Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

TΟ ΛΥΧΝΑΡΙ ΜΕ ΤΟ ΤΖΙΝΙ...

Χαζευοντας τις μικρες αγγελιες, ποτε δεν βγαινεις χαμενος..Προχτες παλι τι ανακαλυψα;;
Πωλειται λυχναρι με τζινι...
Τι να ειναι παλι αυτο;; Ειπα...Μια ακατανικητη περιεργεια, ειχε αναψει...Πηρα τηλεφωνο...
-Για την αγγελια τηλεφωνω...
-Ναι...Ελατε, οδος ταδε..Αριθμος...Δεινα..Ηταν σε παραθαλλασια περιοχη..Οταν εφτασα,φοβηθηκα λιγο...Ηταν ντοκος με πολλα ιστιοφορα, δεμενα διπλα, διπλα...
Χαμηλος φωτισμος και ερημια...Ρε..λεω..Λες να μπλεξω και πουθενα;; Ετοιμος ημουνα, να
φυγω...Ωσπου, ενοιωσα καποιον να με τραβαει, απ το παντελονι...
-Μηπως ηρθατε για την αγγελια...;;
Κουνησα το κεφαλι μου καταφατικα, αμηχανα..Ηταν ενας πολυ κοντος νανος, που μου
μιλουσε...Στο χερι κραταγε, μια λαμπα πετρελαιου, θυελλης..Ητανε,δεν ητανε μισο μετρο,
-Ελατε μαζι μου, παρακαλω...
Μαζεψα ολο το θαρρος μου, και τον ακολουθησα...Ντραπηκα να δειξω, οτι φοβαμαι, σ ενα νανο..Καναμε αρκετο δρομο...Μπροστα ο νανος, πισω εγω..Η φαντασια μου,ειχε παρει
φωτια...
Παραμερα, ηταν δεμενο ενα παλιο ιστιοφορο...Μου φανηκε οτι, πολυ καιρο ηταν δεμενο
εκει...Ο νανος ανεβηκε μια ξυλινη σκαλα,γεματη σχοινια...Παλι αρχισα να φοβαμαι...
-Απο δω ελατε..Ειπε ο νανος,προστακτικα...Παμε..Ειπα μεσα μου..Ας γινει οτι γινει...
Αφου ανεβηκαμε στο ιστιοφορο, και περασαμε μερικους κατασκοτεινους διαδρομους, ολο
μουχλες και καραβιλες..Ο νανος ανοιξε μια πορτα και βρεθηκαμε σ ενα φωτισμενο και
καθαρο δωματιο..Ολος ο διακοσμος, ηταν φτιαγμενος απο ενθυμια μακρυνων ταξιδιων..
Ενας τυπος, με ασπρη γενειαδα και ναυτικο σακκακι, μας υποδεχτηκε γελαστος..
-Καλησπερα...
-Καλησπερα σας..Ειπα κι εγω, αμηχανα...
-Ειναι ο κυριος που τηλεφωνησε για την αγγελια.Ειπε ο νανος...
-Ναι..Καταλαβα...Ειπε ο γερος...Ευχαριστω μουτσε...Μπορεις να φυγεις..
Ο νανος υποκλιθηκε με σεβασμο, και εφυγε...
Ειχα αρχισει να χαλαρωνω...Καταλαβα, οτι ολο το σκηνικο, ηταν μαγαζι με αντικες...
Πολυ επιτυχημενο ομως...Πολυ δυσκολα θα εφευγε καποιος,χωρις να αγορασει κατι..
-Αυτο ειναι το λυχναρι...
Ειπε ο καπετανιος,ανοιγοντας ενα βαρια διακοσμημενο,ξυλινο κουτι...
Μεσα,εβλεπα ενα αληθινα καταπληκτικο χαλκινο λιχναρι, σαν αυτα που βλεπει κανεις
με τη φαντασια του, μονο στα παραμυθια...Αμεσως το..ερωτευτηκα...
Ποσα παραμυθια δεν θα ελεγα, τριβοντας το λυχναρι αυτο...
-Ποσο το δινετε;;; Ρωτησα με σκληρο τονο, να μην καρφωθω κι ολας, οτι μου αρεσε..
-Μονο 500 Ευρω...Ειπε ο ..καπετανιος...Ειναι απο το Μαροκο, γνησιο,μαζι με το Τζινι...
Φτηναρια, μου φανηκε...Ημουν σιγουρος, οτι απο κατω, θα εγραφε, μεηντ ιν Ταιβαν...
Το κοιταξα με προσοχη..Ηταν οντως μαγευτικο...
Θα το παρω..Ειπα στωικα...Το φανταστηκα, μαζι με το κουτι, να διακοσμει το τζακι μου...
............................................
Οταν το εβαλα πανω στο χυτο, σιδερενιο τζακι, μου φανηκε ομορφωτερο...Ανοιξα το κουτι,
και εβγαλα το λυχναρι απο μεσα...Επιασα το μανικι του πουκαμισου μου, και αρχισα να το τριβω...
-Τζινι, Καλοτζινι...Ειπα με τελετουργικη φωνη...Θελω ενα δωματιο ΧΡΥΣΕΣ ΛΙΡΕΣ...
............................................
Το επομενο δευτερολεφτο, το σαλονι μου ηταν γεματο....ΜΠΥΡΕΣ.....Θα ηταν και 100
κιβωτια...Με επιασε πανικος...Ετρεξα αμεσως στο τηλεφωνο...
-Ναι...Ειμαι αυτος που πηρε το λυχναρι...Τι εγινε...;;;Εδω του ειπα ΛΙΡΕΣ...Και αυτο μου
γεμισε το σαλονι...ΜΠΥΡΕΣ...
-Ναι μωρε...Ξερω...Βαριακουει λιγο το τζινι...Μηπως εγω του ζητησα...
ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΟΝΤΟΥΣ .....ΜΟΥΤΣΟ;;;;;

22 σχόλια:

  1. Κι αναρωτιόμουν πού το πας!!!
    Μακάρι να είχαμε ένα μαγικό λυχνάρι κι ολα νς τ´ αλλάζαμε!

    Καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μάστορα,

    ομολογουμένως το μαστόρεψες με μαστοριά!
    Ξαφνιάστηκα!
    Ε... είπα κι εγώ... έδωσε 500 ευρώ για λυχνάρι?
    χα χα

    Αν κι έχω μια απορία... αλλά άσε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. xaxaxaxaxa

    Σε ευχαριστώωωωωωωωωωωωωω

    Με έκανες και γέλασα μια πολύ δύσκολη μέρα μου!

    Να είσαι καλά μαχαίρη μου καλέ κι αγαπημένε!

    Τα φιλιά μου και τα σέβη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Moνο στα ανεκδοτα...Οπως αυτο το αρχαιο ανεκδοτο,
    και στα παραμυθια, υπαρχουν λιχναρια και τζινια...
    Τα αλλα, πρεπει να τα υπομενουμε ΣΚΑΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ...
    Αν γελαμε κι ολας...Καλυτερα για μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΑΧ..Φυσικενια μας...Με τη λογικη σου...Ανεκδοτο ειναι βρε...Ολα γινονται, ολα επιτρεπονται...
    Ακομα και να δωσω 500 γιουρο για ενα λιχναρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΚΟΥΛΑ
    Τι σεζοριζει, παιδι μας;;;
    Ας παει να φυγει...Μακρυα απο την Κουλα μας τα ζορια...
    Οποτε εχεις προβλημα...Ο Μαχαιρης, θα σε κανει να γελας...
    Ενα μαιηλ και εφτασα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Tουλάχιστο φέγκει αυτό το λυχνάρι?
    Μου θύμησες τον Παπού μου, που γυρνούσε
    τη νύχτα στο σπίτι, με ένα λυχνάρι στο
    χέρι, φορώντας τη μακριά του νυχτικιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπέροχη η διήγηση... ένα "πολυφορεμένο" ανέκδοτο που, συνήθως βλέπω copy-paste ή chain email... εσύ το 'φτιαξες μια πανέμορφη ιστορία που, όχι μόνο με κράτησε σε αγωνία... αλλά με μετέφερε στους μαγικούς και μυστηριώδεις τόπους της διήγησής σου!...

    Να 'σαι καλά, Μαχαίρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πρώτη φορά ακούω να το διηγούνται τόσο όμορφα αυτό το ανέκδοτο :)

    Μα 50 πόντους; Είστε πλεονέκτες και εσείς οι άντρες :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. frezia
    Ειμαι μεγαλος...Αλλα οχι και τοοοοσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΝΤΡΟΥ
    Ευχαριστω φιλη μου...
    Και το ανεκδοτο...Θελει τον τροπο του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΕΦΗ
    Πλεονεκτες...Δεν ειμαστε...Ανασφαλεις ειμαστε...
    Γιατι δεν μας λετε..τελικα...Το μεγεθος μετραει;;;
    Ολες λετε οτι και με μια...μπαμια, κανεις τη δουλεια...ΑΛΛΑ ολες προτιματε αυτους με τις μεγαλες...
    Δυνατοτητες...
    Αποφασιστε επιτελους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. xaxaxa παλιό αλλά καλό.. έπρεπε να εμφανιστεί ο νάνος για να το συνδιάσω.. ωραία και ατμοσφαιρική απόδοση.. :):)
    χαχαχα αστες να λένε.. το μέγεθος μετρά παντού.. :):)
    γύρισαααα!! καλώς σας βρήκα :):)
    καληνύχτα και καλό φθινόπωρο :):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Έλα Μαχαίρη καλή σου μέρα.Βλέπεις όπως σου είπα εδώ δα γύρω είμαι.Σας επισκέπτομαι με κάθε ευκαιρία να διαβάζω τα ωραία σας.Ένα έχω να σου πω για το λυχνάρι σου.
    Μου χρειάζεται και μένα ένα.Αφού με άλλο τρόπο δεν μπορούμε να ξαποστείλουμε και να ξορκίσουμε το κακό....λέω μήπως με το λυχνάρι κάτι καταφέρναμε.
    Φαντάζεσαι να μετατρέψουμε τον Γιώργο ας πούμε σε Πετρούλα; Ή το ΔΝΤ σε οδοκαθαριστές; Φαντάζεσαι να γίνει ο Παπακωνσταντίνου ξωτική χορεύτρια της κοιλιάς,το έχει ο τύπος για δέστον πως περπατάει πόσο νωχελικά πορεύεται.

    Κανόνισε λοιπόν, περιμένω έτσι και αλλιώς μιαν απάντηση και ένα λυχνάρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μαστορα καλησπερα, σε ψαχνει η Καρυατιδα για να σου προτεινει κατι ''φρεσκο''.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κουλπα φιλε μου,Καλως ηρθες...Καλο φθηνοπωρο να εχουμε, με υγεια και δροσια,χωρις κρυα...
    Αμ δεν τις πιστευω...Τα ΟΧΙ τους,αποτελουνται..απο πολλα ναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΒΒ Καλως να ορισεις, οποτε θες..Αυτη η σελιδα, ειναι μια δικη σου σελιδα... Αμαν ειχα, στ αληθεια το μαγικο λυχναρι...Θα ελεγα στο τζινι, να τον πιανει ενας..πονος...Ενα...ενδιαφερον...Τον καθε
    ψηφοφορο του ΔΝΤ και του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ...
    Μια φωνη να τους λεει...ΤΙ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΛΙ...
    Καθε φορα που στηριζουν με την ψηφο τους τη δουλεια της χωρας τους...Αυτο θα ζηταγα...
    Τοτε ο ΓΑΠ και η παρεα των ΔΝΤ Τσολιαδων..Μονοι τους θα ντυνοταν χορευτριες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Koίτα τα mail σου.Κατι πρέπει να σου βρίσκεται ρίξε μια ματιά.Δεν θα σου το ξαναέλεγα αν δεν είχα διαβάσει το σχόλιό σου στου Δημήτρη.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. περασα για ένα φιλί

    ματς μουτς

    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή