Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Η ΜΟΥΤΡΙΤΣΑ...

Για ολους μεσα στο σπιτι μου, σας εγραψα...Για ολους...Στην τεραστια,Μαχαιροοικογενεια..
Που λεει και η Ζουζουνα...Ακομα και για την αποθηκη τροφιμων σας εγραψα...
Ομως...Για καποιαν...Δεν σας εγραψα...Μιαν αγαπημενη μου..Την πιο θερμη παρουσια, μεσα στο σπιτι..
Αλλα ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη...
Καθομασταν, με την Μαρικουλα, και χαζευαμε,ενα εργο στην ΤΙ ΒΙ...περισσοτερο σαν ηρεμια,
και ξεκουραση...Σαν αδειασμα του μυαλου..σαν ψυχοθεραπεια...Το να εισαι κοντα στον ανθρωπο σου...Να νοιωθεστε...Να ακουμπιεστε..
Παρα για το εργο...
Ξαφνικα...Η Μαρικουλα, σα να ανισυχησε...Σαν κατι να ακουγε, που τη φοβιζε...
-Τι ναι ρε..; Της λεω...
-Δεν πα να δεις, μου λεει...στην πορτα την μπροστινη...Κατι ακουω...Σαν ξυσιμο...
Ανισυχησα κι εγω..Δεν ειμαστε για τετοια τωρα...Ανοιξα την ξυλινη πορτα, απο μεσα, και κοιταγα απο το τζαμι της εξωπορτας...
Νυχτα εξω...Το φως του Δημου,σβηστο..Στο αντιφεγγισμα των φωτων του απεναντι σπιτιου...
Δεν εβλεπα,τιποτα...Κοιταω,αν η πορτα ηταν καλα κλειστη, και..γυριζω πισω...
-Δεν ειναι κανενας, της λεω..Θα παρακουσες...
-Οχι...Μου λεει,φοβισμενη...Ακουγεται, κατι σαν...Συρσιμο...Σαν..Γρατσουνισμα...
Εγω δεν εχω φοβηθει, γιατι δεν ακουω το θορυβο...Ομως, ξαναπηγαινω στην εξωπορτα και κοιταω μεσα απο το τζαμι...Τιποτα...
-Ρε, λεω, λες να ειναι καννα ποντικι..[ερχονται καμμια φορα,επισκεψεις..Μονοκατοικια ειμαστε, με ανοιχτους κηπους...Εχουμε και τετοιους φιλους] και τρωει τα λουλουδια μου...
Παιρνω το φακο...Και βγαινω εξω..Ανοιγοντας την σιδερενια εξωπορτα...
Πριν ομως..προλαβω να δω τι γινεται...
Περισσοτερο"νοιωθω", παρα βλεπω...Μια σκια,να μπαινει με ταχυτητα ΜΕΣΑ στο σπιτι...
Περνωντας,απο διπλα μου....[Ωχ ποντικι, λεω και μαλιστα, μεγαλο...]
Στο σαλονι...Ολοι ασχολουνται με το να κυνηγανε τον επισκεπτη...που πηγαινει. απο επιπλο, σε επιπλο τρεχοντας...
-Κλειστε τις πορτες...Φωναζω...Να μην παει μεσα...[στα δωματια...]
Διωχτε τον κατα δω...Λεω, και πιανω μια σκουπα...
-Σταματα...λεει η Μαρικουλα...Δεν ειναι ποντικι...Γατι ειναι...
-Γατι;; Και μπηκε μεσα στο σπιτι;; Τι θρασος...
Ηρεμησαμε ολοι...Ητανε φιλος...Οχι εχθρικος επισκεπτης....
Βλεπαμε και τη μουτριτσα της, κατω απ τον τριθεσιο...Μας "εκοβε"...
Η μικρη φαλτσεττα, εφερε λιγο τοννο κονσερβα, και λιγο νερακι..Τα εβαλε, στη μεση του σαλονιου...μετα...Περιμεναμε...
Σε λιγο...Η μουτριτσα...βγηκε, θαρρετα απο τον τριθεσιο..πηγε σο πιατακι της, και αρχισε να..
Πινει νερο, κοιταζοντας γυρω....
Μετα...ξεθαρρεψε...Εφαγε,βιαστικα τον Τοννο...Ηπιε ΟΛΟ το νερο...Και ξαναμπηκε κατω απο τον τριθεσιο...
Ετσι..παραξενα...Ηρθε στη ζωη μας η μουτριτσα...
Μια νεαρη ασπρη γατουλα, με το ενα της...αυτι μαυρο,γυρω γυρω...Και το τελος της ουρας, της επισης μαυρο...
Σημερα...Η Μουτριτσα μας, καθεται στα ποδια μου...Και τρωμε...Καρυδοψυχα, μελωμενη...
Βλεποντας τηλεοραση...
Και μου ζεσταινει την καρδια...
Πιστευω, οτι ειναι φυλακας του σπιτιου...Ψυχη των γονιων μας...Η τρυφερη μας συντροφια...
Καθε πρωι...Που φευγουμε ολοι,καθ ενας για οπου παει..[δουλεια, σχολεια, λαικη..]
Φευγει κι αυτη...Ποτε δεν μενει στο σπιτι...Οταν δεν ειμαστε εκει...
Το απογεμα...Οταν ακουσει την πορτα να ανοιγει...Ξαναρχεται, η κυρια μας...
Αν δεν της ανοιξεις...Γρατσουνιζει, πορτες και παραθυρα...Οταν ειμαι μονος μου...Ερχεται στην μπαλκονοπορτα, για να τη δω...
Τρωμε...Πινουμε...[την αφηνω να πινει απο το..ανθοδοχειο, αμα λειπει η Μαρικουλα...]
Και μετα....Βλεπουμε τηλοραση, τρωγοντας ξηρους καρπους...[ρακη δεν πινει..Πινει ομως μπυρα και κρασι]
Η μουτριτσα..Κοιμαται στο στηθος μου...Οπως ο γιος μου, και η μεγαλη φαλτσετα...
Μετα με..σπρωχνει με τα ποδακια της, για να παιξουμε...
Αμα βαριεται...Παει στην πορτα και..Ζηταει να φυγει...Ποτε δεν ειναι, απο πριν δοσμενο το κεφι της...
Πολλες φορες, θα κοιμηθει και τη νυχτα, σπιτι..Πολλες οχι...
Πολλες φορες, θα χωθει, κατω απο την κουβερτα καποιου...Πολλες φορες, θα...Προτιμησει, το σωμα του καλοριφερ...
Δεν κανει ζημιες...Δεν λερωνει...Δεν ανεβαινει στα τραπεζια...
Και ειναι πεντακαθαρη...
Αλλα πιο πολυ απ ολα...
Μ αρεσει...Οταν καθεται, απεναντι μου και με κοιταζει...Ακουνητη,κοντοκαθισμενη ...
Σα να μου μιλαει...
Μου λεει...
Ελα...Η ζωη ειναι για ολους...Και για ολα...
Θα το περασουμε και αυτο..Θα δεις...
Σα να τα γνωριζει ολα..Σα να τα καταλαβαινει...Σα να τα νοιωθει...
Μαζι μας...

22 σχόλια:

  1. Μαχαίρη μου,
    τι απλά είναι τα όμορφα της ζωής!!!

    Καλό σου βράδυ φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χάρηκα για την νέα ψυχούλα που βρήκε την θαλπωρή στο σπίτι σου και σας χάρισε τόση χαρά. Αλλά δεν ξέρω εάν το πρόσεξες, τα χαρακτηριστικά αυτά που γραφεις μοιάζουν πολύ με τα γυναικεία.
    Καλή βραδιά με την παρεουλα τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαστορα καλησπερα, το ''χαλασες'' το γατι, σε ''βλεπω'' να το τρεχεις στους Α.Α, ακου μπυρα και κρασι, ο γατης, μπας και ροκανιζει και φυστικι αραπικο?
    Σοδομα και Γομορα.
    Μπραβο ρε μαστορα το σωσατε το γατι, μπραβο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. είναι μεγάλη χαρά ένα ζωάκι στο σπίτι.και πόσο μάλλον ένα γατάκι που είναι και ανεξάρτητο.εμείς έχουμε 3 σκυλάκια.καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΜΕΓΚ...
    Αυτο ειναι το "μοτο" μου...
    Τα πιο ομορφα πραγματα στη ζωη, ειναι απλα και Δωρεαν δοσμενα...Ανεκτιμητα...
    Γιατι αυτο δεν το καταλαβαινουν πολλοι;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΕΒΗ...Και καλη χρονια σου..
    Η Μουτριτσα,ειναι θυλικη γατουλα...
    Οταν ηρθε, ηταν ..Καπως γκρι...
    Αλλα τωρα, αφου πλυνεται διαρκως...Ειναι κατασπρη,
    εκτος απο το αυτακι της, και το τελος της ουρας...
    Η χαρα μου ειναι μεγαλη, διοτι ειμαι...Γατοφιλος..
    Αλλα εχουμε και σκυλα..Θα γραψω και γι αυτην..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΔΗΜΗΤΡΗ...
    Η Μουτριτσα, ειναι μαγκακι..Που θα ελεγε και η ΚΑΡΥ...Τρωει και πινει τα παντα...[φασολια γιγαντες,χταποδι,τηγανιτες πατατες...] και βεβαια κριτσανιζει καραμελωμενη καρυδοψυχα...και μετα βγαζει και την..αγκαθωτη γλωσσιτσα της, και παιρνει ολο το μελι απο τα δαχτυλα μου...
    Δε μενει σταγονα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΦΟΡΤΟΥΝΑΤΑ...
    Βεβαια, εχουμε και σκυλι..Αλλωστε ειναι και χρειαζουμενο...Αλλα το γατι...
    Ειναι ομορφια...
    Ειναι ανεξαρτησια...
    Ειναι ελευθερια...
    Ειναι..Και προσωπικοτητα...
    Δεν ξερω καν...Αν εμεις την..εχουμε..
    η αν αυτη..μας εχει...
    Παντως, μας επελεξε, μονη της...Φανταζομαι, οτι ειναι απο..σπιτι...Γιατι ειναι μαθημενη...
    Δεν ανεβαινει σε τραπεζια..Και ξερει την..αμμο της...
    Οταν γραφω στο ΠΙ ΣΙ...ερχεται και..παταει τα πληκτρα...[σιγα μη γραφει και αναρτηση..]
    Αλλα διεκδικει, το δικαιωμα της στο ενδιαφερον μου και στο παιχνιδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ομορφες εικόνες...
    γλυκειά θαλπωρή...
    Εχω και εγώ μια γλυκειά
    Μουτρίτσα...Την μικρή μου
    Ραλλού...είναι η χαρά της
    οικογένειας..δεν ενοχλεί..δεν
    ανεβαίνει σε τραπέζια η έπιπλα
    τρώει μόνο απο το πιάτο της
    ξύνει τα νυχάκια ΜΟΝΟ στα δέντρα
    της αυλής μας...
    πηγαινει στην άμμο της..
    στην βεραντα
    πινουμε το καφεδάκι
    παρεούλα στα γόνατα μου
    και ξεκουράζεται στη
    φλις φωλίτσα της...
    Είναι γατί με δική της
    προσωπικότητα και δυναμισμό..
    Την ΛΑΤΡΕΎΟΥΜΕ!!!
    Γλυκειά καλημέρα!!
    ჱܓ♥ ჱܓ•●♥ ჱܓ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. MAR 9659
    Αληθινα υπεροχες...Με δικη τους ανεξαρτητη σκεψη, και πραξη...Αγαπιουνται απο ολους οσους τις γνωρισουν...
    Καλη ζωη να εχετε, και καλη παρεα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΠΩ ΠΩ!!!!ΓΑΤΟΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΓΩ.ΦΟΒΕΡΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΑΤΟΥΛΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΑΦΤΑΚΙ ΤΗΣ.ΤΥΧΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ.
    ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λατρεύω τις γάτες!Είχα πάρα πολλά χρόνια μία κι από τότε που την έχασα δεν αποφασίζω να πάρω άλλη!
    Αχ!Τί όμορφες στιγμές μου θύμισες!!!

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Mαχαίρη, έχω δύο γάτους στο σπίτι... τον Έκτορα και τον Κίκη.
    Τον Κίκη μας τον είχαν κλέψει μικρό και γύρισε μόνος του μετά από 10 μέρες...
    Τις λατρεύω τις γάτες... ανεξάρτητα ζώα ...

    Καλό σου βράδυ.:))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πέρσι τον σεπτέμβρη,είχαμε επισκέψεις,
    ολόκληρη οικογένεια.
    Μια γάτα με πέντε μωρά, μπήκαν από το πίσω
    μέρος του κήπου.
    Ευτυχώς είχα γάλα τους άρεσε και στρογγυλοκάθησαν
    Από τα πέντε,σημερα υπάρχει μόνο ένα, η "τούλα"
    όπως βγαίνει από το γατούλα.
    Το σπίτι της είναι η βεράντα κι ο κήπος,μέσα δεν
    μπαίνει,ακόμα κι όταν η πόρτα είναι ανοικτή.
    Το κάνει από εξυπνάδα, γιατί άμα φύγουμε εμείς
    πωςθα μπαινοβγαίνει από την κλειστή πόρτα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μαχαίρη καθυστερημένη και λαχανιασμένη σου ήρθα.
    Ένα θα σου πω μονάχα το πρώτο μας γατάκι το έφερε ο γιος μου και ήταν σαν σφουγκαρόπανο.
    Απο τότε μέχρι και πριν 3 χρόνια που έφυγε από την ζωή ο Κάρολός μας δεν έλλειψε ποτέ ζωάκι μέσα από το σπίτι μας με όλα του τα καλά.
    Μπορώ να σου λέω ιστορίες για τα ζωάκια μας για μήνες ίσως και για χρόνια ολόκληρα.
    Τώρα όμως θα περιοριστώ να σε στείλω σε έναν φίλο να δεις κάποιες εικόνες και ας το κοιτάξουν και όσοι διαβάσουν αυτό το σχόλιο.

    http://opateras.blogspot.com/2011/01/blog-post_1690.html#comments

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Kαλημερα φιλε Σκρουτζακο..Εμεις οι...Γατοφιλοι..
    Μηπως να καναμε ....Κομμα...
    Θα βγαζαμε πρωθυπουργο..Γατονι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σκατζοχοιρακι Καλημερα..

    Η γατα σε "κατακταει" ειναι αληθεια...
    Ομως, αν παρεις αλλη, παλι θα ζησεις τις ωραιες σας στιγμες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Δημητρα...
    Να και αλλο, που μοιαζουμε...
    Γατοφιλοι...
    Πως ειναι οι γατοι σου..;;

    Παιδια..προσεχετε το φαι..Οι γατοι τρωνε, μεχρι αναισθησιας...
    Και χοντραινουν,σαν τις...Παντρεμμενες γυναικες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Φρεζια..Καλημερα..
    Η γατα "νοιωθει" ποτε πρεπει να φυγει...
    Δεν ειναι αυτο το προβλημα της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΒΒ...παντα ευπροσδεκτη...
    Πες μας λοιπον...
    Οι ιστοριες με ζωα μου αρεσουν...
    Εχουν τρυφεραδα και ομορφες στιγμες...
    Οχι σαν κατι αλλα...ζωα...
    Με κοστουμια...
    Που βρωμιζουν το "μεσα" μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τις φωτογραφίες που έχει το μπλοκ που σου είπα τις είδες;
    Δεν είναι συγκλονιστικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή