Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

H ΞΕΝΗΤΕΙΑ....

Μουντο, σαν και το σημερινο ητονε, το απογεμα ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΣΑΠΙΑΣ μερας...
Εκατεβηκαμε με τη μανα...Στον Πειραια...
...Ετρεμε, το χερακι της, που με κρατουσε...!
Και η καρδια, σπαρταραγε στα στηθια...!!
Οπως και η δικη μου...
Ητανε, η μερα, που θα εφευγε...
Θα εφευγε, για παντα...Αυτος..Ο αδερφος μου θα εφευγε...
Επηγαινε, να κυνηγησει το ονειρο του...Εκει στην Ξενητεια...Στην ..Αμερικη...
Επαιρνε και το Δεσποινακι του μαζι...Και την κορη του...Εφευγαν ΟΛΟΙ...!!!

Μηπως...Δεν ειναι κι αυτος ενας θανατος...
Ναι θανατος...!!!...Στο 1960 ειμαστε...Γι ανθρωπους σαν κι εμας...Ηταν ...ΑΔΥΝΑΤΟ,ΕΝΤΕΛΩΣ...
Να κανουμε ταξιδι, να παμε να τον δουμε...!!
Αδυνατο,εντελως, να μπουμε σε αεροπλανο...Μονο οι..Ωνασηδες, μπαινανε...
Αδυνατο, εντελως, να παμε και με πλοιο...Εξω απο καθε προσδοκια...Να πληρωσουμε τα ναυλα, και τα εξοδα, του ταξιδιου...Επρεπε να μας τυχει το...Λαχειο...!!!
Ουτε κι αυτος, βεβαια, μπορουσε να ερθει...!!
Εκτος, αν δεν"εβρισκε" το ονειρο του...Αν δεν "επαιρνε την πρασινη καρτα"...
Και τον...Διωχνανε...!!
ΤΙ...;;;
Να...Ευχηθουμε, να αποτυχει...;;;
Τοσα λεφτα...Τοσα χαρτια...Τοσα τρεχαματα...Μηνες, τρεχαμε, για να παει...Τωρα, να λεμε να αποτυχει..;;..
Με τι καρδια..;;
Πως να αντεξει, την μαυρη πεινα...!!
Πως να ξαναπαει να μεινει στο δωματιο, διπλα στο εργοστασιο...
Πλιθινο...Μονοκαμαρο...Και απο διπλα, αλλο ενα...Μισο κουζινα...Μισο καμπινες...
Και η πορτα στη μεση, με χαρμποτ...Και ξυλα,απλανιστα, απο τα κιβωτια με τα νηματα...
Και απο πανω...Λαμαρινα, κυματιστη...
Να γινεται το χειμωνα, παγωτο...Και το καλοκαιρι φουρνος...!!
Και η μασινα με τα ξυλα...
Κι αμα βρεξει...Να βγαινεις...Εξω, για να μη βραχεις...!!
Εικοσπεντε χρονω...Και τα δοντια του κατεστραμμενα...!!
Και το μωρο...Παντα αρρωστο...

Οχι...Καλυτερα να εφευγε...Να πεθαινε...Να μην τον ξαναβλεπαμε ποτες...
Για να μπορεσει να ζησει...
Για να μην πεθανει ρε...
Γι αυτο...!!!
Εκουναγαμε τα μαντηλια...Εκεινη τη Σαπια μερα...Μεχρι που το καραβι...Αυτο το τεραστιο πλοιο...Χαθηκε, σαν κουκκιδα περα...!!

Μια ωρα μετα...
Επηρα της μανας μας το χερι...Και την τραβηξα, να σηκωθει απο χαμω...
-Ελα μαννουλα...Παμε...Εφυγανε πια...Παμε...!!

Εσηκωθηκε...Σιγα-σιγα...Και περπαταγε, σιγα...!!!
Σαν...Σε κηδεια...[Φτου]
Και με το προσωπο της...μαρμαρωμενο...Εκοιταγε το κενο...!!!

Τρεις μηνες, μετα...Επηγαμε στον ΟΤΕ στην Πατησιων, να παρουμε τηλεφωνο...Εκει...Στην Αμερικη...!!!
Οταν εφωναξανε το ονομα...Εμπηκαμε μαζι στο ξυλινο κουβουκλιο...
Σηκωσε το ακουστικο, τρεμοντας...
-ΝΙΚΟΛΑ....!!!

Εγελασε, μια στιγμουλα...
Και μετα, επηρε παλι να κλαιεει...Να κλαιει...

Αυτη, οπου δεν εκλαψε...Ουτε οταν την πυροβολησανε, στου Μερλιν...
ΑΥΤΗ....


18 σχόλια:

  1. Αχ Βρε Μαχαίρη!!! Τι πόνος κι'αυτός για την μάνα!
    Δεν υπήρξε σπίτι Ελληνικό που να μην έστρωνε στο τραπέζι το πιάτο του ξενιτεμένου...
    Όλοι μας το ζήσαμε αυτόν τον πόνο!
    Και πολύ φοβάμαι πως θα τον ξαναζήσουμε...
    Τώρα βέβαια τα πράγματα είναι ευκολώτερα, απο τότε!
    Οι αποστάσεις εκμηδενίστηκαν...αλλά ο αποχωρισμός την ίδια γεύση θάχει!

    Όταν γράφεις όμως αμαν αδελφέ μου...μαχαίρι είσαι στην καρδιά!
    Σωστά πήρες το όνομά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν ξέρω τί να σου πω... Είμαι από αυτούς που ζούν έξω τα 20 χρόνια της ζωής τους ήδη και θα συνεχίσουν να ζούν. Το χειρότερο δεν είναι η μέρα που φεύγεις, όσο η μέρα που συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να γυρίσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δε βρίσκω λόγια να σου γράψω... "Μαχαίρι" είσαι, καλά το είπε η Καρυάτιδα...
    Κι έχει μια γλύκα στην πληγή το δικό σου κόψιμο...Και μια τρικυμία στα μάτια...
    Χαίρομαι τόσο που σε γνώρισα!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε μου απλά δες τι έγραψα στην Αντιγόνη μετά από σένα και νιώσε μέσα σου πως αυτά ισχύουν και για σένα.... Τα κορίτσια πιο πάνω είδες τι γράφουν... κάνε το βήμα και δώσε τα κάπου να τα δούν.... Είσαι πλούτος....΄Εσύ και η Αντιγόνη έχετε αξίες να πουλήσετε... Και το οικονομικό πρόβλημα θα λύνατε, αλλά πρώτα και πάνω από όλα θα προσφέρατε ανεκτίμητα στους ανθρώπους.... με την σοφία και την εμπειρία σας... Προσκυνώ ταπεινά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καρυ...
    Δε θελω να στενοχωρησω, καποιον...
    Δεν εχω, αυτην την προθεση..Ομως,Μην τα πασαλειβουμε και με μελι...
    Πρεπει να νοιωσουν οσοι τα διαβαζουν...Οτι οι μεταναστες, οπως ο αδερφος μου..Δεν πηγανε εκει γιατι ειχανε φιλοδοξιες..
    Επηγανε, γιατι δεν ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΑΛΛΟΙΩΣ...
    !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΜΑΡΚΟ ΜΑΣ...
    Εγω παλι νομιζω, οτι το χειροτεροτερο, της ξενητειας...Ειναι ο λογος, που φευγεις...!!
    Χωρις να παραγνωριζω...
    Αλλο να φευγεις, διοτι σου προτειναν, η βρηκες,
    Μια δουλεια καλυτερη, απ οτι στον τοπο σου...
    Και αλλο να φευγεις, για να επιβιωσεις...
    Ειναι αλλα τα οπλα που κουβαλας μαζι σου...
    Και βεβαια, και αλλες οι μαχες και οι νικες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ..
    Ευχαριστω...Ευχαριστω πολυ...
    Ειναι ακομα μια...Αληθινη περιγραφη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΣΠΥΡΟ ΜΟΥ...
    Ευχαριστω φιλε, για τα καλα σου λογια...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σωστά σου λέει ο Drmakpy,γράφεις
    τόσο ωραία κείμενα...
    Θα γινόταν υπέροχο βιβλίο,κι εμείς θα
    ήμασταν οι τυχεροί αναγνώστες σου
    που θα τα απολαμβάναμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ!!!!!!!

    ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
    Και φέτος την Πρωτομαγιά
    η φύση όλη γιορτάζει
    κι εύχομαι όλη σου η ζωή
    με άνοιξη να μοιάζει.
    ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ -ΟΛΕΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μαχαίρη....
    χωρίς λόγια....
    δε βρίσκω....

    Καλό βράδυ.

    :))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. FREZIA...
    Ευχαριστω...Ευχαριστω..

    Αλλα..Εγω δεν νοιωθω, ενας συγγραφεας..
    Οι συγγραφεις, ειναι πνευματικοι ανθρωποι..
    Τουλαχιστον, αυτοι που εχω εγω διαβασει..
    Ειναι ανθρωποι που εχουν τη δυναμη..Να ΠΛΑΣΟΥΝ
    ιστοριες,να..παρουν ενα ερεθισμα, και να το κανουν..Λογοτεχνια...
    Εγω, περιγραφω, οπως τα εζησα, γεγονοτα...
    Βλεπω, το προσωπο μου στον καθρεφτη..Γεματο χαρακιες,απο τα γεγονοτα αυτα, και θελω να σας τα πω...
    Φτανει, μια αυτοβιογραφια, για να γινει ενα βιβλιο...!!;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΣΚΡΟΥΤΖΑΚΟ..Καλημερα σου..
    Ανταποδιδω, τις ευχες σου...
    Μ ετην αγαπη, και την υγεια, να ερθει κι αυτη η ανοιξη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΔΗΜΗΤΡΑ...
    Αυτη ειναι η αληθεια...Που αφηνει πισω του ο μεταναστης...Το σχισιμο της οικογενειας, σχιζει Και την καρδια..!!
    Οχι τοσο, αυτων που φευγουν...
    Οσο, αυτων που ΜΕΝΟΥΝ...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φιλε Μαχαίρη, Χριστός Ανέστη.

    Με χαρά σε ξαναβρίσκω!
    Εξαιρετικό το κείμενό σου, για ακόμα μια φορά.
    Διάβασα και το σχόλιο στην γιαγιά Αντιγόνη σχετικά με τα σκουπίδια που εκδίδονται.
    Πάρε τη γιαγιά απ'το χέρι μια μέρα και πηγαίνετε σε κάποιον εκδοτικό...
    Μου έρχεται ανάποδα να περιφέρονται και να κομπάζουν αναίσχυντα διάφοροι "επώνυμοι" ταχαμου κουλτουριάρηδες, και σεις που έχετε τόσα να πείτε να παραμένετε στη σκια απο αιδημοσύνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μάστορα, με μαγεύει το γράψιμό σου...
    Είναι ο πόνος της εμπειρίας που γίνετε τροφή για το μολύβι σου.
    Μακάρι, όλα να σου έρθουν στο μέλλον όπως τα ονειρεύεσαι. Να γαληνέψεις κι εσύ...
    Σε χαιρετώ και καλό μήνα για αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Φιλη μου ΕΡΜΙΝ...Χρονια πολλα, και ευτυχισμενα, να φερει η ανοιξη και σε σενα...!!
    Τα καλα σας λογια,Ειναι το καλυτεροτερο, για μενα...Ευχαριστω...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ
    Αυτο ακριβως ειναι...Και αυτο θελω να δινω...
    Ευχαριστω για τις ευχες σου και ανταποδιδω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή