογου...

Τον οποιον..μαθητη, επισης τον ελεγαν...ΚΟΡΑΚΑ...

Ο μαθητης, που ηταν και φτωχος...Συμφωνησε, με τον δασκαλο...Να τον πληρωσει ΜΟΝΟ εαν θα κερδιζε, την πρωτη του δικη...

Οταν, λοιπον, μετα απο καιρο...Ο μαθητης.."αποφοιτησε"...Στην πρωτη του δικη...Εκανε μηνυση

στον...Δασκαλο του...Ζητωντας απο το δικαστηριο, να τον δικασει...Διοτι δεν τον διδαξε καλα...

Και να τον...Απαλλαξει απο τα διδακτρα...

Ετσι,σκεφτηκε ο μαθητης...

Αν μεν "κερδιζε"τη δικη...Δεν θα πληρωνε, διοτι..αυτη θα ηταν η αποφαση του δικαστηριου...

Αν "εχανε"...Παλι δεν θα πληρωνε, αφου αυτη τη συμφωνια, ειχε κανει με το Δασκαλο...

Ο δασκαλος παλι...Σκεφτηκε...

Οτι...Αν αφηνε τον μαθητη να "κερδισει"..Θα πληρωνοταν, απο τη συμφωνια, που ειχαν κανει μεταξυ τους...Ενω...Εαν παλι "κερδιζε" αυτος, ο δασκαλος, τη δικη...Θα πληρωνοταν, επειδη "κερδισε" τη δικη...

Εδω εχουμε, λοιπον...Τεσσερις "αληθειες" που ειναι...δικονομικα σωστες, ΟΛΕΣ...

Και η δικη αυτη...Αποτελεσε ΜΝΗΜΕΙΟ...Για να ξερουμε, οτι ΔΕΝ υπαρχει αληθεια...

ΟΜΩΣ...

Ο δικαστης...[γι αυτο υπαρχουν Δικαστες, και οχι κομπιουτερ στα δικαστηρια...]

Αποφασισε...

Οτι ο μαθητης...Υποχρεωνεται, στην καταβολη των διδακτρων...

Σαν αντιτιμο, των υπηρεσιων, που ελαβε...Και ανεξαρτητα, απο τη συμφωνια, που υπηρχε, προηγουμενως...

Ετσι...

Ο ΚΟΡΑΚΑΣ...ΚΟΡΑΚΟΥ ματι ΔΕΝ βγαζει...Αλλα και ο δικαστης...Δεν εβγαλε τα...δικα μας...

Δεν αγνοησε, τον υπερκειμενο νομο της Πολης...Επειδη, ανεπτυχθησαν, ενωπιον του...

"αναληθη" επιχειρηματα και συμφωνιες....συναλλαγης, μεταξυ των διαδικων...

Οι σημερινοι ομως "δικαστες" της επιτροπης, για τη Ζημενς, και το Βατοπεδι...

"πειθομενοι" στα δικανικα επιχειρηματα, και τους περιορισμους στη νομολογια...

Τα σκεπασαν ολα...Με μια μαυρη κουκουλα...

Και ξεφτυλιστηκαν...

Και οι ιδιοι...

Και αυτοι που τους "εστειλαν" εκει, να αποφασισουν...Αντι γι αυτους...

Γελοιο..;;

Αναμενομενο..;; Μπορει...

Οχι ομως και ακαταμαχητο.......

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.....Αποπαιδα μας...

Στην προσπαθεια μου να κανω τον Ασκητη...Συνεχιζω σημερα, την δημοσιευση, των σκεψεων μου για την οικογενεια...

Τα παιδια λοιπον...Τα βλασταρια μας...Μετα το γαμο...Ερχονται και αυτα...

Και τα μεγαλυτερα σφαλματα μας...Ειναι εδω...Χωρις να τα λυπηθουμε...

Απορριψαμε ολο το συστημα αξιων της μεχρι τουδε κοινωνιας μας, οσον αφορα το παιδακι κατοικιδιο...ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ κατι που θα αντικαθιστα τα προτυπα αυτα, που φυγανε...

Αφησαμε ΚΕΝΟ στην απαντηση...

Φυγαμε για δουλεια, και τα παρατησαμε στον παιδικο...

Πληρωσαμε το φροντιστη για να τα σπουδασει...

Την..αλλοδαπη βοηθο...Παιδοκομο...

Τον δασκαλο του μπαλλετου, και του καρατε...

Η τη γιαγια...Που ΔΕΝ ηταν η δικη μας γιαγια...Αλλα η μανα μας, που ειχε αναγκαστικα απορριψει τις αξιες που μας μεγαλωσε...

Ετσι..τα κακομοιρα παιδακια...μας..

Μεγαλωσαν σε ενα κοσμο υπερπροσφορας αγαθων...Ακομα και απο στερημενους γονεις...

Υπερπροσφορας εκπαιδευσης..Ακομη και απο ανεκπαιδευτους γονεις...

Υπερπροσφορας...Ενδιαφεροντος, ακομα και απο αδιαφορους γονεις...

Με αποτελεσμα...

Οταν εφτασαν στην εφηβεια...

Την ηλικια της αμφισβητησης...

Το μονο που καταλαβαν..Ειναι οτι τα ειχαμε μεσα σε μια γυαλα...Μια θερμοκοιτιδα...

Μια "εικονικη πραγματικοτητα" παρκαρισμενα...

Ωστε να μπορουμε εμεις ανενοχλητοι..Να περναμε καλα, χωρις αυτα...

να πηγαινουμε ταξιδια..Παρτυ..Εκδηλωσεις, που μας αρεσαν..

Χωρις να διαθετουμε...Ουτε ενα δευτερολεπτο γι αυτα...

Ειχαμε, εξ αλλου πληρωσει αλλους...Ειδικους, επιστημονες, για να το κανουν...

Ετσι...

Ουτε την αμφισβητηση...Το δωρεαν δικο μας μοτο...Δεν τους δωσαμε...Ουτε τη στοιχειωδη δυνατοτητα του λαθους...Ουτε τον..δρομο...Ουτε την παρεα...Ουτε τιποτα...

Και μετα...Να κλαιμε μονο...Γιατι βγηκαν ΕΤΣΙ...

Γιατι δεν σκεπτονται...Δεν εχουν δυνατοτητες..Δεν ΜΑΣ εχουν εμπιστοσυνη...

Πως να σκεφτουνε...;;;

Πως να αναπτυξουνε προσωπικοτητες..;;

Πως να μας εχουνε εμπιστοσυνη...Οταν απλα ΔΕΝ ΜΑΣ ΞΕΡΟΥΝ...

Ετσι...Με χρεωκοπημενες ολες τις ιδεολογιες, και τις ιστοριες μας...

Στραφηκανε, στην μονη αδιασαλευτη αξια που τους διδαξαμε...

Τα λεφτα...

Και στη διαχρονικη απαιτηση τους να τους τα δινουμε...[αν δεν ειχατε, να μη μας κανατε]

Εμεις τους το ειπαμε αυτο...

Οταν τα πληρωναμε..Για να ΣΚΑΝΕ...Για οποιαδηποτε ελλειψη τους...

Και κυριως...Για τη δικη μας ελλειψη...Για την δικη μας ΑΠΟΥΣΙΑ...

Τωρα...

Πρεπει να φαμε, αυτο το φαγητο που μαγειρεψαμε, αδιαμαρτυρητα...

Γιατι οι αξιες, και το οικογενειακο περιβαλλον ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ...Ουτε υπαρχουν σχολεια ειδικα...Ουτε καθηκον των δασκαλων ειναι, να καταλαβει το παιδι...Γιατι ηρθε στη ζωη...

Να πεισθει...Οτι δεν ειναι ΒΑΡΟΣ και μπελας...Και οτι ΤΟ ΑΓΑΠΑΜΕ...Οταν δεν το ειδε πουθενα αυτο..[εκτος απο το νεο μοντελο κινητο, το καινουργιο ρουχο, η το επικινδυνο μηχανακι...]

Πρεπει να φαμε, οτι ποτε δεν αποδειξαμε στα παιδια μας οτι ειμαστε....Γονεις...Και οχι γεννητορες τους...

Αυτο το βαρος...

Θελει πολλα....λεφτα να διαθεσεις...

Πολυ περισσοτερα, απο αυτα που βγαλαμε, εγκαταλειποντας τα...Και πηγαινοντας για δουλεια...

Μη ξεροντας...Οι ανοητοι...Γονεις...

Οτι τα παιδια.εχουν αναγκη περισσοτερο...ΕΜΑΣ...

Απο το πορτοφολι μας...

ΟΙ ΦΟΥΚΑΡΑΔΕΣ ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ...ΠΛΟΥΣΙΟΙ...

Θα ερθει ο Δημητρης, ο καλος μου φιλος να μου φωναξει...

Θα γινω ισως...Λιγο.."δεξιος"

Και λιγο..βλακας, το ξερω...

Αλλα εγω...Λογοκρισια στο στομα μου...Και στη σελιδα αυτη...

Ποτε δε θα βαλω...

ΠΟΤΕ...

Και σημερα, θα γραψω "αντιθετα"...Απ οσα φαινομαι να πιστευω...Ανατρεπτικα, και...Φιλοκυβερνητικα...

ΝΑΙ...

Γιατι ετσι αισθανομαι...Δεν ειμαι δουλος κανενος..Με κριτικο ματι τα βλεπω ΟΛΑ και ΟΛΟΥΣ..

Και τη ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ....

Δεν την αντεχω...Γαμω τα αυτια μου...Ποτε δεν την αντεχα...

Μα....Σπιτια μεσα στη ΝΑΤΟΥΡΑ ρε...;;;

Να εχω οικοπεδο, τεσσερα στρεμματα, και να φτιανω βιλλα...ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΑΤΟΥΡΑ ρε γαιδουρια...;;;

Να τα κανουμε λοιπον ολα γιαπια και σταχτες και μπουρμπερη..;;;

Για να στεγασει την "φτωχη φαμελια του" ο απορος, με τα τεσσερα στρεμματα χωραφι, στη ΝΑΤΟΥΡΑ....;;;;

Για να βρουνε δουλεια οι οικοδομοι, οι χτιστες, οι πλακαδες, οι μπετονιερες...;;

Για να μην εμποδιστει η ΔΗΘΕΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ...;;

Ποτε σας και σωσετε ρε...

Αστεγοι και ανεργοι να μεινετε ολοι...Εκατο φορες...Τι λεω...Χιλιες φορες...

Και να τρωτε λεμονακια και ρυζι...

Και να μενετε σε κουτες, πισω απ τα..πρωην κεντρικα του ΙΚΑ στην Πειραιως...

Γαιδουρια.... ΕΕΕ γαιδουρια...

Ιδιοκτητες της συμφορας μας...ΟΛΩΝ ΜΑΣ...

Που ζητατε...την αδεια μας για να να μας...Πηδηξτε παλι...

Και τα παιδια μας...Και τα εγγονια μας...Και ολον τον κοσμο...

ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ...Φαταουλες...

Σκατενιοι εργολαβοι...Βουλευτες ξεφτιλες...

Εγω λοιπον...Ο ελαχιστος...Μαχαιρι θα σας περναγα...Στα απαυτα σας...

Μαχαιρι και...αποξηρανση...Και μεσα σε καδρο θα τα εβαζα...Δωρεαν..συσκευασια...

Λαμογια...

Την ιδιοκτησια σας και τα συμβολαια σας...Ξερετε που τα γραφω...

Και απο την...Ακολη την υπουργινα...Υπερθεματιζω...

Καμμια δομιση μεσα στη ΝΑΤΟΥΡΑ...Ιδιωτικης χρησης...Και ελαχιστη κρατικη δομηση, μονο για την αναδειξη...της περιοχης...

Κι αμα θελετε να ξερετε...Και πληρης απαγορευση της δομησης...Δε με χαλαει...

Με χαλαει μονο η ξεφτιλα σας...Και η πουστια σας ρε....

Και θα σας...διεγραφα, απο βουλευτες...Αν ημουνα εξουσια εγω...

Γιατι...Μονο που στηριζετε, τη δομηση στη ΝΑΤΟΥΡΑ...

Μου δειχνει, οτι ειστε κλεφτες και ψευτες...

Και δεν αξιζετε...Για τιποτα...

Και να σας πω και κατι αλλο..Βοδια μου...;;;

Και ας σας πειραξει οσο θελει...

ΚΑΝΕΙΣ φτωχος και αστεγος...Μεταναστης και ντοπιος...ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΑΣ....Γιατι οι φτωχοι, οι ανεργοι, οι αποροι...Που ΕΣΕΙΣ τους καταντησατε ετσι...

ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΡΔΙΑ ρε...

Και ψυχη...Και νοιαζονται...

Οχι σαν εσας...

Λαμαρινανθρωποι...

Η ΜΟΥΤΡΙΤΣΑ...

Για ολους μεσα στο σπιτι μου, σας εγραψα...Για ολους...Στην τεραστια,Μαχαιροοικογενεια..

Που λεει και η Ζουζουνα...Ακομα και για την αποθηκη τροφιμων σας εγραψα...

Ομως...Για καποιαν...Δεν σας εγραψα...Μιαν αγαπημενη μου..Την πιο θερμη παρουσια, μεσα στο σπιτι..

Αλλα ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη...

Καθομασταν, με την Μαρικουλα, και χαζευαμε,ενα εργο στην ΤΙ ΒΙ...περισσοτερο σαν ηρεμια,

και ξεκουραση...Σαν αδειασμα του μυαλου..σαν ψυχοθεραπεια...Το να εισαι κοντα στον ανθρωπο σου...Να νοιωθεστε...Να ακουμπιεστε..

Παρα για το εργο...

Ξαφνικα...Η Μαρικουλα, σα να ανισυχησε...Σαν κατι να ακουγε, που τη φοβιζε...

-Τι ναι ρε..; Της λεω...

-Δεν πα να δεις, μου λεει...στην πορτα την μπροστινη...Κατι ακουω...Σαν ξυσιμο...

Ανισυχησα κι εγω..Δεν ειμαστε για τετοια τωρα...Ανοιξα την ξυλινη πορτα, απο μεσα, και κοιταγα απο το τζαμι της εξωπορτας...

Νυχτα εξω...Το φως του Δημου,σβηστο..Στο αντιφεγγισμα των φωτων του απεναντι σπιτιου...

Δεν εβλεπα,τιποτα...Κοιταω,αν η πορτα ηταν καλα κλειστη, και..γυριζω πισω...

-Δεν ειναι κανενας, της λεω..Θα παρακουσες...

-Οχι...Μου λεει,φοβισμενη...Ακουγεται, κατι σαν...Συρσιμο...Σαν..Γρατσουνισμα...

Εγω δεν εχω φοβηθει, γιατι δεν ακουω το θορυβο...Ομως, ξαναπηγαινω στην εξωπορτα και κοιταω μεσα απο το τζαμι...Τιποτα...

-Ρε, λεω, λες να ειναι καννα ποντικι..[ερχονται καμμια φορα,επισκεψεις..Μονοκατοικια ειμαστε, με ανοιχτους κηπους...Εχουμε και τετοιους φιλους] και τρωει τα λουλουδια μου...

Παιρνω το φακο...Και βγαινω εξω..Ανοιγοντας την σιδερενια εξωπορτα...

Πριν ομως..προλαβω να δω τι γινεται...

Περισσοτερο"νοιωθω", παρα βλεπω...Μια σκια,να μπαινει με ταχυτητα ΜΕΣΑ στο σπιτι...

Περνωντας,απο διπλα μου....[Ωχ ποντικι, λεω και μαλιστα, μεγαλο...]

Στο σαλονι...Ολοι ασχολουνται με το να κυνηγανε τον επισκεπτη...που πηγαινει. απο επιπλο, σε επιπλο τρεχοντας...

-Κλειστε τις πορτες...Φωναζω...Να μην παει μεσα...[στα δωματια...]

Διωχτε τον κατα δω...Λεω, και πιανω μια σκουπα...

-Σταματα...λεει η Μαρικουλα...Δεν ειναι ποντικι...Γατι ειναι...

-Γατι;; Και μπηκε μεσα στο σπιτι;; Τι θρασος...

Ηρεμησαμε ολοι...Ητανε φιλος...Οχι εχθρικος επισκεπτης....

Βλεπαμε και τη μουτριτσα της, κατω απ τον τριθεσιο...Μας "εκοβε"...

Η μικρη φαλτσεττα, εφερε λιγο τοννο κονσερβα, και λιγο νερακι..Τα εβαλε, στη μεση του σαλονιου...μετα...Περιμεναμε...

Σε λιγο...Η μουτριτσα...βγηκε, θαρρετα απο τον τριθεσιο..πηγε σο πιατακι της, και αρχισε να..

Πινει νερο, κοιταζοντας γυρω....

Μετα...ξεθαρρεψε...Εφαγε,βιαστικα τον Τοννο...Ηπιε ΟΛΟ το νερο...Και ξαναμπηκε κατω απο τον τριθεσιο...

Ετσι..παραξενα...Ηρθε στη ζωη μας η μουτριτσα...

Μια νεαρη ασπρη γατουλα, με το ενα της...αυτι μαυρο,γυρω γυρω...Και το τελος της ουρας, της επισης μαυρο...

Σημερα...Η Μουτριτσα μας, καθεται στα ποδια μου...Και τρωμε...Καρυδοψυχα, μελωμενη...

Βλεποντας τηλεοραση...

Και μου ζεσταινει την καρδια...

Πιστευω, οτι ειναι φυλακας του σπιτιου...Ψυχη των γονιων μας...Η τρυφερη μας συντροφια...

Καθε πρωι...Που φευγουμε ολοι,καθ ενας για οπου παει..[δουλεια, σχολεια, λαικη..]

Φευγει κι αυτη...Ποτε δεν μενει στο σπιτι...Οταν δεν ειμαστε εκει...

Το απογεμα...Οταν ακουσει την πορτα να ανοιγει...Ξαναρχεται, η κυρια μας...

Αν δεν της ανοιξεις...Γρατσουνιζει, πορτες και παραθυρα...Οταν ειμαι μονος μου...Ερχεται στην μπαλκονοπορτα, για να τη δω...

Τρωμε...Πινουμε...[την αφηνω να πινει απο το..ανθοδοχειο, αμα λειπει η Μαρικουλα...]

Και μετα....Βλεπουμε τηλοραση, τρωγοντας ξηρους καρπους...[ρακη δεν πινει..Πινει ομως μπυρα και κρασι]

Η μουτριτσα..Κοιμαται στο στηθος μου...Οπως ο γιος μου, και η μεγαλη φαλτσετα...

Μετα με..σπρωχνει με τα ποδακια της, για να παιξουμε...

Αμα βαριεται...Παει στην πορτα και..Ζηταει να φυγει...Ποτε δεν ειναι, απο πριν δοσμενο το κεφι της...

Πολλες φορες, θα κοιμηθει και τη νυχτα, σπιτι..Πολλες οχι...

Πολλες φορες, θα χωθει, κατω απο την κουβερτα καποιου...Πολλες φορες, θα...Προτιμησει, το σωμα του καλοριφερ...

Δεν κανει ζημιες...Δεν λερωνει...Δεν ανεβαινει στα τραπεζια...

Και ειναι πεντακαθαρη...

Αλλα πιο πολυ απ ολα...

Μ αρεσει...Οταν καθεται, απεναντι μου και με κοιταζει...Ακουνητη,κοντοκαθισμενη ...

Σα να μου μιλαει...

Μου λεει...

Ελα...Η ζωη ειναι για ολους...Και για ολα...

Θα το περασουμε και αυτο..Θα δεις...

Σα να τα γνωριζει ολα..Σα να τα καταλαβαινει...Σα να τα νοιωθει...

Μαζι μας...

O ΨΕΥΤΗΣ ΚΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ...

Ειχα μια φορα ενα φιλο...Καλο παιδι και ομορφον...

Οπου στη ζωη του, ειχε ενα κακο ελαττωμα...

Ητονε ψευτης...

Οταν λεμε ψευτης...Δε λεμε, να λεει στις γκομενες, οτι ειναι..Γιος βιομηχανου...

Ουτε να αγορασει ενα αυτοκινητο, Μερσεντα, και να κυκλοφοραει με αυτο, για να δειχνει στις γκομενες, οτι ταχα, ειναι γιος βιομηχανου...

Μιλαμε, να εχει συγκεντρωσει στοιχεια, για το...Βιομηχανο που ηταν...Μπαμπας του...

Να εχει βρει τηλεφωνα...[εργοστασιο,σπιτι,εξοχικο,κινητο...]

Να εχει βαλει φιλους, να τον παιρνουν τηλεφωνα,και να λεει ολοκληρους διαλογους, με τον..Μπαμπα... Η με τη..Μαμα...

Να συστηνεται...Ως Υιος του..Ταδε βιομηχανου...Σε ΟΛΟΥΣ οσους δεν τον ηξεραν...

Να αρχιζει ιστοριες, του τυπου...."περυσι στο Μονακο...Που πηγα με τον..Μπαμπα...Μου την επεσε η πριγκιπισσα...Αλλα την...εφτυσα...Γιατι ειναι κοκκαλιαρα...

Η ακομη...

....Εκει που εκανα σκι με τον μπαμπα, στην Ελβετια...Στο..Ταδε..σαλε...Ειδαμε τον...Γιωργο...

[Βαρδινογιαννη] και του λεω...Γιωργαρε...Πως απο δω..;;

Και μου λεει...

Για σου Μεγαλε...Ηρθα λιγο να...αραξω, γιατι μου τα σπανε οι εργατες...Με τις απεργιες, στην Ελλαδα...

Και ολα αυτα...Να τα λεει με ενα υφος...Απολυτα αληθινο...Απολυτα..φυσικο...

Με μια ανεση...Καταπληκτικη...

Και βεβαια...Να διαθετει και το αναλογο ντυσιμο...Και την αναλογη..Μορφωση...Και τους αναλογους τροπους...Και τη γλωσσομαθεια...

Ενας επιστημονας της ψευτιας...

Βεβαια...Οσο ημασταν εφηβοι...

Και καναμε πλακες με μερικα κοριτσια, που γνωριζαμε σε...παραλιες και εξοχες, το καλοκαιρι...Ητανε η καρδια της παρεας...Ο εξυπνος...Ο καταφερτζης..Ο Γοης...

Οταν ομως...Μεγαλωσαμε...

Ξυνησε το φρουτο...

Βλεπεις....Ενας γιος βιομηχανου...Δεν μπορουσε να δουλευει οχταωρα...Οπως τα"θυματα"

[δηλαδη εμεις]...Αυτος...Ητανε..προορισμενος, για μεγαλα πραγματα...

Ετσι....Αρχισε να γινεται πλεον...Ενας "επαγγελματιας" ψευτης...

Τι μαζευε λεφτα απο αφελεις, για να ιδρυσει...Νεα μοναδα στο..Μενιδι...

Τι "αρραβωνιαζοτανε" κοπελλες, με περιουσια...Για να τις βαλει μεσα τον.."κυκλο" του...

Τι σε ..Μικροεμπορους,και σε μαγαζατορες πηγαινε, και ζητουσε.."εγγυησεις" για δανεια,

Να αναπτυξει το εμπορικο τμημα της...Επιχειρησης...

Και ζουσε, ετσι...

με τα ψεμματα...

Με τη δηθενια...

Με το "φαινεσθαι"

Οταν βεβαια, περνουσε καποιος καιρος...Και τα "θυματα" του τον παιρνανε χαμπαρι...

μετακομιζε...Σε αλλη περιοχη...Που δεν τον ξερανε...Και αρχιζε απο την αρχη..Το ιδιο τροπαρι..

Μου λεγε καποτε...Που προσπαθουσα να τον συνετισω λιγο..Να σταματησει αυτο το εφηβικο παιχνιδι,με την εικονικοτητα..

Οτι ενοιωθε, σαν προταγωνιστης σε σηριαλ...Απο κεινα τα λαμπερα, τα αδυνατα...Που μας δειχνει η Τ Β...

Με τις θεωρατες γκομενες...Που ειναι πανεμορφες..Ακομα και οι γιαγιαδες...

Που δεν υπαρχει κοπος, βρωμια, κουραση,βαρεμαρα, γηρας...

Που δεν δουλευει κανεις..Ολοι εχουν λεφτα,απο γεννησιμιου τους...

Ολοι εχουν θεωρατα,πανωρια σπιτια,πισινες,κοτερα,εξοχικα...

Τρωνε σε πενταστερα,κυριλε εστιατορια...Και μενουν σε σουιτες..Με μεταξωτα σεντονια...

Και οδηγανε, τα τελευταια μοντελα,αυτοκινητων..

Και μεις οι αλλοι...

Οι 'λογικοι" και οι εργατες...

Ειμαστε ολοι απ εξω...Και κοιταμε...Και μας τρεχουν τα σαλια...Πρασινοι απο τη ζηλεια μας...

Και την ψυχη μας θα διναμε,λεει, για να γενουμε σαν αυτον...Τον προταγωνιστη...

ΟΜΩΣ...Η γελοια λογικη μας, και η ψευτικη,για κεινον, τιμιοτητα μας...

Μας κραταει δεμενους στη λασπη, και στη βρωμα...

Εγω Μαχαιρη...Μου ελεγε...

Σ ολη μου τη ζωη να δουλευω..Τρεις βαρδιες, οπως εσυ και οι αλλοι,οι σκουλικανθρωποι...

Τη ζωη που θελω να ζησω...

Αυτην για την οποια ειμαι φτιαμενος...

Δεν θα μπορεσω να τη ζησω...Δε θα με φτανανε ποτε..Τα τιμια λεφτα...

Ενω, ετσι...Ζω τη ζωη που θελω...

Με τα λεφτα που εχουν τα κοροιδα, που με πιστευουν...

Που ειναι φτιαγμενοι...Για να ζουμε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΞΥΠΝΙΟΙ...καλα...

Μια μερα που..μαλωναμε...Εγω με την αληθεια μου..Εκεινος με το ψεμμα...

Μου λεει...

Διαλεξε ρε...Διαλεξε εναν ανθρωπο..Οποιον θελεις..Που να μη γνωριζει κανεναν απο τους δυο μας...Εναν αγνωστο, οποιονδηποτε..Θα μπουμε μεσα στο μαγαζι του, να ζητησουμε δουλεια..

Εσυ θα πεις αληθεια...Κι εγω ψεμματα..Να δουμε ποιον θα προτιμησει...

Και το καναμε αυτο...

Ναι το καναμε...

Μπηκαμε σε καποιο εργοστασιο...μαζι...Και ζ ητησαμε δουλεια..

Εγω ειπα τα προσοντα που ειχα τοτε..Την εμπειρια και τη γνωση μου...

Κι αυτος...Επινοησε, μια ολοκληρη ιστορια...

Οτι ηταν γιος, του Ταδε,βιομηχανου...Που ειχε χρεωκοπησει, λογω υπερδανεισμου..

Και λογω της..ισοτιμιας των νομισματων..Που αλλαξε ξαφνικα...Και αλλα τετοια,οικονομικα,

που δεν τα πολυκαταλαβαινα...και οτι..Ο μπαμπας..Επαθε εγκεφαλικο...Και δεσμευσαν οι τραπεζες τα περιουσιακα του στοιχεια...Και μπλοκαραν και οι λογαριασμοι στην Ελβετια...

Και ελεγε...Και ελεγε..

Και πηρε τη δουλεια..Στο τελος...

Μα πως το εκανες;;;Του ειπα...

Βλεπεις Μαχαιρη..Μου λεει...Ο κοσμος ΔΕΝ θελει να ακουει την αληθεια...ΤΟ ΨΕΜΜΑ ΘΕΛΕΙ

Γιατι η αληθεια, ειναι μιζερη...Ειναι κακομοιρια...Ειναι βρωμικη...

Ενω το ψεμμα...Ειναι ομορφο και λαμπερο...Γυαλιζει...Και ολους ξελογιαζει...

Μια μερα...

Ο φιλος μας ο λαμογιος...Εξαφανιστηκε...

Ισως, μας εκανε ντιλιτ εμας...Ισως τον πιασανε...

Κανεις δεν εμαθε τι εγινε...Εχει περασει καιρος, απο τοτε...

Αρχισαμε και μεις...Να λεμε ομορφα παραμυθια, για την τυχη του...

Οτι παντρευτηκε, μια ξενη κληρονομο...

Οτι επιασε δουλεια...Σε μια καινουρια χωρα...Τη Λεττονια, σε ενα υπουργειο...

Οτι...ανακατευτηκε σε αγοραπωλησιες οπλων στο Κοσσοβο...

Οτι εγινε..Φυλαρχος, σε μια αγνωστη φυλη στον αμαζονιο...

Οτι τον "χωσανε" για ακαλυπτες επιταγες...Κανεις δεν το ειπε...

Αν και ξεραμε,οτι νταλαβεριζε,κατι μπλοκ..περιεργα...

Γιατι η αληθεια, η πουτανα...Οντως ειναι μιζερη...Και κακομοιρα...Και βρωμικη...Και κανεις δεν θελει να την ακουει...

Ενω το ψεμμα...Ειναι ομορφο και λαμπερο...Και ολους ξελογιαζει...

Ειχες δικιο λοιπον φιλε λαμογιε...

Κι ας το πληρωσες,ακριβα πολυ...Το δικιο σου αυτο...

ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΟΥ...Σ ΑΓΑΠΩ...Σ ΑΓΑΠΩ...

Καλημερα σας...Καλημερα παιδια...Καλημερα φιλοι μου...

Καλημερα σε ολους...

Μια καινουρια μερα ξημερωσε...

Σαββατο...

Οι ....τυχεροι που εχουν δουλεια...Δεν δουλευουν σημερα...

Οι λιγοτερο τυχεροι...Δουλευουν Σαββατα...

Και οι ατυχοι...Ειναι σε αργια..μονιμη...Λογω κρισης...

Ομως...

Η πρωτη μου δουλεια...Ειναι να σηκωσω το κεφαλι μου...Να χαρω τη λιακαδα...Τη ζεστη μερα..

Να αναπολησω το Νησι μου...Τη θαλασσα..Τα καραβια[Ασωματοι] αλλα και τις βαρκουλες...

Ποσο εντονη ειναι η θυμηση...Ποσο γλυκεια...Ποσο αγαπημενη...

Ντυθηκα, πλυθηκα με πολυ νερακι και σαπουνι...

Εφτιασα καφε, με μπολικο γαλακι, και ζαχαριτσα...

Και βγηκα βεραντα...

Εβλεπα περα...Μακρυα μου...Στον οριζοντα...

Και ταξιδευα...

Θαλασσινο ταξιδι...Με βαρκα χαμηλοταλη...Να σουρχεται η πιτσιλια το νερο στο προσωπο..

Να σ εξαγνιζει...Να σε καθαριζει, καθως στεγνωνει σε αρμυρα θεικη...

Να "ευτυχιζεις" μυριζοντας τη θαλασσα..Κοιτωντας τα δελφινια...Ρουφωντας τον καθαρον αερα...

Εσκυψα...Και βουτηξα και τα δυο χερια μου στο νερο...

Κι αυτο "σηκωθηκε" και μου χαδεψε το μπροστινο τσουλουφι μου...

Εβρεξε τα φρυδια μου...Και εσταξε παιχνιδιαρικα απ τη μυτη...

Ελα φιλεναδα...Ελα κοριτσαρα μου...Ελα αγαπη μου γλυκεια...Ελα πανω μου...

Να παρεις τα χρονια...Που μου φορτωσε ο καιρος της φροντιδας...Να μου δωσης, το φιλι σου..

Να συρθης πανω μου...Σαν ερωμενη..Σαν αγαπη παντοτινη..Σαν προστυχη..Σαν Παρθενα...

Να παιξης μαζι μου...

Να κανουμε ερωτα...

Και ηρθε...

Ολο το ειναι μου, τεντωθηκε σα χορδη...

Ολοι οι μυς...Σληρυνανε, ατσαλωμενοι...

Μωρο μου...Αγαπη μου...

Τετοιο χαδι...Καμμια γυναικα δεν μπορει να δωσει...Καμμια αγαπη...Καμμια ομορφια...

Κιρκη...

Που πονας τις λαγονες...

Που χαιδευεις ολο το σωμα ταυτοχρονα...

Που τυλιγεις με δροσια καθε ψυχη..

Και παιρνεις καθε μορφη...Φαντασια για σενα δεν υπαρχει...Ολα ειναι πραγματικα...

Ολα αγαπημενα...

Ολα τελεια...ΤΕΛΕΙΑ....

Ναι................

Αναψα τσιγαρο...

Τα ειχα ολα λοιπον...κανενα προβλημα...

ηπια την τελευταια γουλια καφε...

Χαιρετισα, τον ηλιο..Μαρτυρα μοναδικο...Στις σκεψεις μου...Στον ερωτα μου...

Δεν φοβαμαι τιποτα τωρα...

Ειμαι ο νικητης σου...Ο αντρας σου...Ο εραστης σου...

Νικω τους παντες τωρα...

Εχω την τελεια γυναικα...Διπλα μου...

Ικανοποιημενη...Παραδομενη στον υπνο...ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ...

Τι να θελω αλλο...;;;;

ΙΣΡΑΗΛ...ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ...

Στις 31 Μαιου του 2010...Στην αναρτηση μου με την αλεπου και τα αλοπουδακια...

Τα ειχα πει ολα τοτε...Για το Ισραηλ...

Και δεν αναφερθηκα μονο στο κρατος...Αλλα και στα συμφεροντα του τεραστιου Ισραηλινου Λομπυ παγκοσμια...Με τις επιχειρησεις...Τις πολυεθνικες..Τις τραπαζες,Τις"αγορες" τα διεθνη κεφαλαια και τις εταιριες αξιολογησης της πιστοληπτικης ικανοτητας της καθε χωρας...

Ειναι γνωστο σε ολους...Οτι με τη φανερη και αξεπεραστη μεθοδο τους οι Ιστρηλινοι...Καταφεραν να συγκεντρωσουν, απο πολυ παλια...Μεχρι και σημερα...Τα λεφτα μας ολλωνων...Στις τσεπες τους...

Προσεξτε....Δε λεω οτι τα εκλεψαν...Τα κερδισαν...Τα επενδυσαν...Εφτιασαν και συντηρησαν το παγκοσμιο τραπεζικο συστημα...θεσμοθετησαν την αγοραπωλησια του χρηματος,Δημιουργησαν και ανεπτυξαν τα χρηματιστηρια αξιων, και γενικα..Συνεβαλαν πολυ στην παγκοσμια αναπτυξη...

Ομως...Στον...αντιποδα...

Ενα μεσο συναλλαγων...Το χρημα...Το "αναβαθμισαν" σαν πραγματικη αξια...

Δεν αρκεστηκαν στην ανταλλαγη ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ με λεφτα...

Αλλα προχωρησαν σε ανταλλαγη χρηματων με χρηματα...[τοκοι]...

Αυτο ειναι και το βασικο λαθος που εγινε στην αναπτυξη του συστηματος, οπως το ζουμε σημερα,κατα τη γνωμη μου...

Γιατι το χρημα, σαν μονο του...Δεν παραγει κατι, για να αυξανεται,απο μονο του...

Και ετσι...Χρησιμοποιει την παραγωγη...γι αυτο...Εκμεταλλευεται το κερδος απο την παραγωγη αγαθων...

Καθε αγοραστης δηλαδη, πληρωνει ενα μερος απο τα κερδη του...Σ αυτον που του δανεισε

τα λεφτα, για να κανει την αγορα...

Και το ποσοστο αυτο αυξανοταν...Οσο οι αγοραπωλησιες, αναπτυσσοταν...

Ενα κιλο ψωμι, λοιπον αξιζε,στο τελος...Οσο κοστισε η παραγωγη του...ΣΥΝ

το δανειο για την αγορα των μηχανηματων...

Το δανειο για την αγορα των πρωτων υλων...

Το δανειο για κεφαλαιο κινησης...

Το δανειο για το αυτοκινητο διανομης...

ΚΑΙ τα κερδη...Ολων των μεσαζοντων, που συνηψαν τα δανεια αυτα...

Τελικα δηλαδη...Πολυ περισσοτερο απ οτι κερδη αποκομιζε ο ψωμας...

Και ωφελη πολλα περισσοτερα, απ οσα αποκομιζε ο καταναλωτης, του ψωμιου...

Και φτασαμε τελικα...Παρ οτι υπαρχει καταναλωση...Να μη συμφερει πλεον η παραγωγη προιοντων...

Να μειωνονται οι μισθοι...

Να μειωνεται, τελικα και αναγκαστικα η καταναλωση...

Και να εχουμε την κριση...

Ετσι νομιζω...

Γιατι...Εκει οφειλεται η δυνατοτητα του Κινεζου εργατη να ΖΕΙ...Με το ελαχιστο μεροκαματο που παιρνει...Μπορει να αγορασει τα απαραιτητα του...Με τα χρηματα αυτα...Αλλοιως δεν θα δουλευε...Θα διαμαρτυροτανε, οπως ο Τυνησιος η ο Αλγερινος εργατης...

Ενω εδω...Στην Ελλαδα...Ο ελληνας εργατης...ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αγορασει τα απαραιτητα του...Με το μισθο του...Γι αυτο φωναζει...

Κανενας δε θα μιλαγε...Αν τα λεφτα του τον εφθαναν...

Και ουτε θα ενδιαφεροταν για αξιοκρατια και δικαια κατανομη αγαθων...Αν ειχε δουλεια...

Για ολη λοιπον την βαβουρα αυτη...Που ωνομασαμε κριση...Ενω δεν ειναι παρα...

Αδυναμια εξευρεσης των απαραιτητων χρηματων για να ζησουμε....

Σε σχεση παντα...με τις τιμες των προιοντων που εχουμε αναγκη...

Θεωρω αποκλειστικα υπευθυνους...

Αυτους που εμπορευθηκαν το χρημα...

Τον κοπο του παραγωγικου εργατη...

Για να κερδιζουν...Χωρις να παραγουν...

Σκευτητε...

Ποσο πιο ευκολα θα ζουσαμε ολοι, χωρις δανεια...Χωρις επιπλαστη ιδιοκτησια...Χωρις χρεη...

Ποσο πιο ευκολα, θα καταλαβαιναμε τα ελαττωματα μας...

Αν δεν μπορουσαμε να κανουμε ενα μεγαλο εργο...Χωρις να "πιασουμε" τους κλεφτες της εφοριας...Αν ολα τα εργα...Γινοταν με τα δικα μας τα λεφτα...Και οχι με δανεικα...

Ποσο πιο ευκολα...Και οι ιδιοι οι "πλουσιοι"....Θα καταλαβαιναν, οτι αυξανοντας το μεροκαματο...Αυξανουν στην ουσια...Την δυνατοτητα, να κερδισουν και οι ιδιοι...

Απο την καταναλωση των προιοντων που παραγουν...

Δεν συμφωνειτε...;;;

Αυτους λοιπον τους τυπους...

Που εφευραν την τραπεζα...Το δανειο...Το χρημα..Την επιταγη...Το χρεος ολλουνων μας...

Εμεις τωρα τους θελουμε, φιλους και συνεταιρους...

Τους απλωνουμε χειρα φιλιας και συνεργασιας...

Τους...εμπιστευομαστε να κανουμε δουλειες μαζι...

Ενω τους ξερουμε ΓΜΤ....Τους ξερουμε πολυ καλα...Χιλιαδες χρονια τωρα...

Υπηρξαμε και συνεγατες τους...Και υπαλληλοι, και "φιλοι" και διασωστες τους...Οτα τους κυνηγουσανε...

Και σωσαμε πολυ περισσοτερους απ αυτους...Απ οτι οι "λιστες" των διωκτων τους...

Μα δεν ειναι τρελλο....;;;

Τι λετε..;;;

[Μη με κατηγορησετε για ρατσισμο...Αναφερομαι σε συμφεροντα...Οχι σε ατομα...Τα εχω ξαναγραψει πολλες φορες αυτα...]

Ο ΓΑΜΟΣ...

Σαν γνησιο "παιδι των λουλουδιων"...μετα την αναγκαστικη "ενηλικιωση"μου...

Ποτε δεν καταλαβα την συγχρονη εννοια του γαμου...

Ο γαμος...Γινοτανε, ως τωρα...Για την προστασια των περιουσιακων στοιχειων του ζευγαριου...

[η διπλη ιδιοκτησια...Καλυπτε μερικα σφαλματα του..Ενος, απο τους δυο]

Ακομη...Θεμελιωνε την "ανεξαρτησια" και την "ενηλικιωση" των νεων[ιδιαιτερα των κοριτσιων] απο την πατρικη δικτατορια...[στη συζυγικη δικτατορια..]

Ακομη...Εδινε την "ευκαιρια" στη μανα...Να ασχοληθει αποκλειστικα με το σπιτι και την ανατροφη των παιδιων...[θεωρητικα] αφου ο συζυγος..."υποχρωνοταν" να θρεφει την οικογενεια...

Ακομη-ακομη...Εβαζε το ζευγαρι...Να "αποδεχτει" Ωρισμενους θρησκευτικους κανονες...

"ους ο Θεος συνεζευξεν...Ανθρωπος μη χωριζετω"....

"ου μοιχευσης"

Και αλλα τετοια....Αστεια και καταγελαστα...Τα οποια και απερριφθησαν...Ως πληρως ανεφαρμοστα, γελοια και ψευδη...

Ειναι γνωστο...Οτι το διαζυγιο...ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ...Για τους Χριστιανους, με βαση τους Νομους της εκκλησιας...Πλην ομως...Ακομη και οι παπαδες...Το καταλαβαν αυτο...Και

πεταξαν απο το παραθυρο τους Κανονες...Μπροστα στην πραγματικοτητα...

Ποιος ειναι λοιπον ο λογος...Που επιμενει να υφισταται...Ενας τετοιος δεσμος ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ..;;

Γιατι θεσμοθετειται και ισχυροποιειται...Ακομα και απο τα ομοφυλα ζευγαρια...Σαν...

Επιδιωξη της ευτυχιας...Σαν συμβολαιο αγαπης...Σαν κολωνα στηριξης του κοινωνικου συνολου...;;;

Σημερα...Ουτε διπλη ιδιοκτησια υφισταται...

Ουτε προιωα συμβολαια...

Ουτε ο πατερας μπορει[και να ηθελε] να εξασφαλισει τον "επιουσιο"

Ουτε τα παιδια εξασφαλιζονται [προτιμαται το πωλητηριο του συμβολαιου γονικης παροχης]

Ουτε "αποκλειστικοτητα" υπαρχει στις σχεσεις...[και αν υπαρχει..Δεν απορρεει απο το γαμο]

Ουτε τιποτα...

Μονο μια τελετη...Που και αυτη, πλεον δεν ειναι υποχρεωτικη...[πολιτικος γαμος]

Η μια ...φορολογικη δηλωση...Που και αυτη πεθαινει..με την φορολογικη ταυτοτητα...Αλλα φαινεται...Οτι οι ανθρωποι, δυσκολευονται να χωνεψουν την αληθεια...Να ενηλικιωθουν...

Να μαθουν να "ακουμπανε" μονο σε πραγματικες αξιες...Οχι σε μυθους...Οχι σε χαρτια...

Και ποιες ειναι οι πραγματικες αξιες λοιπον..;;;

Μα βεβαια...Αυτες που εξ αρχης κατηγορηθηκαν σαν ανυπαρκτες, και μυθευματα...

Αυτες που φοβουνται ολοι οι αρχοντες και οι παπαδες...Ολων των θρησκειων...

Αυτες που υπερισχυσαν, πολεμων...Καταστροφων...Προσφυγιας...Φτωχειας...Διωξεων, φυλακισεων,εκτοπισεων,βιασμων,επαναστασεων και καθε ειδους αναταραχων...

Τα ανθρωπινα συναισθηματα και τα αισθηματα...

Αυτα που υμνηθηκαν απο τους σοφους...Και τους Μεσσιες...

Αυτα που φερνουν τον...Αναρχικο στην Εκκλησια...

Αυτα...Που βαλανε στο Χιππη....Κοστουμι και γραββατα...

Και κανανε την ξεκωλη,Γερμανιδα τουριστρια...Ελληνιδα μαμα...

Που υπαρχουν...Στου γονιου το βλεμμα...Στην ορκομωσια στο στρατο...

Στην απονομη των πτυχιων...

Στα Χριστουγεννα...

Στο χαδι μου...Σ εσενα...Παιδι μου...Οταν κοιμασαι...

Μονο αυτα υπαρχουν...

Για παντα...

ΣΥΜΒΙΩΣΗ...ΖΩΗ ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΕΓΗ..

Και παμε τωρα στο "ψαχνο"...

Οταν διαλεξει πια κανεις το συντροφο του...

Οταν τον εχει τσεκαρει...Τον εχει εμπιστευθει...Και ερθει πια η ωρα...Να τον δει..Απο την αλλη του μερια...Την αληθινα...αληθινη...

Εδω..Γινονται και τα περισσοτερα λαθη...Ας πουμε μερικα...

ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ....

Συνηθως...Μπαινουν στη συμβιωση...Για πρακτικους λογους...

Για να μη πληρωνουνε..ξενοδοχεια...

Για να μη φορανε...Προφυλακτικα...

