Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

ΤΟ ΠΑΙΔΙ-ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ...!!

Θα μου ειπειτε.."εδω ο κοσμος καιγεται...."
Ομως εγω,προχωρω σημερα,σε μια αναρτηση...ΒΑΡΕΩΣ περιεχομενου!!!..Για το Σαββατοκυριακο..
Εχει να κανει..Με το.."παιδι-σπουργιτι"
ΜΗΝ τη διαβασετε,αν ψαχνετε καποια..διασκεδαστικη,ματια στα ασχημα νεα,που ερχονται...
..........................................................................

Καθως δουλευα,τον τορνο..Με τη μεγαλη ζεστη..Τον ειδα,στην ακρουλα της μεγαλης πορταρας,που μπαινουν στο ΄ργοστασιο τα φορτηγα,με τον γερανο..Να ξεφορτωσουνε σωληνες και τοννους τη λαμαρινα...
Με κοιττουσε καλα-καλα,με τα πεταχτα ματακια του...Σα να..με ρωταγε,αν θα ειχε..Καποιο κερδος,να μπαινε μεσα...

Η ρθε...

Κι εκατσε στη μεση της βεργας,που τσουλαει η κουρτινα του παραθυρου του τορνου...
Για να μη με βαραει ο ηλιος,κατακεφαλα....Τ απογεμα,που ειναι απο κει μερια,ο ηλιος....
Τα βραδυα ομως..Οτα σουρουπωνει..Τραβαω πισω την κουρελιαρα κουρτινα..
Για να βλεπω τα σπειρωματα..
Εκει λοιπον εκατσε ο..Μαγκας..Και μου ζηταγε...Καννα ψιχουλακι...
Πηρα ενα κουλουρι με σουσαμια..Ξερο...Το βαρεσα με τη χουφτα μου..Πανω στο σωρο με τις λαμαρινες...Του βαλα κι ενα χαλκινο ποτηρακι με νερο,δροσερο...
Και ξαναγυρισα στον τορνο απο πισω...
Εκαμωνομουνα,ταχα..Οτι δουλευω..Και τον ειδα,που ρθε στις λαμαρινες..Και πηρε το γευμα του...

Τι πλασμα και τουτο...!!

Χωρις φωλια..Χωρις συντροφο..Χωρις ιδιοκτησια..Ουτε σημαδεμενη περιοχη..Ουτε  να χτισει...
Ουτε να προστατεψει..Ουτε να θυσιασει..Ουτε να θυσιαστει...!!
Λιγα δευτερολεφτα..Και μετα..Απιθωνει τ αυγα του..Ολουθε..Οπου βρει φωλια αφυλαχτη...

Και τ απαραταει εκει...
Μαζι με τ αυγα του,ιδιοχτητη....Θα κλωσηθουνε και τα δικα του...
Θα ταιστουνε τα μικρα του..Και θα συνεχισουνε το ταξιδι....

Ταιζοντας τα περιστερια,εσυ...Θα περασει ο κλεφτης..Στον αγερα θα βουτηξει την τροφη..Και φευγα...
Νερο..Απο τις λακκες των δρομων..Και τα κουμνια των βρυσω....!!
Και το βραδυ...
Αφου δειπνησει τα κλεμμενα απο το κοτετσι...
Θα ξαφανιστει μεσα στο κυπαρισσι...Για υπνο....!!

Και σκεφτομαι τωρα δα...!!
-Ειναι λογικα πραμματα τουτα δω...!!
ΖΩΗ ειν αυτη;;;..!!
Ειπαμε...

Αλλα οχι κι ετσι...!!!!!

Και ο χειροτεροτεροτερος Τροτσκας που ξερω....
Σπιτ ΕΧΕΙ...!!!
Εστω ΝΟΙΚΙΑΡΙΚΟ...
Εστω με το ενα ποδι εξω...Εστω φορτωμενος ενοχες....
Γυναικα εχει...!!
Παιδια εκαμε..!!..
Εστω,κι αν δεν τ αναθρεψε..Κατα πως..Η.."κανονικη" ανατροφη του κοσμου θελει....
Τα πηρε..Τα πηγε μια βολτα..Τα χαιδεψε στο κεφαλι...
Τα κρατησε απ το χερι....

Ομως ο Σπουργος...Αληθινα παιδια..ΠΟΤΕ δεν ειδε...
Ουτε αναθρεψε...
Ουτε φορεσε καμμιαν ΠΟΤΕ συμβαση...Οποια να ναι...!!

Θα πεινασει..Θα κλεψει...
Θα διψασει...Θα αρπαξει....!!

Τρεχαλα και φυγη ειναι..Ολη η ζωουλα του...Μεχρι να πιαστει στα δοντια καποιου γατου...
Και να γινει..Προγευμα....
Η να τονε λιωσει καποιο οχημα της πολης του....!!

Και λεω της πολης ΤΟΥ....!!
Μα βεβαια...
Ολοι εμεις...
Ανθρωποι..Ζωα...Περιστερια και γατοι-σκυλοι....Σκουλικια Καμπιες και σαλαμανδρες,κοτες...

Μας εδωκε ο Γιαραμπη..Καποιο ΡΟΛΟ...!!

Εχουμε .."Τα στοιχειωδη" εστω...Μια φωλια,ενα σπιτι...
Δουλεψαμε για να χτιστει αυτο..Να βαλουμε.."ενα κεραμιδι πανω...Απο τα παιδια ΜΑΣ.."
Δουλεψαμε..!!
Υπογραψαμε καποια ΣΥΜΒΑΣΗ....
Νερωσαμε το κρασι ΜΑΣ....
Βαδιζουμε στους δρομους της Πολης...Σκυφτοι..Να παμε στις ΔΟΥΛΕΙΕΣ..Στις..Υποθεσεις μας....

Αλλα ΑΥΤΟΣ....
Που του ανηκει η Πολη...
ΚΑΙ το περιεχομενο της....

Ειναι αυτος που ζει...
Μαζι μας....

Χωρις συμβαση..Χωρις λογικη..Χωρις συμβιβασμο....!!
Δεν τον ΕΜΕΛΛΕ ποτες...Σαν τι θα ειπουνε οι αλλοι....
Πως θα βγει η επομενη μερα....

ΟΥΤΕ ΚΑΝ αναγκη εχει..Να ακουμπησει σε καποιον αλλο..Σπουργο ΕΣΤΩ...!!!

ΠΟΤΕ δεν εδωκε,κατι...

ΔΙΟΤΙ ΟΛΟΙ ΔΙΝΟΥΝ,ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ....!!

Ο παραλογος αυτος....Δεν αισθανεται..ΛΟΓΟ....!!

ΕΙΝΑΙ μονος..Και το..Επικδικνυει...!!
.............................................................................

ΑΥΤΟΣ εφαγε..Ηπιε....Πηρε και μια βολτα,να "κατσουνε" αυτα που φαγε,και να αλαφρυνει...

Και βηκε...
Απο κει που ειχε ΜΠΕΙ...
Απο την ακρουλα της ΠΟΡΤΑΡΑΣ..Που μπαινουνε τα φορτηγα..Με το γερανο..Να ξεφορτωσουνε
λαμαρινες και σωληνες....
Κι εγω,στον τορνο...
Ηφερα,την κουρελιαρα κουρτινα,πισω..Για να βεπω τα σπειρωματα...
Σουρουπωνε...!!

10 σχόλια:

  1. Τρυφερή Ιστορία,και δηδακτική!
    Καλό ξημέρωμα,Μαχαίρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω πολυ καλη μας φιλη..
      επισης ευχομαι καλο βραδυ..

      Διαγραφή
  2. Ίσως και να θέλει παραπανίσια δύναμη να γίνεσαι ένας απόκληρος-σπουργίτης. Που δεν έχει την ανάγκη της ανάγκης. Με προβλημάτισε το κείμενό σου...
    Και για άλλη μια φορά θαύμασα τις περιγραφές σου, τη γλώσσα σου και την ευαισθησία που ξεχειλίζει απ' τις λέξεις σου.
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα δεις καλη μας φιλη ΜΑΡΙΑ...
      Που ειναι διπλα μας αυτα τα παιδια-αποκληροι..
      Εχουν γονεις και συγκενεις..
      Που τα βλεπουν και τα παρακολουθουν..Και λενε-ισως-
      ΤΩΡΑ..
      Για ενα τετειοπαιδι-σπουργιτι..
      ΕΓΩ τι να πραξω;;...!!

      Διαγραφή
  3. Ελευθερια....
    Σαν τα πτηνα τ'ουρανου δε λεμε?
    Ειτε με τον "καλο"
    ή με τον "κακο" τροπο
    η ελευθερια ιδια λογιζεται....πουλακια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτο ειναι μια πικρη αληθεια,καλη μας φιλη..
      Που σημαινει,οτι..Στα λογια,πολλοι ειναι ετοιμοι..Στις πραξεις,λιγοι..
      Κι αυτοι,γινονται ευκολα αποκληροι,και μονοι..

      Διαγραφή
  4. Οταν ημουνα μικρος και ανευθυνος ζουσα πραγματι σαν ενας μικρος σπουργιτης
    Σημερα οσο και να επιθυμουσα να ξαναγινω, μοιαζει αδυνατον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μοιαζει αδυνατο..Και ειναι δυστυχως,ψυχικο προβλημα φιλε μου...
      Απο εκεινα,που χρηζουν βοηθειας...

      Διαγραφή