Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΠΟΥ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΣΤΟ ΚΕΝΟ..

Ητανε λιγες μερες που εκανε μαθημα σ αυτην την ταξη...
Ητανε και το μαθημα δυσκολο και δυσνοητο...Με πολλους ορους, ακαταλαβιστικους για τα παιδια...[βιολογια]...
Ητανε και "μεσα" στις εξετασεις, για ολες τις σχολες...
Και αισθανοταν δυσκολα...
Ηξερε...Οτι οι ηλικιες αυτες...Δεν ειχανε συνηθισει ακομη το "καπιστρι" απο τα "πρεπει"...
Και θα τραβουσε. ." λουκι"...Αλλα ειχε μια αισιοδοξια...Θα προσπαθουσε, για το καλυτερο...

Στις ειρωνιες...Απαντουσε με πλακες, και αστεια...
Στις προστυχιες...Με σεξουαλικη διαπαιδαγωγηση...
Στην αδιαφορια με αγαπη...
Καταλαβαινε ομως...Οτι ειχε εκομη πολυ δρομο...
Ξαφνικα τον ειδε...
Ητανε, ενας παχουλος ψηλος τυπος...Στη γαλαρια...
Ουτε μιλουσε...Ουτε κουνιωτανε...Κοιτουσε ανεκφραστα το κενο...
Καθως μιλουσε για την.."οξινη βροχη"...Περπατησε, ως το θρανιο του [καθοταν μονος] και
ακουμπησε τη ραχη στον τοιχο...Τον κοιταξε...
Εκεινος...Ανεκφραστος παντα...Κοιτουσε το κενο...
Σταματησε να μιλαει...
Απλωσε τα χερια, και εγινε ησυχια...Καποιοι κρυφογελαγαν,κοιτωντας..Μια τον μαθητη...
Και μια, τον δασκαλο...Εγινε σιωπη...
Ξαφνικα...Αποφασισε να κανει αλλη μια προσπαθεια...Καθισε διπλα στο παιδι...
Θανασσε...Ειπε δυνατα, αλλα οχι αυστηρα...
-Ναι...;;;Ειπε ο Θανασσος, γυριζοντας πολυ αργα το κεφαλι του προς αυτον....
-Εισαι δω...;; Ειπε πιο μαλακα...
-Ναι...Ειπε ο μαθητης αδιαφορα...
-Μ ακους παιδι μου...;;; Ειπε ο δασκαλος με καλο υφος...
-Ναι...Ειπε ο μαθητης ατονα...
-Ξερεις τιποτα για την φωτοσυνθεση...;; [ακουστηκαν γελια...]
-Οχι...Ειπε ο θανασσος, γυριζοντας το κεφαλι παλι μπρος...Στο κενο...
-Για το διοξειδιο του ανθρακα...;; [παλι γελια, πιο εντονα τωρα...]
-Δεν ξερω... Ειπε ο Θανασσος...Δεν παρακολουθω....
-Γιατι...;; Ειπε ο δασκαλος...
-Δεν θελω...Ειπε ο μαθητης...
Σηκωθηκε, πηρε ενα τετραδιο απ το θρανιο και πηγε κατα
την κρεμαστρα με τα μπουφαν...Πηρε το δικο του και βγηκε απο την ταξη, κτυπωντας την πορτα δυνατα...
Αχισαν ολοι να φωναζουν και να γελουν δυνατα...Πανδαιμονιο...
Ο δασκαλος, ετρεξε προς την εδρα...Πηρε το βιβλιο και χτυπησε δυο τρεις φορες το γραφειο...
Η φασαρια σταματησε...
-Συμβαινει κατι...Ρωτησε κοιτωντα τον πιο κοντινο μαθητη...
Παλι αρχισαν ολοι μαζι να φωναζουν και να γελουν...
Χτυπησε δυνατα το βιβλιο στην εδρα...Σωπασαν...Εκανε νοημα στην Μαρια...Που ηταν μπροστα...Εκεινη σηκωθηκε και πλησιασε την εδρα...
-Κυριε...Στο Θανασσο, δεν μιλαει κανεις...Ετσι ειναι το υφος του...[γελια]
Εκεινη την ωρα...
Ακουστηκε δυνατος θορυβος...
Και τζαμια να σπανε...
Ολοι εσκυψαν κατω, αυθορμητα...
Το τουβλο...Περασε απο τα τζαμια του παραθυρου....Και προσγειωθηκε στην εδρα...
Αναπηδησε....Και διαλυθηκε στο πατωμα... Ευτυχως...Δεν χτυπησε κανενα...

Ελεγε το γεγονος στο Γυμνασιαρχη...Ακομα ετεμε απο το φοβο...Πριν να του πει το ονομα...
Ο Διευθυντης...Κοιταξε κατω...Ενοχα...
Ο Θανασσος...Ειπε...
Ο δασκαλος, κουνησε το κεφαλι καταφατικα...
-Μην του μιλας...Ειπε πλησιαζοντας συνωμοτικα...Βαλτου ενα βαθμο να περναει...
Αμα του μιλας....Θυμωνει...Αστον ησυχο...
-Μα....
-Τελειωνε...Εχει προβλημα το παιδι...Ειναι ετσι απο χρονια...Οταν δεν του μιλας, δεν μιλαει..
Ας τον...Βαλε ενα βαθμο...Απο μενα...Για να μην τον εχουμε και του χρονου...
-Το ειπατε αυτο πουθενα...;; Απορρησε ο δασκαλος...
-Δεν χρειαζεται...Δεν θα βγαλω εγω το φιδι απ την τρυπα...Ειπε απολογητικα...
Τελειωνε...Βαλε ενα βαθμο και τελειωνε...
Θες να ...αλλαξεις τον κοσμο μηπως...;;;Ο Διευθυντης.. Γυρισε και απομακρυνθηκε με μεγαλα βηματα, χωρις να περιμενει απαντηση...
Ο δασκαλος...Εμεινε πετρωμενος στο διαδρομο...
Προσπαθουσε να μη δειχνει τα οσα αισθανοταν...κυριως τον φοβο...
Χτυπησε το κουδουνι...
Ειχε σε αλλη ταξη μαθημα, τωρα...
Στο δρομο ειδε τον επιστατη...
-Στο Γ 3 ...Εχει κατι γυαλια...Ειπε...
-Ναι...Ενταξει...Τα μαζεψα, και εβαλα και το τζαμι...Θελατε καφε...;
-Ναι...φερε ενα ΝΕΣ στο Γ 2...
Περπαταγε ηρεμα στο διαδρομο...
Μηπως θα αλλαζε αυτος τον κοσμο...;;;

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Η ΕΙΚΟΝΑ...

Δυστυχως φιλοι μου...Ποτε δεν θα μαθω...στοιχειωδη πραμματα στη μπλογκογειτωνια...Οπως ειναι η αναδημοσιευση...
Ειναι πολυ μπλεγμενα πραμματα αυτα για μενα...
Και δεν εχω ακομα πιστεψει οτι τα χρειαζομαι...
ΑΜΑ βρω κατι καλο...Εξω απο την "συνηθη" παρεα...Και νομιζω οτι θα σας αρεσε κι εσας...
Θα σας πω να πατε να το βρητε...Εκει που ναι γραμμενο...Οπως κανει και η Αντιγονη...Που αμα
της αρεσει κατι...Βγαινει με το βουκινο...

Επατησα λοιπον...Ενα εικονακι...Απο τους αναγνωστες του ΔΗΜΗΤΡΗ...Που ειχε ενα πανεμορφο καραβακι...

Ετσι...Θελημενα αλλα και τυχαια...
Εγνωρισα τον καινουριο φιλο μου..
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΗ....
Και τη σελιδα...ΤΕΧΝΗΣ ΠΟΝΗΜΑΤΑ...

Εκει διαβασα την αναρτηση ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ....ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ...

Παρακαλω...Ριχτε μια ματια...
Θα δειτε που οδηγησε η ιδεα της "εξαλειψης" του "ζωτικου χωρου" και το "επιστημονικο"
ευφυολογημα της...."αναξιας λογου υπαρξης"......

Αμα το διαβασετε αυτο...
Ελατε μετα να κουβεντιασουμε, για το ΝΤΙ ΕΝ ΕΙ...
Την κληρονομικοτητα...
Την προδιαθεση...
Τις στατιστικες...
Και την "ποινη" του θανατου...

ΘΕΕ ΜΟΥ...Να μπορουσα θελω μονο...
Την εικονα...Που συνοδευει την αναρτηση...
Να τη βαλω στο μπλογκ μου...
ΜΟΝΙΜΑ...
Τη φοβερη αυτη εικονα...Σαν εικονισμα...
Να μου θυμιζει το καθ ηκον μου...

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ...
ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ
ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...




Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΟΤΑΝ ΤΑ ΣΚ>ΤΑ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΑΞΙΑ...ΤΟΤΕ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ Κ>ΛΟ...

Δια βαζω- διαβαζω...Και συνεχως απελπιζομαι χειροτεροτερα...Γιατι...Οχι μονο απαντησεις δεν βρισκω...Αλλα συνεχεια και νεες ερωτησεις...Βασανιστικες..Απολυτες...Τριβελιζουν το μυαλο...
Που θα παει επιτελους αυτος,ο χαζος βοιδοκοσμος...Που φαινεται να παλευει...Χωρις ελπιδες...
Καποιο αορατο δρακο...;;;
Ποια εξεγερση..Ποσο μεγαλη...Θ ανακοψει την πορεια αυτη...Χωρις μπουσουλα...Σ εναν δρομο, που φθανει στην θαλασσα..;; Νομοτελεια ειναι αραγε..;;
Μου κανει...Σαν το αροπλανο αυτο της "ΗΛΙΟΣ ΤΡΑΝΣ ΦΕΡΕΤΡΑ" που επεσε στην Κερατεα...
Παμε...Με κοιμισμενους η νεκρους πιλοτους...Γυρες ατελειωτες...Ωστου να λειψουν τα καυσιμα...
Και καποιος "ατυχος" να μας φαει στο κεφαλι...Και μεις...Παραλυτοι..Αναισθητοι..
Επιθυμουμε ,λες, μια ωρα αρχητερα...Να ελθει το τελος...
Κανεις δεν δειχνει να ασχολειται...Με το πως ηρθαμε, ως εδω...
Ποια πορτα αφησαμε ανοιχτη στην απογειωση...Και μας τραβηξε το οξυγονο...
Θελετε..Θελουμε...Μια νεα ταξη πραγματων ολοι...Ασχετα αν διαφωνουμε, ποια θελει ο καθ ενας...Ολοι ομως συμφωνουμε...Απελπιστικα..Αδιαφορα..Κυνικα...Οτι αποτυχε..Η παλια μας ταξη...
Και κανεις δεν ψαχνει το λογο της αποτυχιας της...
Και κανεις δεν αναλογιζεται...
Οτι αυτη τη φορα...
Μπορει να μην επιβιωσει κανεις...Για να φτιαξει την "επομενη" ταξη...
ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ...
Εδω θα διαφωνησω...Με ολους σας/μας....
Δεν θα εγκαταλειψω την παλια ταξη...Σαν εραστης την κοιμισμενη ερωμενη...
[χορτασες τα φιλια της...Και τωρα βλεπεις να μυριζουν τα ποδια της...]

Θελω να την "ξυπνησω" την αποτυχημενη...
Να της μιλησω...Να τη ρωτησω..

Θελω η καινουρια ταξη που θα φτιασω...[αν επιζησω]
Να μην ειναι...ιδια η παλια...Με αλλο χρωμα μαλλια...Με αλλο χρωμα ματια...

Θελω να σκοτωσω..Αυτον που θα στησει τον πρωτο φραχτη...
Αυτον που θα πιστεψει στον πρωτο αφεντη...
Αυτον που θα δωσει την πρωτη λιρα...

Γιατι αλλοιως...
Μονο ενα ακομα κυκλο θα κανω...
Και παλι θα δω τις Πυραμιδες...Σαν ταφο βασιλεων λαμπρο...

Ενω ειναι καταφυγιο ψυχων..

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ....

ΠΛΗΓΜΑ
Για οσους φανταζονται ακομα και σημερα...Οτι η Εκκλησια στην Ελλαδα αποτελει θρησκευτικο
και φιλοσοφικο κινημα...Αποτελει το φυλλαδιο με ξεκαθαρες πολιτικες σκεψεις της εκκλησιας...Που μοιραστηκε στους πιστους...
Ειναι πολλοι αιωνες τωρα...Που οι παππαδες, αποτελουν την ΚΑΡΙΝΑ...Την Βαση της πολιτικης προπαγανδας της σκληρης Δεξιας...Εξ αλλου..Και ο τροπος επιλογης των μητροπολιτων, το
αποδικνυει αυτο...[δια βιου επιλογη απο αριστινδην σωμα...Μια παρεα μεταξυ μας]
Δεν ειναι μυστικο...Οτι η εκκλησια..βοηθηθηκε, και βοηθησε, με ολες της τις δυναμεις..Καθε
ξενο δυναστη που περασε απο τη χωρα μας...Υπαρχουν ακομα,τα συμβολαια με τους Τουρκους,
Οι λιστες με τα προνομια που εδωσε,εξ αρχης ο κατακτητης, αλλα και οι συνθηκες που υπεγραψαν μαζι του...Ακομα και πριν την πτωση της Κων/λης...
Κατα την επανασταση του 21..Η αντιδραση της εκκλησιας, ηταν καταλυτικη και φρικωδης..
[αφωρισμος] παρα τις προσπαθειες του Κολοκοτρωνη, και την αληθινη θυσια πολλων κληρικων....[Διακος, Φλεσσας κ λ π]
Να μη μιλησω για τη σταση της εκκλησιας στους νεωτερους χρονους...
Στις δικτατοριες...[Παγκαλος, Μεταξας] και στις Χουντες...
Για τα "πυρινα" κυριγματα απο αμβωνος..Για την πληρη στηριξη τους...
Και την καταδικη των απιστων εαμοσλαβων συμμοριτων....
Τωρα...
Στον αιωνα της καταδικης των νεοφιλευθερων πρακτικων...
Οι οποιες, οχι μονο τους φτωχους..Αλλα ουτε τους αστους δεν μπορουν πλεον να στηριξουν...
Η εκκλησια...Οπως και η εμμεση πολιτικη της εκφραση...[αστικη δημοκρατια]
το γυρισε στον "σοσιαλισμο με ανθρωπινο προσωπο"...
Στη σοσιαλδημοκρατια...
[η ιδιοκτησια..Δικια μου, και ο μισθος σου...Δικος μας...]
Μια και εμφανιζεται ιδιοκτητης, της μεγαλυτερης ακινητης περιουσιας, στην Ελλαδα...
Μαζι με τα μοναστηρια...
Και ταυτοχρονα, ειναι και δημοσιος υπαλληλος...[μισθοδοσια, και συνταξη απο το κρατος..
Δηλαδη απο μας...Με ανταλλαγη ακινητων...]
Αλλα τα "κιταπια" και οι κανονες της θρησκειας...Οριζουν σαφεστατα...Οτι οι λειτουργοι της
θρησκειας [αποστολοι και οι...απογονοι τους Μητροπολιτες..]
Δεν επιτρεπεται να ειναι ιδιοκτητες [προτροπη του Χριστου προς τον Πετρο...]
Οποτε...
Η εκκλησιαστικη περιουσια..Ανηκει στους Πιστους...Στο "πληρωμα"της...
Ακομα και στα "απολωλοτα προβατα"..Δηλ τους"πλανηθεντας" απιστους...[παραβολη του
Ασωτου]
ΑΡΑ...
Δωστε μας αυτα που μας χρωστατε, Αγιοι Πατερες...[πατριοι, πες καλυτερα]
Πληρωστε τα χρεη, αυτων που στηριζατε τοσα χρονια...
Διαθεστε την περιουσια ΜΑΣ την οποια ασυστολως, νεμεσθε...Τοσους αιωνες...
Η και μερος αυτης...[οπως εγινε στην Κυπρο]...
Και αφηστε τις ΜΠΟΥΡΔΕΣ [ζητιανιες και συσσιτια μπροστα στις καμερες]
Και τις ανεξοδες διαπιστωσεις του αυτονοητου..[η χωρα ειναι υπο κατοχην]
Γιατι το "πληρωμα" θα σας...Ξυρισει...
Αν και οταν πεινασει τοσο...Ωστε να εξεγερθει...
Να μην φωναζετε μετα οτι σας κακοφερονται....


Με την ΤΕΡΑΣΤΙΑ περιουσια της η εκκλησια και τα μοναστηρια...Μπορει να καλυψει το μεγαλυτερο μερος απο το εξωτερικο χρεος της χωρας...Εκποιωντας, νοικιαζοντας, η και
παραχωροντας δικαιωματα, ακομα και σε αλλες πλουσιες εκκλησιες...
Μπορει με τα "κονε"της να φερει χρυσαφι...Καραβιες...Και κεφαλαια, απο τη διεθνη παρουσια της...Και να λυσει ΑΥΤΟΜΑΤΑ πολλα προβληματα του κρατους...

Για να δουμε...
Το 1453 ΔΕΝ το κανατε...Και αφησατε το Εθνος να δουλωθει για 400 χρονια...
ΤΩΡΑ...;;; Θα το τολμησετε...;;
Εστω...Αυτο που εκαναν οι Κυπριοι συναδελφοι σας....;;;

Εγω δεν το πιστευω...Δεν σας θεωρω ικανους να δειτε περα απο το συμφερον σας, και απο τη μυτη σας...Ελατε να με διαψευσετε...Σας προκαλω...Εχετε τη δυναμη..[χρημα] τα προσοντα τα εχετε..;;
Αλλα μη μας δουλευετε κι ολας...Με μια μεριδα βραστες πατατες...Κι ενα φτερο κοτοπουλο...
Δεν θα κοιμιζετε για πολυ τις συνειδησεις μας...

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΑΑΑΑΧ......ΣΟΥΛΑ...

Η Σουλαρα μας...Ητανε αυτο που θα ελεγε κανεις...Γυναικαρα...
Ψηλοσωμη...Χωρις να ειναι και...Γκαμηλα...
Καταξανθη...
Μαγουλου...
Με πλουσια τα ελεη...Οταν την επλασε ο μεγαλος Γιαραμπη...Ειχε τα κεφια του...
Ολα με το παραπανω τα εβαλε...Και τα μπροστινα και τα πισινα...
Περναγε...Και σταματαγε η κυκλοφορια...
Αναρθρες κραυγες ακουγοτανε...Απο τα μαγαζια και τα συνεργεια...
και βγαινανε τα μαστορια, μουτζουρωμενα και αχτενιστα...
Με τον καματο να τρεχει στο μετωπο...
Και με το φανελλακι να αφηνει τα μπρατσα στον ηλιο να γυαλιζουνε...
Και με το στουπι στο χερι...
Και σφυριζανε, δυνατα....Και κοιταζανε λιγωμενα..
Και οι πιο τολμηροι...Της φωναζανε κι ολα...Απο το λαστιχαδικο στη γωνια...
Τον καλο τους το λογο...
-Μου εφτιαξες τη μερα αγγελε μου...
-Ριξε το βλεμμα σου και σε μας...Κι ας πεθανουμε κουκλαρα μου..
-Δωσε μου κι αλλα ματια Σατανα...Να βλεπω τον αγγελο του Θεου...
Κι εκεινη...Κορδωνοτανε...Και περπαταγε και σιγα-σιγα...
Κι απολαμβανε το χαλασμο...Φτιανοντας,ταχα, το μαλλι...Ηλιαχτιδα ως τη μεση...
Χαμογελωντας γυρα...Και χτυπωντας τα τακουνια, δυνατα στο πλακακι...
Δεν ητονε,καμμια τσουλα η Τασια...
Η μανα της...Η Κυρα Κερασια...Την ειχε δεμενη με τα λουρια...Οπου περνουσε η κορη...
Καταποδας κι γρια...Και τους εκοιταζε αγρια τους σερνικους...Με το αετισιο της το βλεμμα...
-Ντζιμπλα να πιασουνε τα γκαβα σας ...Παλιοζαγαρα...Φωναζε ..."τρυφερα" στα παιδια...
Αλλα ολοι το ξερανε...Οτι το περφανευοτανε κι ολας...Το δωρο της ομορφιας...Το κοριτσι της.
Κλεισμενα τα δεκαξι...Ελεγε και λαμπιζανε τα ματια της..Κορη της παντρειας πια...
Της παντρειας...Και πως να γινει;;;Με το μπαουλο με τα κεντηδια;;Με το σκαλιστο το σερβιτσιο, που πληρωνε στο δοσα...Η με την μοδιστρικη που μαθαινε στη σχολη;;
Ο "προκομμενος ο Κυρ Θαδαιος... Ο πατερας της..Αφηκε τα κοκκαλακια του στη Νοτια Κινα...
Κι ετσι...Δουλευανε, μια γαζωτικη...Σκαντζα βαρδια,μανα κορη στου Δαουτη για το μεροκαματο..

....Μην εισαι χαζοβιολα, κυρα Κερασια...Ειπε η Φανη...Η ψαχτρα...Εγω που ειμαι στη Διευθυνση...Ξερω που σου μιλαω...Ο κυρ Βασιλης, ο διευθυντης παραγωγης, ειναι μικρανιψιος του ιδιοκτητη...Η κορη σου θα περασει μια ζωη...Ζαχαρη, κυρα Κερασια...
Θα σας παρει και απ το παραπηγμα που μενετε ως τωρα...Θ αλλαξει η ζωη σου σου λεω...
Ειναι η ευκαιρια σου...
Μη κοιταει τα αισθηματα, πες της, αυτα ολα ψευτικα ειναι...Σημερα Πασχα...Αυριο Χασκα...
Εδω ο ανθρωπος ειναι νοικοκυρης...Πλουσιος...Αξιοσεβαστος...Και παν απ ολα...
Ερωτευμενος...Ολα του τα λεφτα...Στα ποδια της τα βαζει...Ενα ΝΑΙ και τελειωσαμε...