Για να εχουνε...Πλυμμενα ρουχα...

Για να παραστησουνε τον..αντρα...

Τα κοριτσα παλι...Μπαινουν στη συμβιωση,για τους εξης λαθος λογους..

Για να μη συχναζουν σε ξενοδοχεια...

Για να "απαλλαγουν" απο τους γονεις τους...

Για να"δεσουνε" το δεσμο τους,μην τους φυγει...

Για να "δειξουνε" τις ικανοτητες τους μες το σπιτι...

Για να "παραστησουνε" τις προχωρημενες...

Γι αυτο...Στο δυνατο αυτο τεστ πραγματικοτητας...Αποτυγχανουν...Σχεδον ολοι...

Και δεν αποτυγχανουν...Γιατι σε κατι φταιει ο αλλος...Οπως λενε...

Αλλα...Γιατι ξεκινησαν για λαθος λογους...Η σε λαθος χρονικη στιγμη...

Διοτι, φιλοι μου...Η συμβιωση...Πρεπει να γινεται...ΜΟΝΟ για συναισθηματικους λογους...

ΟΧΙ για πρακτικους, πεζους και...Ανοητους, πολλες φορες...Η συμβιωση..Δεν λυνει προβληματα στο δεσμο...ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ προβληματα...Χιλιαδες προβληματα...Που λυνονται ΜΟΝΟ με ενα οπλο...Το συναισθημα.....

Εσυ αγορι...

Πρεπει να εχεις τη δυναμη να ΔΩΣΕΙΣ ψυχη...Οχι μονο λεφτα...

Αλλα παραλληλα να εχεις και τα απαραιτητα λεφτα...Οχι να ζητας...

Γιατι θα "πεσεις" πολυ στα ματια του συντροφου...

Πρεπει ΑΛΗΘΙΝΑ να μην μπορεις να αντεξεις...Χωρις την αλλη...

Οχι να θελεις να την εχεις προχειρη...Ουτε δουλαρα...Ουτε μαννουλα αλλη θα βρεις...

Κι εσυ κοριτσι...

Περισσοτερη..ψυχη εσυ πρεπει να δωσεις...

Και περισσοτερη δουλεια, στο σπιτι...Δεν ειναι τωρα εδω κανεις...Για να μαζευει..Να συμβουλευει, να συμπληρωνει,να προγραμματιζει...Αυτα εχουνε πλεον τελειωσει...ΕΣΥ πρεπει να τα εχεις τελειωσει...Δεν τα χρειαζεσαι πλεον...Εχεις μεγαλωσει...Πολυ πριν να γεννησεις..

Πρεπει να γινεις...Μαννουλα...Για το συντροφο σου...Δυστυχως...Ετσι ειναι...

Και ταυτοχρονως...Πρεπει να δουλευεις...

Για να μη γινεις...Η γιαγια σου...Ζητουλας, για το ψωμι και τα τσιγαρα...

Και να μενεις....Και ομορφη...Οσο περισσοτερο μπορεις...

Για να μη γινεις η....Μαμα σου...Με τα μπικουτι και τη ρομπιτσα...

Και πια ειναι λοιπον η λυση..;;Να κατσουμε με τη μαμα,ως το γαμο.;;

Μα οχι βεβαια...Το παιδακι-κατικοιδιο,ειναι δεκαετιες που καταργηθηκε...Δυστυχως...

Γι αυτο...Η γνωμη μου ειναι...

Οτι για να πετυχει μια συμβιωση...Ενα ζευγαρι...που μενουνε μαζι...

Πρεπει ο καθ ενας τους...Να ζησει μονος σαν ΜΠΑΚΟΥΡΙ...Σε δικο του σπιτι...

Τουλαχιστον δυο χρονια...Κι αν σε αυτο...επιτυχει...

Μονο τοτε να παει να συμβιωσει...ΟΧΙ για το σπιτι...Αλλα για αυτον/ην που θα ειναι μεσα...

Για τη μυρωδια της αγκαλιας του...

Για τη ζεστασια του/της στο κρεββατι...

Για την τρυφεραδα του/της στην αρρωστια του/της....

Τοτε μονο..

Θα μαθετε και το..Καλο το σεξ...Το σεξ,οπως το θελει ο αλλος/η...Οχι το εγωιστικο...Το δικο σας...Αυτο θα ειναι και το πιο μεγαλο σας δωρο...Το σεξ, που αρχιζει με γελια...Με μαξιλαροπολεμο...Με κυνηγητο, στο σαλονι...Με καβγα...Με φαγητοπολεμο....

Και τελειωνει...

Με κοινο μπανιο...

ΣΧΕΣΗ..ΓΑΜΟΣ..ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ..

[Να μη νομισει κανεις, οτι χρησιμοποιω την τυχη μου..Για να κανω το μαστορα..

Απλα τις αποψεις μου για το θεμα λεω...Με αφορμη,οσα διαβασα προ ημερων σε καποιο ιστολογιο...]

Δεν ειναι βεβαια μονο τυχη οι οποιες σχεσεις...

Ειναι και ο τροπος που τις κανεις, και κυρια, ο τροπος που τις συντηρεις...

Βρηκες δηλαδη την σχεση που σου κανει...Ως που εισαι διατεθειμενος να φθασεις για να μην τη χασεις;;

Ποιες γωνιες, τουΔΙΚΟΥ ΣΟΥ χαρακτηρα, πρεπει να σπασεις με το καλεμι, για να "χωρεσει"

ο αλλος ανθρωπος, στα θελω και τα πρεπει σου...;;;

Μ αλλα λογια δηλαδη...Ποσο "αλλαζεις" εσυ για χαρη του;;

Η γνωμη μου ειναι...[οσο κι αν φαινεται χαζο αυτο] Οτι πρεπει να αλλαξεις ΟΛΙΚΑ...

Να ζεστανεις, με την αγαπη σου, τοσο πολυ το ειναι σου...Ωστε να "ακουμπησει" τελεια, πανω στον αλλο...Να εξομοιωθεις...Να γινεις"κλωνος" του...Να αφεθεις...

Αλλα δεν τελειωνει η προσπαθεια εδω...Δεν κερδιζεις την ευτυχη σχεση, με την αφεση...

Αντιθετα...Η μαχη, τωρα αρχιζει...

Οταν ο αλλος, αντιληφθει, οτι δεν εισαι διατεθειμενος, για μαχη...Οταν δηλαδη, του αφαιρεσεις το δικαιωμα, να σε θεωρησει.."αντιπαλο"...Και οταν αυτο, το κανεις οσο πειστικα, και τοσο χρονο,οσο χρειαζεται...

Ο αλλος θα...χυθει...Και θα "καταλαβει" ολο το χωρο σου...Θα γινει αφεντης...και στη δικη σου υπαρξη..και θα αρχισει να"κυβερναει" Τοτε θα δεις, την πασα αληθεια...

Αν γινεις"αορατος" και "ανυπαρκτος"...Θα δεις, πως φερεται, ο αλλος, οταν δεν εισαι μπροστα...Οταν αφηνει τα..οπλα του [δηλαδη, οσα κανει για να φανει μπροστα σου] και θα

δειξει τον αληθινο εαυτο του...Τον χαρακτηρα, που θα φαινοταν...Σε μια τελεια παραδοση...

Τοτε...

Θα δεις και την εικονα που εχει αυτος/η για τη σχεση...

Αν εκμεταλλευτει ΟΛΟ το χωρο που αφηνεις...Ειναι ενας εγωιστης...Ενας αφεντης, που ΑΥΤΟ θελει απο τη σχεση...Να κυριαρχει...Αν αποφασισεις να μεινεις σε μια τετεια σχεση...Πρεπει να εχεις σοβαρο προβλημα, στο πως ΕΣΥ βλεπεις τον εαυτο σου...

Μια σχεση...Μονοπαντη...Δουλοκτητικη...Οχι μονο δεν εξασφαλιζει τη σχεση...Αλλα τη σκοτωνει...Η στη βαρεμαρα θα οδηγησει τον κτητορα...Η στην εκμεταλλευση τον δουλο...

Διαλεξε...

Αν, δεν καταλαβει ΟΛΟ το χωρο σου...Αλλα ασχληθει με το να καθωρζει τα"συνορα" του,

και βαζει σκοπιες, και φρακτες ολογυρα σου...Ετσι θα ειναι και παντα, και για παντα...

Ειναι ο ανθρωπος που ανατραφηκε, με πρεπει και με διδαχες...Ειναι ο τυπολατρης και ο...

'ψευτικος'...Αν εσυ δεν θελεις,ενας 'δασκαλος' να σε 'ορμηνευει' καλοπροαιρετα, σ ολη σου τη ζωη...Πρεπει να φευγεις...

Αν παλι...Ταυτοχρονα με τη δικη σου υποχωρηση...Αυτος/η πανικοβλητος/η...Υποχωρησει, στη δικη του'γραμμη'...Δεν παλαιψη και δεν αγωνιστει για σενα...Τοτε...Ετσι θα ειναι παντα...

Δεν θα εχει..Δεν θα μπορει...Να παρει τις αποφασεις, και να διαλεξει δρομο...

Θα ζητησει τη συμβουλη απο τριτους[μαμα, αδερφη, φιλους...] και αυτοι θα ειναι και για παντα...'συνεταιροι' στη σχεση....

Τι απομενει λοιπον..;;

Απομενει εκεινος/η που θα σε πιασει, και θα ζητησει τις εξηγησεις...

Αυτος που θα 'εντυπωσιαστει' με την αλλαγη σου...Αλλα δεν θα την θελει...Αυτος που θα πραξει....Υπερ σου...Χωρις να ειναι 'υποχρεωμενος' να το κανει...

Δυστυχως...Μονο ο τελευταιος τυπος...Κανει για κατι σοβαρωτερο, απο δυο ποτα στο μπαρ...

Αυτος βλεπει, καταστασεις, που πρεπει να 'πολεμηθουν' απο δυο, για να νικηθουν...

Αυτος, ειναι διατεθειμενος να ΔΩΣΕΙ...Οχι μονο να παρει...Αυτος βλεπει μελλον...

Και κατι τελευταιο...Και σπουδαιοτερο...Εχω δει πολλους φιλους...Και ιδιαιτερα φιλες...

Να παιδευονται χρονια και χρονια...σε σχεσεις αναξιες τους...Με μιαν ελπιδα-παραμυθα...

Οτι ο αλλος θα...αλλαξει....

Η οτι αυτοι θα τον αλλαξουν...

Η οτι ο γαμος θα τον/την αλλαξουν...

Η [το χειροτεροτερο] οτι τα παιδια θα τον/την αλλαξουν...

Παιδια...

Δεν γινονται αυτα τα πραγματα...Κανενας ανθρωπος δεν αλλαζει, ριζικα χαρακτηρα με τη σχεση..Το γαμο..Την οικογενεια...[γυναικας, τεμπελης, λαμογιο, καλοπερασακιας, μαμακιας,

ανευθυνος, ανωριμος, εγωιστης, τυραννος κ λ π ] Το πολυ να 'ελτιωθει' καπως..η για λιγο διαστημα...Η αρχικη κριση που θα κανετε....Θα ισχυσει και για παντα...

Επισης...

Μην τρεχετε σε μαμαδες, σε μπαμπαδες..Σε φιλους, σε γνωστους, σε συγγενεις, να παρετε γνωμες για τη σχεση σας...

Μονο εσεις ξερετε τι νοιωθετε, και ποσο εξαρτημενοι ειστε με τη σχεση...Κανενας αλλος...

Και κανενας δασκαλος, δεν θα ειναι εκει...Να αποφασιζει, σωστα..Για το ατομο σας, παντα...

Οσο πιο νωρις, αρχισετε να...Μαθαινετε απο τις κουτσουκελες που θα κανετε...Τοσο λιγωτερες...μπανανες θα πατησετε...

Δυστυχως, παλι, ειναι η πιο αυστηρη νομοτελεια αυτο...

ΜΑΧΑΙΡΑΙΝΑ...ΤΟ ΠΙΟ ΚΟΦΤΕΡΟ ΜΑΧΑΙΡΙ...

Ποιο να ειναι αραγε, το καλυτερο γεγονος του χρονου που περασε..;;[για μενα εννοω]

Το οτι ο Μαχαιρης αποφασισε να φτιασει μπλογκ...

Το οτι ο Μαχαιρης γνωρισε τοσο καλο κοσμο στο Ιντερνετ..;

Το οτι ο Μαχαιρης ευτυχησε να δει..αληθεια..ολα τα παιδια του να μπαινουν στο Πανεπιστημιο..;; [και πολυ πιο ανετα απ οτι νομιζε οτι θα γινει...]

Το οτι ο Μαχαιρης..Ακομα και σ αυτη την ηλικια...Μαθαινει τους ανθρωπους...Και ακομη και τωρα...Χρειαζεται κανεις να...Ξεσκαρταρει...;;;

Οχι φιλοι μου...

Το καλυτερο γεγονος...Που απο παντα υπηρχε...και αποδειχτηκε ΚΑΙ τωρα, το πιο.σπουδαιο...

Ειναι η κωλοφαρδια μου...

Στην επιλογη συντροφου...[τοτε] πριν τριαντα ενα χρονια...

Που φαινεται τωρα...

Γιατι τα γαιουδουρια...Οπως εγω...Που δουλευουν απο τα..δεκα τους...Με τεχνη στα χερια...

μαθημενοι να σερνουν το καρροτσι, αγογυστα...Στο"ανεκδοτο" της ζωης...

Με τις αξιες να σου τριβελλανε το μυαλο..Και με τη νησιωτικη τιμιοτητα και την ευθυμια..

Και με το...Κατιτις τους...Αφημενο με αγαπη...Απο τους γονεις και τους παππουδες...

Ειχαμε απο παντα ΠΟΛΛΕΣ επιλογες...

Και ΑΞΙΟΛΟΓΕΣ επιλογες...Κοπελλες οπου κανανε πολυ καλες οικογενειες...

Με καλα παιδια...Και δεμενα σπιτια...

Ομως εγω...Σταθηκα, απ ολους οσους γνωρισα...Ο τυχερωτερος...Ο πιο καλοπαντρεμμενος..

Αυτος που εφτιασε, το πιο μεγαλο, το πιο γερο, το πιο σταθερο σπιτι...

Και δεν το λεω αυτο...

Επειδη εχτισα την πιο μεγαλη βιλλα, της περιοχης...

Ουτε, γιακουζι εβαλα...Ουτε πισινα...Ουτε φανταχτερα Ιταλικα πλακακια...

Ουτε στο γκαραζ μας...Καθεται η Μερσεντα...Τα Οπελ και τα Αουντι...

Ουτε στα χωρια μας...Εγιναμε Κοτσαμπασηδες...και προεστοι...

ΑΛΛΑ...

Αυτη η κυρια...Η συντροφισσα μου...

Που εχει πιο πολλα ενσημα, ακομα κι απο μενα...

Που δουλευει αδιαλειπτα...Ακομα και μετα τη συνταξη...Και μετα που πιασαν τα παιδια, δουλειες...

Οδηγησε το σπιτι μας, ως τωρα...Μονο σε νικες...

Παρα...Τους σεισμους...Τους πνιγμους...και τους καταποντισμους...Που μας βρηκαν..

ΑΥΤΗ ειναι η αιτια...Που ακουω τα προβληματα...Ολων των φιλων, και των γνωστων...

Κουνωντας το κεφαλι...Με συγκαταβαση...Και τρομο...

Περιουσιακα...Γρινιες...Σογια...Ανατροφη παιδιων...Αλλες σχεσεις...Εγωισμοι..Γκομενιλικια..

Κριση της..Τριτης ηλικιας...Αποξενωση...Κριση...

Εμεις τα αφησαμε..Εξω στον διαδρομο...Μαζι με τα παπουτσα, και το μπουφαν...

Εμεις μαλλωνουμε...Μονο για το τηλεκοντρολ...Για το φαι που εφαγα τη νυχτα παλι...

Για τη ρακη...Που "εξατμιζεται"...

Για τα χερια μου...Που ειναι "μακρυα"και ολο την πειραζω...[πορνογερε..δεν ντεπεσαι τα κοριτσα...περιμενε να φυγουνε...]

Και γελαμε δυνατα...

Και πιτσιλιωμαστε με το λαστιχο του κηπου...

Και κοιμωμαστε αγκαλια σφιχτη..

Δοξα σοι ο Θεος...

TA TEIXH...ΚΑΙ ΟΙ ΦΡΑΚΤΕΣ...

Απο μικρο παιδι...Θαυμαζα τα τειχη...

Ειχα και μια μεγαλη συλλογη απο φωτογραφιες...

Τειχη,γυρω απο πολεις...

Οχυρα...Με πολεμιστρες και κανονια...

Καστρα πανυψηλα...με παχιες πετρες...Πολλα απο τα οποια ησαν..χιλιαδων ετων...

Τα τειχη του Αστεως των Αθηνων...

Τα Μακρα τειχη...

Τα Μεσαιωνικα καστρα...Που ακομα και το...Χωριο μου...Εχει ενα...

Με ταξιδευαν στο χρονο...

Φανταζομουνα...Ιπποτες σιδεροφρακτους...Ηρωες πολεμιστες...Γιγαντες..Δρακοντες...Αρχοντες,

ευγενικους...Δυνατους Βασιλιαδες...

Ομως...

Μεγαλωνοντας...Ολο μαθαινα, καινουρια πραγματα...

Πηγαινα και εκδρομες σε τετοια καστρα...Με το σχολειο...

Μπηκα και μεσα...Σε μερικα απο αυτα...Και ατενιζα απο τις πολεμιστρες...

Τις φανταστικες ορδες των βαρβαρων...

Τους στολους των πειρατων...

Τις..μοιρες των Τριηρεων...Που εφθαναν για να τα κουρσεψουν...

Ακομα...

Εμαθα,αργοτερα...Οτι το μεγαλυτερο ανθρωπινο εργο...Σ αυτον τον πλανητη...

Ειναι ενα τειχος...

Τοσο μεγαλο...Που φαινεται κι απο τη Σεληνη...[η απο το διαστημα, δεν θυμαμαι καλα..]

Χιλιαδες ανθρωποι...Εκατονταδες χιλιαδες...Οικοδομουσαν επι παρα πολλα χρονια...

Αυτο το τειχος...

Ετσι...Ρωτησα τον δασκαλο μου...[θυμαστε...Αυτον τον κοκκαλιαρη με τα πατομπουκαλα...]

Γιατι βρε παιδι μου...

Τοσες ζωες χαμενες...Τοση ενεργεια...Τοσα υλικα..Τοσοι επιστημονες...Τοσα λεφτα...

Για να φτιαχτουνε τα τειχη...

Τα καστρα...Τα οχυρωματα...Τα μοναστηρια...Γιατι τοση εννοια...Και ανασφαλεια...

Και κεινος μου ειπε...

-Μα βεβαια...Ολα αυτα γινηκαν...

Για να κρατησουν τους πειναλες, τους φτωχους, τους ριγμενους...ΕΞΩ...

Και να προστατεψουν τους..Αφενταδες...Τους πλουσιους..Τους βολεμενους..ΜΕΣΑ...

ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟ....

ΠΑΝΤΑ....ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ...

Τα τειχη...Κουρσευοταν...

Και οι πειναλες μπαιναν παντα μεσα...

Μα με το ξιφος...Μα με την πονηρια...Μα με το χρημα..Μα με την προδοσια...

Στο τελος...Αποδειχτηκαν αχρηστα...Ολα τα τειχη και τα καστρα...

Απο τις Μυκηνες...Ως τη γραμμη Μαζινο...

Το παλιοκουμμουνι...

Με "ξενερωσε" λοιπον τελειως απο τοτε...

Και τα συχαθηκα τα αχρηστα τειχη...

Και ολα τα....Ειδη....Φρακτων.....Ναρκοπεδιων και συνορων...

Που παντα εχουν "κερκοπορτες" φτιαγμενες...

Και στο τελος...Οι βαρβαροι θα περασουν...

....ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.....

Καθως η βαρια σιδερενια πορτα εκλεινε πισω του...Σηκωσε, ως τα αφτια το γιακα του παλιοπαλτου του...Αποφυλακιστηκε...Εβγαινε στην "εξω" κοινωνια σημερα...Γαμωτο...

Περονιαζε το κρυο...Αβασταχτο...Και χειροτερα, αν ειχες και κρυα...Παγωμενη ψυχη...

Εβγαλε απ το λερο ταγαρι, που ειχε περασμενο στο λαιμο..Ενα σκουφι...Που ειχε φτιασει..

Απο το μανικι ενος σκισμενου πουλοβερ...Το φορεσε βιαστικα...κι αρχισε να βαδιζει σκυφτος..

Ξεμειναμε κι απο παπουτσα...Ειπε θλιμμενα στον..Εαυτο του, κοιτωντας τα χιονια που μπαιναν, λασπη, στα λιωμενα αρβυλλια του...Τρια,τεσσερα νουμερα μεγαλυτερα του...Πρεπει να βρουμε καποιον να κλεψουμε αμεσα...

Κοιταξε γυρω...Ητανε κι αλλοι κρατουμενοι που βγαινανε μαζι του...Αλλοι μοναχοι..Σαν αυτον..

Αλλους, καποιος να τους περιμενει...Ενα χτυπημα στην πλατη...Ενα χαμογελο..Ενα ζεστο ρουχο.

Αλλα γι αυτον...Κανεις...

Αμαρτιες γονεων παιδευουνε τεκνα...Ειπε...Ειχε πολλα χρονια να τον νοιαστει καποιος αυτονε...Απο τοτε που αποφασισε κι αυτος..Να μη νοιαζεται πια για κανεναν...

Για κανενα πουστη...Ελεγε οργισμενος...Για κανενα πουστη...

Γιατι ειχε σκυλομετανοιωσει..Για ολα του τα αισθηματα...Γιατι ολοι τονε περιμενανε στη γωνια να λαθεψει...Γιατι παντα ενοιωθε ριγμενος και αδικημενος...Γιατι παντα του δειχνανε ολοι...Ποσο παρεισακτος...ποσο αντιπαθητικος...Ποσο κακος ητανε...

Και αληθεια ητανε κακος...

Και εβριζε, και μαχαιρωνε, και εκλεβε, και εφτυνε...Και εδερνε...Χτυπουσε, μετα ματια κλειστα..Οποιον πλησιαζε κοντα..Οποιον τυχαια περναγε κοντα του..Οποιον τον κοιταζε πολλη ωρα...

Και πληρωνοτανε κι αυτος με ξυλο..πολυ ξυλο..Απο ολους...

Και μαζευοτανε τα βραδια...Κατω απο γεφυρες...Μεσα σε κουτες...Να γλυψει τις πληγες του..Σαν αγριμι...Σα ζωο της αγριας ζουγκλας της πολης...Σαν αρουραιος των βοθρων...

Γιατι, κανενας πουστης...Ποτε δεν του εδωσε το δικαιωμα...Να αιστανθει σαν ανθρωπος...

Γιατι τον φτυσανε πρωτα οι αλλοι ολοι...Γιατι τον πεταξανε στο δρομο...Σα σκουπιδι...

Ναι...Σκουπιδι...

Ενα σκουπιδι που κρυωνε και πεινουσε...Ενας αποκληρος..Ενας αστεγος...

Ενας βρωμιαρης αλητης...Που ειχε,απο καιρο παρει διαζυγιο με την πουτανα την κοινωνια...

Ειχε καμμια ωρα που βαδιζε,ασκοπα στους δρομους...Τα δαχτυλα των ποδιων, και των χεριων του αρχισανε να μουδιαζουνε, απο το διαολοκρυο...

Τα αυτια και η μυτη...Και να τα εκοβε..Αιμα δε θα εβλεπε...Εψαχνε απελπισμενα...Μια τρυπα να μπει...Καπου πιο ζεστα...Πιο απαγκιο...Και κατι να..Φαει...Κατι, οτι ναναι...Να αντεξει την παγωμενη νυχτα που ερχοτανε πανω του...Απειλητικα...

Αρχισε να...Νοσταλγει τη φυλακη...

Μπορει να τον σαπιζανε στο ξυλο...Αλλα θα ειχε καποια ζεστη...

Καποια στεγη...Κατι να φαει...

Μια χεστρα...Ενα μπανιο...Να πλυνει εστω τα χερια...Το προσωπο του...Με λιγο χλιαρο νερο...Μια σαπιοκουβερτα...Να σκεπαστει τη νυχτα...Να σωθει...Εστω για λιγες ωρες...

Ηξερε τι επρεπε να κανει...Θα ληστευε και θα εγδυνε...Κανενα ξεμοναχιασμενο γερο...

Η απελπισια...Χτυπουσε με βια στα μελιγκια...

Βγηκε απο τις σκιες...Πλησιασε ενα σκουπιδοκαδο...Και αδραξε βιαστικα ενα κομματι μυτερο

Σπασμενο τζαμι...

Το τυλιξε με ενα κουρελι...

Και το βαστουσε σφιχτα...Μεσα στην τσεπη του κουρελιασμενου του παλτου...

Τωρα...

Του ελειπε μονο ενα θυμα...Καποιος που θα πληρωνε...Για οσα η ζωη...Τον ειχε κρινει αυτον σαν ενοχο...Αδικα...Δικαια...Δεν ειχε σημασια πια...Μονο η πεινα ειχε σημασια...

Βαδισε, κατα την εκκλησια...Εκει ειχε τσουρμο τους ηλιθιους γερους...Θα αρπαζε εναν απο τους τελευταιους...

Κρυφτηκε στον αυλογυρο...Μεσα σε μια φουντωτη συσταδα...Και περιμενε...

Περιμενε, σαν τον πεινασμενο,αρρωστο, μοναχικο λυκο...

-Ελα Νικο...Μ ακους..;;..Νικο...Ξυπνα ρε...Νικο...Ελα...Κεντρο...

-Τι θε ρε...Τι φωνα...Πρωι πρωι...;;;..

-Ελα Νικο...Παρασκευας εδω...Απο το σκουπιδιαρικο...Ακους..;;;

-Ακουω...Παναθεμα σε...Ακουω...Ετσι που σκουζεις...Που εισαι...

-Στην εκκλησια...Στον αγ Αντωνη...Στην πλατεια...Πισω στο δρομακι..Ακους...

-Ακουω,ειπα,διαολε...Τι θες...;;;

-Ελα..Νικο...Φερε τ αμαξι...Ελα δω...Τωρα, λεω...Σου χω πεσκεσι...

-Τι ναι ρε...Καννα στρωμα;;..Καννα σωμιε...Καννα καναπε φερανε;;...

-Οχι ρε...Ενας αστεγος...Ειναι μισοσκεπασμενος με το χιονι...Τονε βρηκα παγωμενο...Διπλα στους καδους...Εδω ειναι και η αστυνομια...Ελα παρτονε μωρε...Ελα...

-Νταξει ρε...Ερχομαι...Πεθανε απο το κρυο..;;

-Οχι ρε...Ενα τζαμι κρατουσε...Και του κοψε το χερι...Πεθανε απο αιμορραγια...Ελα παρτονε..

-Νταξει ρε...Περιμενε εκει...Ερχομαι...Πεσε και στους μπατσους να φτιακουνε τα χαρτια...

Ερχομαι....