Μου ειπε η μαννα..!!..Και συνεχισε, θλιμμενα..
Ακουσε να δεις, Μαχαιρη...
Ο πατερας, που μας προστατευε, ως τωρα...Και "εβγαζε" τα λεφτα για να ζουμε...
Δεν υπαρχει πια..!!
Τωρα..Ειναι δικη μας δουλεια να ζησουμε..!!
Και θα πρεπει να προσπαθησουμε πολυ γι αυτο..
Δεν μας μενει πια αλλος δρομος..Απο το να παρακαλεσουμε τους συγγενεις, και τους φιλους..Να μας βοηθησουν..Nα πουλησουμε οτι αξιας εχουμε...Και στο τελος βεβαια, να βγουμε στη ζητιανια...!!..Παντως να ξερεις, Θα προσπαθησω, οσο μπορω...Καποια δουλεια...Κατι...Προσπαθησε και συ απο μονος σου...Οτι μπορεις...Να τη "βγαλουμε"...!!
Εντεκα χρονων, περιπου...Στις τελευταιες ταξεις του Δημοτικου...Και να ακουω τετοια...!!
Τα "αποτοκα" της θλιβερης νοοτροπιας της εποχης...Οπου ο Πατερας..Ηταν ...ΟΛΑ..!! και οι αλλοι...Απλως οπαδοι...!!
Απο το ιδιοκτητο διαμερισματακι στα Πατησια...Με τα κλασσικα επιπλα, τους ανθοστατες και τους σκαλιστους καθρεφτες...Στην ενδεια...!!
Απο τις παιδικες εγνοιες, της καθημερινης διασκεδασης, και του παιχνιδιου...
Στην ανεχεια...
Οι συγκενεις...Οπως γινεται στις περισσοτερες απο αυτες τις περιπτωσεις...Απειχαν επιδεικτικα...!!Βλεπεις...!!Παλιες εχθρες και προστριβες...Ξαναβγηκαν στη φορα...Τωρα...Η
Μητερα, δεν ηταν πια, μια συζυγος, του Κυριου...!!..Ηταν ΜΟΝΟ μια χηρα...!!
Και οι Χηρες...Προσφερονται για εκμεταλλευση..!!
Οτι ειχε μαζεψει ο πατερας, για την οικογενεια...Εβγαινε "στο σφυρι"...Ευκαιρια, για "καλες αγορες"...οσοι πλησιασαν τοτε...Ειτε να ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ηθελαν...Ειτε να παρουν μισοτιμης...!!
Δεν θα ηταν υπερβολικο να πω...!!
Οτι περισσοτερο βοηθησαν ΟΙ ΞΕΝΟΙ...!!..Παρα οι συγκενεις και οι φιλοι...!!
Περισσοτερο, βοηθησαν οι φτωχοι...Παρα οι πιο ευποροι...!!
"Ο Μαστορας, κανει τα εργαλεια...Η τα εργαλεια, κανουν το Μαστορα..;;"
Σ αυτο το...προαιωνιο ερωτημα...Αποτομα, "πηρα" την καταλυτικη απαντηση...Καθως η επιχειρηση του πατερα...Που "εβγαζε" και το ψωμακι της οικογενειας...Εγινε ενας σωρος, απο παλιοσιδερα...!!..Οσοι..ηρθαν και μπορουσαν να την "δουλεψουν"...Ηθελαν να το κανουν, για το δικο τους συμφερον...Οχι για μας...!!..Και ΕΜΕΙΣ...Δεν κατειχαμε να δουλεψουμε τα εργαλεια...Κατα πως επρεπε...Για να "βγει ψωμι!!"
Ετσι...Οχι μονο ψωμι δεν "εβγαινε" απο τα εργαλεια...Αλλα ειχαν και εξοδα...Νοικια, ΤΕΒΕ,
εφοριες, πιστωτες, προμηθευτες, εμπορους, πελατες...Που ΟΛΟΙ κατι ηθελαν...Και μεις δεν ειχαμε, να τους δωσουμε...!!
Υπηρχαν βεβαια και οι "καλοι" συγκενεις..!!..Ο αδερφος μου...Η γιαγια...
Τυχαιο ηταν...Που ησαν οι φτωχοτεροι;;;...Δεν νομιζω..!!
Ετσι...Αρχισε το...ΠΟΥΛΗΜΑ...!!
Πρωτα τα μηχανηματα και τα εργαλεια, του πατερα...!!
Ημουν εκει...Οταν τα "ξεπατωναν", για να τα παρουν...!!
Θλιψη...
Αγωνες και οικονομιες ετων...Χαθηκαν σε λιγες ημερες...
Μηχανες, που ο Μεγαλος, σχεδον τους...Μιλουσε, σαν να ησαν ανθρωποι...Ξεπατωθηκαν...Με βιασυνη...Τα σφυρια, και τα εργαλεια του παγκου Του..."Σαβουρωθηκαν" απο τους μεταφορεις...Μηδαμινες αξιες...Κανουν τους ανθρωπους ...Κοινους κλεφτες...!!
ΚΛΕΒΑΝΕ....Και ταυτοχρονα...Εξυμνουσαν...Τον νεκρο μαστορα...!!
Ξεπατωναν...Και συζητουσανε...Για τα ποσα μαθανε, απο αυτον...Ποσο τους βοηθησε...Ποσο τον εκτιμουσανε...Ποσο απλος και σωστος ανθρωπος ητανε...!!
Σχιζοφρενεια;;;
Οχι βεβαια..!!
Συμφερον λεγεται...!!
Μια ανεξελεγκτη πτωχευση...Οπου στα παιρνουν ΟΛΑ..!!..Σε κανουνε και σενα ΔΟΥΛΟ...!!
Κι ακομα χρωστας...!!
Εκεινες τις στιγμες...Ειναι σαν να εισαι σε ενα σταυροδρομι...
Απο τη μια, εχει δρομο...Που λεει...
"ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΑΝΤΙ ΟΦΘΑΛΜΟΥ.....ΟΔΟΝΤΑ ΑΝΤΙ ΟΔΟΝΤΟΣ..."
"Φωτογραφιζεις" προσωπα...
Και η οργη μεσα σου,θυμος και θλιψη...Σε κυριευουν...!!..Και λες...ΘΑ ΣΑΣ TO ANΤΑΠΟΔΩΣΩ..Σχεδον τη νοιωθεις την οργη..Σαν πυρετος να βγαινει...Στους κροταφους και τα ματια...!!
Κι απο την αλλη, εχει δρομο...Που λεει...
ΣΚΕΨΟΥ...Διδαξου...!! Πως ηρθαμε ως εδω;;..Τι εφταιξε;;..ΠΟΙΟΣ εφταιξε;;..
Τι να κανουμε τωρα;;...
Χρονια εζησα...Σ αυτο το σταυροδρομι...!!
Ακομα και ΤΩΡΑ...Πενηντα κοντα χρονια μετα...μερικα προσωπα, απο τοτε...Ακομα με θυμωνουνε..!!..Αυτοι και οι...Απογονοι τους...
Ποσο"ευκολο" λοιπον ειναι να μισεις...!!...Πανευκολο...!!
Εισαι το "θυμα" και ειναι αυτοι οι "θυτες"...
Παρε μαχαιρι..Πιστολι..Σπαθι...!!
Βγαλε ματια...!!
Να μεινουμε λοιπον ολοι στο τελος ΤΥΦΛΟΙ...Και το μισος να θεριευει...Συνεχεια να θεριευει...
Για παντα...!!
Οταν "ξεπατωσαν" ολα τα εργαλεια, και τα μηχανηματα...Ηρθανε και για τα χαλια...Τα πολυφωτα...Τα καδρα...Τα επιπλα...!!
Ολα επρεπε να δωθουν...Για να "σωθει" ισως το σπιτι...!!
Τα ρουχα μας...Σωροι, ανακατοι στην καμαρα...
Τα ασπρα...Γουκος..!!..Με τα μαξιλαρια απο πανω...!!
Ενας μικρος σκαλιστος καθρεφτης...Αυτος στο διαδρομο...
Δυο μπαουλοντιβανα...
Και μια πολιθρονα σκαλιστη...
Ενθυμια...!!
Μιας μικρης αυτοκρατοριας...Που δεν υπηρχε πια..!!
Και η πινακιδα...Απο το εργοστασιο...Ακουμπημενη στον τοιχο του αδειου σαλονιου...!!
ΕΡΙΟΥΡΓΙΑ..."Βικη"...
Βικη...Ελεγε ο Μεγαλος...Τη μανα...!!
Και τη σηκωνε στις μπρατσαρες Του...Και την εβαζε με ευκολια στον ωμο...!!
Σαν βαλιτσα...!!
Και μεις χειροκροτουσαμε και γελαγαμε δυνατα...!!
Για την ευτυχια...Που νομισαμε παντοτινη..Αλλα δεν ητανε...!!
Δεν ητανε..!!
Βλεπεις...Οσο κι αν προσπαθησεις...ΠΟΤΕΣ η ιδιοκτησια, δεν ειναι πραγματικη...Παντα ειναι μια...Ψευδαισθηση...!!
Μια συμβαση...
Κι οσο "δενεσαι" με πραγματα και καταστασεις, θεωρωντας τα "δεδομενα"...
Τοσο πιο πολυ ποναει...Οταν τα χανεις...!!
Οταν τα τηγανισμενα ψαρια ...μονα τους...Θα πηδησουν απο το τηγανι...
Και η Πολη...Θα εχει πεσει...!!!!!!!
Καταλαβαίνω τον παραλληλισμό, αλλά όσο θυμάμαι τους δικούς μου συγγενείς, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και δεν μου είναι εύκολο να κάνω αναλύσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι είναι εύκολο να μισήσεις φίλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά ακόμα κι αν κατορθώνεις το δύσκολο, δηλαδή ή να ξεχάσεις ή να προχωρήσεις ή να βρεις δικαιολογίες για το ανθρώπινο γένος, ποτέ δεν μπορείς να πνίξεις το παράπονο, και όχι βέβαια για τα υλικά ..
Μερικές φορές σκέφτομαι, ας πάρουν και τα σανίδια που πατάω, μόνο να μην τους ξαναδώ ποτέ, αλλά συνηθίζω να εύχομαι τα αδύνατα ..
νάσαι καλά
αχ.. ποιόν να μισήσεις.. η αδυναμία σου καταντά τον άλλον έτσι.. όπου ενδώσεις κάποιος θα καλύψει το κενό.. εμείς στο σόι δεν αγαπάμε τις αγοραπολησίες και τα δανικά.. έχεις ανάγκη πάρτα χάρισμα.. θές κάτι να δώσεις.. το χαρίζεις.. αν θές να δανιστείς ή να πουλήσεις.. εκτώς στενού κύκλου.. και στην τρέχουσα τιμή.. :) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα φίλε :) :)
Δεν θα σχολιάσω κάτι, μόνο την καλησπέρα μου σου στέλνω φίλε Μαχαίρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαστορα καλησπερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕριουργια Βικυ, εριουργια Ελλας, εριουργια ...., ολες πονανε, οταν τις χανεις, γιατι μας εμαθαν με το ''δεσιμο'' και το ''σιγουρο'', αλλα παντα μεσα απο τα ''χαλασματα'' της καθε εριουργιας και μεσα απο την αδιαφορια των συγγενων και φιλων, παντα θα υπαρχει αυτο το κατι, η δυναμη ψυχης και θα στεκομαστε στα ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ.
Στο προσωπικο ομως ειναι το γαμωτο που σε ''καιει'', αλλα εσυ ΜΑΧΑΙΡΗ, μας το δειχνεις συχνα απο ποσο καλα υλικα εισαι φτιαγμενος ΦΙΛΕ ΜΑΣ!!!
Φιλε Μαρκο...Καταλαβαινεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια τετεια ιστορια...Με συγκενεις, που δεν σταθηκαν...Στο υψος των περιστασεων...!!
Εχουμε ολοι ζησει...Και μας πληγωνει..!!
Καλη μας Μεγκ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβως, αυτο ειπα και γω...!!
Το αδυνατον...
Εγω το εκανα δυνατον...!!
Εγω αρνηθηκα το ονομα μου...!!Γιατι εγω νομιζω, οτι ειμαι καλυτερος απ αυτο..!!
Πολυ καλυτερος...!!
Καλησπερα φιλε ΚΟΥΛΠΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πω οτι ειναι αυτο το νοημα της ζωης;;;
Ναι αυτο ειναι...!!
"ο εχων δυο χιτωνας.....
Καλησπερα και σε σενα φιλε Στρατολατη...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι καλα, με υγεια...Και να περνας καλα...!!
Ευχαριστω, για το περασμα σου...
Γεια σου και σενα Δημητρη Φιλε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα υλικα της ζωης...
Και της αναγκης ο σπορος...!!
Μέχρι τη μέση πρόλαβα να του διαβάσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά... κόμπιασα εγώ.... δάκρυσε εκείνος....
" Αύριο πάλι" είπε.... και συμπλήρωσε σα να μιλούσε στον εαυτό του..."γι' αυτό έγινε άνθρωπος. Γι' αυτό δεν τον γελάς..." Μου φάνηκε για μια στιγμή σαν να χαμογελούσε....
Εγώ πήγα ως την τελευταία τελεία κομπιάζοντας. ξαναγύρισα για να σου μιλήσω...Μα τι να πω; Δεν τα 'χω ζήσει... Δεν ξέρω πως είναι... Εγώ βλέπεις τον έχω ακόμα δίπλα μου να με στηρίζει...
Καλό βράδυ! Και να προσέχεις! Ξέρεις! Είναι που πρέπει να στηρίζεις, εκείνους που δεν ξέρουνε...
ΟΙ αληθινές ιστορίες βγάζουν τόσο πόνο τόση συγκίνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα οι πληγές ανοικτές που δεν θα κλείσουν ποτέ!
Οι συγγενείς γίνονται κοράκια που κατασπαράζουν τις σάρκες μας στις πιο δύσκολες στιγμές μας.
Όμως σε παιδική ηλικία τραυματίζουν θνάσιμα τις ψυχές για πάντα τέτοια γεγονότα.
Το μίσος δεν λυτρώνει εγκλωβίζει άσχημα συναισθήματα ελπίζω να'χεις απαλαγεί απ'αυτά μετά τόσα χρόνια.
Τα θαλασσινά μου!
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθινα, πες του...Ο Πατερας, να υπαρχει, εκει σε μια γωνια..
Κι ας ειναι και ξυλινος..!!!
Αυτη η κουβεντα..Η εξαρτηση...
Η αγαπη..
Να μενει στο συναισθηματικο επιπεδο..
Τα παιδια, σημερα, πρεπει να περπατουν απο νωρις..
Στ αγκαθια..
Σα να διάβαζα τη δική μου ιστορία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαχαίρη μου, να είσαι καλά, ότι κι αν κάνεις...
ΖΟΥΖΟΥ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ νωρις καταλαβα..Οτι να μισεις σου κανει πρωτα και κυρια...Εσενα κακο...!!
Δεν σ αφηνει να προχωρησεις...
Γι αυτο παραιτηθηκα απο το μισος...
Και πηγα παρακατω...Ανεξαρτητος πια..
Πληγωμενος..Αλλα ανεξαρτητος..!!
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντευχομαι...Καλα να εισαστε ολοι...
Και να προσεχουμε τουλαχιστον εμεις που ξερουμε...
Να μην "πεσουμε" στα ιδια σφαλματα στα δικα μας παιδια...
Ναι ρε Μαχαίρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά το βάζεις. Προχωράμε μπροστά, δεν κυριευόμαστε από το μίσος και την αγανάκτηση. Πρέπει να συνεχισουμε...
Αλλα ξέρεις κάτι; Όσο ψυχρά και αν το δω, όσο ψύχραιμα και αν συλλογιστώ δεν θα παψω ποτέ να έχω ένα μπαούλο γιομάτο με τις ασχήμιες τους...Και αν παρουσιαστεί η ευκαιρία θα το ανοίξω και θα τις αδειάσω πάνω τους!
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ζω με το θυμό και για την εκδίκηση...κάθε άλλο...
Αλλά δεν ξεχνάω ρε και τίποτα δεν διαγράφεται! Αν κάτι μπορεί να πληρωθεί, θα πληρωθεί όταν έρθει η ώρα του!
Ακου φιλε ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκει που βρισκεσαι εσυ, νομιζω...Βρισκομαστε και ολοι...!!..Οτι και να λεμε, παντα κατι μενει...!!
Οτα θα ερθει η ωρα...Της αποδωσης.."Τα του Καισαρος τω Καισαρι"...Θα δεις, κατα ποσον αξιζει τον κοπο...!!