Σάββατο 9 Απριλίου 2011

ΤΟ........ΑΝΤΙΤΙΜΟ ΤΗΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ..

Η Χαρουλα, την ειχε βαρεθει την κουβαριστρα, την αθλια...
Μια ζωη γεματη κουβαριστρες, γαμοτο μου...!!...Μου ελεγε...
-Να καθιζω στη ραφτομηχανη...Εφτα το πρωι...Και να σπροχνω,υφασματα, Κουρτινες, μαξιλαροθηκες, παντελονια...Καλυμματα, φουστες, μπλουζακια...Ως τις πεντε τ απογεμα...!!
-Και να σηκωνεσαι μονο για..κατουρημα, γαμοτο μου...!!!
-Αυτη ειναι η ζωη...;;..Μου ελεγε θλιμμενα...
Να ραβεις φορεματα...Και να μην εχεις λεφτα...Ουτε για ενα φορεμα...!!
Να φορας τα περσινα παπουτσα...Να τρεμεις, μη σχιστει το καλσον,που κανει λεφτα...;;

-Δεν θελω αλλο τετεια ζωη, γαμοτο μου...!!...Ελεγε και ερριχνε το μαλλι μπροστα...Να μη φανει το αγανακτημενο δακρυ..

-..Θελω να ντυθω...Να βαλω το φορεμα του Ταδε σχεδιαστη...Τα ..Ταδε παπουτσα, με το ψηλο τακουνι...!! Να ριξω και μια γουνα, απο πανω...
Να βαλω κοσμηματα...Και σκουλαρικια χρυσα...!!! Και με πετρες πολυτιμες και μεγαλες...!!
Να παω να ...κομμοθω, και να μακιγιαριστω...Σ ενα επωνυμο κομμωτηριο...
Να βγω εξω...Να φανει και το δικο μου το σωμα...Και να κανω καποια εντυπωση...
Να περιμενει η Μερσεντα...
Και να βγει απο μεσα...Ο ματσος...Που θα με οδηγησει και μενα στο ονειρο...

Σε κεντρα πολυτελειας...Κυριλε εστιατορια...Με Σεφ και γκαρσονια με την πετσετουλα στο χερι...
Να μου βαζουν Σαμπανια στο ποτηρι...
Και μετα....Σε κεντρα πολυτελειας, νυχτερινα...Με μεγαλες φιρμες...
Να χορευω και να πετανε για παρτη μου...λουλουδια ακριβα στην πιστα...Και να ανοιγουνε κιβωτια...!!
Την κοιταγα με θλιψη...Και πονο...Και για να μη φανει, το δακρυ μου...Εβαζα ταχα ενα ξυλο στη μασινα...
Η ομορφωτερη κορη μου...Και η πιο ατυχη...
Που να τα βρει αυτα που θελε...Στα προσφυγοσπιτα της Νεας Ιωνιας...;;;
Ποιος θα την κοιταγε, απ τους Ματσους...Αυτην την μικρη εργατρια...;;

Ομως...Το Θαυμα εγινε...!!
Απο το λογιστη της εταιριας...Οπου δουλευε...Που βγηκαν καννα δυο φορες...
Εγνωρισε..ενα υποδιευθυντη...Και απ αυτον...Μπηκε τελικα στην παρεα με τους πλουσιους που ηθελε...
...................................................................................................
Ο μπαρμα Μανασσος, ζαλωμενος τα καλαμια, και τα εργαλεια της δουλειας...Εβγαινε
πρωι-πρωι για δουλεια στις γειτωνιες και τις ρουγιες...

Ο ΚΑΡΕΚΛΑΑΑΑΑΑΑΣ... Φτιανω καλες καρεκλες και ψαθεεεεεες... Διαλαλουσε...
Αξαφνου...
Εξω απ το νυχτερινο κεντρο...Καπιοι καθυστερημενοι ξενυτηδες, μπαινανε σε κατι αυτοκινητα, πολυτελειας, που περιμεναν...
Κυτταξε, σαν κατι να του φαινοταν γνωστο...

Χαρουλα...Φωναξε ξεπνοα..
Χαρουλα...
Την ειδε...Που κοιτουσε, με το βλεμμα...κεινο του μεθυσμενου...Του αλλοπαρμενου το βλεμμα...!!
Σαν κατι να καταλαβε...Ενα πεταρισμα, στο βλεφαρο...Ενας δισταγμος, στο βημα...
Ομως..
Γρηγορα συνηλθε...
Χωρις, ουτε ενα βεμμα, ενα κουνημα του κεφαλιου...Ενα κοιταγμα...
Μπηκε στ αμαξι...Πηγμενη στα λουσα, τα γουναρικα τα κοσμηματα...

Τ αυτοκινητα ξεκινησαν με θορυβο...Και σε λιγο χαθηκαν στη στροφη...
Ηταν καννας χρονος κοντα...Οπου ο Μανασσος, δεν εμενε πια κοντα στην κορη του...!!

Εσκυψε, να διορθωσει λιγο το φορτιο στην πλατη του...
Ασηκωτο του φανηκε..!!
Κι ηταν ακομη πρωι..
-Δεν πειραζει παιδι μου...Μονολογησε,και ενα δακρυ πικρο εσταξε στο πλακακι..!!
-Δεν πειραζει...Καρδια μου..!!
Με φτανει που βρηκες, την ευτυχια που ζητουσες...!!!
...................................................................
Στην κηδεια...Ηταν ολη η μικρη γειτωνια μαζεμενη...
Γυναικες, στα μαυρα και αντρες με μαυρες γραββατες...Και θλιμμενο υφος..
Ολοι κρατουσαν...ενα λουλουδι...
Ακομα κι αυτοι...που δεν πιστευαν...
Ο Mανασσος...Ηταν ενας αγαπημενος γειτωνας...Ενας φιλος...Ενας συμπολεμιστης..!!
Ειχανε τσονταρει, ολοι...Για το φερετρο και το μνημα...

Κι απομακρα...
Πισω απ τα κυπαρισσια κρυμμενη...
Καποια...
Καθοταν σ εναν αγνωστο ταφο...Κι εκλαιγε μ αναφυλητα...!!
-Συγγνωμη πατερα...Ελεγε.. Συγγνωμη...!!

Δεν πειραζει...Παιδι μου...Δεν πειραζει,καρδια μου...
Της απαντουσε εκεινος, απο ψηλα..
Και χαδευε τρυφερα τα μαλλια της..

Αλλα εκεινη..Ποτε δεν τον ακουσε...
Και σ ολην την πλουσια ζωη της...Της εμεινε αυτη η θλιψη..
Σαν πληρωμη.
Σαν αντιτιμο...Για το ονειρο της...Που το εζησε στ αληθεια...

27 σχόλια:

  1. Μαστορα καλη σου ημερα, θυμασαι τους στιχους του Ακη Πανου.....
    Τον έρωτα φαρμάκωσε η μιζέρια
    Κομμάτιασε η φτώχεια την καρδιά
    Δεν ήρθανε για μας τα καλοκαίρια
    και έγινε η ζωή τόσο βαριά

    Θα κλείσω τα μάτια
    θ'απλώσω τα χέρια
    μακρυά από τη φτώχεια
    μακρυά απ΄τη μιζέρια
    θα πάρω την στράτα
    και εγώ τη μεγάλη
    θα κλείσω τα μάτια
    και όπου με βγάλει

    Που να βρεθεί ντροπή να με κρατήσει
    στη λάσπη και στην ξύλινη σκεπή
    τη φτώχεια που μας έχει γονατίσει
    τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή

    Θα κλείσω τα μάτια
    θ'απλώσω τα χέρια
    μακρυά από τη φτώχεια
    μακρυά απ΄τη μιζέρια
    θα πάρω την στράτα
    και εγώ τη μεγάλη
    θα κλείσω τα μάτια
    και όπου με βγάλει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΔΗΜΗΤΗ...
    Αν τους θυμαμαι λεει...
    Τους θεωρω και...προφητικους..!!
    Ετσι οπως παμε, φιλε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανύποπτες αφελείς Χαρούλες ένα σωρό ο κόσμος μας...

