Ηταν μια φορα ενας μαστορας,μ ενα μικρο συνεργειο της γειτωνιας,ξερεις,απο κεινα για ολα τα αυτοκινητα και για ολες τις βλαβες...
Ο Μαστρο Χρηστος...
Ο Χρηστος , την τεχνη την εμαθε απο μαστορους Εγγλεζους και Γερμανους,τα παλια τα χρονια,στην πραξη,ουτε σχολεια ουτε τιποτα,με το κατσαβιδι και το κλειδι..Λαθευε και μαθαινε,λαθευε και μαθαινε,οπως ελεγε και ο ιδιος...
Ο Μαστρο Χρηστος ειχε δυο γιους,τον Αλεξη και τον Ντινο,που τους εβαλε στο μαγαζι.Δεν ηθελε ομως να ειναι και αυτοι αγραμματοι σαν αυτον,ηθελε να την ξερουν την τεχνη καλα,
οπως οι Εγγλεζοι και μεθοδικα οπως οι Γερμανοι μαστοροι του,και γιαυτο τους εβαλε στα σχολεια...
Ο Αλεξης εμαθε φαναρζης...Του πηρε και τα εργαλεια του τα καινουργια,και γυαλιστρες και
πιστολια και κομπρεσσερια,και τα εφερε στο μαγαζι...
Ο Ντινος παλι,εμαθε μηχανικος κινητηρα.Φρενα αναρτησεις εξατμισεις,μηχανικα,πιστονια.
Ολα τα μαστορευε μ επιτυχια.Του πηρε κι αυτουνου τον γερανο να σηκωνει ψηλα το αμαξι,
τους εδωκε την ευχη του και τους αφησε κληρονομους και συνεταιρους...
Ενα χρονο απο το θανατο του Μαστρο Χρηστου,και ενω η δουλεια πηγαινε αρκετα καλα,αρχισαν τα πρωτα προβληματα...
Ο Αλεξης πιστευε οτι ο αδερφος του,κατω απ τ αμαξι,ολο τεμπελιαζε και καθοτανε...Μπορει και να τον επαιρνε και ο υπνος,εκει περα...Ολη τη δυσκολη δουλεια την ειχε το σασι,ελεγε,
Οσο για τη μηχανη,οποιον και να επαιρνε εργατη,θα τηνεφτιαχνε...Σιγα το δυσκολο...Οι μηχανικοι ...βρωμανε στην αγορα,επρεπε να του δινει τα μισα απο τις εισπραξεις...???
Ασε που ολα τα χρηματικα,τα δελτια και τα εφοριακα τα ειχε αναλαβει αυτος...Ο Αλλος,ολη μερα ξαπλαδουρα κατω απ τον κινητηρα,εκανε οτι δουλευει,και καλα,και πασαλειβοτανε
μουτζουρες,και λαδια για να δειχνεται...
Ο Αλλος, ο Ντινος,παλι κι αυτος δυσαρεστημενος και ριγμενος ενοιωθε...Απο την αρχη ο πατερας ειχε κανει λαθος στη μοιρασια,αφου ειχε δωσει στην ουσια το μαγαζι στον Αλλο,
Τον μεγαλυτερο,τον Αλεξη.Που δουλευε Κυριλε,απο πανω,με τα χρωματακια και τις σπατουλιτσες,και ολο για μπυρα πηγαινε,για να στεγνωσει ταχα το χρωμα και να τραβηξει
ο στοκος...Σα βοδι ειχε γινει απο τα μπυρονια, και αυτος...Χωμενος στη μουτζουρα και τα λαδια,του χαριζε,στην ουσια τα μισα απο τις εισπραξεις του...Οσο για το σασι,εμαθε οτι οι Αμερικανοι,βγαλανε μηχανημα που εκανε τη δουλεια αυτοματα,στοκαρισμα και βαψιμο,
αυτο θα επαιρνε και θα ξεμπερδευε απο τον χαζοβιολη,ουτε καμμιαν αναγκη θα τον ειχε...
Και για τα δελτια και τα εφοριακα,ματσο οι λογιστες στη γειτωνια..Α...Μα επρεπε να σταματησει καποτε αυτη η κορο ι δια....
Λογο στο λογο,εφτασε καποτε ο κομπος στο χτενι...Τους πηγε καποιος πελατης στα δικαστηρια γιατι δεν φτιαξανε το αμαξι του καλα και ο ενας εριχνε στον αλλο το φταιξιμο...
Οχι το βαψιμο ηταν χαλια,και ο πελατης τσαντιστηκε γι αυτο...
Οχι η εξατμιση,ηταν κολλημενη στραβα,και του πεσε του ανθρωπου στο φαναρι...
Να τα σπροξιματα..να οι βρισιες,πεσανε και καννα δυο ψιλες σφαλιαρες,ωσπου να τρεξουνε οι μαστοροι απο τα γυρω μαγαζια να τους χωρισουνε....
Απο την αλλη μερα,πηρε ο Ντινος το γερανο που του πηρε ο πατερας του,πηρε τα κλειδια του και τα εργαλεια του και ανοιξε αλλο μαγαζι ΑΠΕΝΑΝΤΙ καινουργιο και σενιο...Απο συνεταιροι γινανε ανταγωνιστες τα αδερφια...Τα βαλανε και με τους πελατες τους,οποιος πηγαινε στον Αλεξη,ο Ντινος τον εκανε εχθρο...Δεν του βιδωνε ουτε μια βιδα,οποιοςπηγαινε στον Ντινο,για την εξατμιση τα φρενα η τον κινητηρα,ο Αλεξης δεν του εβαφε ουτε τις ζαντες.
Πεσανε οι συγκενεις,θειοι,ξαδερφια,γυναικες,παιδια,τιποτα αυτοι...Εχθροι σκυλιασμενοι...
Εγω για να του ξαναμιλησω,αυτουνου του κοπριτη,ελεγε ο Αλεξης πρεπει ο γα ι δαρος να πεταξει...
Εγω για να του μιλησω αυτουνου του εκμεταλλευτη,του φασιστα,του ξεπουλημενου,ελεγε ο
Ντινος,πρεπει ο γα ι δαρος να παει στα ουρανια...
Και περναγε ο καιρος,και μαγαζια πηγαινανε απο το κακο στο χειροτερο...
Ο Αλεξης,εψαξε ολη την Αθηνα για μαστορα στον κινητηρα,αλλα Τζιφος...Σαν τον Ντινο δεν
ητανε κανενας...Ολοι σατρα πατρα κανανε δουλεια και πολλες φορες τον προσβαλλαν οι πελατες...Αμα εβρισκε και κανναν καλο,ζηταγε μεροκαματο δεκαπλο,και ποτε ερχοτανε ποτε οχι...Ετσι τα κερδη του μειωνοταν,πρωτα στο μισο και μετα ακομη περισσοτερο...
Απεναντι ο Ντινος,πηγαινε ακομα τρισχειροτερα...Που να βρεις μαστορα φαναρτζη καλον,και
να μη σε κλεβει κι ολας...Πραγμα αδυνατο...Και το μηχανημα που ακουσε οτι φτιαξαν οι Αμερικανοι,τζιφος...Εκανε τοσα εκατομμυρια που ουτε μετα θανατον δεν θα το ξεχρεωνε....
Ασε που τον ειχαν φαει οι διαφοροι λογιστες,και ολο πληρωνε,πληρωνε και κερδη δεν εβλεπε...
Μια μερα με αναδουλεια,βγαινει ο Ντινος μπροστα στο μαγαζι να καπνισει ενα τσιγαρο...
Χαζευε απεναντι τον αδερφο του που ειχε πεσει κατω απο ενα βαν και μονταριζε τον πισω
προφυλακτηρα....Πεντε λεπτω δουλεια ητανε και εκανε μισαωρο και...Δεν γινεται με εναν η
δουλεια...Ενας βασταει και ο αλλος μονταρει...Εκει θα ητανε ως το βραδυ...Ο θεοχαζος...
ΚΑΙ ΞΑΦΝΟΥ...ΤΙ ΝΑ ΔΕΙ...
Ενα τριαξωνικο ερχοτανε με τα χιλια απο το βαθος του στενοδρομου....
Τα ποδαρια του...Θεοχαζου βγαινανε ακριβως πανω στις ροδαρες του φορτηγου...
Ουτε που το σκεφτηκε..Ορμησε με τη μουρη στο βαν...
Επιασε τα παπουτσα του αδερφου του και τσουλησανε και οι δυο κατω απ το βαν...
Στο δευτερολεφτο περασε και το τριαξωνικο,συριζα,με τα φρενα σριγκλιτα,και σταματησε δεκα μετρα πιο κατω....Βγηκε ο οδηγος πανικοβλητος,και ετρεξε να δει κατω απ το βαν....
Τρεξανε και οι αλλοι,απο τα γυρω μαγαζια που ακουσανε τα δαιμονικα τα φρενα....
Κι εκει.....
Κατω απ το βανακι...
Αγκαλιασμενα τα αδερφια,κλαιγανε σαν παιδια...
Ειχανε βρει...
Τον γα ι δαρο που πεταει......
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτη την αναρτηση,με ολη μου την ψυχη και την καρδια...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην αφιερωνω στον δικτυακο μου φιλο ΔΗΜΗΤΡΗ[ασωματοι]....
Και στους αλλους φιλους μου ΚΑΡΥ και Α ΚΕΝΤ....
Με την ευχη...
καποτε να βρουμε και μεις το γα ι δαρο που πεταει
ολοι μαζι...
Για να σωσουμε το συνεργειο μας...
Απο τη χρεοκοπια.....
Mαχαιρη φιλε μου, να εισαι καλα, αλλα εμεις δεν εχουμε την επιλογη να τσουλησουμε κατω απο το βαν, ειμαστε σε αδιεξοδο, κολλημενοι στον τοιχο και καταπανω μας ερχεται και θελει να περασει και εμας και τον τοιχο, οχι τριαξονικο, αλλα τανκ, για να την γλυτωσουμε πρεπει να τρεξουν να μας βοηθησουν οι γειτονες που ειναι πισω απο το τανκ και αν θελησουν να μας γλυτωσουν, τοτε σιγουρα θα βρουμε τον γαιδαρο μας και κανενα χρεος δεν θα μας ξαναφοβισει, ενωμενους πια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αν σου πώ ότι με πήραν τα ζουμιά στο τέλος θα με παραξηγήσετε;;; Είναι που εγώ με αυτόν που η φύση με αδέλφωσε και που σήμερα έχει γενέθλια τον γάιδαρο που πετάει δεν τον βρήκαμε ακόμα και κατά πώς πάει ούτε θα τον βρούμε ποτέ.... Και είχε γενέθλια και ο πατέρας μας σαν σήμερα που αν ήταν εδώ δεν θα είμασταν έτσι... Συγχωράτε με αλλά είμαι και σε δημόσιο χώρο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Αχ βρε Μαχαίρη.... Αχ βρε Μαχαίρη.... Μαχαίρι στην καρδιά ήταν άθελά σου... Και παράξενη και τραγική ειρωνεία η σύμπτωση γενεθλίων....
ΑπάντησηΔιαγραφήMαχαίρη, έτσι η μάνα μου με την αδελφή της. Καμώθηκα και τον γάιδαρο τον πετούμενο, κάτι κατάφερα μωρέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα κάτι άλλο... μου είπες να περιμένω και να μη σε κρίνω. Σου απάντησα, δεν ξέρω αν το είδες, τι είμαι εγώ να σε κρίνω μωρέ μαχαίρη, και γιατί να σε κρίνω δηλαδή? Κάνε εξήγηση γιατι δεν κατάλαβα παρόλη τη μελαχρινάδα μου!
Είσαι και Ναξιώτης, τρομάρα σου, κοντοχωριανός σα να λέμε...
οταν κάνουν υπομονή και οι 2 και συζητούν μεταξύ τους,τότε πετάει ο γάιδαρος.Αλλιώς ότι και να κάνεις μια θα πέφτει,και μια θα πετάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα χαίρομαι τον γάιδαρο που πετάει όλα τα χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν προσγειώθηκε ποτέ.
Mπράβο Μαχαίρη, τη χάρηκα πολύ αυτή την πανέξυπνη ιστορία, ανακαλύπτω πως έχουμε πολλά κοινά στα παραμύθια μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΗΜΗΤΡΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω εβαλα τριαξωνικο,στο παραμυθι,εσυ βαλε τανκ,αμα θελεις..Εγω θελω να πω οτι πολλες φορες μας βαλανε να μαλωσουμε με τον αδερφο μας,και την ωρα του μαλωματος,μας πατησαν με το τανκ...
Οι γειτωνες Δημητρη δεν βοηθανε δυο αδερφια που μαλωνουν...Ουτε θα σου δωσει κανεις λεφτα για το δικο σου χρεος....
Ο αδερφος σου θα ειναι παντα εκει ΔΗΜΗΤΡΗ...Δεν τον χρειαζεσαι...???
Δεν λεω να γινεις..ιδιος με αυτον,ουτε δουλος η υπαλληλος του...
Λεω να υποψιαστης πως ΜΟΝΟ μαζι του θα σωθεις κι εσυ...Αλλοιως το τριαξωνικο ερχεται και....
Φιλε Σπυρο.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοκιμασες να κανεις ΕΣΥ ΟΛΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ..???
Με συγχωρεις που επεμβαινω...Αλλα αξιζει την αγαπη σου να την κανεις και...πραξη...
Ετσι θα κερδισεις τα παντα..
Σκεψου το...
Βεβαια ΜΕΛΒ το παραμυθι ειναι αλληγορικο,με μας ολους που διαφωνουμε ενω ερχεται το τριαξωνικο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι που ποτε δεν κοιταζουμε τι μας ενωνει....
Αλλα χαρηκα και για τη δικη σου πραξη...
Παντα πιστευω οτι η αγαπη πρεπει να ειναι πραξη..
Αλλοιως ουτε για τα παραμυθια δεν κανει...
Και για το ..Αλλο θεμα..
Εσυ εισαι η αδερφη μου ΜΕΛΒ...
Και γι αυτο μπορεις να με κρινεις και να με κατακρινεις οταν κανω λαθος...
Αλλα περιμενε λιγο ακομα...Θα σου πω...
FORTOYNATA...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι υπομονη θελει και σεβασμο στη γνωμη του αλλου,και αγαπη θελει...
Οταν βλεπεις τον αλλο σαν εχθρο,που μονο κακο περιμενεις απ αυτον...
Τι να πω...
Κατσε στο δρομο,καταμεσις και τραγουδα ηρωικα...
Μεχρι να σε πατησει το φορτηγο...
Και να σε γραψει η Ιστορια...
Οτι φιλουσες Θερμοπυλες...
Δεν ξερω..Μπορει αυτο να ειναι το σωστο...
Εγω ομως δεν το βλεπω ετσι...
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο κει λοιπον βγαινει ολη η τρυφερη,νεανικη σου σκεψη..??
Μα βεβαια κερδισες τη ζωη...
Αν λίγο με κατάλαβες σαν άνθρωπο, τότε θα πιστέψεις ότι έκανα όλα τα βήματα περισσότερες από μιά φορά... Αλλά... Μέχρι που πληγωμένος για πολλωστή φορά, έκλεισα την πόρτα, ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΑΤΑΚΙ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηγα και διαβασα τα περισσοτερα..
Και ενθουσιαστηκα...
Επιτρεπεις το..κλεψιμο ιδεων..??
μαχαιρη, δεν μαλωνουμε, ανταλλαγη αποψεων εχουμε, αλλα σαν βαλκανιοι, φωναζουμε, αλληγορικα εβαλα το τανκ [τα μετρα τα οικονομικα] και στον τοιχο εστησα, εμενα, τον δασκαλο, την καριατιδα, εσενα και βοηθεια, οπως στα δυο αδελφια πηγαν οι γειτονες στον καυγα να τα χωρισουν, βαζω, ολους τους αλλους, που απο τυχη εκεινη την ωρα δεν ''ειναι'' στον τοιχο μαζι μας, γιατι μαχαιρη, κατα μονας, κανενας μας δεν θα σωθει. Γειτονες εννοω και τους υπολοιπους συνελληνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΠΥΡΟ Φιλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως φιλε για το ταγκο...χρειαζονται..δυο...
Αφου ειναι ετσι τα πραγματα,τοτε προχωρα αλλου..
Η Ζωη θα σου δωσει αλλα αδερφια...
Οπως σ εμενα εδωσε τους κολλητους μου..50..χρονια...
Και την υπεροχη ΜΕΛΒ...
ΩΡΑΙΑ ΦΙΛΕ ΔΗΜΗΤΡΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα σε καταλαβα και χαρηκα...
Γιατι μονο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα σωθουμε...
Η κατα μονας θα μας πατηση το τανκ...
Μαχαίρη μου!!!! Μόλις μπήκα στο σπίτι και άνοιξα το p/c για να διαβάσω όσους δεν πρόλαβα νωρίτερα....οπότε ήρθα και σε σένα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δάκρυ τόχω έτοιμο, στο λεπτό κρεμιέται, μα τώρα μ'αυτά που μας γράφεις άνοιξε η κάνουλα και δεν λέει να σταματήσει!!!
Αγαπημένε μας Μαχαίρη!!! Σοφέ μας Μαχαίρη!
Ξέχασα να σου δώσω και μια μεγάλη αγκαλιά μ'ένα φιλί δυνατό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω εμείς γράφουμε ξαναγράφουμε φιλί έχουμε πάρει αλλά από αγκαλιά τίποτα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι γυναίκες έχουν ένστικτο σου λένε αυτός θα δουλέψει να μας θρέψει στο συνεργείο οι καλαμαράδες όλο θεωρία και απεργία εμποδίζουν και αυτούς που θέλουν να δουλέψουν!!!!!
Τη καλησπέρα μου για τη τιμή που μου κάνεις να αφιερώνεις το παραμύθι σου.
Eυχαριστω ΚΑΡΥ ευχαριστω..Ο παραμυθας σας συγκινειται και αυτος καθε φορα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο τα ωραια σας λογια.....
Α ΚΕΝΤ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σενα ευχαριστω...Η τιμη ειναι και δικη μου...
Οι γυναικες,φιλε μου βεβαια εχουν ενστικτο...
Εγω μαλιστα το λεω..ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ..
Δεν τα καταφερνουν καλα με το ΧΩΡΟ αλλα δουλευουν απιθανα το ΧΡΟΝΟ..
Ειναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ πως ταξιδευουν με ανεση πεντε και δεκα χρονια μπροστα με εκατο τα εκατο επιτυχια...Ξερουν πραγματα που εμεις τα αμφισβητουμε ακομη και οταν γινονται...Και τι σημαινει αυτο..??
Αν δεν ηταν αυτες θα μεναμε ακομα στις σπηλιες,φιλε..Και θα κυνηγουσαμε με το κλαδι απο το δεντρο στο χερι...
Τι κατάλαβα, εγώ που δεν έχω ... αδέρφια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆπλωσε .. το χέρι, κάποιος θα βρεθεί να στο πιάσει.
Έτσι ταξιδεύω στο ... χρόνο κι εγώ και όντως στο ... χώρο δεν τα πάω καλά.
Νάσαι καλά Μαχαίρη μου
ΜΕΓΚ Καλησπερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θεμα ειναι να περνας οσο το δυνατον καλυτερα..
Και με την καλυτερη δυνατη παρεα...
Άκου λέει... Έλεύθερα! Στο Σύμπαν υπάρχει αφθονία για όλους...
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποτε σκέφτομαι είναι δυνατόν αδέρφια και να σκοτώνονται μεταξύ τους; Και όμως είναι. για αυτό καλύτερα μακριά και αγαπημένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι ότι σε τυφλώνει η στιγμή κι ας κρατάει χρόνια. Το εγώ, οι υπόλοιποι που μπαίνουν στη μέση, το χρήμα και όλα αυτά που σε εμποδίζουν να δεις καθαρά. Θέλει μεγάλη δύναμη να κάνεις το γάιδαρο να πετάξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήMaνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω λεω να αγαπιουνται τα αδερφια...Οχι να μενουν και μαζι...Να παιρνονται τηλεφωνα,να συναντιωνται,να τα πινουν..Τετοια...
coffeemug...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα γι αυτο δεν γινεται συχνα , φιλη μου...
Ομως το αδερφι μας ειναι κομματι απο τον εαυτο μας...Γι αυτο αξιζει η προσπαθεια...
Επειτα οσοι χωριζουν τ αδερφια...χωριζουν καρδιες...
ΑΑΑΑΑΧ...Για το χρημα την ιδιοκτησια και τα κληρονομικα...Ποσες φορες εχω πει...ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΙΑ...Θανατηφορος αρρωστια,διαχρονικη και αθεραπευτη...
ΑΛΑΤΑΚΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλεβω ελευθερα λοιπον....
Με την αδεια σου...
Μην πεις αυριο...
ΑΑΑΑΑ τον κλεφταξωτη......