Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

....ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.....

Καθως η βαρια σιδερενια πορτα εκλεινε πισω του...Σηκωσε, ως τα αφτια το γιακα του παλιοπαλτου του...Αποφυλακιστηκε...Εβγαινε στην "εξω" κοινωνια σημερα...Γαμωτο...
Περονιαζε το κρυο...Αβασταχτο...Και χειροτερα, αν ειχες και κρυα...Παγωμενη ψυχη...
Εβγαλε απ το λερο ταγαρι, που ειχε περασμενο στο λαιμο..Ενα σκουφι...Που ειχε φτιασει..
Απο το μανικι ενος σκισμενου πουλοβερ...Το φορεσε βιαστικα...κι αρχισε να βαδιζει σκυφτος..
Ξεμειναμε κι απο παπουτσα...Ειπε θλιμμενα στον..Εαυτο του, κοιτωντας τα χιονια που μπαιναν, λασπη, στα λιωμενα αρβυλλια του...Τρια,τεσσερα νουμερα μεγαλυτερα του...Πρεπει να βρουμε καποιον να κλεψουμε αμεσα...
Κοιταξε γυρω...Ητανε κι αλλοι κρατουμενοι που βγαινανε μαζι του...Αλλοι μοναχοι..Σαν αυτον..
Αλλους, καποιος να τους περιμενει...Ενα χτυπημα στην πλατη...Ενα χαμογελο..Ενα ζεστο ρουχο.
Αλλα γι αυτον...Κανεις...
Αμαρτιες γονεων παιδευουνε τεκνα...Ειπε...Ειχε πολλα χρονια να τον νοιαστει καποιος αυτονε...Απο τοτε που αποφασισε κι αυτος..Να μη νοιαζεται πια για κανεναν...
Για κανενα πουστη...Ελεγε οργισμενος...Για κανενα πουστη...
Γιατι ειχε σκυλομετανοιωσει..Για ολα του τα αισθηματα...Γιατι ολοι τονε περιμενανε στη γωνια να λαθεψει...Γιατι παντα ενοιωθε ριγμενος και αδικημενος...Γιατι παντα του δειχνανε ολοι...Ποσο παρεισακτος...ποσο αντιπαθητικος...Ποσο κακος ητανε...
Και αληθεια ητανε κακος...
Και εβριζε, και μαχαιρωνε, και εκλεβε, και εφτυνε...Και εδερνε...Χτυπουσε, μετα ματια κλειστα..Οποιον πλησιαζε κοντα..Οποιον τυχαια περναγε κοντα του..Οποιον τον κοιταζε πολλη ωρα...
Και πληρωνοτανε κι αυτος με ξυλο..πολυ ξυλο..Απο ολους...
Και μαζευοτανε τα βραδια...Κατω απο γεφυρες...Μεσα σε κουτες...Να γλυψει τις πληγες του..Σαν αγριμι...Σα ζωο της αγριας ζουγκλας της πολης...Σαν αρουραιος των βοθρων...
Γιατι, κανενας πουστης...Ποτε δεν του εδωσε το δικαιωμα...Να αιστανθει σαν ανθρωπος...

Γιατι τον φτυσανε πρωτα οι αλλοι ολοι...Γιατι τον πεταξανε στο δρομο...Σα σκουπιδι...
Ναι...Σκουπιδι...
Ενα σκουπιδι που κρυωνε και πεινουσε...Ενας αποκληρος..Ενας αστεγος...
Ενας βρωμιαρης αλητης...Που ειχε,απο καιρο παρει διαζυγιο με την πουτανα την κοινωνια...

Ειχε καμμια ωρα που βαδιζε,ασκοπα στους δρομους...Τα δαχτυλα των ποδιων, και των χεριων του αρχισανε να μουδιαζουνε, απο το διαολοκρυο...
Τα αυτια και η μυτη...Και να τα εκοβε..Αιμα δε θα εβλεπε...Εψαχνε απελπισμενα...Μια τρυπα να μπει...Καπου πιο ζεστα...Πιο απαγκιο...Και κατι να..Φαει...Κατι, οτι ναναι...Να αντεξει την παγωμενη νυχτα που ερχοτανε πανω του...Απειλητικα...
Αρχισε να...Νοσταλγει τη φυλακη...
Μπορει να τον σαπιζανε στο ξυλο...Αλλα θα ειχε καποια ζεστη...
Καποια στεγη...Κατι να φαει...
Μια χεστρα...Ενα μπανιο...Να πλυνει εστω τα χερια...Το προσωπο του...Με λιγο χλιαρο νερο...Μια σαπιοκουβερτα...Να σκεπαστει τη νυχτα...Να σωθει...Εστω για λιγες ωρες...
Ηξερε τι επρεπε να κανει...Θα ληστευε και θα εγδυνε...Κανενα ξεμοναχιασμενο γερο...
Η απελπισια...Χτυπουσε με βια στα μελιγκια...
Βγηκε απο τις σκιες...Πλησιασε ενα σκουπιδοκαδο...Και αδραξε βιαστικα ενα κομματι μυτερο
Σπασμενο τζαμι...
Το τυλιξε με ενα κουρελι...
Και το βαστουσε σφιχτα...Μεσα στην τσεπη του κουρελιασμενου του παλτου...
Τωρα...
Του ελειπε μονο ενα θυμα...Καποιος που θα πληρωνε...Για οσα η ζωη...Τον ειχε κρινει αυτον σαν ενοχο...Αδικα...Δικαια...Δεν ειχε σημασια πια...Μονο η πεινα ειχε σημασια...
Βαδισε, κατα την εκκλησια...Εκει ειχε τσουρμο τους ηλιθιους γερους...Θα αρπαζε εναν απο τους τελευταιους...
Κρυφτηκε στον αυλογυρο...Μεσα σε μια φουντωτη συσταδα...Και περιμενε...
Περιμενε, σαν τον πεινασμενο,αρρωστο, μοναχικο λυκο...

-Ελα Νικο...Μ ακους..;;..Νικο...Ξυπνα ρε...Νικο...Ελα...Κεντρο...
-Τι θε ρε...Τι φωνα...Πρωι πρωι...;;;..
-Ελα Νικο...Παρασκευας εδω...Απο το σκουπιδιαρικο...Ακους..;;;
-Ακουω...Παναθεμα σε...Ακουω...Ετσι που σκουζεις...Που εισαι...
-Στην εκκλησια...Στον αγ Αντωνη...Στην πλατεια...Πισω στο δρομακι..Ακους...
-Ακουω,ειπα,διαολε...Τι θες...;;;
-Ελα..Νικο...Φερε τ αμαξι...Ελα δω...Τωρα, λεω...Σου χω πεσκεσι...
-Τι ναι ρε...Καννα στρωμα;;..Καννα σωμιε...Καννα καναπε φερανε;;...
-Οχι ρε...Ενας αστεγος...Ειναι μισοσκεπασμενος με το χιονι...Τονε βρηκα παγωμενο...Διπλα στους καδους...Εδω ειναι και η αστυνομια...Ελα παρτονε μωρε...Ελα...
-Νταξει ρε...Ερχομαι...Πεθανε απο το κρυο..;;
-Οχι ρε...Ενα τζαμι κρατουσε...Και του κοψε το χερι...Πεθανε απο αιμορραγια...Ελα παρτονε..
-Νταξει ρε...Περιμενε εκει...Ερχομαι...Πεσε και στους μπατσους να φτιακουνε τα χαρτια...
Ερχομαι....



27 σχόλια:

