Αν δεν ημουν ανθρωπος...Ηθελα να ειμαι...

Ηθελα να ειμαι..Φιλολογος...Να λεω δεκα παροιμιες...Και να τα λεω ολα...Αντι να γραφω με τις ωρες, και να τα σβηνω μετα...Γιατι δεν μ αρεσουν...Ουτε μενα...!!

Ηθελα να ειμαι..Μαγος..Και να βαζω το ρολοι...Να πηγαινει..πισω...Και να γινομαι παλι παιδι...

Να σκουπιζω το μπακαλικο...Να τρωω φετα στη ζουλα...Απο το βαρελι...Πελτε και θρεψινη στο ψωμι..Και τα μπισκοτα Παπαδοπουλου...Απο το σιδερενιο κουτι....

Ηθελα να μπορω...Να εχω τοοοοοση μεγαλη καρδια...Που να θυμαμαι τη...Γιαγιακιλα...!!

Τη μανα της μανας μου, με τα παγακια, για ματια...Που αμα θυμωνε...Με πετουσε, μεσα στο..Γερμανικο βαρελι...Με το νερο....Και με...Εβριζε..."κακο χρονο να...ΜΗΝ εχεις..." και

"ξεραινομουνα στα γελια..." και ηξερα, οτι ημουνα ο βασιλιας στην καρδια της...Οπως ο αδερφος μου...Που τη φωναζε..Μαμα...Και...Οπως ολα τα εγγονια της....Οπου μας εδιδαξε, οτι ΟΛΟΙ ημαστε μοναδικοι...Και ισοι...!!!..

Ηθελα να εχω...Ψυχη αρχαιου αγαλματος...Να δακρυζω με τη σημαια...Οπως, οταν ημουνα προσκοπακι...Και να νοιωθω αδολα την Πατριδα...Τη Γη των Πατερων...

Και τις...Χαζαδες, τις..Διεθνιστικες...Να τις πιστευω...Στο ΜΕΤΡΟ...Οπου ξερω...Οτι καθε λαος, ειναι, ιδιος...Καταπιεζεται ιδια...Απο τους ιδιους...Αλλα και καθε λαος, ειναι ξεχωριστος...Οπως τα λουλουδια στον αγρο...!!!

Ηθελα να εχω...Τετοια ευαισθησια...Σαν τον καπνο του τσιγαρου...Που ακομα και απο την αναπνοη μας...Τρεχει και στροβιλιζεται...Σαν τα καφετια φυλλα της κληματαριας,που πεφτουν...Σαν τα ποιματα που γραφουν οι ποιητριες της συντροφιας...!!!

Ηθελα να ...νοιωθω τον αγωνα...Σαν..Αγωνια...Και καθε μερα, να γραφω...Ξανα και ξανα...Γι αυτον...Σαν να εχω ερωτευτει τον ιδιο αυτον τον αγωνα...Και να τον εχω βαλει στην ψυχη μου...Και στην καρδια μου...Και στο γραφτο μου...!!!

Ηθελα να εχω...Διαβασει...Τοοοοσα πολλα βιβλια και βιβλια...Ιδεολογικα...!!!...

Που να βλεπω...Μεσα σ αυτο το πηχτο σκοταδι...Τη μερα να ανατελλει...Και να το βλεπω..φυσικα, αβιαστα...Ευκολα...Σα να λυνω μια εξισωση μαθηματικη...!!

Ηθελα να ειμαι...Τοσο πραγματιστης, και τοσο ρομαντικος...Που να βλεπω σειρες απο...Πετρες, και πανω τους να διακρινω...Την τεχνη αυτουνων που τις εστησαν...!!

Ηθελα τελος...

Να ειμαι...Η να γινω καποτε...ΤΟΣΟ ανεξαρτητος...Που να δυναμαι να ζω μονος...Και να χαιρομαι αυτην την μοναξια...Σαν αξια...!!!

Και να μπορω να θαυμαζω...Το δειληνο, απο τη βαρκα...Σα να ειναι το πρωτο δειληνο..

Και το τελευταιο...Που βλεπω...

Αληθεια, το λεω...

Γνωριζοντας εσας...Διαβαζοντας σας...

Παιρνω θελημενα, και ομορφα...Ενα κομματι σας...

Και το φυλαω σα θησαυρο...

Παντοτινο...!!

Γι αυτο...Σας ευχομαι...Τη ζωη του ο καθ ενας, να της δινει...Την απειρη αξια που δικαιουται...

Στα απλα πραγματα...Τα λεγομενα μικρα...Τα ασημαντα...Που ομως αυτα ειναι η ζωη...!!

Και μεσα απο το δασος των κινητων και των απολαυσεων...

Παντα να προβαλλει ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

Αυτος ο υπερθεος...Ο ξεχασμενος, και παραμελημενος...

Αυτος που εφτιασε τους Θεους...!!

Καλημερα, λοιπον καλοι μου φιλοι...Καλοι μου ανθρωποι...!!!

Και καλο ΠΣΚ να εχετε...!!!

Αυτην την σημαδιακη ημερομηνια...!!!