ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΣΙΚΙΑ...

Ητανε μια φορα ενα νησι απομονωμενο...Στην καρδια μιας μεγαλης ,ωραιας και γαλανης θαλασσας....
Η φυση,ειχε φερθει με γενναιοδωρια στο νησι αυτο...Ηταν γεματο αγρια βλαστηση,απο τις ομορφες παραλιες του,ως τα αρκετα ψηλα βουνα του...Ο ηλιος το φωτιζε και του δινε ζωη και χρωματα το καλοκαιρι και το χειμωνα,που ηταν ηπιος ,επεφταν αρκετες βροχες και χιονια στα ορεινα του...
Καποτε,χαμενοι απο μια καταιγιδα,εφθασαν στο νησι μερικοι ανθρωποι,πανω σ ενα πλοιο...
Αραξανε και τραβηξαν το πλεουμενο στη στερια..
Αμεσως χωριστηκαν σε ομαδες και οργανωνανε τη ζωη τους,μεχρι να επισκευασουν το πλεουμενο τους και να φυγουν παλι...
Αλλοι πιαστηκανε να δουνε τις ζημιες στο πλοιο...
Αλλοι βγαλανε εργαλεια και κοβανε διαφορα δεντρα ...
Αλλοι μαζευανε φοινικοφυλλα και φτιαχνανε προχειρα καταλυμματα...
Αλλοι ψαχνανε για τροφη και νερο...Δεν ηταν και πολυ μεγαλο το νησι,μονοημερα σχεδον το φεραν γυρα.....
Ολα καλα τα φτιαξανε...Αναψανε φωτια,φτιαξανε τις καλυβες,κοψανε και ξυλα για το μαγεριο τους...
Βρηκανε και μια μικρη πηγουλα με γλυκο νερακι,καθαρο και δροσερο...
Παραφυλαξαν οι κυνηγοι τους με τα οπλα γυρω στην πηγουλα...Πιασαν και καμμια δεκαρια κατσικια
που πηγαν να ξεδιψασουν.....
Τρισευτυχισμενοι οι ναυτικοι,φτιαξανε το βραδυ τσιμπουσι τρελλο......
Καλο φαγι και υπνος μετα στην παραλια...
Το αλλο πρωι βαλανε τα σχεδια τους μπρος.Κανανε τα προγραμματα τους,ασφαλεις και χορτατοι.
Ξερανε πως σε λιγες μερες θα φτιαχνανε το πλεουμενο και θα πηγαιναν πισω στην πατριδα.....
Ετσι κι εγινε.............
Οταν σε κανα δυο μηνες το πλοιο ηταν ετοιμο,και καλυτερο απο πριν σκευτηκαν να κανουν κι ενα εργο για να τιμησουν το θεο τους που τους βοηθησε σ αυτη την δυσκολη στιγμη....
Ετσι.....Πηγαν στην πηγουλα και με αξινες φτυαρια και εργαλεια την ανοιξαν να τρεχει το νερο μπολικο σε μια μικρη ποτιστρα παρα περα....
μαζεψαν ενα μεγαλο σωρο πετρες,και πανω τους στερεωσανε ενα συμβολο του θεου τους.....
Γραψανε και τα ονοματα τους στις πετρες,το ονομα του καπετανιου και το ονομα του πλοιου,και
φυγαν με φωνες και ευχαριστιες για την καλη τους τυχη..................................
Περασαν 25 χρονια.......................
Κανεις δεν ξαναπηγε στο νησι απο τοτε που ειχαν παει οι θαλασσοδαρμενοι ναυτες....
Βλεπεις ο καπετανιος,σημειωσε τη θεση του νησιου μονο στο δικο του χαρτη...
Καποτε ο εγγονος του καπετανιου βρισκοντας το χαρτη του παππου του κι ακουγοντας τις διηγησεις
του για ενα παραδεισενιο νησι θελησε να ξαναπαει....
Πηρε λοιπον το δικο του πλοιο [καπετανιος κι αυτος] και ξαναπηγε........
ΑΛΛΑ ΤΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ...........................
ΤΙ ΑΠΟΡΙΑ ΤΙ ΘΛΙΨΗ ΤΙ ΚΑΤΗΦΕΙΑ...............
Αραξαν σε μια ερημη και ανυδρη παραλια.....Στενη και φτωχικη....
Λιγα βρυα και μερικες αρμυρικες μονο κι αυτες αρρωστες κι ετοιμοθανατες.....
Ολο βραχος και πετρες το νησι κιτρινες και πυρωμενες απο την θανατερη θερμη του ηλιου...
Ευτυχως που ειχαν φερει σκηνες μαζι τους και φτιαξανε καταυλισμο κατω απο κατι φαγωμενα
βραχια......Βγαλανε τροφιμα και ξυλα απο το πλοιο για να φανε και φωτια απο τις λαμπες του ψαρεματος..Τοσο ξερα.....
Ο εγγονος καπετανιος ηταν σιγουρος οτι ο παππους ειχε φτιαξει καποιο παραμυθι για το νησι
η καποιο λαθος ειχε κανει στις αποστασεις στο χαρτη....
Το απογεμα που ο ηλιος συρθηκε στον οριζοντα και μαλακωσε λιγο η πυρα,κινησαν να βρουνε το
ΕΡΓΟ....Αυτο θα πιστοποιουσε και οτι ο παππους δεν εκανε λαθος στις αποστασεις και οδηγησε τον εγγονο σε τουτη την κολαση......
Βραδυαζε οταν το βρηκαν...
Τι βρηκαν δηλαδη,μια λακα γεματη αρμυρικια.....
Μεσα στις φυλλωσιες τους....Ξεχωριζε ο σωρος απο τις πετρες.....
Και κατω πεσμενο το συμβολο του θεου,σπασμενο και ξερο...
Λιγα γραμματα ειχαν μεινει απ τις επιγραφες,ενα δω ενα κει...Ισα ισα για να καταλαβουν οτι ο παππους δεν ειχε κανει λαθος και οτι η ιστορια δεν ηταν ψευτικη...Αληθεια ηταν αλλα κανεις δεν καταλαβαινε,πια οργη του θεου ειχε καταστρεψει τον παραδεισο σε τοσο λιγο χρονο,χωρις ηφαιστειο χωρις κλιματικη αλλαγη..........................................
Η επιστημονικη εξηγηση ειναι η ακολουθη........
Τα κατσικια κατεστρεψαν το νησι....
Αφου ειχαν πολυ νερο να πινουν,απο το εργο,γιναν χιλιαδες αφου δεν υπηρχε κανεις εχθρος τους.
Ετσι φαγανε το χαμηλο χορταρι και τα φυλλωματα των μικρων δενδρων.....
Μετα εσκαψαν και εφαγαν και τις μαλακες ριζες των αλλων δενδρων....
Ταυτοχρονα απο την υπερ χρηση της πηγης,ο υδροφορος οριζοντας κατεβηκε και τη θεση του πηρε η θαλασσα...
Ετσι ξεραθηκαν τα υπολοιπα φυτα και πεθαναν και τα περισσοτερα κατσικια...
Μετα εβρεξε....
Η βροχη παρεσυρε το ξερο χωμα στη θαλασσα και φανηκαν οι ξεροι βραχοι που πυρωσαν ολο το νησι.....
Τι φρικτη κι απαισια ιστορια....
Και το χειροτερο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ........
Ειναι η ιστορια των περισσοτερων ανυδρων μικρων ΚΥΚΛΑΔΩΝ....