  1. Στην...ΕΚΑΤΟΣΤΗ αναρτηση, αυτης εδω της σελιδας...
    Στην πρωτη αναρτηση...Αυτου του δυσκολου χρονου...
    Οσοι βαδιζετε,βιαστικα στο δρομο...
    Μια στιγμουλα μοναχα...Σκεφτητε, κοιταξτε..Νοιωστε
    Διπλα σε καδους...Και μεσα σ αυτους, καμμια φορα..
    Ειναι οι ΕΝΟΧΟΙ...Αυτοι που η ζωη...Τους πεταξε..
    Τους εφτυσε, τους χτυπησε...ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ...
    Οσο κι αν δεν τους κοιταμε..Ειναι εκει...Υπαρχουν...
    Αν δεν θελετε να δωσετε λεφτα..
    Δωστε ενα παλιορουχο..
    Ενα ζευγαρι παλια παπουτσα...
    Ενα κομματι ψωμι...
    Σ αυτους που πληρωνουν..Τη δικη μας ΑΘΩΟΤΗΤΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ☆☆♥░▓▓▓▓▓░░░░▓▓▓▓▓░░░▓▓░░░░▓▓░♫░░☆ ☆☆░░░♫░░▓▓░░▓░░░░░▓░▓▓▓░░░▓▓▓░░♥☆☆ ☆☆░░♥░░░▓▓░░▓░░░░░▓░░░▓░░░░░▓░░♫☆☆ ☆☆░♫░░▓▓░░░░▓░░░░░▓░░░▓░░░░░▓░♫░☆☆ ☆☆░░░▓▓░░░░░▓░░░░░▓░░░▓░░░░░▓░░♥░☆☆ ☆☆░♥▓▓░░░░░░▓░░░░░▓░░░▓░░░░░▓░░♫░☆☆ ☆☆♫░▓▓▓▓▓▓░░░▓▓▓▓▓░░░▓▓▓░░░▓▓▓░░♥░
    ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 2011 ΧΡΥΣΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πονάει το κείμενό σου!
    Τα ξέρουμε, τα βλέπουμε, τα νιώθουμε...
    Αλοίμονο σε όποιον κλείνει τα μάτια ή γυρνάει το κεφάλι με αδιαφορία...
    Φτάνει λες το διαδίκτυο για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. mar9659
    Ευχαριστω, για το υπεροχο σχεδιακι σου..
    Καλη χρονια να εχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αλλα λογια...
    Οχι φιλε...Δεν πιστευω να φτανει...
    Αλλα και τι να φτανει αραγε..;;
    Οι αστεγοι..Οπως και οι ανεργοι, το τραφφικιν,και τα παιδια στα φαναρια...Ειναι δικλειδες σαφαλειας του συστηματος..
    Μια τρομοβομβα στο κεφαλι του καθ ενος απο μας...
    Για να βλεπουμε την κατασταση...Πιο υποφερτη...
    Οποτε...Ποτε δεν θα διορθωθει,με αυτο το συστημα
    που τους αναπαραγαγει...
    Ομως...
    Αλλο το συστημα...
    Και αλλο το καθηκον των πολιτων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κάτι τέτοιες στιγμές είμαι περήφανη για την αδερφή μου, που το βράδυ της κάθε μέρας τακτοποιεί το καθαρό φαγητό που έμεινε απο την μέρα σε ένα πλαστικό μπολ μιας χρήσης και το αφηνει κρεμασμένο σε μια σακούλα σε ενα δέντρο λίγο πιο πέρα από τους κάδους!
    Ειχε δει μια φορά μια γυναικα να ψαχνει μέσα ....της ειχε σκιστει η καρδιά και αποφασισε να κάνει αυτό το τόσο χαζό και απλό!

    δεν θα ξεχάσω τα μάτια εκείνης της γυναίκας όταν μια μερα που έπαιρνε την σακούλα ετυχε να περναω απο διπλα!

    Τελικά στη λεπτομέρεια κρίνεται η ανθρωπια και οχι στη ποσοτητα και τη δηθενια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αρχικά καλή σου χρονιά μαχαίρη μου!!

    το κείμενό σου ήρθε τη πιο κατάλληλη στιγμή για μένα και σ'ευχαριστώ για αυτό. Δεν μπορείς να φανταστείς πως έκλεισε η βδομάδα αυτού του χρόνου για μένα. Έζησα ότι χειρότερο μπορούσα ποτέ να ζήσω. Χαίρομαι που το έγραψες όπως το έγραψες, χωρίς όμορφες μπουρμπουλήθρες και ωραία χρώματα και προλόγους. Μόνο έτσι πρέπει να γράφονται κάποια κείμενα. Να μπαίνουν κατευθείαν στο μυαλό σαν...μαχαίρια που δεν σε σκοτώνουν αλλά σε ξυπνούν.

    Σου εύχομαι τα καλύτερα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Kαλημερα και καλη χρονια και απο εδω, φιλε μου μαχαιρη, που τα κειμενα σου στοχευουν τις συνειδησεις οσων λενε οτι δεν υπαρχει σημερα ανεργια,αστεγοι, φτωχεια και ανεχεια!

    Τελικα ισως να μπορουμε να κανουμε πολλα περισσοτερα απ ο τι νομιζουμε για να βοηθησουμε. Λυσεις οπως αυτες που καποιοι φιλοι προτειναν πιο πανω ειναι εφικτες και δεν κοστιζουν τιποτα.
    Πανω απ ολα ομως ας φροντισουμε να μην ενισχυουμε τις αιτιες ολων αυτων των συμφορων στη χωρα μας!