    Βλέπω πως ο Δημητράκης μας τελευταίως του αρέσει να σχολιάζει σαν το Μαμούνι μου...στιχουργικώς! χαχαχα!
    Καλημέρα Μαχαίρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα και απο μένα!!!
    Έχω καιρό να επισκευτώ τα διαδικτυακά τσιφλίκια, λόγω συζυγικών υποχρεώσεων!!!
    Ντροπή είναι να προδίδεις τον εαυτό σου, νομίζω. Αυτό έπιασα και απο την ιστορία της Χαρούλας. Ευτυχώς η ζωή μας δλινει πάντα επιλογές, εμείς είμαστε αυτοί που τις μειώνουμε για πολ΄λόύς και διάφορους λόγους κάθε φορά. Απο ντροπή, απο στενοκεφαλιά, απο κακία, απο ευθύνη και πάει λέγοντας!
    Διάβασα και την έκκληση σου για συμβουλή, φίλε Μαχαίρη, και αυτό που ήθελα να σου πώ σίναι οτι φαίνεσαι άνθρωπος αυθεντικός. Είμαι σίγουρη πως ό,τι και αν αποφασίσεις, θα το στηρίξεις και θα το προχωρήσεις όπως πρέπει. Χωρίς ντροπές και πισωγυρίσματα, κυρίως χωρίς μεγαλοπιάσματα.
    Νομίζω και γω οτι στην επαρχία η ζωή είναι πιό απλή και αυθεντική και οι άνθρωποι λίγο πιό ζεστοί απο τους πρωτευουσιάνους. Τσέκαρε λοιπόν τις επιλογές σου και κάντηνα!
    Η συμβουλή μου είναι μόνο, ο,τι και αν κάνεις να μην ξεχάσεις ποιός είσαι , την αξία σου και την πορία σου.Να μην αφήσεις κανένα να σε κάνει να αισθάνεσαι κατώτερος και λάθος. Όσο κάνεις το καλύτερο που μπορείς, θα είσαι κύριος!!!
    Και όλα θα πάνε καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οσο πάνε και πληθαίνουν οι Χαρούλες.. θύματα του λάιφ-σταιλ, της τηλεοπτικής προβολής..
    Ονειρα για να αλλάξουν τις ζωές έχουν δικαίωμα να κάνουν μόνο μην είναι ..δανικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. τι τα θές.. αυτό το life style που λέει κι η αντιγώνη.. δε ξέρω από που ξεκίνησε.. από τις αμερικανιές της βιομηχανίες του χόλυγουντ.. αλλά ίσως και από τις περιγραφές του όμηρου.. δε το έχω καταλάβει.. για μένα πολυτέλια είναι να μπορώ να φάω όταν έχω όρεξη.. να πίνω νερό όταν διψώ.. να έχω κάποιους φίλους να λέω καμιά κουβέντα.. να έχω χρόνο και υλικά να δημιουργώ κάτι.. κάποιες δραστηριώτητες εκτώς σπιτιού να μη μαραζώσω.. κάποια βιβλία να ταξηδεύω.. να συναναστρέφομαι με μικρά ζωάκια.. ε αυτά.. τα παραπάνω είναι μάλον για να λειτουργεί η αγορά.. να γυρίζει το χρήμα.. για να αποκτήσουν κάποιοι.. κάποια πράγματα που θεωρώ άχρηστα.. κάποια αντικήμενα που δίχνουν εξουσία.. όπως οι χρωματιστές χάνδρες των ιθαγενων.. :):)
    καλησπέρα φίλε :):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καρυ...
    Το θεμα ειναι...
    Το ξερουν απο ξ αρχης...Οι διαφορες Χαρουλες,
    Τι διακινδυνευουν, με τις επιλογες που κανουν...;;
    Ποια παιχνιδια προωθησης...πωλησεων παιζονται σε βαρος τους...Και στο φιναλε...Τι θα κερδισουν απο αυτη τη ζωη...:;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΕΡΜΙΝ..
    Το σημαντικο Που θελω να πω...Ειναι οτι, αν αποτομα και τεχνητα ΞΕΡΡΙΖΩΣΕΙΣ την γεννια σου...
    Εγκαταλειπεις...αορατα πραγματα...Πολυ σημαντικα..
    Αν καποιος, μπορει, για ενα καλυτερο ρουχο...Ενα στολιδι, ενα παπουτσι...Να αρνηθει, ανθρωπους..
    Συγκενεις, αγαπημενους, φιλους...
    Ας το κανει...
    Η αποφαση, και οι συνεπειες, ειναι δικες του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αντιγονη...
    Με στενοχωρει το γεγονος, της καθολικης αναιτιας επικρατησης της τηλεοπτικης προβολης...
    Αναζητωντας τον Ματσο..Μανεκκεν Πριγκιπα...
    Οι Χαρουλες, χανουν...
    Και τον γειτωνα τον Γιαννη...
    Που παλευει, με την καλη δουλεια...Και το αντρικο παρουσιαστικο...!!
    Προτιμουν μια χιμαιρα...Περισσοτερο απο την πραγματικοτητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΚΟΥΛΠΑ....
    Εγω νομιζω...Η ευζωια, ειναι συμφυτο του ανθρωπου,
    παρακλαδι της αισθησης ασφαλειας, που εχει βαση την θεληση για τη ζωη...
    Αυτο ακριβως το συναισθημα...
    Ακουμπημενο πανω στην επιθυμια για αποδοχη, απο τους γυρω μας...Εκμεταλλευτηκαν ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ...
    Γι αυτο τους "μαστιγωνει" ο Χριστος.
    Δεν τον ενοχλει η τοποθεσια, αλλα η δραστηριοτητα τους...!!!
    Ο εμπορος...Ιδιαιτερως αν το προιον που εμπορευεται ειναι αρχηστο...
    Θα χρησιμοποιησει, ολα τα μεσα, για να σε πεισει να αγορασεις...
    Ακομα και να φτιαξει μια χιμαιρικη κατασταση...
    Στην οποια θα ηθελε ο καθ ενας να ζει...
    Κι αυτο θα το εκανε...
    Η μηπως ηδη το εκανε...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κάτι δεν εκανε καλά ο Μανασσής με την κόρη του!!!

    Ωστόσο τα λούσα και τα έξω και τα πλουτη και τα λελουδια δεν ειναι η ευτυχία και αυτό το ξέρουν καλά ακομη και οσοι τα ακολουθουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μαχαίρη,

    μακάρι οι Χαρούλες να ξηγιόταν έτσι στα ίσα και να ηταν όλα καθαρά και ξάστερα. Η ατιμία και προδοσία σήμερα κάνει μικρά μικρά βήματα μέρα με τη μέρα. Και αυτό φίλε είναι το χειρότερο απ'όλα, όταν για κάτι λίγο παραπάνω, για κατι ξεφτιλισμένα λίγο, που ούτε καν εγγυάται λούσα και πλούτη, ο διπλανός(κοντινός ή μακρινός) κατεβάζει τα παντελόνια...

    Περαστικά μας μάστορα Μαχαίρη! Σε αυτό τον τόπο η αξιοπρέπεια και η περηφάνεια είναι οι "χειρότεροι" σύμβουλοι για την "καταξίωση" και "επιτυχια"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπερα Κουλιτα...!!
    Αυτο που λες αναμφιβολα ειναι μια ..Αλλη ματια..Στο ιδιο το προβλημα...!!
    Και βεβαια, Κατι λαθος εγινε, στη σχεση Πατερα-κορης...Που οδηγησε την Χαρουλα, στο λαθος μονοπατι..
    Θες η αμορφωσα...
    Θες η αγνοια...Θες και η γρινια, του Μανασσου, Για οσα ο ιδιος στερηθηκε...Θες η υπερβολικη
    και συνεχης υπενθυμηση...Της κοινωνικης καταρας,
    Βεβαια, εχεις δικιο..Θελει"αρετην και τολμην"
    Πασης φυσεως...Ελευθερια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τα επιφανειακά και τα εφήμερα που λέγαμε...Αυτά κυριαρχούν και οι Χαρούλες χάνουν τη χαρά τους...Η αλήθεια της ζωής, είναι πίσω απο τα φώτα.Στα απλά καθημερινά πράγματα.Στις πτυχές του υφάσματος που ΕΙΧΕ να ράψει...
    Καλή εβδομάδα να έχεις!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Aυτα λεω και γω ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ μας...
    Ακριβως αυτα...
    Μακαρι να μπορω να σε νοιωθω κι εγω, στο βαθμο που καταλαβαινεις εσυ τα οσα θελω να πω..!!
    Αντευχομαι...Μια καλη και γονιμη ευδομαδα για ολους τους φιλους..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μαχαίρη μου πως να προλάβει κανείς τις "χαρούλες", πως;;

