Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΕΠΟΥΔΑΚΙ

Η κυρία αλεπού σήμερα είχε μάθημα Ιστορίας με το μικρό της αλεπουδάκι...
Το έπλυνε το καθάρισε, κάθησαν στη κουζίνα, στο μεγάλο τραπέζι, βάλανε κάτω και τα βιβλία με τις εικόνες και αρχίσανε το μάθημα...
Άκουσε Ισαάκ, παιδί μου, είπε η μάνα ανοίγοντας το βιβλίο, πως ο παππούς Αλοπουδώμ
κατάκτησε το κόσμο...
Ο παππούς, ακολουθούσε το λιοντάρι, και έτρωγε απ΄ αυτά που περισσεύανε.....Ο παππούς
άμα έπιανε κανένα κουνέλι το έδινε στο λιοντάρι για να δείξει την αφοσίωση του.....
Ο παππούς και το λιοντάρι είχαν γίνει πολύ κολλητοί φίλοι....
Μια μέρα ο παππούς λέει στο λιοντάρι....
Δε μου λες Τζων... Δεν είναι αμαρτία τόσο φαί που περισσεύει να το πετάμε ενώ θα μπορούσαμε να το αξιοποιήσουμε;...
Και τι να κάνουμε... λέει το λιοντάρι που ήτανε και λίγο βλάκας όπως όλοι οι δυνατοί...
Να θα το βάλουμε σ΄ ένα μυστικό μέρος που θα ξέρουμε μόνο εγώ και συ και όταν το χρειαστούμε θα π;aμε να το πάρουμε... Μάλιστα αν μου το δώσεις εμένα να το κρύψω θα σου δώσω ακόμα περισσότερο φαί όταν πεινάσεις...
Τι κορόϊδο αυτός ο Αλεπουδώμ, σκέφτηκε το λιοντάρι, αγοράζει τα άχρηστα αποφάγια,
και θα μου δώσει και πιο πολύ φαί... Πάρτα του λέει χωρίς δισταγμό....
Ο παππούς, πήρε τα αποφάγια και τα έδωσε στις ύαινες και τα τσακάλια και πήρε απ΄ αυτά
δέκα κότες, που είχαν κλέψει...Έδωσε τις πέντε στο λιοντάρι και τις άλλες πέντε τις πήρε
αυτός....Από τα αποφάγια των τσακαλιών, τάϊσε τα μυρμίγκια και αυτά του έδωσαν ένα τσουβάλι σπόρους...
Ωραία δουλειά...είπε το αλεπουδάκι....Με μια συναλλαγή ο παππούς έβγαλε πέντε κότες και ένα τσουβάλι σπόρους......
Βέβαια... είπε η αλεπού....και γρήγορα είχε μαζέψει τόσα φαγιά... και τόσους πελάτες...που δεν είχαμε τόπο στη φωλιά... Άσε που τρώγαμε πλούσια όλες οι αλεπούδες χωρίς να κυνηγάει καμμιά...
Γάτα ο παππούς είπε ο Ισαάκ... Αυτό με τις γάτες είναι ανθρώπινος μύθος... είπε η αλεπού, οι αλεπούδες είναι το πιο έξυπνο ζώο... Άκου και παρακάτω...
Όταν είδε ο παππούς Αλοπουδώμ ότι φράκαρε η φωλιά από φαγιά... έκανε άλλη εξυπνάδα... Φώαξε τους σκίουρους και αγόρασε όλα τα άδεια τσόφλια απο τα βαλανίδια....
Ζωγράφησε απάνω στο άχρηστο τσόφλι το κεφάλι του λιονταριού και αυτό το είπε... ΝΟΜΙΣΜΑ. Γιατί νόμισμα;... Είπε ο Ισαάκ...Γιατί όλοι νομίζουν ότι έχει κάποια άξια ενώ στην ουσία είναι ΑΧΡΗΣΤΟ... Είπε η αλεπού...
Αυτό το λέει και ο φίλος μου ο Γιάννης ο Τζίτζικας... Είπε ο Ισαάκ και η μάνα του αμέσως
φούντωσε... Είναι κακή επιρροή να κάνεις παρέα μ΄ αυτό τον ΑΛΗΤΗ...είπε θυμωμένη...
Αυτός δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ... Ούτε φωλιά, ούτε σπηλιά, ούτε έπιπλα, ούτε κινητό...ΚΑΝ...
Και το χειμώνα ΨΩΦΑΕΙ...
Δεν ψωφάει... είπε ο Ισαάκ τριγυρίζει πετώντας σε όλες τις φωλιές και τραγουδάει... Λέει για τα κατορθώματα των ηρώων του δάσους... Λέει για ταξίδια μακρυνά που έχει πάει...λέει για πανέμορφες νεράϊδες... για δράκους και για σιδερένια θηρία...
Όλοι τον αγαπούν και του δίνουν από το φαί τους... είναι φίλος με όλους... είναι ευτυχισμένος...
ΩΩΩΩΩΧ...ΠΑΨΕ ΠΙΑ Μ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΖΗΤΙΑΝΟ....Φώναξε η αλεπού...
ΑΥΤΟΝ, ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΤΟΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ... ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΕΜΠΕΛΗΣ,
ΕΝΑΣ ΤΑΡΑΞΙΑΣ, ΕΝΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ... ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΚΟΥΣΩ ΓΙ΄ ΑΥΤΟΝ...
Καλά... είπε υποταγμένα ο Ισαάκ... και τι εγινε παρακάτω με τον παππού;...
Ε... Τα άλλα τα ξέρεις... Είπε η αλεπού। Με το νόμισμα, ο παπούς σου και ο πατέρας σου και όλοι οι αλεπούδοι, αγόρασαν σιγά - σιγά ΌΛΟ το δάσος,....Όλες τις φωλιές ,...Όλα τα δέντρα,...Όλα τα φαγιά είναι δικά μας πια... Ακόμα και το λιοντάρι εμάς ρωτάει για να βγάλει τους νόμους του...Ακόμη και το λιοντάρι;.... Είπε ο Ισαάκ; Τι λες;...
Ακόμη και το λιοντάρι.....Και ο ελέφαντας και η αρκούδα ...ΟΛΟΙ....Είπε περήφανα η αλεπού...
Και ο Τζίτζικας;...
Ο Τζίτζικας.....ΟΧΙ.....Αυτόν δεν τον καταφέραμε ΑΚΟΜΑ......
Μήπως αυτ'πς είναι το πιο έξυπνο ζώο του δάσους;... σκέφτηκε ο Ισαάκ από μέσα του...
Η μαμά αλεπού έκλεισε το βιβλίο... Πήγαινε να παίξεις... Είπε στον Ισαάκ...
Και που΄σαι... του φώναξε καθως έφευγε.....ΚΑΤΙ ΧΤΑΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΒΟΥΡΙΑ ΠΟΥ
ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ...ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΑ...ΤΑ ΣΥΧΑΙΝΟΜΑΙ...
Τι σε πειραξανε τα καϋμένα;... Είπε αδύναμα ο Ισαάκ....
Αυτό που σου λέω... Είπε η αλεπού... Και ο Ισαάκ βγήκε με χαμηλωμένο το κεφάλι...

ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ

Αυτο το βιτσιο μου ηθελα να το μοιραστω μαζι σας απο την αρχη॥
Καποια ψιλα ειχα γραψει σε καποια σχολια δεν θυμαμαι που
Ειναι το βιτσιο μου με τα πουλια ολα τα πουλια και τα οικοσιτα αλλα και τα ελευθερα
μου αρεσουν αφανταστα,
Ονειρευομαι οτι καποτε σε μια αλλη ζωη ηθελα να ειμαι πουλι
Να πεταω στον ουρανο Χωρις περιορισμους χωρις συνορα χωρις εμποδια
Να κανω λουπινα αναβασεις καταβασεις γυρους στροφες παιχνιδια
και να βλεπω τους αλλους τοσοδουληδες μερμηγκακια
Σκουλικακια τα τραινα κατσαριδες τα λεωφορεια πλειμομπιλ τα μεγαρα
τις βιλλες τις σπιταρονες Μαγγουρια τους ουρανοξυστες
ΟΛΑ ΗΤΤΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ Αναγκασμενα να ΣΕΡΝΟΝΤΑΙ ανισχυρα μικρα
Ενω εγω
Ελαχιστος αλλα και μεγας
Αγγελος αλλα και διαβολος
Κατακτητης του ουρανου ιδιοκτητης του απειρου Φιλος στενος του Πλαστη
Να αδιαφορω για τα μικρα προβληματα των τοσοδουληδων
και περνωντας απο πανω
να διαλεγω τον πιο καλοντυμενο τον πιο υποκριτη τον πιο πλουσιο τον πιο βολεμενο
και να του λερωνω το ιταλικο μαρκε κουστουμι

Ο ΝΙΚΟΛΑΣ

Ο Νικόλας ο φίλος μου, ο κολλητός μου , ένα κομμάτι απο μένα.
Ήταν καλό παιδί ο Νικόλας. Τίμιος, εργατικός, με καλή τέχνη στα χέρια του, με καλή δουλειά. Με αξιοπρέπεια και ευαισθησία.।Ήταν ηλεκτροκολλητής και οξυγονοκολλητής καλός
και έπαιζε όμορφα και τις άλλες κολλήσεις...Ήξερε καλά τη δουλειά του και ως νέος
είχε μεγάλο κέφι και αυτοπεποίθηση...Είχε βρει και καλή δουλειά και έβγαζε και δικές
του που και που..Έμενε και μαζί με τη χήρα μάνα του στα 25 του που τον κανάκευε ,ρούχα και μαγείρεμα στο σπίτι και τα αρκετά λεφτά του φαίνοταν ακόμη περισσότερα..
Ενα κουσούρι είχε ο Νίκος από πάντα, ήτανε επιδειξάκιας... Δεν ντυνότανε, ούτε ποδαινότανε απο τις βιοτεχνίες όπως εμείς οι άλλοι। Του αρέσανε
τα ακριβά τα ρούχα...τα παπούτσα τα μαρκέ και έτσι, απο τα μαγαζιά της Αθηνας. Γραββατούλα ψιλή...Πουκάμισο Ιταλικό με τσιμπιδακι να μη πέφτει η γραββάτα μπροστα...Γυαλί μαρκέ ΓΙΛΕΚΟ ρολόι με χρυσό μπρασελέ...Μαλλί άψογο..Ξύρισμα κόντρα..Χρυσά μανικετόκουμπα...και το αυτοκίνητο...
Το αυτοκίνητο του Νικόλα...Το πιο ακριβό του στολίδι..Ούτε ξέρω πόσα μιστά έδωσε για να αγοράσει τη Μερσέντα απο τη μάντρα... Ψωμί, τυρί και κάργα υπερωρία και Κυριακές
για την αγάπη του...Αλλά όταν την έφερε ....ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ। Μαύρη γυαλιστερή με καινούριους προφυλακτήρες και ζάντες αλουμινίου...φαρδύ λάστιχο και δέρμα στα καθίσματα
..εεεε..Πασάς στα Γιάννενα..
Και το Σάββατο σινιέ, παρφουμέ...έβγαινε το βρέδυ να κυνηγήσει το όνειρο...
Όλο αρτίστες έφερνε ο Νικόλας...Όλο καλλιτέχνιδες...Δίμετρες ξανθιές καλοντυμένες
ΓΥΝΑΙΚΑΡΕΣ και μεις πράσινοι απο τη ζήλεια...
Και κλάμμα η Δεσποινιώ απο το μπαλκόνι απέναντι..Κλάμμα πικρό..
Αυτή τον ήθελε απο τότε που ήτανε παιδάκια και παίζανε στη γειτονιά αλλά πού ο Νικολής να κοιτάξει κατά κει...Πριν το στρατό τα είχανε κανά φεγγάρι αλλά μετά ούτε καλημέρα. Πήγε και η Δέσποινα στη φάμπρικα και τέλος..Στη φάμπρικα που ήτανε υφαντουργείο δούλευε και η μάννα του Νικόλα...
Είχε ο Νίκος κι ενα αδελφάκι μικρούλικο 5-6 χρονώ που της το έκανε δώρο μια εφήμερη σχέση της χήρας και μετά ... ήπιε το ποτό εξαφανιζόλ και της έμεινε το μωρό.
Αυτό το μικρό το λάτρευε ο Νίκος. Όταν είχε καιρό όλο μαζί του. Τι παιχνίδια, τι βόλτες, τι παγωτά...Ο μικρός είχε γίνει η μασκότ της παρέας...
Μια Κυριακή στο τραπέζι το βράδυ του λέει η μάννα του Νικόλα...
Ξέρεις, από Δευτέρα γυρίζω όλο πρωί...Φέραν καμμιά 20αριά καινούργιες για το υφαντήριο και μου είπε τ΄ αφεντικό να τις μάθω...Πάει για υπερωρία και η παραγωγήη διπλή..
Τι λες ρε μάννα, λέει ο Νίκος, και το μικρό τι θα γίνει..;? Θα το κλείσεις στο ντουλάπι; Όχι μωρέ να ...είπα στη Δέσποινα απέναντι να έρχεται απ΄ δω τα πρωινά...
Θα κρατάει το μικρό και θα κάνει και κάνα φαί....Και γω θα της δίνω και κάτι...

Κάντε ότι θέλετε, είπε ο Νίκος. Μόνο το μικρό το νου σου για να μη μας βρει κα να κακό...Ο Θεός φυλάξει...Είπε η μάννα..Τα κανόνισα όλα...
Έτσι... από Δευτέρα άρχισε το καινούριο πανιγύρι....
Mπήκε η Δέσποινα μέσα στο σπίτι και το σήκωσε ολο..
Να οι τοίχοι καθάρισμα...να τα πατώματα ..να οι κουρτίνες...να τα παράθυρα..να τα φωτιστικά...
Τα έκανε όλα σένια...και με το ένα ματι γιατι το άλλο ήτανε στο μικρό...Ντυμένος, πλυμμένος, καθαρός, ταισμένος, κάθε μέρα καινούργιος ο πιτσιρικάς. Την αγάπησε τη Δέσποινα σαν αδερφή...Όλο παιχνίδια και γέλια... κι από μαγείρεμα..Όλη η γειτονιΆ να το λέει...
Ο Νίκος σαν να τη ξαναγνώρισε τη Δέσποινα...Σαν να του καλοάρεσε...Ήτανε και ωραία κοπέλλα...Δεν ήτανε πολύ ψηλή, αλλά και κοντή δεν την έλεγες...Ήτανε και άξια γυναίκα...του χωριού...Όχι πολλά φτιασίδια αλλά φυσική... όμορφη....
Βγήκανε και κανά δυο βράδια μαζί με το πιτσιρικά...Μια στο σινεμά... μια στο πάρκο...
Άρχισε ο Νίκος να τη θέλει τη Δέσποινα. Δεν πάγαινε πια και στις αρτίστες...
Στους δυο μήνες απάνω έτρεχε ο Νίκος βιαστικά για το σπίτι του...Μπήκε κι άκουσε
τραγούδια απ΄ το μπάνιο...
Γεια, είπε δήθεν αδιάφορα... που είναι ο μικρός;...
Ήρθε η γιαγιά και το πήρε, του λέει η Δέσποινα απ το μπάνιο. Πυρετός του ήρθε 40.
Η μάννα στη διπλοβάρδια, ο μικρός στη γιαγιά... Άνοιξε τη πόρτα του μπάνιου...
Εκείνη λουζότανε...τον είδε και δε μίλησε καθόλου... αυτός μπήκε και έκλεισε πίσω του την πόρτα...ΕΙΧΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ...
Στο μήνα πάνω ήτανε του Αϊ Νικόλα... Μαζεύτηκε το σοϊ όλο... Ήρθε ο θείος ο Θόδωρος
με τη θεία Μαρία... ο θείος Μήτσος με τη θεία Έλενη, τα ξαδέρφια, τα ανήψια, κόοσμος πολύς.
Οι άντρες κάτσανε στην αυλή... Μόλις ήπιανε τρεις ρακές ο Νίκος άρχισε να τραγουδάει..
Έλεγε τραγούδι ερωτικό...Με στίχους όλο αγάπη και πόθο...Μολις τελείωσε το τραγούδι έπιασε άλλο ίδιο ...οι μπαρμπάδες και τα ξαδέρφια αρχίσανε τα γέλια..Ο Μήτσος μάλιστα
έπεσε κι απ΄ τη καρέκλα στο πλακάκι της αυλής... πολύ γέλιο...
Τι γελάτε καλέ...ε;iπε ο Νίκος κόβοντας το τραγούδι...Αυγά σας καθαρίζουνε;
Σε δουλέψανε Νικόλα...είπε ο Μήτσος σκασμένος στα γέλια...Συνενοημένες είναι.
Βόδι... Νύφη και πεθερά σε καρφώσανε στο ξύλο σα το Χριστό ΡΕΕΕΕ...
Και να τα γέλια... Δεν υπάρχουνε καινούργιες υφάντρες...η μάννα σου με τη μάννα της
Δέσποινας δουλεύουνε μισιακά τον αργαλειό της, πρωϊ η μια βράδυ η άλλη... Ξύπνα...
Παγώσανε όλοι...Οι γυναίκες βγήκανε αγκαλιασμένες σιγά σιγά στην αυλή. Καρφίτσα να έπεφτε καμπάνα θα ακουγότανε....Και τότε...
Βγάζει ο Νίκος την γραβάτα την ιταλική και τη ρίχνει στη φωτιά... Ξεκουμπώνει σακκάκια... Βγάζει γιλέκα...βγάζει κι ένα κουτάκι μικρό απ΄τη τσέπη...
Πάει στη Δέσποινα και της φοράει το δακτυλίδι της μάννας του....
ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ και καλά μας στέφανα... Φωνάζει δυνατά

ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟ ΓΛΕΝΤΙ ΩΣ ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΩΙ.

Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ

Σημερα καθως εψαχνα ..γνωρισα ενα νεο καταπληκτικο φιλο τον ΚΑΝΝΙΒΑΛΟ
Ειχε μια πολυ σπουδαια αναρτηση ο εαυτος μου ..Με επηρρεασε πολυ με προβληματισε πολυ Ειναι αυτα που πιστευω και γω ..
Εδω θελω να γραψω μερικα σχολια...Περα απ αυτα που εγραψα εκει...
Μην κανετε δουλειες που δεν θελετε Σκοτωνει αργα και βασανιστικα..Τωρα θα μου πης Ειναι ωρα να διαλεγουμε κι ολας....Ας το πουμε καπως αλλοιως ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ Βρητε τα θετικα του σημεια καντε το απο ζορι χομπυ...Εκπαιδευτητε πολυ καλα και μαθετε ΟΛΕΣ τις δυνατοτητες της δουλειας σας
Μαθετε τον κοινωνικο αντικτυπο και την επιδραση που εχει η δουλεια σας στους αλλους
Μαθετε πως ξεκινησε αυτη η δουλεια πως εξελιχθηκε πως ειναι σημερα και που παει
Στο φιναλε....παραμυθιαστητε Ανεβαστε τον εαυτο σας ΓΙΝΕΤΕ ΨΩΝΙΑ με τη δουλια σας...
βοηθαει πολυ...Ξεκουραζει...Ξεαγχωνει...
Για παρα πολλα χρονια η δουλια θα σας τρωει τον περισσοτερο χρονο σας..Θα σας βλεπει καθε μερα πιο πολυ απο τη γυναικα και τα παιδια σας Θα σας δινει το ψωμακι και την αξιοπρεπεια σας....
Πως θα γινετε παραγωγικοι και ανταγωνιστικοι αν δεν το ΘΕΛΕΤΕ...
Πως θα απαλλαγητε απο το αφεντικο αν δεν το ΘΕΛΕΤΕ....
Δεν ξερω η δικη σας γνωμη ποια ειναι..Πητε μου....

ΤΟ ΞΕΡΑΤΟ

KΥΡΙΕ
Εσυ που εισαι ο διαχειριστης ο ιδιοκτητης ο νομευς η οπως αλλοιως λεγεται του μπλογκ με την ονομασια ΠΙΠΙΝΙΑ εισαι ανεπιθυμητος σ αυτη τη σελιδα...
οχι γιατι με προσβαλλει το περιεχομενο της δικης σου σελιδας ουτε γιατι ως θεουσος παθαινω κατι στη θεα των οσων πουλας[η το χειροτερο προσφερεις δωρεαν]
Με προσβαλλει και δεν το ανεχομαι καθολου η εντυπωση που πουλας στους υπολοιπους αναγνωστες οτι ταχα να ποιους αναγνωστες εχει ο μαχαιρης...
Γι αυτους λοιπον και για κανενα αλλο λογο καθομαι και σου γραφω παρ οτι μου ειπαν οτι μαλλον εισαι μηχανη...[στην περιπτωση αυτη ο ψογος ανηκει στον χειριστη και στον κατασκευαστη της μηχανης]
Με τα λιγα αυτα λογια οπως βλεπεις ακυρωνω ολη την προσπαθεια και τα εξοδα που εκανες ως τωρα...
Για τους αναγνωστες μου βεβαια που με πιστευουν οτι ετσι ειναι τα πραγματα..για τους αλλους δεν ενδιαφερομαι...ας πουν οτι θελουν..ας πραξουν κατα το δοκουν και κατα συνειδηση
Τωρα βεβαια αν καποιος απο σας που διαβαζουν μπορει και γνωριζει να μου πει να κανω κατι εναντιον σου ας το κανει θα το αξιοποιησω αμεσως...
Τωρα τι αλλο να σου πω...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ μαλλον που καμμια νυχτα σου ακομα και η καλυτερη ηταν πολυ χειροτερη απο την δικη μου φανταστικα τρισχειροτερη...

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΦΙΛΟΣ ΕΠ ΑΜΟΙΒΗ

Ο Γιαννης ητανε τελευταια σε πολυ δυσκολη θεση...απολυθηκε και βγηκε για δουλια.. αλλα που η δουλια? πουθενα...ολη μερα γυρναγε σε φιλους σε γνωστους σε συγγενεις..τιποτα Εγραφε βιογραφικα επαιρνε φημεριδες κοιταγε στα μαγαζια τιποτα
ειχε πηξει λιγο ντρεποτανε κι ολας ουτε για τσιγαρο δεν υπηρχε αλλα δεν αφηνοτανε κατι του ειχε πει ο φιλος του ο Μανωλης για την ΗΒΗ θα πηγαινε αυριο..
καθως γυριζε στο σπιτι..απογεμα πια..ακουει φασαρια κοντα και φωνες.. Κοιταει στη γωνια και τι να δει Τρεις μαντραχαλοι ειχανε βαλει στη μεση ενα μικροτερο και τον βαρουσανε ..τρεχει στα γρηγορα βαζει το μικρο στην πλατη και φωναζει στους μαντραχαλαιους ΠΙΣΩ ΡΕ ΘΑ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΕΤΕ ΡΕ κι αρχιζει τις σφαλιαρες οπου ευρισκε...
Πισωκαθησανε οι τρεις...Τι σε νοιαζει εσενα ρε του λεει ο πιο ψωμωμενος που φαινοτανε και ..αρχηγος ειναι παραλης αυτος ρε ειναι φυτουκλα και πρεπει να τις τρωει να στρωνει...ΠΙΣΩ ΡΕ φωναζει ο γιαννης και βουταει και μια πετρα απο κατω..Κανανε διο τρια βηματα οι νταηδες πισω ανοιξανε και δυο τρεις αυλοπορτες
δρομο οι τρεις Τα ποδια στη μασχαλη...
Γυριζει τι να δει Δεν ητανε μικρος ο δαρμενος Ητανε ο γιος του μαγαζατορα με τα ηλεκτρικα της γειτωνιας......Ητανε λιγο μαραγκιασμενο τουτο το παιδι...αδυνατος γυαλακιας μονοχνωτος....
Τον σκουπισε τον καθαρισε τον πηγε ως το μαγαζι του πατερα του και τον αφησε απ εξω...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ειπε ο γυαλακιας ξεψυχα και εσφυξε το χερι του Γιαννη δυνατα
Τιποτα .... ειπε ο γιαννης κι εφυγε γρηγορα για το σπιτι....
Την αλλη μερα τον ξυπνησε η μαννα του βιαστικα..Της ειχε πει την ιστορια στο τραπεζι το βραδι και γελαγανε..ΣΗΚΩ του λεει η μαννα του Ο ΚΥΡ ΑΝΕΣΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΕΣΤΕΙΛΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΛΕΙ....Να λοιπον και κατι καλο θα εβρισκε δουλεια επιτελους..Σηκωθηκε ντυθηκε και ετρεξε στο μαγαζι....
ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ Εκραξε δυνατα ο κυρ Ανεστης και εκανε να τον αγκαλιασει..Σιγα κυρ Ανεστη μην εγινε και τιποτα..μουρμουρησε ο Γιαννης κανοντας κι ενα βημα πισω..Απλωσε το χερι και χαιρετηθηκαν..Ο Κυρ Ανεστης ητανε ο Κωτσοβολος της γειτωνιας Ενα κοντολιγνο ανθρωπακι με ποντικισια ματια Πηρε τον Γιαννη αγκαζε περασανε ολο το μαγαζι και μπηκανε στο γραφειο πισω...
Καθησε Γιαννη ειπε ο κυρ Ανεστης δειχνοντας μια καρεκλα Αυτος εκατσε στο μεγαλο γραφειο απεναντι..Ο Γιαννης ητανε σιγουρος για τη δουλια Χαμογελασε
Εδω σου χω ενα ποσο ....Για το φχαριστω..Ειπε ο κυρ Ανεστης τεινοντας ενα χαρτι επιταγης..Σκεπτομαι παιδι μου ....Αν θα γινοτανε να γινετε ....Φιλοι με το γιο μου..Να βγαινετε μαζι....Ξερεις ...Να τον προστατευεις απο τους αλητες....Οτι ξοδευετε ΔΙΚΑ ΜΟΥ και θα πληρωνεσαι κανονικα σαν υπαλληλος...Και το ψυγειο που πηρες στη μαννα σου ΧΑΡΙΣΜΑ και οτι αλλο χρειαστεις εγω κουμπαρος...ειπε πονηρα...
Και δεν θα δουλευω στο μαγαζι..Ρωτησε χαμενα ο Γιαννης..
Οχι βεβαια..Θα πηγαινετε με το γιο μου Οπου θελει αυτος..
Αρχισε να φουντωνει ο Γιαννης..Μια η αναπνοη του κοβοτανε μια τα ποδια του τρεμανε.Μετα αρχισε να του περναει...Κυτταξε τον κυρ Ανεστη στα ματια και καταλαβε γιατι ητανε μαραγκωμενο το καμμενο το παιδι..
ΚΟΙΤΑ ΚΥΡ ΑΝΕΣΤΗ ειπε δυνατα πετωντας στο γραφειο την επιταγη ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΝΤΟ ΚΑΙ ΣΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΡΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ
ΓΙΑΝΝΗ εκραξε ο κυρ Ανεστης....
Αλλα ο Γιαννης ηταν εξω απ το μαγαζι...Τον κτυπαγε η δροσια του πρωινου και γουσταρε τρελλα περπατουσε γρηγορα Σαν πιο δυνατος Σαν πιο αλαφρυς
ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΗΒΗ ΣΗΜΕΡΑ...

Η πρωτη αναρτηση

Θελω να πω για τη σπουδαιοτητα και την αναγαιοτητα του μπλογκ
Καποιος φιλος ειπε οτι το ΔΙΑΔ ειναι πιο σπουδαιο ακομα και απο τη γραφη σαν ανθρωπινη εφευρεση...δεν ξερω ακομα αν εχει δικιο αλλα αναγνωριζω οτι οντως ειναι πολυ σπουδαιο πραγμα..γι αυτο αποφασισα κι εγω να συμμετεχω απο σημερα γραφοντας οτι μου φαινεται αξιο λογου..κυρια θελω να γραφω ιστοριες απο το παρελθον..που νομιζω οτι θα ωφελησουν καποιον αν τις διαβασει και οι οποιες θα ωφελησουν και μενα αν με τα δικα σας σχολια με βγαλετε απο τις πλανες και τα λαθη μου...ΘΕΛΩ να ακουσω τη γνωμη σας και γι αυτο γραφω...Βεβαια ως τωρα απο την περιηγηση μου τα σχολια και τα κειμενα που εχω γραψει εχω καταληξει και σε καποια συμπερασματα...
1 Υπαρχουν μπλογκερς κ α τ α π λ η κ τ ι κ ο ι ΑΝΘΡΩΠΟΙ με ολη τη σημασια της λεξης που θεωρω ΑΤΥΧΗΜΑ στη ζωη μου το οτι δεν τους γνωρισα και απο κοντα ..Αν τους γνωριζα [αν ειχα την τυχη που εχουν οσοι τους γνωριζουν] η ζωη μου θα ηταν πολυ καλυτερη...Αυτοι ειναι....Η ΓΙΑΓΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ[ασωματοι] Ο ΘΩΔΩΡΟΣ[μπαρκας στο γυαλο] Η ΚΟΥΛΑ Η ΜΑΜΟΥΛΙ ΤΟ ΚΙΟΣΚΙ Ο ΠΟΔΗΛΑΤΡΗΣ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ[δες ηχους] ΟΙ ΕΛΙΕς ΚΑΛΑΜΩΝ Η ΚΙΡΚΗ Η ΚΑΡΥΑΤΙΣ Η ΜΕΡΟΠΗ......................ακομα ψαχνω και θα ψαχνω ως θανατου
2 Υπαρχουν μπλογκερς ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ τη δευτερη μερα που εψαχνα μπηκα καπου που με βρισανε περιπου 3 σελιδες Α4 για μια ερωτηση που εκανα στην οποια διαφωνουσαν Αυτο με φοβισε θεωρησα οτι το ΔΙΑΔ ειναι και ασυλο ψυχασθενων φανατικων και προβοκων ..θα ειχα φυγει τρεχοντας αν δεν ηταν η ΓΙΑΓΙΑ..
3 Πισω απ τα μηχανακια υπαρχουν οι ανθρωποι οι ψυχες η κοινωνια οι φιλοι οι συγγενεις..αυτα δεν υποκαθιστωνται και βεβαια δεν αντικαθιστωνται απο το ΔΙΑΔ...Μονο στην αδυναμια να γνωρισεις απο κοντα προσωπα ωφελει το ΔΙΑΔ..Ειναι καλο για τον ελευθερο χρονο δεν ειναι καλο να δημιουργεις ελευθερο χρονο για το ΔΙΑΔ....
ΑΥΡΙΟ ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ......
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΦΙΛΟΣ ΕΠ ΑΜΟΙΒΗ