Ο Μπαρμπα Στρατος, ο εμπορακος...Απο νεος γυρναγε τα χωρια..Με το καρρο, μ αλογο...Κι απανου στο καρρο..Ειχε...Ολα του κοσμου τα καλα..
"Κουβαριστρες..Μανταλακια..." κλωστες, κουμπια...Μαξιλαρια...Ασπροσεντονα...Υφασματα...Ψιλικα...
Κι ολα τα εργαλεια για το πλεξιμο..Και με βελονες..Και με βελονακι....
Με την.."αναπτυξη" της επαρχιακης οικονομιας...Εσταματησαν οι νιες..Να βαφουνε και να ξαινουνε τα μαλλια...Κι αγοραζανε απ τα ετοιμα...Ηταν και περισσοτερα τα χρωματα..Και τα ειδη των υφασματων..Και τα εργοχειρα, πιανανε περισσοτερη αξια...
Ασε..Που πολλες, τα φτιανανε και σαν "επαγγελμα"..Και τα πουλουσανε στους τουριστες..Και τους Αθηναιους...
Ετσι ο Μπαρμπα Στρατος..Με την καλη και πολλη δουλεια του...[Καυχιοτανε οτι εγυρισε τη χωρα..ΜΥΡΙΕΣ φορες]..Μεγαλωσε τις θυατερες του..Υποδειγματικα....
Με τα σχολεια τους...με τα ομορφα ντυσιματα τους..με τις προικες τους..Φτιαγμενες με ομορφια και αγαπη..Και με τα καλυτερα υλικα....!!
Τη μεγαλη κορη του..Τηνε παντρεψε..με εναν παλληκαρο..Απο τον Καμπο...[Λαρισσα]..
Γεωργος..Στα σταρια απο παιδι..Κι απο τους πρωτους που φερανε αυτοματες, αμερικανικες θεριζαλωνιστικες μηχανες...!!
Πιστευε στη γη...Και την αγαπησε την κορη του εμπορου..Πολυ...!!
Τη μικρη την κορη του..Την εδωκε ο Μπαρμπα Στρατος...Σ εναν πηλοποιο...Εναν τεχνιτη του πηλου
Που εφτιανε σταμνες, απο τη γη...Εκει περα στο Μαρουσι..Της Αττικης....
Με την "ελευση" του οικιακου νερου απο την ΟΥΛΕΝ...Ο Μαρουσιωτης...Δεν μειωσε την δουλεια του..Αλλα την "γυρισε" ομορφα στα τουριστικα ειδη..Και τα παραδοσιακα σταμνια..Που,ομορφα ζωγραφισμενα και γυαλωμενα...Περισσοτερο πουλιωταν απο τις σταμνες, για το νερο....
ΕΤΣΙ..Ο Ευτυχης Μπαρμπα Στρατος..Οταν τον εφερνε ο δρομος...Δεν παρελειπε ΠΟΤΕ να επισκεπτεται τις κορες του στα σπιτια τους...Και να παιζει και με τα εγγονια...!!!
Την τελευταια ομως φορα,που πηγε κατα τον Καμπο...Πολυ σκεφτικη και νευρικη την βρηκε την μεγαλη του κορη....
-Τι εχεις κορη μου καλη...Της χαιδεψε με στοργη τα μακρυα της μαλλια...Και εισαι σκεφτικη και νευρικη;;;;
-Ξερεις πατερα....Εχει τεσσερις μηνες να βρεξει...Και τα σταρια φετο..Θα καρπισουν..Λιγο καρπο...Και ο κοπος του αντρα μου..Πολυς κι επιπονος..Μεσα στη ζεστη και τη σκονη....
Κλαφτηκε η κορη....
Μια και δυο ο Μπαρμπα Στρατος...Επηγε στον Αγιο Ιλαριωνα...Πανω στο χωριο του..Οπου ητονε και ψαλτης..Και παρεκαλεσε, τον Αγιο...Να βρεξει....!!!
