Οταν ο Προεδρος και οι ενορκοι...Εβγαλαν την αποφαση..."ΕΝΟΧΟΣ"...
Ζητησαν απο τον κατηγορουμενο...Αν εχει να πει κατι...
Ο εγκληματιας δολοφονος...Ο ληστης τραπεζων και μαγαζιων...Οπου στη ζωη του...Μονο το πιστολι του...Υπηρξε αληθινος φιλος...Ξεσπασε...!!!
"Ξερω"...
Ειπε θλιμμενα...
Οτι πια ειναι πολυ αργα,κυριε Προεδρε...Για μετανοιες και απολογισμους...Και παρακαλια...!!!
Εγω...
Τα μισα απ αυτα που εκαμα...Αν μου ειχατε κανει...Θα σας ειχα σκοτωσει...!!
Ουτε και θελω χαρες και τσιριμονιες απο σας...Ουτε και βλεπω...Κανενα γλυτωμο...Στο να ζησω κι αλλο...!!
Ομως...!!
Πρεπει να μαθετε...Περα απ την εξοντωση...!!
Οτι η καθε ποινη ειναι και διδαχη...!!
Διδαχη...Για το αδιεξοδο και το ψεφτικο...Της ζωης στην παρανομια...!!!
Γι αυτο, κυριε προεδρε...
Δεν ειμαι εγω...Που θα πρεπει σημερα να εξοντωσετε...Για να καθαρισετε την κοινωνια σας...!!!
Δεν ειμαι εγω...
Που σκοτωσα...Που ληστεψα...Που βιασα...Που εκαψα...!!!!
Ο αληθινος ενοχος....Αλλος ειναι....
Οταν ημουνα εφτα ετων...Κυριε προεδρε...
Και πηγαμε με την μανα μου στο μπακαλικο για ψωνια....
Βουτηξα μια φουχτα αχλαδια απ το καφασι...Και τα τσεπωσα, Κυριε Προεδρε...!!
Και μια φουχτα καραμελλες...Απ το σακκουλι...
Και μια φουχτα ελιες...!!!
Οταν το λοιπον γυρισαμε στο σπιτι...Και αρχισα να τρωω τις ελιες...Και τα αχλαδια...
Και τις καραμελλες...!!!
Με ειδε η μανα μου...
Και με ρωτησε...Που τα βρηκα...!!!
Ετοτενες εγω...Της ειπα οτι τα εκλεψα...Κυριε Προεδρε μου...!!!
Κι αυτη...Μου ειπε ΜΠΡΑΒΟ...!!!..Οτι ημουνα μαγκας..Και λεβεντης...Και οτι στη ζωη μου...Θα ημουνα παντα κερδισμενος...!!!
Οχι σαν τους Μαλακες, που δουλευουν...Για ενα κομματι ψωμι...!!!!!
Για αυτο...Πηγα την αλλη μερα...Και πηρα..ΟΛΟ το τσουβαλι με τις καραμελλες...!!!
Ολη τη ζωη μου...Κυριε Προεδρε μου...
Ολες τις ληστειες, τις κλεψες και τις δολοφονιες,που εκαμα...!!!
Τις εκαμα...Πιστευοντας...Οτι ετσι, θα ημουνα ο Πρωτος μαγκας...!!
Ο λεβεντης...!!!
Και οτι στη ζωη μου θα ημουνα εγω...Ο κερδισμενος...!!!
Οχι σαν τους μαλακες, που νομιζουν...Οτι δουλευοντας για ενα κομματι ψωμι...
Κερδιζουν τη ζωη...!!!
Τα μισα μου χρονια...Τα περασα στις φυλακες...!!!
Και τα αλλα μισα...Καταδιωγμενος,σαν αγριμι...Να κρυβωμαι στα δαση και στις ρεματιες...
Να βγαινω τη νυχτα σαν τον Λυκο...
Να περιμενω στο σκοταδι και στην μπιχλα της ομιχλης...
Σαν το τσακαλι και την υαινα...!!!
Απελπισμενος...Με το μαχαιρι στο χερι...Να σκοτωσω...Για να φαω...!!!
Αφου ΜΟΝΟ αυτο ειχα μαθει να κανω...Απο παιδι...!!!
Αν λοιπον αληθινα σας νοιαζει...Να καθαρισετε την κοινωνια σας...Απο ανθρωπους σαν κι εμενα...!!!
Δεν πρεπει να εξοντωσετε ΕΜΕΝΑ...!!!
Αλλα ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ...!!!
Την αιωνια δασκαλα...
Την καταραμενη την μανα μου...!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μαστορα καλημερα, διαβαζοντας, μου ηρθε η φραση στο μυαλο, ενας μαστορας απο τα ''παλια'', ΕΓΡΑΨΕΣ ΠΑΛΙ, τριποντο, δικες σου δυο βολες και η μπαλα δικη σου, καπως ετσι δεν ειναι στο μπασκετ???
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημητρη καλημερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον Αστικο μυθο της "καταραμενης μανας"
Μου τον ειπε η δικη μου μανα...Οταν εγω βουτηξα δυο σοκολατες ΙΟΝ απο το μπακαλικο...!!!
Επειδη διαμαρτυρηθηκα...Για το κατραπακωμα...Και την ξεφτιλα...Να με βαλει να παω εγω ο ιδιος στον μπακαλη...Και να πληρωσω τις σοκολατες...Αφου εξηγησα λεπτομερως...Πως καταφερα να τις βουτηξω...Χωρις να με δει...!!!
Βλεπεις Δημητρη...
Η αιωνια δασκαλα...!!!
Εχει ΟΛΗ τη δοξα...Αλλα και ολη την ευθυνη...!!!
Να ακροβατει αναμεσα στην απολυτη αγαπη...
Και τη σκληρη τιμωρια...!!!
Για να "αναστησει" τα παιδια της...!!!
Μαχαίρη μας εξόντωσες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια άλλη μια φορά..
Με τον τρόπο που ΜΟΝΟ εσύ γνωρίζεις να αγγίζεις χορδές και να πάλλονται μέχρι να μπει η τελεία και όχι μόνο...
Κόμπος με πιάνει και δεν βρίσκω λέξεις να ταιριάξω..
Το παράδειγμα της μάνας σου το είχα υποστεί παιδί...
AΝΤΙΓΟΝΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω..Για τα καλα σου λογια...
Απο την πρωτη αναρτηση λεω...
Ιστοριες απο τους ταπεινους της ζωης...!!
Πες μας και συ τη δικη σου ιστορια...!!!
Εγω παντως ομολογω...Οτι μετα την ΤΙΜΩΡΙΑ αυτη...
Δεν μου περναει καθολου απο το κεφαλι...Ουτε υποψια να υπαρχει...Οτι θα μπορουσα ποτε να κλεψω κατι...!!!
Σκληρή η ιστορία σου Μαχαίρη όπως είναι σκληρή η ζωή για ορισμένους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου χωράει στο μυαλό μια τέτοια μάνα!
Εχω τελείως διαφορετικά πρότυπα!
Τα θαλασσινά μου!
Πραγματι ΖΟΥΖΟΥ...Η μεγαλη μας διαφορα...Απο την κλεψια και τη διαφθορα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι ακριβως αυτη...!!
Εχουμε διαφορετικα προτυπα...
Απο την οικογενεια μας...
Βλεπεις..Ολα αυτα διδασκονται...!!!
Καησπέρα. Σκληρή ιστορία. Όπως σκληρή είναι κι η ζωή. Θέλω όμως να κρατήσω στο μυαλό μου τη μάνα σου φίλε, και στην καρδιά τη δική μου μάνα. Άλλη ζωή, άλλες εικόνες, αγάπη κι ευθύνη. Για τα παιδιά της. Ευλογημένη μάνα. Καλή δύναμη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα και σε σενα συναδελφε...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δικη μου γεννια εζησε εποχες...Δυσκολες...
Και η οικογενεια μου...Ακομα δυσκολωτερες, καθως ελειψε ο πατερας,πολυ νωρις...!!
Αλλα μερικες φορες,ο Θεος...[ημοιρα η φυση,πες το οπως θες]
Φροντιζει τα παιδια...
Ετσι...Υπαρχει η παντοδυναμη μανα...
Που πλστηκε, για να μην πηγαινει ο Θεος, παντου...!!
Για να διδασκει...Και να μεγαλωνει...Και να παιρνει τη ζωη μας...Στα χερια της...!!!
καλημαίρα
ΑπάντησηΔιαγραφήμπήκα τυχαία και είπα να πω μια καλή χρονιά...
ένα θα πω για το θέμα...
κατανοώ την δύναμη της οικογένειας αλλά Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ...
Καλημερα φιλε μου...Εστω και τυχαια εισαι ευπροσδεκτος με χαρα...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα διαφωνησω και με το συμπερασμα σου...
Ομως...Τι ειναι η "κοινωνια";;;
Δεν ειναι οι οικογενειες οι δικες μας...Οταν κοιτας απο..Ψηλα;;;...
Καλη χρονια αντευχομαι...!!!
Λέμε με όποιον Δάσκαλο θα πάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ λέμε, με όποια Μάνα θα
μεγαλώσεις,ίδιες συνήθειες θα
βιώσεις...
Συμφωνώ με το ΔΙΤΤΟ (κατ' εμέ) νόημα της ανάρτησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη μία η άλλα αντί άλλων διαπαιδαγώγηση των γονιών και από την άλλη η εύκολη μετατόπηση ευθυνων σε τρίτους.
Τώρα που το σκέφτομαι και καλύτερα, το δεύτερο μπορεί να είναι και αποτέλεσμα του πρώτου.
ΦΡΕΖΙΑ Καλησπερα και χρονια πολλα...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανα...
Μπορει να ειναι...Καθ ενας που σε επηρρεαζει...!!
Καθ ενας που μπορει να φωλιαζει μεσα του...
Τοση αγαπη...
Ωστε κι εσυ απο μονος σου...Να τον την θεωρεις μανα...!!!
Βεβαια...Κι εγω συμφωνω...Με το ΚΑΛΛΥΤΕΡΟ συμπερασμα φιλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλιστα νομιζω οτι η μετατοπιση ευθυνων σε τριτους εφευρεθηκε ακριβως για να κρυβουμε πισω της...
Καθε αλλα αντ αλλων πραμματα...που λεμε στα παιδια μας...!!!....
Η πικρη αληθεια ομως επιστρεφει παντα...Σαν ενα πιανο που πεφτει απ την ταρατσα...Πανω στο κεφαλι οσων...
Ερριξαν το μαλλι πισω, και αναμενουν στο δρομο...Τυχαια να "πεσει" η σωστη παιδεια...
ήταν ο γιος μου 5-6 χρόνον Μάστορα μου και είχαμε πάει σε μια Υπεραγορά (οπό τις πρώτες τότε που είχαν ανοίξει)Έτοιμη να φύγουμε αφού βάλαμε τα πράγματα στο αμάξι βλέπω στο χεράκι του ένα σβηστήρι(θαρρώ το λέτε γομολάστιχα εσείς)
ΑπάντησηΔιαγραφή- που το βρήκες παιδάκι μου αυτό;
-το πήρα από κει
-καλά το πληρώσαμε;
-όχι
-E! τότε πως το πήρες είναι δικό σού;
-δε με είδε κανεις...
Αυτό το τελευταίο με δίπλωσε...γιατί είχα κάνει και μια σκέψη...δε βαριέσαι θα του μιλήσω..θα του εξηγήσω...βλέπεις βιαζόμουνα...βαριόμουνα κι όλας να κάνω όλο αυτό το δρόμο να πάω πίσω...ανέβα σκάλες κατέβα σκάλες βρες ένα υπεύθυνο...άστα...
για να μη πλατειάζω...
τον παίρνω από το χέρι και στο δρόμο του λέω διαφορα πάμε μέσα και ζητω το διευθυντή ...έρχεται αυτός και του λέω πως ο γιος μου θέλει κάτι να του πει..
εκείνη την ώρα τον πόνεσε η ψυχή μου ...το κεφαλάκι του σκυφτό...έτοιμος να βάλει τα κλάματα...τον χάιδεψα λίγο να πάρει μπρός...και άνοιξε το χεράκι του μπροστά στον Άνθρωπο(βάζω κεφαλαιο το A γιατί πραγματικά αυτός ήτανε Άνθρωπος!) μόλις είδε το σβηστήρι αμέσως κατάλαβε...και γονάτισε μπροστά στο γιο μου πιστεύω θέλοντας να τον βοηθήσει...2-3 δευτερόλεπτα σιγής και μετά δίνοντας το πίσω είπε...
συγγνώμη το πήρα αυτό χωρίς να το πληρώσω...
και τότε ο Άνθρωπος του είπε
-άκου αγόρι μου όλοι κάνουμε λάθη αλλα λίγοι τα αναγνωρίζουμε! Χρειάζεται μεγάλη δύναμη να το παραδεχτούμε και να ζητήσουμε συγγνώμη...εγώ μπροστά μου βλέπω ένα παλικάρι και ευχαριστώ σε που ήρθες να σε γνωρίσω και θέλω να σου κάνω ένα δώρο
Θέλω να πας και να διαλέξεις μονος σου ότι θέλεις
το αγόρι μου αφού με κοίταξε πρώτα για να πάρει άδεια πήγε και πήρε μια σοκολάτα...νομίζω μικρότερη δεν υπήρχε...το χάρηκα αυτό ...το ίδιο και ο Άνθρωπος..μου χαμογέλασε και μου είπε έχεις ένα λεβέντη...φεύγοντας τον φώναξε πίσω και του έδωσε το σβηστήρι λέγοντας του ότι ήθελε πολύ να το δεχθεί για να τον θυμάται...πριν λίγο καιρό τώρα που ο λεβέντης έχει φύγει από το σπίτι το σβηστήρι αυτό το βρήκα σε ένα συρτάρι...καινούργιο...
Ο Άνθρωπος αυτός Μάστορα μου ξεκίνησε από ένα μαγαζάκι 2x2 και τώρα είναι μεγάλος και τρανός και πράβο του...πάντα τον θυμάμαι με αγάπη και τον μνημονεύω...
Μάστορα μου απολογούμαι τώρα που το είδα κατάλαβα ότι έκανε ανάρτηση και όχι σχόλιο...συχώραμε...χίλια συγγνώμη!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήELENA G
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτο λεω...Οτι ειναι τιμη μερικες φορες...
Να δεχεσαι το λαθος σου...
Αντρικια και σωστα...!!!
Ειμαι σιγουρος...Οτι και ο Ανθρωπος που λες...Μια παρομοια ιστορια θα θυμαται με συγκινηση..Απο τη δικη του ΜΑΝΑ...!!
Γι αυτο ειχε και την σωστη απαντηση...!!
Βλεπεις ομως...!!
Το σβηστηρι ηταν εκει..Ακλονητο..Καινουριο..!!
Να σου δινει την αισθηση του συμβολου...Οχι του αντικειμενου...!!
ΕΛΕΝΑ 2...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ειχα δεκα αναρτησεις τετοιες ηθελα...Σε καθε αναρτηση, και σε καθε σχολιο μου...!!!
Ετσι αυτος εδω ο τοπος θα γινοτανε...
Ενα φιλολογικο καφενειο...Ενας τοπος συναντησης..Ολων των φιλων...
Ενος καλυτερου αυριο..!!
Για ολους...