    ας ελπίσω να μην ψυθιρίσω ποτέ το "δεν πειράζει καρδιά μου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δεν κατάλαβα βρήκε την ευτυχία η Χαρούλα,
    με το να ντύνετε με ακριβά φορέματα κ.τ.λ.?
    Κατά τα άλλα έχω την ίδια άποψη με την
    Ευαγγελία.
    Καληνύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. MΕΓΚ...
    Δεν ξερω πως...Αληθινα νομιζω, οτι οσο προσπαθει κανεις, επι τουτου...Τοσο αποτυγχανει...!!
    Ισως...Αν ηξεραν, απο πριν...
    Αλλα παλι...Μονο η αποτυχια σαν εμπειρια, διδασκει αληθινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Φρεζια...
    Δεν την βρηκε την ευτυχια, με τα φορεματα και τα λουσα...
    ΝΟΜΙΖΕ.....
    ΝΟΜΙΖΕ,οτι εκει βρισκοταν...Αλλα λαθεψε, βεβαια.
    Αλλου ειναι...
    Αλλα καποιοι, θελουν εκει να νομιζουν οι Χαρουλες, οτι ειναι...Και ειναι πολλες,οι Χαρουλες, που το πιστευουν αυτο...!!
    Παρα πολλες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. τη χαρούλα έκλαψα στην ιστορία σου.

    θύμα ήταν, κι΄ όταν οι θύτες την έκαναν να πιστέψει πως θα γίνει κι΄ εκείνη θύτης, θύμα την έκαναν ακόμα πιο θλιβερό.

    κι΄ θύτες της, θύματα κι΄ αυτοί άλλων θυτών, για λύπηση είναι.

    μόνο του μπαρμπα μανασσού η αγάπη είναι πάνω απ΄ τα γήινα και τα θλιβερά

    και γίνεται των θυμάτων ερινύα και τύψη, κι΄ ίσως δασκάλα και ελπίδα

    αγαπητέ μαχαίρη που από καιρό με μορφώνεις με όσα γράφεις, ...
    ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΔΡ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕ...Που δεν καταλαβαινω, ακριβως σε τι εισαι...Απαραδεκτος...!!
    Με την ωραια παρηχηση...Των θυτων και των θυματων,
    Εδωσες, οτι ηθελα να πω...!!
    Ευχαριστω για τα καλα σου λογια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Φίλε μου καλέ και τι δεν θα έδινα να είχα την έμπνευση και την πένα σου.... Κάθε φορά μια συγκίνηση ανείπωτη.... Ένα χαστούκι ηχηρό κάθε ανάρτηση.... Έχεις αμέτρητα βιβλία μέσα σου... Αυτά δημοσίευσε και ζήσε από αυτά.... Τίποτε άλλο δεν χρειάζεσαι... Μόνον να σε ανακαλύψουν όλοι... Είσαι ένα διαμάντι τεράστιο... Ακατέργαστο κάπως θα πουν μερικοί... Αλλά εκεί είναι η ομορφιά σου... Στην αυθεντικότητα... Σε θαυμάζω... Δεν μπορώ να σου μοιάσω και σκάω από ...καλή ζήλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τι να πει κανεις...Για τα τοσα καλα λογια σου φιλε Σπυρο...
    Τυχη αγαθη, να γνωριζει κανεις, Ανθρωπους σαν και σενα...
    Αυτο μονο...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Φιλε...ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ...
    Τωρα το ειδα το σχολιο...Συμπαθα με...!!!
    Εγω φιλε...Αν και τα γνωριζω αυτα που λες...
    Κυριολεκτικα.."απο πρωτο χερι"...
    Ακομα, δεν κατεληξα στα συμπερασματα σου...
    Πιστευω, στον κοσμο...
    Πιστευω στους ανθρωπους, τις αξιες και την περιφανεια τους...Πιστευω, ακομα και σ αυτους που..Κατεβασαν τα παντελονια, που λες...
    Δεν ειναι,λεω εγω, κανενας καταδικασμενος...
    Κανενας δικασμενος...!!
    Για τον καθ ενα, υπαρχει ενα ΟΡΙΟ...!!
    Ενα οριο στην "αποδοχη"...
    Αμα το φτασουμε...Ισως...Να αρχισουμε απο κει...
    Μια ΑΛΛΗ πορεια...
    Νοιωθοντας, οτι η καταξιωση..Και η επιτυχια...
    Κρινεται μονο, απο τη δικη μας ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΜΑΧΑΙΡΗ!!!...

    Ακριβο πραμα ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ...
    ΛΑΜΠΕΡΟ ΚΑΙ ΣΑ ΧΡΥΣΑΦΙ

    Κι αν βιαστει ο ανθρωπος και δε δοκιμασει αυτο που με ΧΡΥΣΑΦΙ ΜΟΙΑΖΕΙ...
    ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤ ΟΝΕΙΡΟ...ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ!!!

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Iαματικε, φιλε..
    Αληθειες λες...
    Ενα μεγαλο θεμα, ο ρεαλισμος, η η αποτυχια σκοτωνει το χρυσαφι του ονειρου..;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή