Η ΑΘΗΝΑ.....

ΑΘΗΝΑ...
Εγραφε με μεγαλα ασημενια λαμπερα γραμματα,σκαλιστα στο μεταλλικο της σωμα...
Και η Αθηνα ητανε...
Ητανε ενας  ποθος...!!

Ναι ητανε ενας ποθος...Που κραταγε χρονια...
χρονια πολλα,χρονια...

Οσα χρειαστηκε,για να μαζεψει τα διακοσα χιλιαρικα..
Για να τηνε παρει...
[Παιρνω δε λεμε,και για τη..γυναικα..Παιρνω,ελεγε κι ο Μανασσος,για τη μηχανη...]
Και το νοιωθε...!!
Καθε μερα,παιρνουσε με το ΖΟΥΝΤΑΠΠ απο την εταιρεια..Και τη χαζευε...
Και την ονειρευοτανε...

Κι ολο γι αυτηνε ελεγε, σε φιλους..Σε γνωστους..Ακομα και στην..Κοπελλα του..Οπου ΕΦΤΑ χρονια την ειχε με το δαχτυλιδι..Κι ακομα ΤΙΠΟΤΑ..!!

Οτα την παρω-ελεε- Ετοτενες, θα νοιξουνε ολοι οι δρομοι..Και τα ονειρα μας,θα γενουνε αληθινα...!!

Κι ακουε κι εκεινη, η κακομοιρα η Μαρουσσω..Κι εσκυβε το κεφαλι..Και ρωτιωτανε,μεσα τζη...Μη τυχο και της ελαχε,στο διαβα Τζη ζωης..Ανθρωπος.."πειραγμενος" κι ανισορροπος...

Ομως δεν εμιλουσε..Καθως ηξαιρε..Οτι πανω απ ολα..Ητα η αγαπη του Μανασσου για τη δουλεια του...!!
Ετζι ητα ε γεννημενος ετουτος δα...
Αρχιναε να διασκεδαζει,καθως επιανε στο χερι τη λιμα...!!

Επιανε το κομματι το σιδερο στη μεγγενη..Το φερνε κατα δω..Το φερνε κατα εκει,ελιμερνε κατα δω..Ελιμερνε κατα κει..
Μετραε με το ματι...Μεχρι δεκατο του χιλιοστου...
Το πυρωνε στη φωτια..
Το επιανε με τη τζιμπιδα,το γυρναε...Εβαραγε το με το σφυρι....
Και να το στο τελος

Εφαινοτα, κατω απο τις σκουριες, και τσι μουτζουρες...Ολακερο εξαρτημα...!!

Ετρυπαε..Εφτιανε τα τελικα τα σπειρωματα, να μπουνε, να ταιριαξουνε οι βιδες...


Και τελικα, πυρωμενο..Του βουαε στο λαδι
Τσιτσιριζε σα την τηγανιτα...

Και στο τελος
Ανυπομονος σαν το παιδι..
Το "χορευε" μισοπυρωτο στα χοντρα του χερια...
Και το δειχνε...
Κατα πως δειχνει ο ανθοπωλης...Το ανθισμενο λουλουδι...!!....

Ναι..
Μια λοξα..Οσο να πεις..Την ειχε ο Μανασσος, με τη δουλεια του...

Κι αν τονε λεγανε..Ηφαιστο..Και "λιμα"...
Ετουτος εγελαε..Και καμωνοτανε, οτι ταχατες, εκουτσαινε...
Αφου του ειχε πει ο Δασκαλος..Οτι ο Ηφαιστος...Ηταν ΑΣΧΗΜΟΣ και κουτσος...!!

-ΑΛΛΑ ΕΙΧΕΝ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΩΤΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ..Εφωναζε...!!

Κι επιανε κι εσηκωνε, με το ενα χερι του την Μαρουσσω...
Και την εχορευε στον αγερα...

Κι εντραποτανε ταχαμου εκεινη...Και τονε  χτυπαγε στα μπρατσα..Με τα χερακια τζη...

Κι εγελαγαν τα παιδια...

Γιατι παιδια ησαντε...Στα εικοσι πεντε ο Μανασσος..Και στα εικοσι η Μαρουσσω...

Αλλα.Αλλα ηθελα να ειπω, λεω..Για την Αθηνα...
Και με "πηρε" η ιστορια...

      Οτα τηνε σηκωσε το ΒΙΝΤΖΙ...
Και την ακουμπησε απαλα..Απανου στις βασεις απο οξια,οπου ειχεν φτιασει ο Μανασσος,απο πριν...
Και ταιριαξαν οι βιδαρες,που εβγαιναν απο το μπετο...Με τις τρυπες, μιαμισι ιντσα στα ποδαρια της...

Οτα περασνε οι βοηθοι τα παξιμαδια και τα μεγαλα ΓΡΟΒΕΡ...Κι εμετρησανε...Και ισιωσανε με τ αλφαδι...

Οτα ηρθε ο ηλεκτρολογος κι επερασε το ρευμα...

Ηρθε κι η Μαρουσσω..Κι επερασε, ενα μικρο εικονισμα..Της Παναγιας, επανου στο "Σαπορτι"...
Κι ετρεξε κι εχωθηκε στα μπρατσα του Μανασσου...Και καθουνταν εκει και τηνε χαζευαν...

Εβγαλε κι ο Μανασσος,απο τη λερη του φορμα...τεσσερα ασημενια εικοσαρικα..Και τα εχωσε,μεσα στις τρυπες στο τραπεζι...
Να μεινουνε εκει για παντα...

Και γυρισε, να υπογραψει τη φορτωτικη...

ΠΡΕΣΣΑ ΚΡΟΥΣΤΙΚΗ ΟΓΔΟΝΤΑ ΜΕΤΡΙΚΩΝ ΤΟΝΝΩΝ...
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ...

Παρεδοθη σημερον.......
Ημερομηνια.....
Ημερα ...
Ετος...
Διευθυνση....

Μοντελλο...ΑΘΗΝΑ.....


Η Μαρουσσω, κερνουσε μπισκοτα σπιτικα με μαρμελαδα...
Οι μαστοροι, και οι βοηθοι πιασαν τις ρακες....

Κι ο Μανασσος της ψυθυρισε στ αυτι....

-Το Πασχα..Παντρευομαστε....!!!....


ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΗ παιδια..Καλες μας δουλειες, με υγεια...!!Ειπε δυνατα, πυγκωμενος,λιγο...

-Καλοριζικη..Ειπαν ολοι...

Κι ο Μανασσος ερριξε πανω στο μηχανημα..Την πρωτη ρακη...

Καλοριζικη....