ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΚΑΚΟΠΑΝΤΡΕΨΑ...

Η Σουλα και η Τουλα...Δυο φιλες, γκαρδιακες,γυρω στα πενηντα...Καθονται στι σαλονι,και

πινοντας το καφεδακι τους,συζητουν...

-Ασε βρε Τουλα, λεει η Σουλα...Τα παιδια μου τα κακοπαντρεψα...

-Τι λες βρε Σουλα, λεει η αλλη...Μα δεν εχουν και πολυ καιρο που παντρευτηκανε...

-Ναι, αλλλα αυτα τα πραγματα, φαινονται απο νωρις...Η καλη μερα, απο το πρωι φαινεται...

-Καλα, ο γιος σου;;;Δεν περναει καλα;;;

-Τι καλα, δυστυχης ειναι ο φουκαρας...Τι να λεμε...

Ξυπναει το πρωι...Αξημερωτα...Να μη σηκωθει και η γυναικα του, να του κανει εναν καφε;;;

Ενα κολατσο;;; Να τον καλημερισει, να του δωσει κουραγιο;;;

Τιποτα, παιδι μου...Τιποτα...Σαν τον εργενη...Σηκωνεται και φευγει, με την τσιμπλα στο ματι..

Και το τσιγαρο...Ξερο στο χειλι του...Τα βλεπω εγω, η δολια η μανα...Αλλα τι να πω;;;Να βρω και καννα μπελα;;;

Σαματις, το μεσημερι;;;Τα ιδια και χειροτερα...Η Κυρια στο κρεββατι, ολη μερα,και για καφε με τις φιλες της...Κι αυτος...Δουλος...Να μην εχει μια βοηθεια, κατι...Ουτε κουβεντα βεβαια για δουλεια...Ο βλαχαρος, ο πατερας της την ειχε και καθοτανε, βλεπεις...Πριγκιπισσα...

Η Βλαχα...Οπου την επηραμε απο το χωριο...Και την καναμε ανθρωπο...Ουτε για νοικοκυριο, λεει τιποτα...Τεμπελα και βρωμιαρα...Ενα φαι...Κι αυτο...Οποτε θελει αυτη...

Το βλεπω...Το καυμενο...Και κλαιω...με τα τσαλακωμεεεενα...Τα βρωωωωμικα... Τα ασιδεεερωτα...Τι να λεμε...Πανε οι γυναικες οι καλες...Τελειωσανε Τουλα μου...

-Τι λες βρε Σουλα...Τοσο ασχημα...Και εκεινη η κορη σου;;;

-Αχ Τουλα μου...Εδω να δεις δυστυχια...Η Προκομμενη η κορη μου...Παντρευτηκε, βλεπεις...

Τον Πασσα, απ τα Γιαννενα...Τον Μπουλη...Τον κακομαθημενο...Τα ελεγα εγω, η δολιαααα..

Αλλα ποιος ακουει;; Κανεις, Τουλα μου...Κανεις δεν ακουει τη μανα του...Λες και θελουμε το κακο τους...

Ξυπναει, που λες ο Μπουλουκος το πρωι...Αρχοντας...Αμεσως την αρχιζει στις...Διαταγες...

Σηκω...Φερε καφε...Φτιαξε κολατσο...Κανε αυτο...Κανε κεινο...

Τρεχει κι εκεινο το κακομοιρο...Σαν την τρελλη...Απο το αξημερωτο...Να μη λειψει τιποτα στον αφεντη...Τι να πρωτοκανει κι αυτο;;;Να πλυνει;; να σιδερωσει;;; να ψωνισει;;; Τι;;

Επροχτες...Δεν ειχε ετοιμο το φαγητο, στο δευτερολεφτο...Κι αμεσως...Μουτρωσε ο Κυριος...

Δεν ηταν ετοιμο το παντελονι του απ το σιδερο...Μουτρα παλι...Δεν βρηκε ποκαμισο σιδερωμενο...Μουτρα...

Σιγα μωρε τον Δουκα...Που θελει καθε μερα και αλλο ρουχο...

Αφου να φανταστεις...Ουτε ενα καφε...Ενα νερο δεν την αφηνει...να πιει με τις φιλες της...

Που ζεις κυριε...Στο 1821 ζεις;;;...Η γυναικα σημερα...Εχει δικαιωματα...Τι ειναι...Δουλα;;;

Να δεις, που στο τελος θα τη στειλει και για δουλεια...

Ο αχρηστος...

Εμεις κυριε βλαχο μου...Το κοριτσι μας το ειχαμε στα πιπουλα μεγαλωμενο...Πριγκιπισσα το ειχαμε...

Αμα δε μπορεις Κυριε να ταισεις την γυναικα σου...Τι το θες το γαμο;;;

Καλα δεν του λεω;;;...Ε;;;... Τι λες κι εσυ;;;...

Γελας ρε Τουλα;;;

Γιατι γελας;;.....

Με τα χαλια μας;;;.....

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ........

και αυτην την αναρτηση...

Την αφιερωνω...."εξαιρετικα" και με ολη μου την αγαπη...Αληθεια...

Στον πρωην εργοδοτη μου...Και σε ολους τους Κυριακους αυτου του κοσμου...

Του τρελλου...

Που με βρηκε, τις προαλλες στο δρομο...[καθολου τυχαια]...

Και μου ελεγε...Για τον αλητη...Τον εργοδοτη της κορης του...

που τηνε πεταξε στην ανεργια...Μανα με δυο παιδακια μικρα...

Σ αυτη τη δυσκολη ωρα...

Θα μου πητε...

Χαρηκες ρε γαιδουρι...Με τη δυσκολια του ανθρωπου...

Οχι, φιλοι μου...

Δε χαρηκα...Αντιθετως...Πιγκωσα...Πλακωθηκα...Λυπηθηκα...

Αλλα γελασα ομως και πολυ...Γελασα πικρα...

Και του ειπα...

-Τι τα θες Κυριακο μου;;;;

Ολα τα αφεντικα...Την ιδια μουρη εχουνε...