Τι εχεις σημερα, βρε ...Ερωτευμενο...
Ειπε ο Γιαννιος, το αφεντικο στο βουλκανιζατερ...Ητονε τριτη, η τεταρη φορα, που ο Νικολας
εβαζε το λαστιχο του φορτηγου στο μηχανημα, και του, πεφτε κατω ο λοστος...
Δεν τον ειχε συνηθισει τον Γιαννιο, σε τετοιες ατεχνιες ο Νικολας...Αντιθετα...Τα χερια του δουλευανε ...ροδανια...Και η δουλεια του αψογη...
Αλλα το ηξερε το μυστικο ο Γιαννιος...Νταλκας ητονε...Αχ Σουλα..Ενας αγγελος...Που τον εστελνε το Νικολη στην κολαση.. Τον πλησιασε με αγαπη...Σα παιδι του τον ειχε τουτο τον νταγλαρα ο Γιαννιος...Μηπως ητανε ωρα να το δειξει αυτο...;;

Η Τασουλα, ειχε πλανταξει στο κλαμμα...Τα ματια της ειχανε πριστει, και ειχε φτιασει μελανιους κυκλους γυρω...Η μανα της...Της ειχε μιλησει...Ειναι η ευκαιρια μας...Της ειπε...
Ο ανθρωπος ειναι νοικοκυρης..Ειναι λεφτας...Κι εμεις, ουτε το νοικι δεν εχουμε πια...
Σ αγαπαει, λεει...Δειξε παιδι μου μυαλο...Θα σωθουμε...
Μιλαγε η Κερασια, και κοιταγε χαμω...Ποναγε...Αλλα ηθελε το παιδι της να βολευτει...
Να μη βασανιζεται, σ ολη της τη ζωη...Νισαφι πια η φτωχεια...Δεν αντεχεται...
Οταν εβαλε τα κλαμματα η Τασουλα, η ψυχη της μανας, καταλαβε...Ειχε δει και τα βλεμματα...Και τους αναστεναγμους της παλιοτερα...Για το Νικολα, τον παραγιο του κυ Γιαννιου στο λαστιχαδικο..Αλλα...Πως να γινει;;;Με το μπαουλο με τα ασπρορουχα;;;


Ηρθε η μερα που "τα ειπανε" με την Ψαχτρα...Το σπιτακι ολο ελαμπε...Αλλα η Σουλα ητανε,
ακομα κλαμμενη...
Το ειχε παρει αποφαση ομως...Δεν φαινοτανε και αλλη επιλογη...
Ακουστηκε χτυπος στην πορτα...Ηρθανε...Η Τασουλα, μαζεψε στη γωνια, σαν τρομαγμενο γατι..Η Κερασια, ετρεξε στην πορτα...

-Θυμασαι συμπεθερε...;;;
Ειπε η Κερασια, κι ανεβασε το μικρο το εγγονι στην κουνια, να το ταισει...
-Ξεχνιουνται αυτα..;;Ειπε ο συμπεθερος, γελωντας...Επηρε το μεγαλο, απ το χερι και τραβηξε κατα την πορτα..
-Τελειωνε με το ταισμα...Θα παω το Γιαννη μας στο σχολειο...Και μετα θα παω απ το μαγαζι...
Ηξερε...Οτι στο δευτερολεφτο...Εσωσε τεσσερις ζωες τοτε...
Και δακρυζε, καθε χρονια σαν τωρα, που το γιορταζανε...
Επηρε τον καταξανθο τον Γιαννακη απο το χερι, και βγηκανε στην αυλη...Καθως την ανοιγε, ακουσε φωνες...
-ΕΕΕΕ...Γιαννιο...Εγυρισε το κεφαλι γελωντας...
-Τι θες παλι..;;
-Παρε για τα παιδια, τουτα τα κουλουρακια...Ειναι για την ημερα...
Γελασε ο Γιαννιος...Πηρε το κουτι, και τον πιτσιρικα ,σφιχτα απο το χερι και βγηκε...
Εγινε και χαζοπαππους..Χωρις ποτε να παντρευτει...
Εδωσε το μαγαζι...Στο Νικολα...
Εκεινη τη μερα...
Και προλαβε και την ψαχτρα στο δρομο...ΟΧΙ...Της ειχε πει..Κι εκεινη, καταλαβε, και εσκυψε το κεφαλι...
Και εσωσε την ψυχη του...Αυτο εκανε...
Δοξα να χει ο Θεος..Που προλαβε...
Δοξα να χει ο Θεος...Που καταλαβε...

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΗΛΑ...

Κατα τις εφτα το πρωι...Εφτα και πεντε, εφτα παρα...Επρεπε να ειμαι στο λεωφορειο το 420,
για τον Πειραια,Στο φαναρι του Κηφισσου στο υψος του Ροσινιολ...
Ξερεις...Εκει που ειναι το εκκλησακι στη γωνια, κι απεναντι η εταιρια κινητης τηλεφωνιας του Λαναρα, που εκλεισε...
Αμα ημουνα, λιγο αργοτερα...Θα αργουσα...Η καρτα θα βαρουσε κοκκινα, και θα μου το κοβανε απο το διαλειμμα...
Αμα ημουνα νωριτερα, θα προλαβαινα και να πιω καφε...
Εικοσι χρονια η ιδια ιστορια...Πιο πολυ αντεξα εγω, απο το ρουμανικο το λεωφορειο...
Αλλαξανε, και βαλανε,κεινα τα μακροταλα,με το συρομενο κομματι απο πισω...Και μετα τα
Γαλλικα...Με το φακο στο πισω τζαμι...
Ομως εγω εκει...Καθε πρωι, την ιδια ωρα...Κι ας περναγαν τα χρονια τα ατιμα, σα μερες...
Κει λοιπον στο Ροσινιολ...Εβλεπα, καθε μερα, πληθος τα παιδακια...
Μολις γινοτανε κοκκινο το φαναρι, γλυστραγαν σαν το νερο, μες τα αμαξια...
Αλλο, πουλουσε φακους και παιχνιδια...
Αλλο καθαριζε, και γυαλιζε τζαμια..
Αλλο, μ ενα πανι, καθαριζε τους προβολεις...
Τα εβλεπα, να χωνουνται αφοβα, στα κενα που αφηναν τα αμαξια...Μ ενα κεφι...Μια γρηγοραδα..ΜΙΑ ΑΓΝΟΙΑ...
Και πεταριζε η καρδια μου...
Πολλες φορες, τα "ακουμπουσανε" τα αμαξια, η τα μηχανακια...
Μερικες φορες...Τα κουτρουβαλαγαν και στην ασφαλτο...
Αλλα αμεσως ξανασηκωνοταν...Γρηγορα-γρηγορα, το βαζανε στα ποδια...
Κι αν ειχαν και καννενα γδαρσιματακι...
Ενα κομματι, απο το ρουχο τους...Το λερο και κομματιασμενο, πανω στην πληγουλα τους...
Και παλι πηλαλα...Μεσα στ αυτοκινητα...
Σαν τα μυγακια, γυρω απ τη λαμπα...
Σαν αγγελοι, της λειψης μας συνειδησης...
Οταν εβρεχε...
Μαζι με το δεκαλεπτο...Αρπαζανε και καμμια σφαλιαρα...Καμμια βρισια...Καμμια μουντζα...
Τα βρωμιαρικα...Τα αλητακια...Τα κωλοπαιδα...Οπου πεταγονται σαν τους διαολους...Τα νεγρακια...
Θα ..πατησεις κανενα...
Και θα το πληρωνεις μετα, για ανθρωπο...Το κωλοαλβανο...
Λες και φταιγανε αυτα...Που αργησες να ξυπνησεις, οδηγε...
Και σε βρηκε η κινηση...
Αλλοι παλι λεγανε...Οι εξυπνοτεροι...Οτι τα παιδια κοβουνε μονεδα, καθε μερα...
"Ως και τρια τεσσερα, δικα μας μεροκαματα"...
Κι οτι τα εκμεταλλευονται οι γονιοι τους...
Οτι...χαλανε τη Φυλη...
Και οτι δεν πληρωνουνε φορους...Κι οσα βγαζουνε τα στελνουνε στις παλιοχωρες τους...
Και χρεωνεται η πατριδα...
Και μια μερα...Σαν φυσικο μου φανηκε...Εγινε το κακο...
Απ τις εφτα παρα εικοσι...Κοκκαλωμενα τα αμαξια...Ως πανω στις τρεις γεφυρες...
Παλιοκαιρος...Χιονονερο, και γλιτσα στη ασφαλτο...Τετοιες γιορτινες μερες, θαρρω ητανε...
Ανοιξε ο οδηγος τις πορτες, και βγηκαμε οι "βιαστικοι", και πηγαιναμε "ποδαρατοι" να μη γραψει η καρτα "κοκκινα"...
Και περνωντας απο το Ροσινιολ...
Ητονε, κοσμος πολυς μαζεμενος, και κοιταγε....Επηγα κι εγω...Αν και ηξερα τι θα δω...

Ενα...μισολιωμενο κεφαλακι,οχταχρονου..Κατω απο ενα φορτηγακι...
Και γυρω...
Σκορπισμενα πακεττα χαρτομαντηλλα...
Ποτισμενα στο νερο και στο αιμα....
Τον εσπωξε, ενας προφυλακτηρας...Καθως πεταχτηκε, το διαολι...
Και επεσε στις ροδες του φορτηγου...Κανεις δεν εφταιγε απο μας...
Το αλλοδαπακι εφταιγε, Γαμω το Ξισταυρι του, χρονιαρες μερες...Γα μω τη φαρα που το γεννησε γαμω...Και θα παρει και τον ανθρωπο στο λαιμο του τωρα...
Που πηγαινε για το μεροκαματο...Ειπανε...

Την αλλη μερα...
Ολα ο κευ...
Τα αυτοκινητα πηγαινανε ανετα...
Και κανενα παιδακι, δεν αφησε στα φαναρια το Υπουργειο...[που υπηρχε και την προηγουμενη βδομαδα...Πριν το κακο...]
Αντε, γιατι...Ουγκαντα καταντησαμε...Με ολους αυτους, που ηρθανε εδω...Τους βρωμιαρηδες..
Ειπανε...

Τι επαθε το μαγουλο σου καλε....Τσιριξε η γυναικα μου....
Τιποτα, καλη μου...Μια του βαρεσα μ ενα ξυλο...Και πριστηκε...
Γιατι, καλε το βαρεσες το κεφαλι σου με το ξυλο...;;
Για να μη ποναει απο μεσα....Να ποναει απ εξω...Να παρηγοριεμαι λιγο...
Γιατι το ...ηξερα...Και τιποτα δεν εκανα....Το αφησα να γινει...
Και τωρα ποναω...Γαμω το ξησταυρι μου...Χρονιαρες μερες...
Ποναω...



Συγγνωμη Χανς, φιλε....
Δανειστικα τον τιτλο...
Αλλα το "παραμυθι" ειναι δικο μου....




Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ......

ΠΟΙΟΙ ειναι λοιπον οι προοδευτικοι;;
Αυτοι που τρεχουνε στις συγκεντρωσεις των μικρων κομματων;;
Αυτοι που δεν πιστευουν σε οικογενειες και θρησκειες;;
Αυτοι που ντυνονται με τη μοδα;;
Αυτοι που υποστηριζουν τους μεταναστες;;
Αυτοι που σεβονται τους γκαιη...;;
Αυτοι που ειναι φυσιολατρες..;;
Οι φτωχοι;;...Οι αστοι;; Μηπως οι ανεμελοι, αυτοι που ζουν μονοι;;
Οι μορφωμενοι;; Οι αγραμματοι;;..Οι νεοι..;; Οι εμπειροι..;;
Η μηπως οι αναρχικοι..;; Οι περιθωριακοι;;
Οι εργατικοι..;; Η Οι αρνητες της μισθωτης εργασιας...;;


Κι αυτοι που ειναι αντιθετοι με τα παραπανω...Ειναι οι λεγομενοι συντηρητικοι..;;
Υπαρχει τελικα αυτος ο διαχωρισμος..;; Η στη φαντασια μας ειναι ολα...;; Και τρεχουμε να βαλουμε ΟΛΟΥΣ σε κουτακια...Και απ εξω, μια ταμπελιτσα...Να οργανωσουμε, και να ξενοιασουμε..;;
Και κατι αλλο, που νομιζω βασικο...
Μπορει καποιος...Που οργανωθηκε, σε μια κατηγορια...Να αλλαξει..;;
Ο παπας να γινει...Υλιστης...Ο πλουσιος να ...Φτωχυνει...Ο αριστερος...Να ψηφισει ΜΝΗΜΟΝΙΟ...;;
Και κατι ακομα...
Εκ γεννετης, ειναι καποιος...Ετσι..Η αλλοιως...Η οι εμπειριες, οι παρεες, η γυναικα του, τα
παιδια...Η ιδιοκτησια, η το χρημα σε διαφθειρουν..;;
Και γενικωτερα....
Τι ειναι ο ανθρωπος..;;
Μια ολοκληρωμενη, διανοητικη οντοτητα...Που επιλεγει συνεχως, βασει της λογικης, τα πιστευω του..;;
Η μια πλαστελινη....
Μια ζυμη...Που περιμενει τα χτυπηματα του φουρναρη, για να παρει το σχημα της στιγμης..;;
Και μετα, ενα αλλο πλασιμο, μια αναγκη, μια καταστροφη, μια απογοητευση...
Να τονε σπρωξει σε αλλα μονοπατια...Σε αλλες θεωρησεις, και Πιστευω...;;;
[η το αντιθετο...Μια επιτυχια, μια Μερσεντα...Ενα σπιτι με πισινα...Να τον κανει να πιστευει οτι ειναι"ο εκλεκτος"...;;
Εδω σας χρειαζομαι...
Θελω τη γνωμη, οσων προαιρεισθε...
Για να δω, τελικα...
Αν ολες αυτες οι αποριες...
Εχουν απαντηση...
Σας ευχαριστω...
Και καλες γιορτες...[παλι...Εμεις οι νησιωτες, ευχομαστε και χαιρετιωμαστε, σε καθε ευκαιρια...Μας "ανεβαζει" και δεν κοστιζει...]

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

MH ΜΕ ΧΤΥΠΑΤΕ...

Για το Θεο...Σταματηστε πια...
Κομματια μ εχετε κανει...Αιμοφυρτος ειμαι...
Ενας ανυπερασπιστος ειμαι...Ενας ακακος γερος...
Που ποτες, δεν επειραξα ουτε μαμμουνι...
Εμενα...Οτα ημουνα νεος...Μου ειπατε, στη δουλεια...Να δειξω τη δυναμη μου...
Μου ειπατε...Ο καλος εργατης, παντα στη δουλεια θα αμειβεται...
Μου ειπατε...Οσο γινεται,να προσεχω το μαστορα να μαθαινω...
Μου ειπατε...Να "μελεταω" τη δουλεια μου...Και να προσφερω τη γνωμη μου, στ αφεντικο...Στην κοινη μας προσπαθεια, για την προοδο...
Μου ειπατε...Να δουλευω γρηγορα...Να μη χαζευω...Και γρηγορη θα ητανε και μεγαλη...Η αμοιβη μου...
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΓΩ ΤΑ ΕΚΑΝΑ...ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ...
ΡΩΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΠΟΥΝΕ...
Ομως...
Τωρα σ αυτη την ηλικια μου...
Που, ομως ακομα τη δουλεια μου τη θελετε...
Μ αρχισατε στις σφαλιαρες...
ΝΑ ΚΛΕΦΤΗ...Που δουλευες υπερωριες και δεν το δηλωνες...
ΝΑ ΨΕΥΤΗ...Που δεν μας ειπες, για το γουρουνι που εχεις στο χωριο...
ΝΑ ΛΑΜΟΓΙΕ...Που εκλεισες το μπαλκονι, και το εκανες δωματιο στο παιδι...
ΝΑ ΠΡΟΔΟΤΗ...Που ηξερες, οτι ο κουμπαρος σου, καθαριζε σομπες το χειμωνα και δεν τον "εδωσες" στην εφορια...
ΝΑ ΛΗΣΤΗ...Που παιρνει η γυναικα σου συνταξη, κοριτσι πραμμα...
ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗ,ΤΣΑΤΣΕ...Που στελνεις το παιδι σου για δουλεια, και συ καθεσαι...
Και με στριμωξατε που λες σε μια στοα, στο κεντρο...
Κει που αμεριμνος, περπαταγα, και χαζευα στις βιτρινες...
Και με σπισατε στο ξυλο...
Μπουνιες, φτυσιες, κλωτσες μου ριχνατε...
Χτυπωντας, αλλοι απο μπροστα, και αλλοι απο πισω...
Κι οταν γονατησα,απο τη ζαλουρα και τα χτυπηματα τα σκληρα...
Πιο πολυ το ξυλο επεφτε...Πιο δυνατες κλωτσες,Πιο δυνατες μπουνιες...
Εγεμισε το στομα μου αιμα...Οταν απολυθηκα απο τη δουλεια μου...Και με πηρανε με "μαυρα"
Σχιστηκανε τα ρουχα μου...Οταν απολυσανε και το γιο μου...
Βγηκε το σαγονι...Οτα μειωσανε το...μειωμενο ωραριο της κορης...

Ξαπλωσα, πια ξεπνοος στην ασφαλτο...
Με πηρατε...Με στησατε σ ενα τοιχο...Λιποθυμο...Ανδρεικελλο...Χαμενο απ το πολυ το ξυλο...
Με βριζατε...Και μ απειλουσατε...Πως θα πεθανω...Αν ξανακανω αυτο που εκανα...
-Τι εκανα;;;....
Ρωτησα, μες τα αιματα χωμενος και στα σαλια...
-Βαζεις τα χερια σου μπροστα και μας κουραζεις...Μου ειπατε αυστηρα...
Θελατε...Αμεσως να βγω και να καταδικασω...Τα χερια μου...
Και με αηδια να τα φτυσω...Δημοσια...
Και κατω να τα κραταω απο τωρα και μετα...
Γιατι αλλοιως δεν αξιζε να λεγομαι δημοκρατης...
.........................................................................................................................

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

ΜΑΝΕΣ ΜΟΝΕΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΙΚΡΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ....

Καταραμενη Κυριακη...Μονο για τους ευτυχισμενους εισαι...
Καπου το διαβασα αυτο και με συγκλονισε...Ειναι πολυ λυπητερο και αγριο, να πρεπει να χαρεις για τα παιδια...Και εσυ απο μεσα σου να κλαις και να πονας...
"γελα παλιατσε"
Γι αυτο...Εμεις οι "ευτυχισμενοι" πρεπει κατι να κανουμε...Κατι να σκεφτουμε...Για τα παιδια των μονογονεικων οικογενειων στις γιορτες...Τα ορφανα...Τα εγκαταλειμενα, απο αστοργους γονεις...Τα μονα...
Ναι...Δεν μιλαω για λεφτα...[τα σιχαμενα αυτα τα αναγκαια] Εδω δεν μετρανε...
Μιλαω για ΑΝΘΡΩΠΙΑ..Για αγαπη...Για συμπονια...Προσεχτε...Δεν αγοραζονται με δωρα αυτα...
Τα παιδια των μονογονεικων...Δεν ειναι χαζα...Καταλαβαινουν τελεια την κατασταση τους...
Διακρινουν...Και τα στολιδια, τα βρεγμενα με δακρυα...Και τις σακκουλες κατω απ τα ματια...
Δεν τα κοροιδευεις, με εκδηλωσεις "πολιτισμου"...Καμωνονται οτι πιστευουν...
Μιλαω για κατι νεο...Κατι αληθινο και μεγαλο...
Και συναμα, ανεξοδο, πρακτικα...
Το ειχε σκεφτει η δασκαλα μου, πολλα χρονια πριν...
Στην "ενημερωση των γονεων" εφερνε τις μονογονεικες κοντα μεταξυ τους...
Και "επειθε" τις κυριες με καποια κοινωνικη ανεση...Να ανοιξουν τα σπιτια τους...
Εβγαινε για καφε, με τις χηρες και ζωντοχηρες μανες "στα πλαισια ενος κοινωνικου διαλογου" που τον ειχε βγαλει απο το...μυαλο της...
Απλα τις "πιεζε" να γινουν φιλες μεταξυ τους...Και να μοιραστουν τα προβληματα και τα εξοδα...[μια φοιτητρια..Κρατουσε δυο η και τρια παιδακια μαζι, συνομηλικα, οταν οι μανες δουλευαν...]
Δημιουργησε παρεα μονογονεικων, και το εκανε να φαινεται...τυχαιο...
Εφερνε ταυτοχρονα και τα παιδια κοντα...Αναθετοντας κοινες εργασιες, ρολους, και δραστηριοτητες...Τα εκανε φιλους...Κολλητους...
Ετσι και οι μαναδες, ακολουθουσαν αδιαμαρτυρητα το μεγαλοφυες σχεδιο της...
Και ερχομαι στα Χριστουγεννα...
Η Χριστουγεννιατικη γιορτη του σχολειου...Με την θεατρικη αναπαρασταση της Γεννησης
απο τα παιδια...Ηταν μονο η αρχη...Η επιφαση...Η δουλεια γινοταν, με την αναθεση σε μια χηρα...Να φτιασει τις στολες...Και αλλη τα σκηνικα, με αμοιβη-χορηγια των πλουσιωτερων γονεων...
Και μετα ηταν το καλυτεροτερο...
Η γιορτη των γονεων...[και των παιδιων τους φυσικα] που γινοτανε σε αλλο χωρο...Οχι στο σχολειο...Σε σπιτι...τυχερης οικογενειας...Που επελεγε, απο τις πιο "ευρωστες"...Εντελως τυχαια, βεβαια...
Τετοια ηταν η επιτυχια της...που σε δυο τρια χρονια...Ολα αυτα γινοταν...μονα τους...
Και η γιορτη γονεων...Συνεχιστηκε και μετα την αποφοιτηση μας...Οτα πηγαμε γυμνασιο και λυκειο...και τωρα ΕΚΕΙΝΗ...Ηταν επιτιμη καλεσμενη ΜΑΣ...Μαζι με τα "καινουρια" παιδακια της...Τα μικροτερα αδερφια μας...
Αυτο, λεω, πρεπει να γινει και τωρα...Να ανοιξουμε σπιτια και καρδιες, στις μονογονεικες οικογενειες, κοντα μας...Ανεκτιμητο και ανεξοδο...Να εξαφανισουμε την μοναξια, και να δωσουμε ΕΝΝΟΙΑ στην αλληλεγυη...
Τι λετε;;

Ταπεινοτατη προσφορα σε ΣΕΝΑ ΜΑΝΑ...ΔΑΣΚΑΛΑ...
Που εχτισες την ψυχη μου...Και μου χαρισες τους καλυτερους μου φιλους...
Απο τον ΝΤΟΥΝΙΑ...Τον ΜΥΤΑΡΟΛΑ...Τον ΝΑΝΟ..ΤηνΜΙΚΑ...Την ΠΑΝΑΓΙΑ..Τον ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ...Τον ΙΩΣΗΦ...Τον ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΤΡΟ....
Και τον ελαχιστοτατο ολων...ΜΑΧΑΙΡΗ....

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΑΝΤΕΣ ΕΞΩ..ΑΠΟ ΔΩ..

Την εποχη που βγαζαμε το Λυκειο...[1971-1972] ελαχιστοι επηγαιναν για σπουδες εξω...
Συνηθως γονοι πλουσιων και σπουδαιων οικογενειων...Ουτε καν ΟΛΟΙ απ αυτους...Και οσοι πηγαιναν...Ελαχιστες πιθανοτητες ειχανε να μπουνε...Κι ακομα πιο μηδαμινες να βγουνε, απο τα πανεπιστημια που γραφτηκαν...[μιλαω, γι αυτους, που αποτυχαν εδω και πηγανε εξω, για το πτυχιο...]
Βεβαια, υπηρχαν και παιδια...Που οι γονιοι τους, τους ετοιμαζανε, απο την αρχη για εξω...
Που πηγαινανε στα ειδικα σχολεια για εξω και που δεν προσπαθησαν καθολου να μπουνε εδω...
Αυτοι πηγανε...τραινο...Και πολλοι δεν γυρισαν ποτες εδω...Ουτε για δουλεια...Ουτε για γαμο..
Ουτε για διακοπες, καλα καλα...Εφυγανε και ριξανε μαυρη πετρα...Ισως να τους δουμε..συνταξιουχους, πια...
Διαφημιση, εδω δεν θα κανω...Αλλα ειναι γνωστα τα ΙΔΙΩΤΙΚΑ καλα σχολεια στην Αθηνα και τη Θεσσαλονικη...Που εστειλαν εξω, τους καλυτερους, απο τους γονους των οικογενειων, πουΕΙΧΑΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ να πληρωσουνε τα διδακτρα...
Εγω θα πω και για το πληθος των αλλων...
Που ο πατερας, ειχε μια καλη βιοτεχνια...Μια θεση στο δημοσιο, σε ΔΕΗ η σε τραπεζα...
Και που ο κανακαρης τους[δε μιλαμε καθολου για κοριτσια...Αμεληταια ποσοτητα...]
Που ο κανακαρης τους,λοιπον, δεν μπορουσε με την καμμια, να μπει στο εδω Πανεπιστημιο...
Βλεπεις, τοτε...Δεν υπηρχαν οι σχολες της πλακας, που σπουδαζεις απροσδιοριστως κατι σχετικο με...Δοιηκηση επιχειρησεων, διακοσμηση χωρων,ψυχολογια,η ανθοκομικη...
Ετσι οι μπαμπαδες...Τα σπρωξανε χοντρα...Για να φερουνε τα καμαρια...Ενα κωλοχαρτο απο ενα ....ΙΕΚ της Ιταλιας, της Γερμανιας, της Γαλλιας...Περισσοτερο για το πρεστιζ της...μαμας τους και λιγωτερο, πολυ λιγωτερο...Για το παιδι...[κατοικιδιο]
Ολοι αυτοι οι κακομοιρηδες...
Η γυρισανε σε λιγα χρονια με μια ...ιδα [Γερμανιδα, Ιταλιδα, Γαλιδα] στο σβερκο και καννα δυο κουτσουβελα...[και χωρις πτυχιο βεβαια]
Η γυρισανε με πτυχια κολλεγιακα η και πλαστικα...Και στο τελος ο μπαμπας, τους εβολεψε στην δικη του δουλεια, η εκει οπου δουλευε αυτος...{δεη..Τραπεζες..Δημοσιο]
Η........
Εγινανε πολιτικοι...
Στα κομματα της συμφορας...Που μας "κυβερνανε" ως τα τωρα...
Αυτη ειναι η σκληρη αληθεια, φιλοι μου...
Οταν λετε/λεμε ολοι...Οτι οι αποτυχοντες της φιλολογιας, και της νομικης,εγινανε αναγκαστικα οι σημερινοι δασκαλοι των παιδιων μας και τα μεγαλοσχημα στελεχη του υπουργειου Παιδειας, και δια βιου μαθησης...
Οταν ξερετε/ξερουμε καλα...Οτι οι συνταξιουχοι της χωροφυλακης,εγινανε οι Δεσποταδες
που προσβαλλουν την ψηφο, μιας ολοκληρης μεγαλης πολης....
Θυμηθητε...
Οι κυβερνητικοι αξωματουχοι και βουλευτες μας...Ειναι αυτοι που...Αναγκαστικα σπουδασαν εξω...Επειδη δεν μπορουσαν να σπουδασουν εδω...
Ειναι αυτοι που τους απερριψαν τα εκπαιδευτικα συστηματα των χωρων που σπουδασαν...
Γιατι αλλοιως, θα μενανε εκει...
Αλλα ηρθανε εδω...
Με μια υπερφιαλη, ξενικη νοοτροπια...
Με ενα μισος για τους...Χωριαταρους που τους απερριψαν...
Με μια δουλικοτητα,για τους ξενους...Μια οσφυοκαμψια, μια λαμογια...
Που την "σπουδασανε" σα νεοι, στα δευτεροτριτα Πανεπιστημια που πηγανε, πολυ καλα...
Προσπαθωντας να "αγορασουνε" εργασιες, βαθμους και πτυχια....
Με τα λεφτα του μπαμπα τους...Και τα "κρυφα" που εστελνε και η μαμακα...
Για να μπει στο ματι της φιλεναδας της, της γειτωνισσας, της κουμπαρας, της φιλης...
Που το παιδι της μπηκε εδω...Ιατρικη η Πολυτεχνειο...Νομικη η Φιλολογια...
Και "κοκορευοτανε"......
Γι αυτο αυτοι, οι αποτυχημενοι...
Θελουνε να "ξεμερδισουνε" τελειως τον τοπο τους...Κι ας πανε κι αυτοι μαζι του...
Γιατι καθεμερα θυμουνται και θυμωνουν...Εκεινη την αποτυχια τους...Ως νεοι...

[Βεβαια υπαρχουν και εξαιρεσεις...Κυτταξτε ομως τα πτυχια...Θα μαθετε πολλα...
Ειναι στα βιογραφικα των βουλευτων, των υπουργων, των κομματαρχων...]

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

ΠΩΣ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΛΑΔΙ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥΡΣΙΑ ΕΛΙΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΤΥΡΙΑ

Για αρχη...Πρεπει ολοι να ξερετε,οτι μπορει να διατηρησετε τροφιμα για πολυ καιρο, αλλα χανετε τα περισσοτερα θρεπτικα τους στοιχεια...
Γι αυτο, προσπαθηστε να αγοραζετε, οσο γινεται πιο φρεσκα τροφιμα, και μονο σε αναγκη,
να αποθηκευετε..
Το λαδι...
Ειναι μυθος βεβαια οτι το λαδι διαηρειται για παντα...Η οτι ο ντενεκες ειναι αρκετος για την αποθηκευση...Αντιθετα...Το λαδι πρεπει να το διατηρουμε σε μικρα δοχεια...Γιατι ο αερας που μπαινει στον ντενεκε, το χαλαει...Σε διλιτρα λοιπον η το πολυ πεντολιτρα δοχεια το λαδι και βεβαια, μακρυα απο το φως[οχι γιαλινα δοχεια] τη ζεστη η το κρυο και την υγρασια...
ΠΡΟΣΟΧΗ...Στην Ε Ε απαγορευεται η αποθηκευση και διακινηση λαδιου σε ντενεκεδες μεγαλυτερους απο 5 λιτρα...Αν εχετε 15 λιτρους ντενεκεδες απο το χωριο ΑΜΕΣΩΣ μεταφερετε το λαδι σε διλιτρα ντενεκακια...Θα τα βρητε στις παροδους της οδου Αθηνας...[πολυ φτηνα]
Ετσι θα λυσετε και το προβλημα της μεταγγισης απο τον ντενεκε σε λαδικο, και τα χυμενα λαδια στην αποθηκη σας...Πλυντε καλα το εσωτερικο των δοχειων πριν μεταγγισετε το λαδι
και βαλτε λιγο μονωτικο για τροφιμα στα καπακια...
Ενα κολπο για να μην εχετε Τερεζες στην αποθηκη, ειναι[περα απο τα ειδικα φαρμακα που εχω γραψει] να πλενετε τον ντενεκε εξωτερικα με...Τζαμοκαθαριστικο...
Μην βαζετε σωρους ντενεκεδες πανω απο δυο, και μην ανοιγετε πολλους ντενεκεδες ταυτοχρονα...
Επισης να ξερετε, οτι υπαρχουν ειδικοι καδοι ανακυκλωσης καμμενων λαδιων και λιπων...
Μην τα αδειαζετε στο νεροχυτη, η την τουαλεττα[στουμπωνει] Βαλτε τα καλυτερα σε ενα αχρηστο δοχειο που κλεινει καλα και ριξτε τα στην ανακυκλωση...
ΚΡΑΣΙ
Εδω, υπαρχει αλλη μια παραμυθα, για το κρασι που οσο παλιωνει...Νοστιμιζει...Δεν ισχυει αυτο...Παρα μονο για ωρισμενα κοκκινα κρασια...Τα αλλα, αντιθετα, πρεπει να καταναλωνονται γρηγορα...Ο αερας μεσα στο δοχειο φυλαξης, τα ξυδιαζει...Η οπωσδηποτε αλλαζει την αρχικη γευση...Μην αχρησιμοποιειτε βαρελια ξυλινα για να αποθηκεψτε κρασι απο το χωριο...Αν τα θελετε για ντεκορ, καλως, αλλα το κρασι σας σε μπουκαλια, πολυ καλα ταπωμενα και βαλμενα στο πλαι...Για μεγαλη ποσοτητα, αγοραστε ανοξειδωτα δοχεια...
Αν χρησιμοποιειτε βαρελια ξυλινα, να εχετε υπ οψιν οτι το βαρελι πρεπει να ειναι καινουριο...
Το παλιο βαρελι, επιρρεαζει τη γευση του κρασιου...
ΡΑΚΗ
Δεν εχω βρει κανενα τροπο να περιορισω το..."ξεθυμασμα" της ρακης...Γι αυτο εχω περιορισμενη ποσοτητα...Παντα σε ταπωμενα μπουκαλια...Οταν εχω πολυ ρακη, την...Μοιραζομαι με φιλους...
ΤΟΥΡΣΙΑ ΕΛΙΕΣ
Εδω ειναι ευκολα τα πραμματα...Ο ντενεκες η καλυτερα το ειδικο κεραμυδι βαρελακι,το πλαστικο που γραφει επανω"ειδικα για τροφιμα" με το βιδωτο πωμα ειναι αρκετο, ακομα και για διαστημα μεγαλυτερο απο χρονο...Για τη μεταφορα σε μικροτερο δοχειο, να εχετε ανοξειδωτη τρυπητη κουταλα καλα πλυμμενη, μεσα σε ταπερ...
ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ...
Αχ αυτες οι περιφημες πατατες του νησιου μου...Με σκοτωνουν...Το θαυμα της φυσης...
Εδω...Ο αερας ειναι φιλος...Η υγρασια ειναι ο εχθρος...Γι αυτο εχω αγορασει ειδικο αφυγραντηρα...Μηχανημα, που το συνδεεις με το ρευμα και την αποχετευση, και στεγνωνει το χωρο της αποθηκουλας...Απαραιτητο, αν θελετε να μην εχετε υγρασια το χειμωνα...
Τις πατατες, τις βαζω, με το τσουβαλι μαζι, σε ενα...Καλαμενιο κοφινι...Και καθε φορα που
παιρνω, τις ανακατευω, ωστε να ερχονται οι πανω κατω και το αντιθετο...Αν δεν μπορειτε να βρητε κοφινι, χρησιμοποιηστε τα λιοπανα, που θα ραψετε με μια σακκοραφα στις τρεις διαστασεις...Καλυτερο παντως βρισκω το κοφινι, που μπορειτε να βρητε παλι στην Αθηνας...
ΤΥΡΙΑ
Η αλμη, μεσα στο βαρελακι η τον ντενεκε [καλυτερο το βαρελακι το πλαστικο που ειπα και πιο πανω]ειναι αρκετη για τη φετα...Οταν κοβετε ενα κομματι φετα για καταναλωση...Βαλτε την σε μεγαλο ταπερ μαζι με γαλα[αφου την στραγγισετε καλα προηγουμενως] Θα κερδισει πολυ γευση και θα μαλακωσει...Μην τρωτε ποτε τη φετα χωρις λαδι και ρηγανη...Διαπραττετε αμαρτια...
Για τα ξεροτυρια..[κεφαλια, αρσενικα κ λ π ] φτιαχτε απο ανοξειδωτο πλεγμα ενα..φαναρι
[θυμαστε το φαναρι της γιαγιας μας, πριν το ψυγειο...Αυτο λεω] εκει μεσα βαλτε αφοβα τα ολοκληρα κεφαλια τυρι, αφου προηγουμενως τα ....πασαλειψτε καλα με φυσικο κερι...Δεν θα παθουνε τιποτα...Προσοχη εδω...Αν η αποθηκη σας εχει υγρασια...Το κεφαλοτυρι σας θα γινει...Ροκφορ[γελια]...Αν δεν σας αρεσει το ροκφορ...Περιοριστε την υγρασια του χωρου...
Παντως...Αν το φατε...Δεν κινδυνευετε..[γελια] Φαναρια θα βρειτε και ετοιμα στην οδο Αθηνας παλι...
Εχω και παρα πολλα αλλα τροφιμα μαθει να αποθηκευω...Ζητηστε μου και θα γραψω αναλογο σχολιο...[αλευρι, ρυζι, αλλαντικα, γλυκα κουταλιου, πελτε, ζαχαρη, μυρωδικα, βοτανα, τσαγια, καφες κ λ π] Περιμενω να μου πητε τι θελετε...ΕΝΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ...
Αν ψωνιζετε απο χοντρικες συσκευασιες...Κερδιζετε περιπου 50% απο την τιμη του καθε πραγματος...Μπορει και περισσοτερο...Κερδιζετε ολο το κερδος του σουπερμαρκετ...
Οργανωστε το και θα δειτε...Αξιοποιειτε τα λεφτα σας...
Και παλι καλες γιορτες σε ολους σας...

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΗΘΕΙΑ...

Ειναι πολυ ασχημα τα πραμματα παιδια...
Και με πιανει πονοκεφαλος αμα σκεφτομαι παρακατω...
Ηθελα να γραφω παραμυθια και θρυλους της πολης...
Και βρισκομαι να γκρινιαζω, και να σκουζω...
Γιατι ο "μεγαλος, ο Ελληνας Θεος"...Σταματησε να μας χαριζει λιακαδες μεσα στο χειμωνα...
Και εξω χιονιζει...
Και θες λεφτα για τη θερμανση...Που δεν ειναι ευκαιρα για ολους...
Δεν μπορεις να δωσεις ρακη και ψωμι στα παιδια...
Ουτε να τα κοροιδεψεις αλλο με τα χουχουλιασματα και τα ανεκδοτα...
[Μαλλον ποτε δεν τα κοροιδεψες...Αυτα σε κοροιδευανε, πως ταχα σε πιστευουνε]
Αλλα...Ως εδω...Αρχιζω και σαλτερνω...Αρχιζω και τα παιρνω...Αρχιζω και με φοβαμαι...
Μ αυτα που ακουω...

Επηγανε λεει, μερικα προθυμα προβατα...Και συναντησανε τους λυκους...
Και τους ειπανε λεει, οτι δεν ειναι κατασταση αυτη...Και ντροπη τους, που τρωνε προβατα...
-Και τι να κανουμε...Τους ειπανε οι λυκοι...Ετσι μας εφτιαξε η φυση μας...Εμεις, γι αυτο
ζουμε...Για να "καθαριζουμε" τις αδυναμες γεννιες των προβατων.....
-Να τη σπασουμε αυτη την ηλιθια παραδοση...Ειπανε τα προβατα τα προθυμα...
Να κατσουμε στο τραπεζι...Να συνεννοηθουμε...Πως θα "σωσουμε" τη στανη...
Και τα βρηκανε...
Τα προθυμα τα αρνια...Εδωσανε τα μικρα τα παιδια τους...Και τα μεγαλα,σε ηλικια,
προβατα στους λυκους να τα φανε...
Κι αυτοι υποσχεθηκανε, στο λογο της τιμης του λυκου...
Να μη χαλασουνε...Ολη τη στανη...
Εμπηκανε στη μεση τα σκυλια...
Και φωναζανε στους λυκους, οτι ποτε στην ιστορια, κανενα λογο τους δεν εκρατησανε...
Αλλα οι λυκοι, τα βριζανε τα σκυλια...Οτι μονο για την παρτη τους φωναζουνε...
Οτι εχουνε"ξυλινο" γαβγισμα...
Οτι αυτα που...Γαβγιζουν ειναι παρωχημενης εποχης...Δεν ειναι μοδατα...Και οτι, Εχουνε πονηρο σκοπο τα σκυλια...Να βαλουνε κατω τα προβατα...Και να τα φανε αυτα...
Και πως θα κλεισουνε τα προβατα στο μαντρι...Και δεν θα μπορουν, τα προβατα, να εχουνε την ελευθερια της γνωμης τους...
Ετσι τα προβατα...[και λυπαμαι που τα λεω ετσι τα πραμματα, αλλα αλλες λεξεις δεν βρισκω]
Τα προβατα,λοιπον...Χωριστηκαν ......
Τα περισσοτερα, ητανε της γνωμης να γινει η συμφωνια με τους λυκους...[και το καθε προθυμο σκεφτοτανε μυστικα...Οτι δεν θα φαγωθει αυτο, αλλα το διπλανο προθυμο...]
Αλλα και πολλα...που δεν θελανε να δωσουνε τα παιδια και τις μητερες τους στους λυκους...
Κανανε τον Κινεζο...Ειπανε οτι αυτα...Δεν ενδιαφερονται, και δεν εχουνε γνωμη για τις συμφωνιες...Και οτι ξεροντας την κοροιδια...Δεν θα ψηφισουνε καθολου...Τα εξυπνα...
Ετσι, τα προθυμα...Επηρανε το πανω χερι...
Και ψηφισανε με νομο στο μαντρι...Οτι οι λυκοι εχουνε δικαιωμα να τρωνε...μερικα...
Και τα σκυλια τα απολυσανε...Απομειναρια μιας παλιας εποχης...Κι αντιπαθητικα τα ειπανε...
Και ξεχασανε...
Οτι ποτες, κανενα σκυλι δεν εφαγε προβατο...
Και τους αγωνες που κανανε τα σκυλια, παλια, για να σωσουνε τη στανη....
Μετα...
Οταν οι λυκοι ξεσκισανε τα καυμενα, που πηγανε...Θυσια στη συμφωνια των δυο "συνεταιρων"...
Αρχισανε να "ξυνουνε" με τα νυχια τον τοιχο της στανης...Και να ζητανε κι αλλα θυματα...
-Τι να κανουνε πια τα προθυμα;;;
Ολο διαλεγανε και δινανε...Διαλεγανε και δινανε...Ετσι κι αλλιως...Σκυλια δεν υπηρχαν πια...
Ουτε κι ελπιδα καμμια να ρθει καποιος σε βοηθεια...Ετσι θα παει απο δω και περα...
Μεχρι να εξολοθρεφτει, ολη η στανη...
Ποτες, εξ αλλου οι λυκοι δεν σκεφτηκανε...
Οτι θα πεθανουνε κι αυτοι...Αν δεν υπαρχει στανη...[θα βρουμε αλλη στανη παρακατω, λεγανε μυστικα μεταξυ τους, λες και δεν υπηρχανε αλλοι λυκοι...]
Λοιπον;;; Τι θα γινει;;; Να παμε να παρακαλεσουμε το...Βοσκο;;
Μηπως, μας φερει αλλα σκυλια;;; Να παμε...Δεν λεω οχι...
Αλλα ενα να ξερετε...
Δεν υπαρχει, ουτε ποτε υπηρξε βοσκος...Δυστυχως...
Εμεις, τα προβατα τον "φτιαξαμε" για να εξηγησουμε, πως φτιαχτηκε το μαντρι...
Ετσι...
Απο μας τα προβατα παλι...
Καποια, πρεπει να γινουνε σκυλια...Μονο ετσι γινεται...

Καλα Χριστουγεννα παιδια...
Και καλες γιορτες σε ολους σας...
Με υγεια, ευτυχια και χαρα...Σε σας και τους δικους σας...
Απο τον Μαχαιρη,Την Μαρικουλα, τον σουγιαδακο, και τις τρεις μικρες φαλτσετες...
Πινω, μια ρακη μαζι με τον καθ ενα σας...

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

[συνεχεια] Το αρσενοβακτηριο...

.....Αφου λοιπον , εθαυμασανε τη φυση...Που δεν γνωριζει φραγμους οι επιστημονες...
Και αφου οι Γεωλογοι και οι λοιποι..λογοι σκισανε τα πτυχια τους με απελπισια, στη μεσοκαιανεια ραχη...
Οπου ειδανε μικρες γαριδουλες, να ζουνε και να πληθαινουν σε θερμοκρασιες βρασμου, και πιεσεις υδραυλικης μεγαπρεσσας...
Μερικοι εξ αυτων...Ξεχωρισαν...και ειπανε να ασχοληθουνε με τη ζωη σε ...ακραιες συνθηκες...
Ακραιες συνθηκες...
Και ποιος οριζει το..ακραιο παρακαλω;;;
Ο ημεροβιος εμμεσος θηρευτης ανθρωπος...Ο παρατηρητης...
Αυτο με τσατιζε παντα...Η φασιστικη διαθεση του κυριαρχου...Να οριζει..καπως...Αυτο που ξεμακραινει απο τα δικα του στανταρ...[Ο σκοτεινος πλανητης...η Μαυρη τρυπα...Η καμψη του χωροχρονου...Τα παραξενα βακτηρια...κ λ π ]...Ενω...
Το ιδιο...ακραια και ασχημομουρικα...θα μπορουσε να ορισει ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ...τα ατομα του ειδους του...Ο παρατηρητης απο κει...
Ας ειναι...
Αρχισανε λοιπον τα πειραματα...
Με ακτινοβολιες και δυκολες συνθηκες...
Με περιβαλλον οξεων και δηλητηριων...[αρσενικο] για να...βρουνε την ...ακρη...
Δηλαδη να ορισουνε η ζωη...Ως που μπορει να υπαρξει...Και ποιες παραχωρησεις μπορει να κανει...Για να ...επιβιωσει...
Και προσφατα...Πριν απο λιγες μερες...Βγηκε το...συμπερασμα, και με τη βουλα της ΝΑΣΑ...
Μαζευτειτε...
Ειπαν, σε επιλεγμενους δημοσιοργραφους...Να σας κανουμε ανακοινωση, για την εξωγιηνη ζωη...
Πανικος...
Και ο Λιακοπουλος να ουρλιαζει...Οτι οι εξωγιηνοι ειναι..."χθονιοι"...
και οτι ερχεται το τελος των Θρησκειων...
Και τι εγινε...
Ενα νεο ειδος κυτταρων, λεει, βρηκανε...Που αντι για φωσφορικες ριζες, οικοδομειται...
Με αρσενικο...
Και τους εκανε λεει εντυπωση...Οπου η φυση εκμεταλλευτηκε το "δηλητηριο" για να ζησει...
Ελα ρε...
Και ποιος ταχα ωρισε... Το δηλητηριο...[το αρσενικο] Μα...Ο παρατηρητης...Δηλαδη ο ανθρωπος...[λες και ο φωσφορος ειναι...λουλακι ακινδυνο]
Και ετσι μαθαμε...Τη σπουδαια ανακοινωση της ΝΑΣΑ...Οτι η ζωη δεν εχει ορια πουθενα...
Και οτι ισως...
Το " ΑΥΞΑΝΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΕΣΘΕ, ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΥΡΙΕΥΣΑΤΕ ΤΗΝ ΓΗΝ"...
Να μην αναφερεται στον ανθρωπο...
Ουτε στον πλανητη Γη...
Και στους πειναλες κατοικους του...

Αφιερωμενο στο φιλο μου ΝΗΜΕΡΤΗ...

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ...

Εκει...Κοντα στα 1983 Η διεθνοποιημενη πια επιστημονικη κοινοτητα [το ποσο πραγματικο ειναι αυτο θα δουμε στην πραξη] ....Αποφασισε...Να καταγραψει το συνολο των μορφων ζωης πανω στον πλανητη...
Να δουμε τους "ανταγωνιστες" μας και να υπολογισουμε τις δυναμεις τους...
Πληθος οι επιστημονικοι φορεις, ακαδημιες...Πανεπιστημια...Ιδιοφυιες...Που δηλωσαν ενδιαφερον...Πληθος οι χρηματοδοτες, που πληρωσαν για να μαθουν...
Ετσι...Ξεκινησε η προσπαθεια...Και η ΝΑΣΑ καπακι απο πανω...Συντονιστης και αφεντικο...
Απο που να αρχισουμε παιδια...
Απο τους Πολους...
Πολλα λεφτα..Λιγα τα ευρηματα...
Απο τον ισημερινο...
Απαραδεκτες συνθηκες...
Πρεπει να ειναι και λιγο...Χολλιγουντιανο...Για να εχει και λεφτα...
Ε τοτε να παιξουμε τους Οδυσσεις...Απο τους ωκεανους να αρχισουμε...
Πανω κατω τα ξερουμε τα ευρηματα...Ως 150...350 μετρα παει...Μετα το χαος...Πισσα το σκοταδι και φωτοσυνθετες γιοκ...Οποτε και ζωη γιοκ...Ασε την πιεση...Μπετο το νερο...
Ασφαλεια χιλια τα εκατο...Χρηση της διαστημικης τεχνολογιας που μας...Ξεμεινε...
Παραγωγη βιομηχανικων προτυπων που θα φερει κερδη στους επενδυτες...Και στο φιναλε..
Τα τρια τεταρτα του πλανητη θα δουμε...
Ασε που μπορει να προκυψει και καννα κοιτασμα με καυσιμα...Αυτο που το πας...
Φτιασανε λοιπον καραβια με γυαλινο πατο...
Σοναρ υψηλης ακριβειας...Υπολογιστες εικονοποιησης...Εξελιγμενες θερμοφωτογραφισεις...
Μικροκυματα ανακλασης...Βαθυσκαφη με πληρωματα...Φωτα χαμηλης καταναλωσης...
Και ξεκινησαν...[οι μουρλοι...Που νομιζανε οτι θα βαζανε τη ζωη στο τετραδιο...Σαν τα
εφηβα κοριτσια με τα λευκωματα...Τι ειναι ΑΓΑΠΗ...Και τσεκαρανε γκομενο..]
Πεσανε λοιπον στα νερα τα βαθυσκαφη...Τα ΜΙΡ και τα ΜΙΡΜΙΡ...και κατεβαινανε...
Κι οι δορυφοροι απο πανω...Μπιγκ Μπραδερ...Μη γινει και καμμια στραβη και τρεχουμε...
Και κατεβαινανε... 150...200...500...1000...μετρα...
Και η ζωη...ΕΚΕΙ...Μπαστακας...Και φυτα και ζωα και κοραλλια...Και πολυκυτταρα πληθος...
Ζουγλα...Χειροτερη απ του Μακη...
Και τερατα[για μας] και τεραστια τυφλα ζωα...Και λουλουδια υπεροχα σε βαθη ιλιγγιωδη...
Σε πιεσεις που εμεις κοβαμε τεχνητα διαμαντια...Τους εβγαζαν τη γλωσσα...Εξω απο τα τζαμιλικια παχους μισου μετρου...
Στο απολυτο σκοταδι...Στο μηδεν...Στο τιποτα...Για μας τα ημεροβια φωτοσυνθετικα εμμεσα,
Που τρωμε φωτοσυνθετες για να ζησουμε...Και βαζουμε κανονες...Στο χαος...Για να μπορουμε
να ΑΡΧΟΥΜΕ...Στην ουτοπια μας...
Και ξαφνικα...
Χαλασαν οι υπολογιστες...
Χαλασαν τα οργανα...
Εγινε το μυαλο μας σουπα...
Ο δουφορος εδινε βαθη...Ακομα 1000 και πλεον μετρα...
Αλλα τα φωτα...Εδειχναν ΠΑΤΟ...Εδαφος...Στη μεση του ωκεανου...Και φυσαλλιδες...
Και θερμοκρασιες τρελλες...Και παλαβες...Και η ζωη να...Αυξανει ραγδαια...
Και φως...Απλετο φως...Το θαυμα της ζωης...
Τυχαιο;;;Δε νομιζω...Διδαγμα ειναι...Που και ο τελευταιο βοσκος της Ναξου το ξερει...
"η ζωη δεν μπαινει σε καλουπια"....
Αλλα οι "επιστημονες" το ξεχασαν...Απο τον εγωισμο που διδαχτηκαν τοσα χρονια...
Μακρυα απο τους Αρχαιους συναδερφους τους...
Που ΗΞΕΡΑΝ...Οτι δεν ηξεραν τιποτα...
Εκατσε το ΜΙΡ στον...ανυπαρκτο πατο...[Μεσοκεανεια ραχη] και θαυμαζαν οι χαζοι...
Μια σειρα εκατο χιλιαδων υποθαλασσιων ηφαιστειων...Στη σειρα...
Που εβγαζαν μαγμα απ ευθειας απο την καρδια της μαννας γης...Συνεχεια...Και ενα γυρω...
Η ζωη να πανιγυριζει...
Και τα φωτα Χριστουγεννα...
Δεν ξερω αν σταυροκοπηθηκαν...Αν αρχισαν τα Πιστευα και τα Πατερημα...Η απλως αν χαζεψαν...Οπως εγω...Που το ειδα αυτο σαν παιδι...Χωρις να ξοδεψω μια...Χωρις βαθυσκαφη και χορηγους...
Απλα....Επεσα απο το ποδηλατο...Και εγδαρα το γονατο...
Και ειδα μετα...Το αιμα να βγαινει με πιεση στο τραυμα...Να το σκεπαζει...Να στεγνωνει εκει...
Ενα "καρκαδο'" που με ενοχλουσε...Και οταν το βγαζα...Δεν υπηρχε πια γδαρσιμο...

[συνεχιζεται]

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

ΠΩΣ ΣΥΝΤΗΡΟΥΜΕ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...

Οταν λεω μεταλλικα πραγματα...Εννοω...Σιδερενια...
Γιατι εδω θα αναφερθω σε μεθοδους, "επικαλυψης" με υλικα συντηρησης [βαψιμο]...
Γιατι, οπως γνωριζετε ολοι πλεον...Το βαψιμο, δεν ειναι μονο θεμα αισθητικο..[ομορφια και ανανεωση του χωρου] αλλα κυριως θεμα συντηρησης...
ΚΑΓΚΕΛΑ ΑΠΟ ΜΑΣΙΦ ΣΙΔΕΡΟ...[παραδοσιακα]
1- Καθε χρονο...πρεπει να ελεγχουμε τα καγκελα μας...Για σημεια σκουριας...Κυριως εκει που υπαρχει ΚΟΛΛΗΣΗ...Θα δουμε το κοκκινωπο χρωμα της σκουριας να "βγαινει" στην αρχη με μορφη στιγματων...Και μετα με "φουσκωμα" του χρωματος στο σημειο...Μην το αφησετε να μεγαλωσει...Χτυπηστε το οσο ειναι μικρο...Καντε συνολικη παρατηρηση του καγκελου, γυρω- γυρω και αφαιρεστε με μια σπατουλιτσα τα σαθρα σημεια...
2- Ξεκολληστε τα αναρριχωμενα φυτα απο τα καγκελλα...Κλαδεψτε γενναια, οταν ειναι η εποχη..και συνδυαστε την περιποιηση του φυτου με αυτην του καγκελου...
3-Συνεχιστε να βγαζετε ΕΝΤΕΛΩΣ τα φουσκωμενα χρωματα και τα σαθρα...Με μια συρματο
βουρτσα...Και ακομη με ενα μικρο καυστηρακι του υδραυλικου...Μην αφησετε το παραμικρο...
Η δουλεια αυτη [ας ειναι ψιλοδουλεια] ειναι και η πιο βασικη στη συντηρηση του καγκελλου..
4-Πλυντε με πετρελαιο τα ξυσμενα κομματια, και σκουπιστε με ενα παλιοπανο...Ξαναλεω..
Δειξτε ιδιαιτερη προσοχη και σχολαστικοτητα στα σημεια που υπαρχει κολληση...
5-Χρησιμοποιηστε, ενα προιον που μετατρεπει την σκουρια σε σιδερο...Και βαψτε τα ξυσμενα σημεια...Και μια και δυο φορες...Προσεχετε μη σας "ξεφευγουν" αβαφα μερη...Μη βιαζεστε..
6-Βαψτε, δυο χερια με μινιο..ολα τα ξυσμενα μερη και αφηστε το δυο μερες...Μη βαφετε...
οταν βρεχει βεβαια...Γιατι το νερο περναει απο κατω απο το νεο χρωμα...
7-Παρτε με προσοχη την αποχρωση απο το χρωμα που ειναι βαμμενο το καγκελλο, χρησιμοποιωντας τα κομματια απο τα σαθρα που ξυσατε...Προσεχτε...Αν εχετε περσεβαμενη μπογια απο περασμενο βαψιμο, μπορει να εχει ξεθωριασει...Βαψτε δοκιμαστικα ενα μερος για να βεβαιωθειτε...Μη βαφετε με χρωματα που περιεχουν μολυβδο...Ζητηστε οικολογικα...
Μην χρησιμοποιειτε χρωματα εισαγωγης...Δεν υπαρχει ουσιαστικη διαφορα...Στα σημεια που "ακουμπαει" το καγκελλο στη μαντρα...Πασπαλιστε μπολικο χρωμα η βαλτε σιλικονες που βαφονται...
8- Βαψτε με υπομονη και επιμονη ΠΡΩΤΑ ΤΗΝ ΕΞΩ ΠΛΕΥΡΑ και μετα την μεσα...Δυο χερια,
και σκουπιζετε τις σταγονες που πεφτουν...Οπωσδηποτε βαλτε χαρτονακια για να προστατευετε τη μαντρα και τα φυτα σας...Μη βαφετε με πιστολι τα καγκελλα σας...
Δεν βαφονται καλα και θα βαψετε και το...αυτοκινητο σας...Χρησιμοποιηστε ολα τα μεσα ασφαλειας..[μασκα, γαντια,ειδικα ρουχα, καπελλο κ λ π]
ΣΙΔΕΡΕΝΙΕΣ ΠΟΡΤΕΣ ΑΥΛΗΣ
Εδω θελει ιδιαιτερη προσοχη...Τελειωστε πρωτα τα καγκελλα,στερεωστε παλι πανω τους,τα
αναρριχωμενα, με πλαστικες δεστρες η σπαγγο ΟΧΙ ΜΕ ΣΥΡΜΑΤΑ [πληγωνουν και τα φυτα, και τα καγκελλα] και μετα αρχιστε τις πορτες...
1- Εδω κεφαλαιωδες ειναι ο μεντεσες [ανοιγομενη πορτα] η τα ροδακια [συρομενη] και οι κλειδαριες με τα χερουλια...Ο μεντεσες...Μπορει να καταστρεψει ολη την πορτα μας...Θελει λαδακι, η διαφανες γρασσο ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ..Αλλοιως θα ξεκολλησει...Αμα η πορτα δεν ανοιγει με ευκολια χρησιμοποηστε το σπραιη της αλυσιδας ποδηλατου...Και στα ροδακια...Τα ιδια γινονται...Πρωτα θα συντηρησετε αυτα και μετα θα βαψετε...
2-Τυλιχτε με ταινιες τα χερουλια και τις κλειδαριες...Μην τα βαφετε...Ειναι τσαπατσουλια...
Ασε που η βαμμενη κλειδαρια δεν λειτουργει...Συντηρηστε την...[πετρελαιο, πολλες φορες κλειδωμα και ξεκλειδωμα, σκουπισμα, λαδωμα...]
3-Φερτε γυρω πολλες φορες με προσοχη την πορτα, μηπως εχει τρυπες...Βαλτε σιλικονη, που βαφεται και βουλωστε τις...Προσεχτε ιδιαιτερα το πανω και το κατω μερος...
4- Αν η πορτα εχει..."φυλλα" προσεχτε τα σημεια συδεσης τους...Αν εχει "νταμπλαδες"[λαμαρινες κολλημενες πανω] προσεχτε τις ιδιαιτερα...
5- Δοκιμαζετε, πολλες φορες τα σημεια στερεωσης της πορτας...Ειδικα σε μεγαλες συρομενες πορτες...Εχει σκοτωθει κοσμος...Καλο ειναι να αποφευγονται οι μεγαλες πορτες με μεγαλα βαρη...Ειναι και αντιαισθητικες...Δεν ειναι ....εργοστασιο...
6-Στις...ηλεκτρικες πορτες...Ζητηστε απο τον εγκαταστατη να βαλει το μοτερ, σκεπασμενο και μονωμενοΠΑΝΩ ΣΕ ΧΟΝΤΡΟ ΞΥΛΙΝΟ ΤΑΚΟ...Για να μην κανετε "μπουκλες" το μαλλι σας,
καμμια μερα...Και ολα τα ηλεκτρικα της αυλης να ειναι μονωμενα...
7- Προσεχτε...Τωρα τα χριστουγεννα με τα φωτακια...Τα "εξω" πρεπει να ειναι ΕΙΔΙΚΑ...
Ακομα και οι μπαλαντεζες τους...
Ευχομαι σε ολους...Καλη δουλεια...

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

ΚΥΡ ΑΛΗΤΗ.....ΥΠΟΥΡΓΕ...

Θα σε ελεγα και αλητη.....Αλλα φοβαμαι κυρ υπουργε μου...Να μη με βρισουνε οι...Αλητες...
Που στο φιναλε...Τετειες αλητειες...Ποτε δε θα σκεφτοντουσαν να κανουνε...
Θα σε ελεγα και λεχριτη...Αλλα κι αυτοι, οι λεχριτες...Μια Μπεσα την εχουνε...Πραγμα που εσενα σου ειναι και αγνωστο...
Πραγματικα...Ψαχνω μια βρισια, να σου πω...Οχι οτι νομιζω πως σε κατι θα σε...προσβαλλω...
ΟΟΟχι...Εσυ...Τετοια πετσα που εχεις...Δε σε περνανε..Ουτε σφαιρες...
Τσαμπα τα αγορασατε τα αλεξισφαιρα...Δεν τα χρειαζεστε...
Πραγματικα...Για να σε βρισει καποιος...Πρεπει ειδικο μαθημα να κανει με βρισιες...
Βρισιες...Απο κεινες που...Ακουγονται σε πολυ κακοφημα και σκοτεινα μερη...Και οχι απο Νημφαλιους...Αλλα απο αρρωστους και εξαρτημενους ανθρωπους...

Και ξερεις τι με θυμωνει και προσπαθω να βρισω;;;

Το επιδοματακι της πολυτεκνης ΜΑΝΑΣ που εκοψες ρε...Τα 130 ΕΒΡΩ το μηνα...
Ε Ν Α Ε Β Ρ Ω για καθε παιδι την ημερα...Για τις κοπελλες που σπουδαζουνε...
Και δεν ειπες να το δωσεις στους πιο φτωχους...Μια και εμεις με τις 48000 ΕΒΡΩ το χρονο ειμαστε πλουσιοι...Απλα το..Εκοψες...
Το εκοψες...Οχι για το κεφι σου μονο...
Το εκοψες...Για να πληρωσεις τους 70 κηπουρους του νοσοκομειου...Που δεν εχει κηπο...
Για να πληρωσεις τους 50 ηλεκτρολογους του δημου φυλης...
Για να πληρωσεις τους παπαδες...Τους αρχιμανδριτες και τους Δεσποταδες...
Γι αυτους τα εκοψες...
ΑΥΤΟΙ σε ψηφισανε...Και σου δωσανε το δικαιωμα να κοβεις...
Να τη χαιρεσαι την εξουσια σου...
Και αυτους που σου τη δωσανε...

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Η ΖΩΗ...Η ΖΩΗ ΜΟΥ...

Παρασκευη παλι σημερα...Τι γρηγορα που περασαν οι μερες...Στον τελευταιο μηνα μπηκαμε..
Αυτου του αναθεματισμενου χρονου.. Παμε για Χριστουνεννα και πρωτοχρονια παλι...Μα..
Προχτες δεν ηταν πρωτοχρονια...Παλι πρωτοχρονια...Τι γινεται;; Περνανε τα χρονια..σαν μερες;;
Και παντα στο χειροτερο...Καθε χρονια, πιο κατω και πιο κατω...Τι ομορφα που ηταν περσυ...
ειδυλλιακα και παραμυθενια, σε σχεση με το φετο...Δωρο εγω...Δωρο η κυρια...Δωρο η συνταξη
της κυριας...Δωρο η κορη η μεσαια..Μισθο απο τα ιδιαιτερα η μεγαλη...Δωρο ο γιος...[στο δικο του σπιτι βεβαια, αλλα δωρο...]
Φετο...Καταντια...Κανεις πια δεν πηρε δωρο...Κι αν κατι πηρε η μεσαια...Δωρο αδωρο...Ανανεωση συμβασεων με 20 ωρες, αντι για 24 ...Και απολυσεις... και μιλια...Ειναι απο τους "επιλεγμενους" που πηραν..."αδεια" να δουλεψουν ενα χρονο ακομα..Τοσο καλη...
Η κυρια...Χωρις δωρο...Ειναι βλεπεις...Πολυ νεα συνταξιουχος για να εχει δικαιωματα σε...
"δωρα και επιδοματα"...Και στη δουλεια της...Κομμενα τα παραπανω και οριζοντας διετιας...
"Αν δεν παμε καλα το κλεινω" εντολη του ιδιοκτητη...Οχι της επιχειρησης...Της ζωης μας πλεον εχει γινει...
Η μεγαλη...Ενα ιδιαιτερο...25 εβρω την εβδομαδα...Ουτε τα ναυλα και τα τσιγαρα...Πισω στο σπιτι...Η επιστροφη...Οχι της "ασωτης" αλλα αυτηνης που ηθελε να σωθει...Ο γιος...Χειροτερα.
Σπιτι κι αυτος...Νο μανυ νο χανυ...Δεν υπαρχουν πια γυναικες σαν τη μαμα...Κομμενα κι αυτος τα ενσημα...Δυο τρια μεροκαματα την εβδομαδα...Πωλησεις...Και η βενζινη απο μενα...
Εγω...Αυτη την εβδομαδα...Δυο μεροκαματα...Αγωνια και αγχος...Ενα Δευτερα...Ενα Σαββατο..
-Μα Σαββατο;;;
-Γιατι ρε;;; Κολλας;;....Αμα κολλας, μην ερχεσαι...τριαντα εχω απ εξω και περιμενουνε..
-Οχι...Θα ερθω...
-Καλα...Παρε τηλεφωνο την Παρασκευη το βραδυ...
Σου μιλαει...Και εχει γυρισμενη την πλατη...Μην παιρνεις και θαρρος...Παππουλη...
Παππουλη...Ναι...
Ειμαι παππουλης...Λιγοι μηνες μεινανε απο τα 57...Παω στα 58 με πιεση...Θα δω εγγονι;;;
πολυ δυσκολο... Θελει αρετην και τολμην σημερα...Οχι η ελευθερια...Ο γαμος...
Και παμε για Χριστουγεννα...Και Πρωτοχρονια...Μεγαλε Γιαραμπη...Θεε..Αλλαχ...Βουδα...
Παλι μας ξεχασες...Κι εσυ Φυση...Μας κρατας κακια..
Παλι με αλλους κανεις παρεα και αφησες εμας...
Ξερω....Θελεις να νοιωσουμε την...Ελλειψη σου...Να δουμε...Τι αξιζεις...Πως αλλοιως;;;
ΟΜΩΣ...Εδω πολεμαμε...και θελουμε την "εννοια" σου για να επιβιωσουμε...
Πιανομαστε απ το χερι και ζηταμε...Μονο την υγεια μας πια...Την υγεια...Μην "πεσουμε"
στα ασπρα κορακια...Φτου...Φτου...Μακρυα...ασπρα κορακια...
ΜΑ....
Τι καθεσαι βρε μαλακα...Κοιμασαι ρε...Κοιμασαι με την...Πιστη σου αγκαλια...Τι χαχολης...
Ποσα σου δινουνε ρε...Για να θαψεις τα παιδια σου...Ποσα...
Μα τι λεφτα να παιρνεις...Αξιζεις εσυ λεφτα, κοροιδο...Ναι...Παραμυθιασμενε...Ναι...Αυριο...
Εσυ θα αλλαξεις τον κοσμο...
Και θα σε γραψουνε τα βιβλια...
Μαλακα...
Μηπως να σου κανουνε και αγαλμα;;; Πως το θες;;; Μαρμαρινο;;;...ΥΠΝΕ...Ξυπνα...
Παιρνεις και τα παιδια μαζι σου...Βλαμμενε, παλαιολιθικε...Παλαιοημερολογιτη...
Τοσες φορες στα ειπα...Δεν παιρνουνε παιδι μου ειδηση...Τουβλα...Τουβλα ατρυπητα...
Πηγαινε στο Δημο να κλαφτεις...
πηγαινε στο βουλεφτη...
Πηγαινε στον Παπα...
Πηγαινε στο...Συλλογο...
Μουλαρωμενε...Μονοχνωτε...Ακοινωνητε...
Μου κανεις και τον ..Ιδεολογο...Χαμενε...Γυφτοφιλε...
Να πας σ αυτους που υποστηριζεις, να σου δωσουνε να φας...Βλακα...Και στους αλλους...
Τους μελαψους...
Γουσταρεις τους μελαψους,...Ε....[γελια] λες να αλλαξε το τροπαρι;;; Τωρα στα γεραματα...
Ακου να δεις...Εγω ειμαι φιλος...Και σ αγαπαω, γι αυτο σε βριζω...Το ξερεις αυτο...
Σοβαρα τωρα...
Ασε τα λογια και τα λογια για τους νεους...Χαζος δεν εισαι...ξερεις πως δουλευει η κοινωνια...
Ελα δω...Να σε παω να σε δουνε καποιοι ανθρωποι...να σε γνωρισουνε...να σου μιλησουνε...
Φερε και τις κορες σου, και την Κυρα...να γνωριστουνε κι αυτοι...Να βρουνε καννα καλο παιδι...Οχι συνεχεια εκει...με τα κοπροσκυλα και τους αχρηστους, τους απολυμμενους...
και σιγα- σιγα...Ολα θα φτιαξουνε...
Εχω και καποιους γνωστους που εχουνε σιδεραδικο...Να σε συστησω ρε αχρηστε...
Που πας;;...
Φευγεις..;;;
Σου μιλαω ρε...χαμενε...
Γερομαλακα...Τι να σου πω...Περηφανε, ηλιθιε...Που σε ταιζει η γυναικα σου...Αλλο κοροιδο αυτη...
Μα...Καλα να παθεις...Και αλλα χειροτερα...
Και τα παιδια σου...Ακομα χειροτερα, βλακα...Ακους;;;...
Τρεις εχετε μεινει...
Τρεις κι ο Κουκος...
Και θα πεθανετε απο την πεινα ρε....
Στο διαλο...Λεχριτες...Που θετε να αλλαξετε τον κοσμο...Κολασμενοι του κερατα...
Ημαρτον Παναγια μου...με συχιζει ο μαλακας...Βραδυατικο...
Φερε ρε ταβερνιαρη δυο μπριζολες...Και ενα κρασι...Τωρα που εφυγε...
Οχι θα τον κερναγα κι ολας...Το γυφτοφιλο...Α σιχτιρ...Μουτι...