....Ο ΝΑΥΤΗΣ...

Hφερε μια γυρα τα κρεββατια ολα, των παιδιων...
Να τα σκεπασει...
Γιατι θαρρεις..Οταν ακριβαινει το πετρελαιο...Ετοτενες στελνει ο Θεος, το πιοτερο το κρυο...!!..Τι να σου καμει και το καλυβι...
Τσιμεντολιθες...Απανου στην τσιμεντενια πλακα..Κατι κολωνιτσες, ετοιματζηδικες, γυρω...
Κι απανω το ξυλινο "ψαλιδι" κι η κεραμιδωτη..!!
Ολη νυχτα δουλευανε οι συγκενεις, να το φτιασουνε το "λαθραιο"..Να στεγασει την ελπιδα..Και τα ονειρα των νιοπαντρων...!!

Αναψε τσιγαρο...Μετα που κοιμουνταν τα παιδια, ηταν η δικη της η ωρα...!!.Η ευτχια της...!!
Μεριασε το πλαστικο τραπεζομαντηλο, κι εφανη το συρταρι του τραπεζιου...Το μυστικο της συρταρι...Τραπεζα..Το ελεγε ο μεγαλος ο γιος της..Επειδη εκει χωνιαζε τα λιγοστα της χρηματα...
Επειδη κανενος παιδιου..Δεν επερνουσε απο το μυαλο να το ψαξουν...Ακομα και στις μεγαλες πεινες...Αφου το προτατευε η αορατη δυναμη της μανας...!!
Της μανας..Που ηταν παρουσα...Ακομα κι οταν ηταν...Χιλιομετρα μακρυα...!!
Στ αμπελια, στα πατατοχωραφα..Στα ζωα...
Ακομα κι οταν πηγαινε, δουλα..Στα πλουσιοσπιτα στη Χωρα...
Για να ταισει τα παιδια της...!!
Εκει..Διπλα στο δαχτυλιδι και τις βερες του γαμου της...Βρισκοταν ενα κουτι...
Μεταλλικο, γυαλιστερο...Με γυρω ομορφα λουλουδια, κι ανοιχτα τριανταφυλλα..Ζωγραφισμενα απο μηχανημα...

ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΒΟΥΤΥΡΟΥ....

Εγραφε στη μεση..Με μεγαλα, καλλιγραφικα γραμματα...

Πολλες φορες, ηθελε να το σβησει αυτο το γραφτο...Και να γραψει, αντι γι αυτο...Κατι αλλο...
ΨΥΧΗ...Ας πουμε...
ΚΑΡΔΙΑ...
ΕΡΩΤΑΣ...!!
Μα δεν τη βοηθουσαν τα χοντροχερα της, στην καλλιγραφια...Και φοβωτανε να χαλασει τις ζωγραφιες, του κουτιου...Ας ητανε απο μηχανη...Ηταν ομορφες...!!

Δυναμωσε λιγο το φως του φυτιλιου, στη λαμπα..Και ανοιξε αργα το κουτι με τις παλιες φωτογραφιες...
Ασπρα περιθωρια,με ομορφα δοντακια χαρτονενια γυρω...Και προσωπα γελαστα..Ξεχυθηκαν..

Εδω ειναι τα κοριτσια..Το περασμενο καλοκαιρι...Ειχε παει για το μαζεμα των καρπουζιων...Και την αφησε τ αφεντικο να φερει και τα παιδια στη σκηνη...
Κι ετσι.."κανανε διακοπες"...
Πηγαινανε και για μπανιο σε μια κοντινη παραλια, με τα ποδια...Και τρελλαθηκανε πια..Απο τη χαρα τους τα μικρα...Ετσι..Για να μη λεει κι ο μεγαλος...Οτι στο σχολειο,τους βαζουνε εκθεση.."πως περασατε στις διακοπες"
Κι αυτος δεν ηξευρε τι να γραψει...!!Ποτες δεν ειχανε παει διακοπες, τα παιδακια της..!!
Βουρκωσε...
Οι διακοπες ειναι για τους φραγκατους...Τον μαλλωσε τον μεγαλο...!!
Εμεις εχουμε δουλειες...Που χρονος για καθισιο...
-Και που χρηματα...!!..Της ειπε μια φωνη πισω της...
Κουνησε το κεφαλι συμφωνοντας...Αλλα αυτο ηταν μυστικο...
-Ολοι το ξερουνε..Αλλα ειναι μυστικο...Της ειπε παλι η φωνη...

Παραπισω, ηταν η φωτογραφια του μεγαλου...Στο γυμνασιο...
Το ΑΡΙΣΤΕΙΟΝ..Το αστειον...Ελεγε μονος του αυτος...Κρατουσε το διπλωμα περηφανος..Και γυρω οι γελαστοι δασκαλοι, με φοντο το καινουργιο γυμνασιο του νησιου...!!
"ΔΩΡΕΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΟΝΑΧΟΥ"..Εγραφε με μεγαλα γραμματα...
-"Ο γιος σας κυρια μου"..Της ειπε ο γυμνασιαρχης,"Οπωσδηποτε θα διακριθει, εαν συνεχισει τας σπουδας του..Εις την Αθηνα...!!"...
Αλλα εμεις ειχαμε δουλειες..Του ειπε παλι η μανα...Που χρονος για σπουδες...!!
-Και που χρηματα...Ειπε παλι η φωνη πισω της...!!
Ετσι..Ο μεγαλος, ηρθε μαζι της στα ζωα...Μεροκαματο μισο...Αφου ητανε μικρος...
Αλλα, μετα το θανατο του πατερα...Το μισο αυτο μεροκαματο,ηταν θησαυρος...
Εξαλλου..Ειχε "κανονισει" το καλυτερο, γι αυτον...
Ενας κομματαρχης, της ειχε πει, κοιτωντας λαγνα τη χηρα...
Οτι θα μπορουσε,ισως...Να μιλησει..Για να τονε βολεψει στην Αστυνομια...!!
Υπο ωρισμενες προυποθεσεις βεβαιως...!!
-Ας ερθει πρωτα η βλογημενη ωρα, να παει το παιδι στην Αστυνομια...Και θα δουμε...!!
Του ειχε πει...
-Και.."οι προυποθεσεις"..;;;..Ειπε παλι η φωνη, πισω της...
Γυρισε και τον κοιτταξε με μισος...
Καθοταν εκει, χαμογελαστος...Στο καδρο, πανω στο πετρινο γεισο της πυροστιας...
Και την κοιττουσε στα ματια...!!
Ηξερε, ποσο την επηρρεαζε αυτο το καθαρο και τιμιο βλεμμα του...Γι αυτο τον ερωτευτηκε..!!
-Τι θες χαμενε...!!;;..Του ειπε θυμωμενα!! Να μεινει το παιδι στα χωραφια και στα ξενα ζωα, μια ζωη;;..ΕΕΕ...;;..Τι θες;;..Αυτο θες;;..
Η ΜΑΝΑ...Θα γινει και ψεφτρα...Και κλεφτρα...ΚΑΙ ΠΟΥΤΑΝΑ...!!
Ναι...ΚΑΙ ΠΟΥΤΑΝΑ...! Χαμενε...!!
Για τα παιδια της...!!

Της εφανη..Οτι κουνηθηκε..Ο αντρας στη φωτογραφια...Σα να βγηκε απο το καδρο..Και να περπαταγε, στο δωματιο, μες τη νυχτα, στη σιωπη, και το αχνο το φως της λαμπας...!!
Τον εβλεπε καθαρα,αναμεσα στα δακρυα της..Με τη στολη του υποπλοιαρχου μηχανικου..
Με τα σειητια στα μανικια..Και τις λιγες ασπρες τριχιτσες, στους κροταφους..
-Αγαπη μου..Μη μιλας...!!..Ελα αγγελε μου..Ελα να σου δειξω ενα ομορφο χορο, που χορευουνε εδω στη Γερμανια...
-Μα..Δεν ξερω να χορευω χαζε...!! Ειπε νικημενη, και τα δακρυα τρεχανε,βρυσες, απο τα ματια της...
-Ανεβα στα παπουτσια μου...Και θα σε παω εγω...!!
Την επιασε γερα απο τη μεση...Κι εκεινη τυλιξε με λαχταρα τα χερια της..Στο σβερκο του...Οπως στη φωτογραφια, απο τη βαφτιση της μικρης...!!
Ενοιωσε τη μυρωδια του..Σαπουνι πρασινο, κι απο πισω..η πετρελαιιλα, και η λαδιλα της μηχανης...Τη λατρευε τη μυρωδια του αυτη...!!
Και τα παντοδυναμα μπρατσα του..Που χανοτανε μεσα τους...Σαν να ητονε μια τοσο δα μικρη κουκλα...

Με το ενα χερι..Την σηκωσε σα πουπουλο...Και την γυρναγε γυρω...Στ μικρο δωματιο..
Που απλωσε, και ψηλωσε, και φωτιστηκε κι εγινε σαλα Βιεννεζικη...!!
ΠΑΡΑΡΑ ΠΑΠΑΜ...ΠΑΠΑΜ...ΠΑΠΑΜ...!!! Εκανε με το στομα την ορχηστρα...Φουσκωνοντας τα μαγουλα...
Κι αυτεινης της φαινοταν οτι ο κοσμος ολος γυρναγε γυρα...!!

Και φωτα και τραπεζια..Και γελια..Και μουσικες..Ολα γυρναγαν...!!
Και τα μακρυα και ξεπλεκα μαλλια της, γυρναγαν κι αυτα...
Και γελουσε...
Και εκλαιγε, με δυνατα αναφυλητα...
Και γελουσε, και εκλαιγε...Και γελουσε και εκλαιγε...

Μεχρι που την πηρε ο υπνος, ο λυτρωτης...Κει πανω στο πλαστικο τραπεζομαντηλο...
Αναμεσα στις σκορπιες φωτογραφιες...!!!
..................................................................................
Στο φως της λαμπας, που ξεχαστηκε αναμμενη..Λαμπιζαν τα ματια του Μεγαλου γιου...!!
σαν κοπασαν τα αναφυλητα, και τα γελια...Σηκωθηκε..
Την πηρε αγκαλια, οπως ητανε χαμογελαστη,και κοιμοταν ευτυχισμενη...Την εβαλε στο δικο του κρεββατι που ητανε ζεστο...Και την σκεπασε με την κουρελου του...

Χαμηλωσε τη λαμπα, και την κρεμασε στο καρφι..Στον τοιχο πανω απ την πυροστια...

Πηρε στ αριστερο του χερι, το σακκο...Που ειχε κρυψει, πισω απ τη σκαλα,ανοιξε το μανταλο και βγηκε γρηγορα κλεινοντας πισω του την ξυλινη πορτα...!!
Σηκωσε το γυακα, απ το ναυτικο σακκακι, που του ερχοταν μεγαλο..
Φορεσε τα παπουτσα του γερου του...
Και πηρε την κατηφορα στο πλακοστρωτο...

Ειχε ερθει η δικη του ωρα...Για το πρωτο "μπαρκο"...