Η ΑΓΑΠΗ ΤΣΕΥΔΗ...!!!

O Μπαρμπα Σοββωτος...Ητανε η.."προξενητρα" του χωριου..Μυθος ειναι..Οτι ησαντε,γυναικες,αποκλειστικα οι προξενητρες...Αντιθετως..!!Σε μια εποχη..Οπου η αγαπη..Ητανε "απαγορευμενος καρπος"..Οι Αντροι..Πιο ευκολα κανανε τις.."διαπραγματευσεις" Και τα.."συμβολαια"
Μια και τις κακομοιρες, τις γυναικες...Ετοτενες,τις ειχανε..Μοναχα για τη λατρα του σπιτιου..Και την περιποιηση των ζωντανων...!!
Αυτονα,το λοιπον..Τον Μπαρμπα Σοββωτο..Επηε κι επιασε  ο Παναης...Κι εζητηξε του...Να "Φτιασει κατασταση" με την κορη του Θαδαιου..Οπου την ειχεν ειδει..Καννα δυο φορες στην βρυση...
Και αρεσεν του...!!

-Για την Κερασιαν..Του Θαδαιου, το διχως αλλο ομιλεις...!!..Του ειπεν ο Μπαρμπα Σοββωτος, εκπληκτος...!!..Εθαρρου δα..Οτι τουτη θυατερα...Μονο στο Μοναστηρι θα ημποραε να ζησει..Καθως ειχεν το ΒΑΡΥ ελαττωμα..Να ειναι ΤΣΕΒΔΗ...!!..
Δεν εμιλαε δηλαδη σωστα..Απο γεννησιμιου της..Αν και..Πολλοι ελεασιν..Οτι ειχεν βαλει την Λαμπρη..Την λαμπαδα τζη στο στομα...Αναμμενη..Και τση εμεινε εκτοτε..Η τσεβδαδα...!!...

-Γιαντα μωρε Παναη..Αφοσο δικον σου καικι εεις...Μπιστικους κι εμπορους κατεεις..Σπιτι ΔΙΠΑΤΟΝ ες το χωριο αφηκαν σε οι γονοι...Τοσα πολλα...Ακομη τσε την Μαρικαν,του Μπαρμπα Φιλιππη..Του ΔΗΜΑΡΧΟΥ,αν ηθελες...Θα εβανες εις την κλινην σου...
Οπου αψηλη τσε παχεια ειναι...Τσε παιδια πολλα θε να σου καμνει...Τσε νοικοτσιρα ειναι...Τσε λεφτα τσε χτηματα..Τση διδει οπατηρ τζη...[Τσε τα προξενικα πολλα ειναι..Εσκευτηκε ο Σοββωτος,απο μεσα του...Αλλα δεν το ειπεν φωναχτα...]

-ΤΙΟΤΑ...Απαυτον οπου σι λεγω...!!..Εγω τζη ζωης μου βασιλλισσαν..Επιθυμω να καμνω...Την θυατερα του Θαδαιου...!!
Α δε πααινεις συ τα προξενικα, στον πατερα τζη...Τσε μοναος μου θε να πα..Να τηνε ζητηξω...!!
"Αναγκα..Τσε θεοι πειθονται"...Κατα πως λεει κι ο Ιερεας...Επηεν στου Μπαρμπα  Θαδαιου...Κι εκαμασιν.."Διαβουλιον"....Κατα πως θα κρυψουν την Τσεβδαδα της Κερασιας...Απο τον παλαβον τον Παναη...Δια να μην ξεφτιλιστουνε κι ολα...Τα σογια..Καθ οσον ο Θαδαιος..Κι αλλες θυατερες ειχεν..Για παντεμμα ο καψερος...Τσε πολυν πλουτον δεν ειχεν...!!
Οποτε η ΝΟΝΑ..Τζη...Εβρηκεν την λυσιν...Κι αφου συμφωνησαν και οι αλλοι..Εφωναξαν της Κερασιας..Τσε την δασκαλεψεν η μαννα τζη...

Σβιξε μωρη..Επανου στην καρδιαν σου την Αγιαν Γραφην...Τσε παρε ορκον...!!
[Παρων και ο Ιερεας στην συμφωνια βεβαιως...]
ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν θα Ομιλησεις του Παναη..Οσο ζει...Σε ξορκιζω μωρη...Μην εμεινουνε τσε οι αδερφες σου ανυπαντρες....!!!..
Και θα πουμε του..παλαβο-Παναη...Οτι εισαι μουγγη...!!
Α..θε να σε παρει..Εχει καλως..!!..Αλλως εις το μοναστηρι θα σε στειλουμε...Να σχορεθει η ψυχη μας...!!!
Εδακρυσεν η Κερασια...Αλλα επηρεν τον Ορκον...Και ο ιερεας εσφραγισεν τονε..Με τρια τρισαγια...!!..
Ας ητο η γυναικα του Παναη...Τον οποιον και η δικη της ψυχη επιθυμαε..Κι ας μην του ομιλει...!!
[Αχ..Χωριανοι..Εδιπλα σας ειναι..Το ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ της αληθινης αγαπης...
Κι εσεις ΤΥΦΛΟΙ...!! Καταστραβοι...!!!..Καμωνεστε,οτι δεν βλεπετε...
Για τα προξενικα...!!!]

Κι εγινε ο γαμος..Και τρεις ημερες εγλενταε..Συμπαν το χωριο..Μια κι ο Παναης...Καθως ελεασιν οι
γλωσσες των αλλων θυατερων,του Θαδαιου..."Τσε κουτση να του λεανε...Ετουτος θα ντην επαιρνε"...!!
Κι επηεν η Κερασια..Εις το ΔΙΠΑΤΟΝ του Παναη..Βασιλισσσα...Κι ας μην εμιλαε,καθολου...!!

Αλλα....Ο Παναης..Με δικον του Καικι..Και Μπιστικους κι εμπορους ειχεν...
Δεν θα ηξερεν το βαρυ ελαττωμα της Κερασιας...;;;
Μωρ ετουτος..Και το ελαττωμα κατηε...Και την συμφωνιαν κατηε...!!!
Αμα εκανε τον Κουζουλον...Κατα πως ο Θεος κελευει...Η αγαπη ΠΑΝΤΑ να κερδαει...!!
Τσε εβαλεν σκοπον τζη ζωης του..Μετα τον γαμον...Να σπασει τον ορκον τση Κερασιας...!!

Καθως επηεν εις τον Πειραιαν...Να τζη ψωνισει...Επηρεν τζη..Ωραια παπουτσα...Πλην ομως...
ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΑ ησαντε...Για ποδια μικρης παιδουλας...!!
Εθαρρου..Οτα θα εφοραε τα παπουτσα τα ΣΤΕΝΑ...Οτι θα εμιλαεν..Κι ο ορκος τζη θα εσπαεν...!!!

Αλλ εφορεσεν τα...Και μιλαν δεν εβγαλε απο το στομα τζη...Και καθε μερα τα εφοραεν...Χωρις να ομιλει....!!!

Επηεν το λοιπον ο Παναης...Εις την Παρον..Κι εβρηκε τεχνιτην του μαρμαρου..Κι εφτιασεν του κομματι, απο μαρμαρον..Να μοιαζει με ΤΥΡΙ...!!!
Και το εδωκεν της Κερασιας..Καθως ενομισεν..Οτι θα του μιλησει..Οτα θα εβλεπε το ΤΥΡΙ...Απο μαρμαρο...
Αλλ ετουτη..Μιλα δεν εβγαλε..Κι επηεν το μαρμαροτυρι..Εις το ραφι..Μαζι με τα αλλα τυρια...!!!

Οταν λοιπον..Ητο εις το χωραφι η Κερασια...Για να μαζεψει Μυρονια και Καφκαλιθρες,για την πιττα...
Εκρυβη ο Παναης,πισω απο την πορτα...Κι ο ταν εμβηκε η Κερασια..ΕΒΓΑΛΕ ΚΡΑΒΓΗΝ...Οπως κανουσιν οι πειραται...!!...ΜΠΟΥΜ...!!!..Σαν κανονια....!!!
Δεν μπορει..Θα ετρομαζεν..Και θα εβγαζε φωνη....!!!

Ετρομαξε,ετουτη...Ενα μετρο επεταχθηκε...Αλλα φωνην δεν εβγαλε...!!!


Ειδε το λοιπον κι αποειδε ο Παναης...Κι επηεν εις τον φιλον του τον Υδραιον..Τον Αρβανιτην Τον Γιωργουτσον...Και του ξομολογηθη το προβλημα...!!!..Ειπεν και για την συμφωνιαν..Και για τον ορκον..Και τα τρια τρισαγια,του ιερεα...
Κι αυτος..Αφου εσκεφθη τρια μερονυχτα...!!!
Εβρηκεν λυσιν...!!...
Αντι να γυρισει ο Παναης, απο την Υδρα...Εστειλασι το καικι...Ακεφαλον...Κι εδωσαν μαντατο
θλιβερον στο νησι..Οτι επεσεν ο Παναης,απο το ψηλο καταρτι...Κι εβροντηξεν,εις το αμπαρι..Επανου στην σανιδωσιν...
Κι επεθανεν...!!
Εφτιασαν και καλαμωτην..Εγεμισαν την λουλουδια...Κι εβαλασιν επανου τον Παναην...!!!
Αφηκαν και ζωγραφιστα, ψεφτικα ΑΙΜΑΤΑ..Εις την κεφαλην..Τους ποδας και τα χερια ντου...
Κι η κεφαλη του να κρεμεται..Αψυχη..Καθως τονε δασκαλεψε ο Παλιο-Γιωργουτσος...!!!
Ραγισαν οι πετρες....!!!
Ουλο το νησι εμαζευτικεν..Κι ο θρηνος ακουετο..Ως απεναντι...

Κι ειδεν η Κερσια το θεαμα...
Κι εκαμφθηκαν τα γονατα τζη...!!!
Κι επεσεν μπρουμυτα εις το πλακοστρωτον...Με την μαντηλαν τζη εις το προσωπον...!!

Κι εφωναζεν...Εκραζεν την αγαπην τζη...Ως Θεα..Εις Αρχαιαν Τραγωδιαν...Ως ειπεν ο δασκαλος...!!

-ΑΧΧΧΧΧΧ...ΑΝΤΑ ΜΟΥ.......[αντρα μου..]
ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΤΑΑΑΑΑ...!!!
ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩΤΟΣΥΜΙΣΩ ΑΝΤΑ ΜΟΥ.....!!!..[τι να σου πρωτοθυμηθω]
ΤΟ ΤΥΙ ΤΟ ΜΑΜΑΛΟ....[το τυρι το μαρμαρο]
ΤΑ ΠΑΠΟΥΚΙΑ ΤΑ ΤΕΝΑ-ΤΕΝΑ.....
ΤΟ ΜΠΟΥΜ ΠΙΘ ΑΠ ΤΗΝ ΠΟΤΑ....!!..[Το μπουμ πισ απ την πορτα]


Κι αξαφνου..Βγαζει μυτερον στιλλετο, Οπου της εδωκεν ο Παναης...Φερμενο απο την Μαλτα...
Και σκοπευει κατα μεσις την καρδιαν της...!!
Αλλα πεταγεται ο Παναης, απο την καλαμωτην...
Και στριβει το χεριν της οπισω,εις την πλατη...
Κι αγκαλιασεν την...Καθως ητο ετσι..Πασαλειμμενος με τα αιματα των περιστεριων...
Κι εχαδεψεν τηνε...Εις τα μακρυα τα μαλλια της...
Κι ελεεν..Κατα ποσον ετουτος την αγαπα...
Οπως κι αν ητο..
Οπως κι αν εμιλαεν...
Καθως η αγαπη ετουτα τα ελαττωματα...Μικρα κι ανουσια τα βλεπει...!!!
Κι εζησανε αυτοι καλα..Και εικοσι παιδια εκαμανε...
Και τεσσερα καικια εφτιασεν ο Παναης...
Κι ως τα βαθεια τωνε γεραματα...
ΗΓΑΠΩΝΤΟ...Οπως ποτε...
Κανενας ορκος..Και κανενα τρισαγιον...Την αγαπην δεν ημποδισεν....!!!