    Nα σαι καλα και να γραφεις για ολα οσα μας πληγωνουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΚΟΥΛΑ...
    Οπως θα καταλαβες...Περισσοτερο συχαινομαι τις οργανωσεις κατα της φτωχειας...και τις συλλογικες προσπαθειες των πλουσιων να εξαγνισουν τον πλουτο τους...Απο την ιδια τη φτωχεια...
    Ιδιαιτερα συχαινομαι...Τους υψηλομισθους,συμβολαιουχους...[παιχτες μπασκετ, προπονητες, ομαδες,κυριες και κυριους..] που
    παραμυθιαζουν τις καμερες...και τους πολιτες...
    με τη χυδαια επιδειξη του πλουτισμου, και της εξουσιας τους...Γι αυτο προτεινω...το απλο..
    Το"χαζο" που κανει η αδερφη σου...
    Αν το καναμε ΟΛΟΙ...Θα τσακιζαμε την επιδειξη και τη δηθενια των επωνυμων...
    Χωρις κανενα απολυτως κοστος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μ...Καλη χρονια φιλη μου...Με υγεια και δυναμη..
    Εχω ξαναπει, ποια ειναι η διαρκης προθεση μου...
    Να χρησιμοποιηθει η τεραστια δυναμη του γραφτου λογου και της εικονας...Για να αποτυπωθει η πραγματικοτητα, και οι δυνατοτητες βελτιωσης της..
    Οσο κι αν φαινεται ανεφικτο...Βασιζομαι στην ευαιθησια, τη συμπονια και την αλληλεγυη της μεγαλης πλειοψηφιας των πολιτων...
    Πιστευω,φανατικα στην ατομικη, και συλλογικη
    πραξη αληλεγγυης,χωρις μεσαζοντες...Γι αυτο γραφω...
    Λυπηθηκα που δεν περασες, οπως το περιμενες...
    Δεν ειναι και προς θανατου...Ευχομαι να αποζημιωθεις, με καλες μερες, στο χρονο που ερχεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΕΛΒΑ...
    Με ενα αεροπλανο λιγωτερο...Με μια κουτα πυρομαχικα..Με ενα κιβωτιο οπλα, πιο λιγο...
    Θα ξεχνουσαμε τη φτωχεια...Ειναι ευκολα και απλα τα πραγματα...
    Η αστικη παραμυθια...Οτι ο καθ ενας απο μας, μπορει να γινει πλουσιος...Πληρωνεται με τη δυστυχια, την ανεχεια και την περιθωριοποιηση...
    Μερικων...
    Και αυτη ομως η κατασταση ΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ...Πολεμιεται με επιτυχια, με την ελαχιστη επιδειξη της ευαισθησιας, της δυναμης, και της ευθυνης των πολιτων...
    Ειναι εργο...
    Που υπερεχει...Πολλων προσευχων, ταματων και γονυκλισιων...Και μεταφερει το ενδιαφερον μας..
    Στο συνολο...Οχι μονο στον καθρεφτη μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μαστορα καλησπερα, κειμενο και σχολια ΚΟΡΥΦΑΙΑ, εχεις γινει και μαστορας ψυχων!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Mαχαιρη,συγκλονιστικο διηγημα,αληθινο κ κοφτερο..σα τζαμι που κοβει τη φλεβα..
    τι να πω,ετσι οπως τα γραφεις στα σχολια σου ειναι.Ας μη τα περιμενουμε ολα απο το σαπιο Κρατος η απο την Επανασταση που ολο ερχεται κ ολο ειναι στα μισα του δρομου,
    ας κανουμε κατι κ εμεις..οσο μπορουμε κ οσο αντεχει η τσεπη μας.

    Καλη χρονια να χουμε φιλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΔΗΜΗΤΡΗ...
    Ευχαριστω για τα καλα σας λογια...
    Ειναι η ωρα της αληθειας φιλε...
    Η ωρα της ευθυνης...
    Να δουμε με τα ματια των αλλων...
    Ειναι η επανασταση μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σελιν..
    Θα το πω...Σε κεινον που εχω την πιο πολλη εμπιστοσυνη...Οτι δεν θα με παρεξηγησει...Σε σενα φιλε...
    Η πορεια για την επανασταση...Δεν ειναι διακοπτης...Που θα ανοιξει το επαναστατικο ρευμα στις ψυχες των αγωνιστων...
    Ειναι πολλες μικρες επαναστασεις...
    Βοηθωντας τον ανεργο...Το πρεζονι..Τον αστεγο...Την μονογονεικη οικογενεια...
    Τον αναπηρο με το καρροτσακι..Τον γερο...
    Τοτε ειμαστε επαναστατες...
    Η καθε στιγμη της ζωης μας ειναι επαναστατικη...
    Η καθε πραξη...
    Αυτη ειναι η γνωμη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλή χρονιά Μαχαίρη,

    Το κείμενο σου και η απάντηση σου στον Σελίν, συγκλονιστικές.

    Πραγματικά, οι έννοιες και τα νοήματα που συμπυκνώνεις σε κάθε φράση είναι απίστευτα περιεκτικά και ουσιαστικά.

    Αν η Ιθάκη του ποιήματος είναι η επανάσταση, μην καβαλάμε το καλάμι θέλωντας να φτάσουμε μόνο την Ιθάκη. Γιατί εκεί ποτέ δεν φτάνεις αν δεν αλλάξουμε όχι μόνο μυαλά, αλλά και ψυχή, αν όχι μόνο δεν απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή του ταξιδιού, αλλά δεν την δημιουργούμε κιόλας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ
    Aχ αυτα τα ποιματα...Του αλεξανδρινου...
    και τα αλλα του Καββαδια...Και των αλλουνων...
    Το δρομο δειχνουνε...ξεκαθαρα...
    Αλλα μεις...
    Θαρρουμε πως μονο οι νεκροι...Σε πεδια των μαχων..
    Αυτοι, πως ειναι ταχα, οι επαναστατες...
    Δεν κατανοησαμε..Οτι απο κατι πειστηκαν αυτοι...
    Οι νεκροι...Σε κατι πιστεψαν..Για να δωσουνε τη ζωη τους..
    Με καποια διαδικασια..Εφτασαν στο ΤΕΛΟΣ..
    Η θυσια, εχει σκαλια...Που τα ανεβηκαν αυτοι..
    Δινοντας το χερι...Στον αναξιοπαθουντα συνανθρωπο...
    Πατας, πανω στη σιδερενια ραμπα...Που θα σε οδηγησει στην επανασταση...
    Με αυτογνωσια και ευθυνη...Οχι μονο με ιδεολογηματα, και κειμενα...
    Διοτι τοτε, γινεσαι ταλεμπαν..Οχι επαναστατης..
    Αυτο λεω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Kαλη χρονια φιλε ΣΤΡΑΤΟΛΑΤΗ...
    Με υγεια και αισιοδοξια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Θα ευχηθώ μόνο καλή χρονιά, όπως την επιθυμεί ο καθ' ένας!
    να χαίρεσαι την οικογένεια, να σου φέρνουν μόνο χαρές τα παιδιά σου και πάντα να έχετε υγεία και αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ZOYZOYNA....
    Ευχαριστω και ανταποδιδω..
    Καλη χρονια με υγεια κυριως...
    Για ολους οσους αγαπας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλή χρονιά με υγεία και αγάπη στο σπιτικό σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. XRYSOYLA
    Ευχαριστω πολυ και ανταποδιδω...
    Καλη χρονια και οτι επιθυμειτε...
    Με υγεια και ευτυχια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΥΧΕΣ
    ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ
    ΠΑΝΠΛΟΥΤΟΙ ΝΑ ΣΤΕ ΣΤΗ ΧΑΡΑ
    ΚΑΙ ΠΑΜΦΤΩΧΟΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.

    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.
    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ.ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σκρουτζακο...Τις καλλιτερες μου ευχες..Για τον καινουριο χρονο,με υγεια και αισιοδοξια...
    Ευχαριστω για τα καλα σου λογια...
    Ειναι βασικο, να καταλαβουμε, οτι τα περισσοτερα απ αυτα που μπορουμε να κανουμε...Ειναι δωρεαν..
    Χωρις κανενα κοστος...
    Πεταμε εναν αστερια στη θαλασσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Mάστορα... ανθρωπιά διδάσκεις σήμερα... Και συμφωνώ με τον Δημήτρη.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Δημητρα....
    Ευχαριστω, για τα καλα σας λογια...
    Ηθελα να "δειτε" μεσα απο τα ματια του αστεγου...
    Οτι..δυο ζευγαρια μαλλινες καλτσες..Πολυφορεμενες..
    Ενα ξεχειλωμενο πουλοβερ...
    Ενα..Φαρδοταλο παντελονι...Που "πιανει χωρο" στην ντουλαπα μας...
    Η
    Το περσευαμενο φαγητο της ημερας...
    ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ...
    ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΕΙ ΙΣΩΣ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή