ΜΟΝΗ ΤΗΣ....!!

Η Κυρα Κικιτσα...Ηταν μια παρουσια στη γειτωνια...Ηταν μια ιστορια της...
Ενα προσωπο..Που "εγραψε" το προσωπο, της ιδιας της γειτωνιας..Της ιδιας της φυσης...

Γιατι η.."φυση" δεν ειναι μονο τα δεντρα...Ειναι κι οι ανθρωποι...

Και οι περιφραξεις...

Κι οι χαρακτηρες, που γεννηθηκαν και μεγαλωσαν στη γειτωνια...
Κι η καμιναδα, του ασβεσταδικου...Κι αυτη ειναι φυση...!!

Η Κυρα Κικιτσα...Γεννηθηκε..Πολυ παλια...Πριν ο ηλιος,που μας φωτιζει ολους...Βρει το ταξιδι του στον ουρανο...
Ετοτενες..Οπου στο βαθυ σκοταδι...Σκιες ανθρωπινες, σε μια διαρκη αγωνια..Παλευαν με νυχια, και με δοντια...Για μια μερα...
Και πισω απ αυτην..Δεν εβλεπαν μελλον...!!
Οι βομβαρδισμοι..Η Πεινα...Η εκμεταλλευση..Η φτωχεια...Απλωνε σαν ομιχλη γυρω...
Και δεν σ αφηνε..Να δεις μελλον...!!

Μονο μια μερα...!!

Κι ο αγωνας, η αγωνια ηταν..Ως το βραδυ...Ωσπου τα κουρασμενα μελη..Να ξαπλωσουν..Στα σκληρα κρεββατια...Ωσπου..Τα πονεμενα ματια να σφαλισουν σφιχτα...Αναζητωντας στα ονειρα..Μια ευτυχια..Που ποτε δεν γνωρισαν...Στ αληθεια...

Τοτε..Που η...ΑΣΦΑΛΤΟΣ...Ηταν πολιτισμος...!!

Για τους λασπανθρωπους της Πολης...Που τις βροχερες μερες...Μπορουσε να θαφτεις στη λασπη...Να σε πατουν αδιαφοροι απο πανω,οι διαβατες...Και να χαθεις ετσι...ΑΘΟΡΥΒΑ...
Ουτε να νοιαστει..Ουτε να λειψεις σε κανενα...!!

"Ρηξη του κοινωνικου ιστου" Που λεγαν κι οι γραμματιζουμενοι...Αδερφια να σπρωχνουν στο χαμο αδερφια...Και πατερες, να θαβουν παιδια...!!

Καπου εκει το λοιπον..Η Κυρα Κικιτσα...Εβαλε το δεξι της χερι κατω απ το στερνο...Και ξηλωσε, με μιαν αποτομη κινηση..Την καρδια της...!!!..Οχι απο μισος..Ουτε πως ηθελε να εκδηκηθει κανεναν...

Μα επειδη νομισε, πως μονο ετσι θα μπορεσει να ζησει...!!..Να επιβιωσει απ την πεινα..Να πολεμησει τη μοναξια...!!
Ετσι λατρεψε τη μοναξια της...!!..Τη μοναδικη συντροφισσα της, σ ολη την "Επειτα" ζωη της...

Επερασεν η "κατοχη"..Ηρθε η "απελευθερωση"..Τραγουδια γυρω...Οικογενειες, σπασμενες..Ενωθηκαν..Χαλασματα και μπαζα..Ξαναγινανε σπιτια...
Παιδια..Καινουργια παιδια..Παιζαν στις λασπες, στις αλανες, στα χωραφια...
Φωνες, φασαρια..Γλεντια..Μηχανηματα ανοιγαν δρομους..Διπλα της σκαβαν θεμελια...

Αλλα η Κυρα Κικιτσα...Εκει...!!
Γυρω της..Ενα "ατομικο" σκοταδι...Κι η φυση...
Να την  εκδικειται...ΚΑΘΕ μερα...!!

Ανοιξε κι ενα μαγαζι..Η Κικιτσα..."ψιλικα,κουμπια...Κλωστες και πανια"...
Και μαζευε τις κοπελλες...Που θελαν να ραψουν..
Τις νοικοκυρες..Που θελαν λιγο πιπερι..Λιγη ζαχαρη...Λιγο ναυλον, για το τραπεζι της κουζινας...

Εδινε και βερεσε...Κι ας μη τα πληρωνοταν ολα...Για να ερχονται πελατες...
Αγοραζε απο την Αθηνα...Που ηταν τοτε..Πολυ μακρυα...
Χυμα τα ξερα μυρωδικα...Το πιπερι..Τα κουμπια...
Και τα βραδυα τα εβαζε σε μικρα σακκουλακια πλαστικα..Που εφτιανε μονη της...!!

Μονη της εφτιανε..Με κολλες χρωματιστες, ΑΕΤΟΥΣ για τα παιδια...
Εκοβε σερπαντινες...Εφτιανε κομφετι, με παλιες χρωματιστες..Εφημεριδες...

Ως και χριστουγεννιατικα στολιδια εφτιανε,μονη της...Απο μπαλλιτσες πλαστικες..Που τις εβαφε...
Και περνουσε απο πανω χρυσοσκονη...

ΜΟΝΗ ΤΗΣ...!!

Για να μην εχει αναγκη κανεναν...Να μην πληγωνεται...
Να μην ξαναπληγωθει ποτε...Απο κανεναν...!!..

Στο σεισμο...Μισοπεσε η παραγκα της...Χωρις κολωνες, ηταν βλεπεις...Χτισμενοι τσιμεντολιθοι..
Κι απο πανω πλακα..Που "επεσε" νυχτα, παρανομα...Και δεν αντεξε...

Κι η Κυρα Κικιτσα...Βρεθηκε, απο φανταρους, κι αστυφυλακες..ΠΕΡΑ στα Λιοσα..Κοντα στο νεκροταφειο...

ΜΟΝΗ της να πλανιεται..Στο προσωπικο της σκοταδι...!!

Ετοτενες, φανηκαν και μερικοι συγκενεις...Που δεν τους ηθελε ποτε..Και τους εδιωχνε...
Μια και με τις γατες της,ΜΟΝΟ μιλαγε...!!..
Τους εβρισε γιατι ηξερε...Πως ηρθαν για το οικοπεδο..Και τα λεφτα που ειχε μαζεμενα, στην τραπεζα...

Μονη της....

Ενα τηλεφωνο ΜΟΝΟ κοστισε...Να την κλεισουνε σε ιδρυμα..Τοτε που καταλαβανε...Οτι επαθε ανοια...!!

Σημερα..Επερασα απο την μισοχαλασμενη παραγκα...Και εβλεπα τα χορτα να εχουνε κανει..Ζουγκλα
Ολον τον τοπο...
Η παλια σιδερενια πορτα να χασκει..Ολανοιχτη πληγη...Κι απο κει να μπαινει..Ποταμι η βροχη...
Και να χτυπουν τα ξυλινα παραθυροφυλλα απο τον κρυο αερα...

Ουτε οι Πακιστανοι αστεγοι..Δεν μενουν πια εκει...

Κι οι γυφτοι..Πηραν οτι εχε,καποια αξια...!!

Κι εκεινη..Η κυρα Κικιτσα...Θα πεθανε, φαινεται...
Μονη της, οπως ηθελε...
Χωρις κανεις..Να μαθει κατι..Ουτε να λειψει απο κανεναν...!!