Κι απο την αλλη βδομαδα...Ερριξε ο Θεος...Απειρο το νερο....
Και ρουφηξε ο Καμπος...και βγηκαν τα σταρια πολλα..Και χονδρα...Και γελασε και το χειλι της μεγαλης κορης...Οπου η ευχη του ΠΑΤΕΡΑ...Επιασε...Και ο Καμπος καρπισε....
Και μια λαμπαδα..Στο μποι της θυατερας του επηε ο Μπαρμπα Στρατος, στον Αγιο..Και θερμα τον ευχαριστησε...Οπου εισακουσε την παρακληση του....
Ομως....
Οταν τον εβγαλε ο δρομος του κατα το Μαρουσι...Ευρηκε σκεφτικη και νευρικη...Την μικρη του θυατερα...!!!
-Τι εχεις κορη μου καλη....Και εισαι σκεφτικη και νευρικη...Ειπε ο Στρατος..Χαιδευοντας τα μακρυα μαλλια...Της αλλης θυατερας του....
-Τι να χω βρε πατερα...!!..Ειπε εκεινη, με πολυ θυμο και νευρο..Δε βλεπεις...Ολο μουνταδα ο καιρος...Και συνεχεια βρεχει και εχει υγρασιες...!!!
Πως θα στεγνωσουνε τα ΠΗΛΙΝΑ;;;;
Ολο τα βαζουμε στα στεγνωτηρια, και τα μηχανηματα....Και το κερδος μας..Μενει λειψο....!!!
Μια και δυο ο Μπαρμπα Στρατος..Επηε παλι στον Αγιο..Κι εταξε τωρα,λαμπαδα...Για να γινει ξερικος ο καιρος..Να στεγνωσουνε τα πηλινα..Της μικρης του κορης....!!!
Και εγινε παλαι ξερικος ο καιρος...Και στεγνωσαν τα πηλινα...Κι εγελασεν τ αχειλι της μικρης του κορης....
Αλλα οτα ξαναπηγε στον Καμπο....Παλιν εκλαφτηκεν η μεγαλη....Κι εσαστισεν ο Μπαρμπα Στρατος....!!!
Κι οταν εγυρισε στο χωριο του....
Επηε κατα την εκκλησια της Παναγιας..Της Παρηγορητρας...Κι επεσε μπρουμυτα στο εικονισμα μπροστα...
Κι εκλαγε...!!!...
-Παναγια Μεγαλοχαρη...Ελεγε μεσα στους λυγμους του ο Μπαρμπα Στρατος....
Ποσο μικρος και ασημαντος γινεται ο ανθρωπος...Οταν συρεται απο το συμφερο και την φιλοχρηματια....!!!
Οταν ο Μεγαλος Θεος..Εφτιασε τις εποχες...Με τα βροχερα και τα ξερικα τους μερη....
ΜΕΡΙΜΝΗΣΕ ΕΚΕΙΝΟΣ...!!!
Και για την μικρη...
Και για την μεγαλη μου κορη....!!!
Οταν ειναι βροχερος ο καιρος..Γελαει η μεγαλη...
Κι οταν ειναι ξερικος...Γελαει η μικρη....
Ημαρτον μεγαλε Θεε....
Διοτι...
"Συ τα παντα...Εν Σοφια εποιησες.."
"Κουβαριστρες..Μανταλακια..." κλωστες, κουμπια...Μαξιλαρια...Ασπροσεντονα...Υφασματα...Ψιλικα...
Κι ολα τα εργαλεια για το πλεξιμο..Και με βελονες..Και με βελονακι....
Με την.."αναπτυξη" της επαρχιακης οικονομιας...Εσταματησαν οι νιες..Να βαφουνε και να ξαινουνε τα μαλλια...Κι αγοραζανε απ τα ετοιμα...Ηταν και περισσοτερα τα χρωματα..Και τα ειδη των υφασματων..Και τα εργοχειρα, πιανανε περισσοτερη αξια...
Ασε..Που πολλες, τα φτιανανε και σαν "επαγγελμα"..Και τα πουλουσανε στους τουριστες..Και τους Αθηναιους...
Ετσι ο Μπαρμπα Στρατος..Με την καλη και πολλη δουλεια του...[Καυχιοτανε οτι εγυρισε τη χωρα..ΜΥΡΙΕΣ φορες]..Μεγαλωσε τις θυατερες του..Υποδειγματικα....
Με τα σχολεια τους...με τα ομορφα ντυσιματα τους..με τις προικες τους..Φτιαγμενες με ομορφια και αγαπη..Και με τα καλυτερα υλικα....!!
Τη μεγαλη κορη του..Τηνε παντρεψε..με εναν παλληκαρο..Απο τον Καμπο...[Λαρισσα]..
Γεωργος..Στα σταρια απο παιδι..Κι απο τους πρωτους που φερανε αυτοματες, αμερικανικες θεριζαλωνιστικες μηχανες...!!
Πιστευε στη γη...Και την αγαπησε την κορη του εμπορου..Πολυ...!!
Τη μικρη την κορη του..Την εδωκε ο Μπαρμπα Στρατος...Σ εναν πηλοποιο...Εναν τεχνιτη του πηλου
Που εφτιανε σταμνες, απο τη γη...Εκει περα στο Μαρουσι..Της Αττικης....
Με την "ελευση" του οικιακου νερου απο την ΟΥΛΕΝ...Ο Μαρουσιωτης...Δεν μειωσε την δουλεια του..Αλλα την "γυρισε" ομορφα στα τουριστικα ειδη..Και τα παραδοσιακα σταμνια..Που,ομορφα ζωγραφισμενα και γυαλωμενα...Περισσοτερο πουλιωταν απο τις σταμνες, για το νερο....
ΕΤΣΙ..Ο Ευτυχης Μπαρμπα Στρατος..Οταν τον εφερνε ο δρομος...Δεν παρελειπε ΠΟΤΕ να επισκεπτεται τις κορες του στα σπιτια τους...Και να παιζει και με τα εγγονια...!!!
Την τελευταια ομως φορα,που πηγε κατα τον Καμπο...Πολυ σκεφτικη και νευρικη την βρηκε την μεγαλη του κορη....
-Τι εχεις κορη μου καλη...Της χαιδεψε με στοργη τα μακρυα της μαλλια...Και εισαι σκεφτικη και νευρικη;;;;
-Ξερεις πατερα....Εχει τεσσερις μηνες να βρεξει...Και τα σταρια φετο..Θα καρπισουν..Λιγο καρπο...Και ο κοπος του αντρα μου..Πολυς κι επιπονος..Μεσα στη ζεστη και τη σκονη....
Κλαφτηκε η κορη....
Μια και δυο ο Μπαρμπα Στρατος...Επηγε στον Αγιο Ιλαριωνα...Πανω στο χωριο του..Οπου ητονε και ψαλτης..Και παρεκαλεσε, τον Αγιο...Να βρεξει....!!!
Κι απο την αλλη βδομαδα...Ερριξε ο Θεος...Απειρο το νερο....
Και ρουφηξε ο Καμπος...και βγηκαν τα σταρια πολλα..Και χονδρα...Και γελασε και το χειλι της μεγαλης κορης...Οπου η ευχη του ΠΑΤΕΡΑ...Επιασε...Και ο Καμπος καρπισε....
Και μια λαμπαδα..Στο μποι της θυατερας του επηε ο Μπαρμπα Στρατος, στον Αγιο..Και θερμα τον ευχαριστησε...Οπου εισακουσε την παρακληση του....
Ομως....
Οταν τον εβγαλε ο δρομος του κατα το Μαρουσι...Ευρηκε σκεφτικη και νευρικη...Την μικρη του θυατερα...!!!
-Τι εχεις κορη μου καλη....Και εισαι σκεφτικη και νευρικη...Ειπε ο Στρατος..Χαιδευοντας τα μακρυα μαλλια...Της αλλης θυατερας του....
-Τι να χω βρε πατερα...!!..Ειπε εκεινη, με πολυ θυμο και νευρο..Δε βλεπεις...Ολο μουνταδα ο καιρος...Και συνεχεια βρεχει και εχει υγρασιες...!!!
Πως θα στεγνωσουνε τα ΠΗΛΙΝΑ;;;;
Ολο τα βαζουμε στα στεγνωτηρια, και τα μηχανηματα....Και το κερδος μας..Μενει λειψο....!!!
Μια και δυο ο Μπαρμπα Στρατος..Επηε παλι στον Αγιο..Κι εταξε τωρα,λαμπαδα...Για να γινει ξερικος ο καιρος..Να στεγνωσουνε τα πηλινα..Της μικρης του κορης....!!!
Και εγινε παλαι ξερικος ο καιρος...Και στεγνωσαν τα πηλινα...Κι εγελασεν τ αχειλι της μικρης του κορης....
Αλλα οτα ξαναπηγε στον Καμπο....Παλιν εκλαφτηκεν η μεγαλη....Κι εσαστισεν ο Μπαρμπα Στρατος....!!!
Κι οταν εγυρισε στο χωριο του....
Επηε κατα την εκκλησια της Παναγιας..Της Παρηγορητρας...Κι επεσε μπρουμυτα στο εικονισμα μπροστα...
Κι εκλαγε...!!!...
-Παναγια Μεγαλοχαρη...Ελεγε μεσα στους λυγμους του ο Μπαρμπα Στρατος....
Ποσο μικρος και ασημαντος γινεται ο ανθρωπος...Οταν συρεται απο το συμφερο και την φιλοχρηματια....!!!
Οταν ο Μεγαλος Θεος..Εφτιασε τις εποχες...Με τα βροχερα και τα ξερικα τους μερη....
ΜΕΡΙΜΝΗΣΕ ΕΚΕΙΝΟΣ...!!!
Και για την μικρη...
Και για την μεγαλη μου κορη....!!!
Οταν ειναι βροχερος ο καιρος..Γελαει η μεγαλη...
Κι οταν ειναι ξερικος...Γελαει η μικρη....
Ημαρτον μεγαλε Θεε....
Διοτι...
"Συ τα παντα...Εν Σοφια εποιησες.."
Κάτι έλεγε η γιαγιά μου...ο καιρός και ο θάνατος...δεν θυμάμαι το υπόλοιπο, πάντως έδεναν τα δυο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ δεν γίνεται να είναι όλοι ευχαριστημένοι!
Υπέροχη η ιστορία σου καλέ μου Μαχαίρη, όπως όλες άλλωστε!
Πόση σοφία κρύβει αυτή η ανάρτηση σου.......
Ας είμαστε ευχαριστημένοι με όσα μας δίνει η φύση.
Οταν ζητάμε περισσότερα τα πράγματα μπερδεύονται!
Καλή σου μέρα:))
Μπερδεψαμε την φυση..Με τις απαιτησεις μας..Καλη μας ΣΕΡΕΝΑΤΑ...Με τα μεγαλο- και τα μικρο-συμφεροντα μας...
ΔιαγραφήΑφιερωμενη η αναρτηση...Σ αυτους που...Θυμωσανε τον Καιρο...
Κι αυτος εβρεξε, και μας παρεσυρε τον δρομο μας....!!
Και εμεις..Ειμαστε..ΤΥΧΕΡΟΙ...!!
Σε αλλο μερος..Παρεσυρε σπιτια και ζωες...
Υπέροχη η ιστορία σου Μαχαίρη μου, μάγε της πένας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα Εν Σοφια εποιησε!!
Την καλησπέρα μου!!
ΔΕΝ το σκεφτομαστε αυτο...ΕΛΕΝΑ...
ΔιαγραφήΦοβαμαι οτι νομιζουμε...Οτι ειμαστε εμεις ΘΕΟΙ....!!
ΦΙΛΕ Μαχαίρη, βάλσαμο οι ιστορίες σου. Έχεις την ευγνωμοσύνη όλης της οικογένειάς μου, που συχνά τις διαβάζουμε μαζί κι είναι σαν να μας επισκέφθηκε ένας καλός Παραμυθάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΝΑ..με τιμαει το σχολιο σου..Ελπιζω να περνατε καλα...Με τον παραμυθα σας...!!!
ΔιαγραφήMαχαίρη έχεις μεγάλο κοινό τελικά! Και πώς να μην έχεις δηλαδή με τέτοιες ιστορίες που μας χαρίζεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ διδακτική κι αυτή η ιστορία και δοσμένη με το μοναδικό σου τρόπο που μας καθηλώνει!
Να'σαι καλά!
Ειμαι ευτυχης,που σας αρεσει η ιστορια μου....
ΔιαγραφήΤα παραμυθια και οι Αστικοι μυθοι...
Ειναι μερος της πολιτισμικης κουλτουρας ενος τοπου....
Και πρεπει παση θυσια να διασωθουν....
Λοιπον, αυτες οι ιστοριες που λες, με την υπεροχη ντοπιολαλια που χρησιμοποιεις, ειναι ενας θησαυρος που ειναι κριμα να μεινει μονο στο διαδικτυο! Θα πρεπει να τυπωθουν, να γινουν βιβλιο, να τις παρουμε, να τις διαβασουμε στα παιδια μας! Ειναι ακρως διδακτικες! Σκεψου το...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σκεφτομαι καλη μας ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ....
ΔιαγραφήΑλλα....
ΝΟ ΜΑΝΥ.....!!!
ΜΟΝΟ αυτην την δυνατοτητα εχω....
Δική σου είναι η ιστορία; Είναι σαν γραμμένη από συγγραφέα, πάρα πολύ ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΕΡΑΣΙΑ..Δραττομαι της ευκαιριας..Απο την ερωτηση σου..Να απαντησω και στους..ΠΟΝΗΡΟΥΣ..Που μου ειπανε...
ΔιαγραφήΟτι ΓΕΡΑΣΑ...Και το ερριξα στα θρησκευτικα...
Αυτη η ιστορια...
Οπως και η προηγουμενη, με τον Αρχαγγελο των νεκρων....
Ειναι εκχριστιανισμενοι Αττικοι μυθοι....!!!
ΠΟΛΥ παλαιοτεροι απο τον Ναζωραιο...
Αλλα..Ο λαος,ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ θαυμαστα τους μυθους και θρυλους του..Αναλογως με την κρατουσα θρισκευτικη δοξασια της εποχης....
Οσο για τον συγγραφεα.....
Εμεις τι ειμαστε δηλαδη;;;...!!!
Συγγραφεις ειμαστε...!!!
[Χαχαχαχα..Αστειευομαι...]
Συμφωνώ με την butterfly! Εγώ πάντως από δω και πέρα θα τις εκτυπώνω τις ιστορίες σου για να τιςδιαβάζω στο γιο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΟΦΙΑ μας..Ελευθερα μπορεις να τυπωνεις, οτι θελεις....!!!
ΔιαγραφήΑυτη ειναι η επιδιωξη μου..Να διασωθουν οι Ατικοι μυθοι...Και να διδαξουν πολλα παιδια...
πω πω κύριε Μαχαίρη...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερούδια
ζηλεύω τις ικανότητές σας
γκρρρρρρρρρρρ
αστειεύομαι φυσικά ΤΙΣ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ
Ευχαριστω πολυ φιλε μου ΑΚΡΑΤ....!!!
ΔιαγραφήΘα εχεις την ευκαιρια πολλες φορες να απολαυσεις ιστοριες εδω...!!!
Τζοαν..Τα αισθηματα ειναι...αμοιβαια...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή