Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Ο ΝΙΚΟΛΑΣ

Ο Νικόλας ο φίλος μου, ο κολλητός μου , ένα κομμάτι απο μένα.
Ήταν καλό παιδί ο Νικόλας. Τίμιος, εργατικός, με καλή τέχνη στα χέρια του, με καλή δουλειά. Με αξιοπρέπεια και ευαισθησία.।Ήταν ηλεκτροκολλητής και οξυγονοκολλητής καλός
και έπαιζε όμορφα και τις άλλες κολλήσεις...Ήξερε καλά τη δουλειά του και ως νέος
είχε μεγάλο κέφι και αυτοπεποίθηση...Είχε βρει και καλή δουλειά και έβγαζε και δικές
του που και που..Έμενε και μαζί με τη χήρα μάνα του στα 25 του που τον κανάκευε ,ρούχα και μαγείρεμα στο σπίτι και τα αρκετά λεφτά του φαίνοταν ακόμη περισσότερα..
Ενα κουσούρι είχε ο Νίκος από πάντα, ήτανε επιδειξάκιας... Δεν ντυνότανε, ούτε ποδαινότανε απο τις βιοτεχνίες όπως εμείς οι άλλοι। Του αρέσανε
τα ακριβά τα ρούχα...τα παπούτσα τα μαρκέ και έτσι, απο τα μαγαζιά της Αθηνας. Γραββατούλα ψιλή...Πουκάμισο Ιταλικό με τσιμπιδακι να μη πέφτει η γραββάτα μπροστα...Γυαλί μαρκέ ΓΙΛΕΚΟ ρολόι με χρυσό μπρασελέ...Μαλλί άψογο..Ξύρισμα κόντρα..Χρυσά μανικετόκουμπα...και το αυτοκίνητο...
Το αυτοκίνητο του Νικόλα...Το πιο ακριβό του στολίδι..Ούτε ξέρω πόσα μιστά έδωσε για να αγοράσει τη Μερσέντα απο τη μάντρα... Ψωμί, τυρί και κάργα υπερωρία και Κυριακές
για την αγάπη του...Αλλά όταν την έφερε ....ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ। Μαύρη γυαλιστερή με καινούριους προφυλακτήρες και ζάντες αλουμινίου...φαρδύ λάστιχο και δέρμα στα καθίσματα
..εεεε..Πασάς στα Γιάννενα..
Και το Σάββατο σινιέ, παρφουμέ...έβγαινε το βρέδυ να κυνηγήσει το όνειρο...
Όλο αρτίστες έφερνε ο Νικόλας...Όλο καλλιτέχνιδες...Δίμετρες ξανθιές καλοντυμένες
ΓΥΝΑΙΚΑΡΕΣ και μεις πράσινοι απο τη ζήλεια...
Και κλάμμα η Δεσποινιώ απο το μπαλκόνι απέναντι..Κλάμμα πικρό..
Αυτή τον ήθελε απο τότε που ήτανε παιδάκια και παίζανε στη γειτονιά αλλά πού ο Νικολής να κοιτάξει κατά κει...Πριν το στρατό τα είχανε κανά φεγγάρι αλλά μετά ούτε καλημέρα. Πήγε και η Δέσποινα στη φάμπρικα και τέλος..Στη φάμπρικα που ήτανε υφαντουργείο δούλευε και η μάννα του Νικόλα...
Είχε ο Νίκος κι ενα αδελφάκι μικρούλικο 5-6 χρονώ που της το έκανε δώρο μια εφήμερη σχέση της χήρας και μετά ... ήπιε το ποτό εξαφανιζόλ και της έμεινε το μωρό.
Αυτό το μικρό το λάτρευε ο Νίκος. Όταν είχε καιρό όλο μαζί του. Τι παιχνίδια, τι βόλτες, τι παγωτά...Ο μικρός είχε γίνει η μασκότ της παρέας...
Μια Κυριακή στο τραπέζι το βράδυ του λέει η μάννα του Νικόλα...
Ξέρεις, από Δευτέρα γυρίζω όλο πρωί...Φέραν καμμιά 20αριά καινούργιες για το υφαντήριο και μου είπε τ΄ αφεντικό να τις μάθω...Πάει για υπερωρία και η παραγωγήη διπλή..
Τι λες ρε μάννα, λέει ο Νίκος, και το μικρό τι θα γίνει..;? Θα το κλείσεις στο ντουλάπι; Όχι μωρέ να ...είπα στη Δέσποινα απέναντι να έρχεται απ΄ δω τα πρωινά...
Θα κρατάει το μικρό και θα κάνει και κάνα φαί....Και γω θα της δίνω και κάτι...

Κάντε ότι θέλετε, είπε ο Νίκος. Μόνο το μικρό το νου σου για να μη μας βρει κα να κακό...Ο Θεός φυλάξει...Είπε η μάννα..Τα κανόνισα όλα...
Έτσι... από Δευτέρα άρχισε το καινούριο πανιγύρι....
Mπήκε η Δέσποινα μέσα στο σπίτι και το σήκωσε ολο..
Να οι τοίχοι καθάρισμα...να τα πατώματα ..να οι κουρτίνες...να τα παράθυρα..να τα φωτιστικά...
Τα έκανε όλα σένια...και με το ένα ματι γιατι το άλλο ήτανε στο μικρό...Ντυμένος, πλυμμένος, καθαρός, ταισμένος, κάθε μέρα καινούργιος ο πιτσιρικάς. Την αγάπησε τη Δέσποινα σαν αδερφή...Όλο παιχνίδια και γέλια... κι από μαγείρεμα..Όλη η γειτονιΆ να το λέει...
Ο Νίκος σαν να τη ξαναγνώρισε τη Δέσποινα...Σαν να του καλοάρεσε...Ήτανε και ωραία κοπέλλα...Δεν ήτανε πολύ ψηλή, αλλά και κοντή δεν την έλεγες...Ήτανε και άξια γυναίκα...του χωριού...Όχι πολλά φτιασίδια αλλά φυσική... όμορφη....
Βγήκανε και κανά δυο βράδια μαζί με το πιτσιρικά...Μια στο σινεμά... μια στο πάρκο...
Άρχισε ο Νίκος να τη θέλει τη Δέσποινα. Δεν πάγαινε πια και στις αρτίστες...
Στους δυο μήνες απάνω έτρεχε ο Νίκος βιαστικά για το σπίτι του...Μπήκε κι άκουσε
τραγούδια απ΄ το μπάνιο...
Γεια, είπε δήθεν αδιάφορα... που είναι ο μικρός;...
Ήρθε η γιαγιά και το πήρε, του λέει η Δέσποινα απ το μπάνιο. Πυρετός του ήρθε 40.
Η μάννα στη διπλοβάρδια, ο μικρός στη γιαγιά... Άνοιξε τη πόρτα του μπάνιου...
Εκείνη λουζότανε...τον είδε και δε μίλησε καθόλου... αυτός μπήκε και έκλεισε πίσω του την πόρτα...ΕΙΧΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ...
Στο μήνα πάνω ήτανε του Αϊ Νικόλα... Μαζεύτηκε το σοϊ όλο... Ήρθε ο θείος ο Θόδωρος
με τη θεία Μαρία... ο θείος Μήτσος με τη θεία Έλενη, τα ξαδέρφια, τα ανήψια, κόοσμος πολύς.
Οι άντρες κάτσανε στην αυλή... Μόλις ήπιανε τρεις ρακές ο Νίκος άρχισε να τραγουδάει..
Έλεγε τραγούδι ερωτικό...Με στίχους όλο αγάπη και πόθο...Μολις τελείωσε το τραγούδι έπιασε άλλο ίδιο ...οι μπαρμπάδες και τα ξαδέρφια αρχίσανε τα γέλια..Ο Μήτσος μάλιστα
έπεσε κι απ΄ τη καρέκλα στο πλακάκι της αυλής... πολύ γέλιο...
Τι γελάτε καλέ...ε;iπε ο Νίκος κόβοντας το τραγούδι...Αυγά σας καθαρίζουνε;
Σε δουλέψανε Νικόλα...είπε ο Μήτσος σκασμένος στα γέλια...Συνενοημένες είναι.
Βόδι... Νύφη και πεθερά σε καρφώσανε στο ξύλο σα το Χριστό ΡΕΕΕΕ...
Και να τα γέλια... Δεν υπάρχουνε καινούργιες υφάντρες...η μάννα σου με τη μάννα της
Δέσποινας δουλεύουνε μισιακά τον αργαλειό της, πρωϊ η μια βράδυ η άλλη... Ξύπνα...
Παγώσανε όλοι...Οι γυναίκες βγήκανε αγκαλιασμένες σιγά σιγά στην αυλή. Καρφίτσα να έπεφτε καμπάνα θα ακουγότανε....Και τότε...
Βγάζει ο Νίκος την γραβάτα την ιταλική και τη ρίχνει στη φωτιά... Ξεκουμπώνει σακκάκια... Βγάζει γιλέκα...βγάζει κι ένα κουτάκι μικρό απ΄τη τσέπη...
Πάει στη Δέσποινα και της φοράει το δακτυλίδι της μάννας του....
ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ και καλά μας στέφανα... Φωνάζει δυνατά

ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟ ΓΛΕΝΤΙ ΩΣ ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΩΙ.

28 σχόλια:

  1. Ωραίο κι αναπάντεχο το τέλος... Και με κοψοχόλιασες στην αρχή με το ήταν... Σαν να έφυγε ο άνθρωπος... Τον κρεμάσαν... Δεν πέθανε... χα χα χα ... Ωραίο χουνέρι... Ωραία τα λές..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΦΙΛΕ ΣΠΥΡΟ
    Περιμενα με αρκετη αγωνια το σχολιο σου μετα την επισκεψη μου για τους εξης λογους..
    1 Οταν επισκεπτομαι τη σελιδα σου ..οι εντολες που δινω γινονται με σημαντικη καθυστερηση...Οταν προσπαθω να γραψω τα γραμματα εμφανιζονται καθυστερημενα και η επιφανεια παιζει πεντε ποντους πανω κατω...Δεν γνωριζω παρα
    ελαχιστα απο υπολογιστες αλλα αυτο συμβαινει μονο
    τη δικη σου σελιδα...Αν διορθωθει αυτο η μου στειλεις το ε μειλ σου θα σου γραψω περισσοτερα σχολια...
    Οι δικες μου ιστοριες ΔΕΝ ειναι μυθοπλασια αλλα
    πραγματικα γεγονοτα που αλλαζω μονο καποια ονοματα....
    Η Αντιγονη μεσω της οποιας σε γνωρισα ειναι ο θησαυρος μας..η πρωτη [χρονικα ] και η καλυτερη μου φιλη...
    ΓΡΑΦΕ........ΓΡΑΦΕ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου μαστορα, πολυ ωραια η ιστορια σου, γραφε να ευχαριστιομαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπραβο ΜΑΧΑΙΡΗ ΜΟΥ!!!
    ...καταπληκτικη διηγηση!!!

    ΓΟΥΣΤΑΡΩ τετοια να μας λες...
    ...ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ...μες τις πολλες ταις συναναστροφες....
    ευχαριστιες.

    ...Α ναι τραβα και δες τα τελευταια σχολια στον ΚΑΝΙΒΑΛΛΟ...θα κουφαθεις!!!,ΚΑΙ ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ (..και γω συμμετεχω στο παρτυ).
    ...ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΜΟΥ...τη σατανικη!!
    Αναρτηση ΚΑΝΙΒΑΛΟΥ+ΣΧΟΛΙΑ...18 ΜΑΙΟΥ 2010.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. TA EIΔΑ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ ΤΑ ΕΙΔΑ
    Αλλα δεν επαθα τιποτε....περισσοτερο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΔΗΜΗΤΡΗ
    γραφω και θα γραφω για παντα...
    Για τους ταπεινους αυτης της ζωης..
    Τους μεγαλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Ο ΤΑΠΕΙΝΩΝ ΕΑΥΤΟΝ ...ΥΨΩΘΗΣΕΤΑΙ"

    ειπε Ο ΧΡΙΣΤΟΣ,ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ....υποκλινομαι...
    Κι ας τοσες φορες... την "ΑΛΗΘΕΙΑ" ΤΟΥ ΧΛΕΥΑΣΑ.
    ...ΑΘΡΗΣΚΟΣ ΕΙΜΑΙ.

    Κι εγω φιλε ΜΑΧΑΙΡΗ με ΒΜW,ΚΥΚΛΟΦΟΡΩ...αλλα φτωχος κι αδυναμος ΕΙΜΑΙ.
    σ αγαπω φιλε μου...ΠΟΛΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και μετά σου λέει οι πεθερές είναι κακές και μισούν τις νύφες τους! Να ένας διαφορετικός ρόλος για την Τασώ Καββαδία στις παλιές καλές ελληνικές ταινίες! Η καλή πεθερά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αντε πάλι με ταξίδεψες...
    Αυτό το αληθινό που το έχω ζήσει...

    Συμβουλή: Πρόσεχε τον..γιατρό χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Επανέρχομαι προς απάντηση...
    Δεν ξέρω κι εγώ πάρα πολλά και δεν ξέρω να σου πώ τί συμβαίνει στην σελίδα μου και σε βασανίζει έτσι.. Δεν ξέρω πως να το διορθώσω. Ας είναι. Οι δική μου μόνη μυθοπλασία είναι η τελευταία παρ'ότι έχει δόση αλήθειας στο βασικό θέμα (βλέπε το αληθινό "χρονοντούλαπο της καρδιάς")...
    E-mail drmakspy@hotmail.com
    Περί Αντιγόνης προσυπογράφω με όλη μου την καρδιά...
    Ελπίζω να βρίσκω να γράφω... Τιατί τώρα το θέλω... το θέλω πολύ... χάρη σε όλους εσάς..
    Οι ιστορίες σου είναι πολύ δροσερές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μου άρεσε με τρέλα η ιστορία αυτή!

    Αχ, μπράβο στο Δεσποινάκι! Του την έφερε!!!

    Κι ας μην ήταν και κοντούλικο ούτε ψηλουλικο, την έκανε τη δουλειά του!!!

    :))))

    Και στα δικα μας οι λευτερες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΚΟΥΛΑ
    Τον επιασε απο το..λαιμο..Οχι αστεια....
    ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ
    Η πληρης και ολοκληρωτικη χειπαφετηση της Ελληνιδας ειναι μυθος οτι εγινε στα μεσα της δεκαετιας του 70..Κυριως στα μεγαλα αστικα κεντρα
    εγινε σ ενα βαθμο ΝΩΡΙΤΕΡΑ ακομα και απο τη δεκαετια του 50 και του 60...Στο βαθμο βεβαια που
    η γυναικα εργαζεται στις φαμπρικες της υφαντουπγιας στο ενδυμα και το υποδημα...
    Ακομη μεγαλοι πληθυσμοι γυναικων εργαζονται σαν ελ επαγγελματιες και αποτελουν τις μαννες της μικρης και της πολυ μικρης[οικογενειακης]επιχειρησης..Οπως Π Χ εργαστηρια φασον..ψιλικα ..σχολικα..κομμωτηρια...κ α
    Ακομα οι λεβεντο-γιαγιαδες σας δουλευαν σαν βοηθοι και συνεταιροι σε ολες τις μικροεπιχειρησεις και μικροβιοτεχνιες των ανδρων
    τους απο τις αρχες του 60 ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΑΣ
    Αυτος ειναι και ο σκοπος μου ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. θοδωρε
    Για τον παλιο ελληνικο ΣΙΝΕΜΑ και το ρολο που επαιξε και παιζει στη ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ μας θα πω σε επομενη αναρτηση....
    Για τον πεθεροπληκτο που εφτιαξε τους χαρακτηρες της σειρας ΟΙ ΠΕΘΕΡΕΣ ηταν γιγαντια παραλειψη..καθως οι πεθερες ηταν οι ΜΑΝΝΕΣ μας
    και ως εκ τουτου οι περισσοτερες ηταν και ειναι
    ΚΑΛΕΣ...ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΛΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΣΠΥΡΟ
    Σημειωσα ολα οσα γραφεις και θα επανελθω με ε μειλ εν ευθετω χρονω....ΓΡΑΦΕ ΓΡΑΦΕ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΔΕ χρειαζομαι ΠΡΟΣΟΧΗ...ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ...

    ...ΝΤΑΝΤΕΜΑΤΑ ΘΕΛΩ!!!
    ξερεις ο παππους μ ενα γλυψ... ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ.

    Ασχετα ομως απ αυτα:
    "Νομιζω οτι στη ζωη ΤΙΠΟΤΑ ΧΑΜΕΝΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ...
    ακομα κι ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ χρησιμος ειναι:
    ...Σαν τον ΙΟΥΔΑ.. ΠΟΥ ΘΑ ΜΑς ΕΛΕΓΕ ΚΙ Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. μα είχανε τον τρόπο τους τότε να τους καταφέρνουν τους άντρες.αλλά ήταν άντρες.γράφε μαχαίρη ,για να μας ταξιδεύεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. FORTOYNATA
    Ακριβως αυτο θελω να πω σ αυτην αλλα και σ ολες τις προηγουμενες ιστοριες μου και στις επομενες...ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ ειναι το θεμελιωδες αξιωμα....ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΙΑΜ
    ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ ΣΥΓΚΝΤΡΩΣΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. μ' αρέσουν οι ιστορίες. Απο μικρό παιδί χωμένη σ' ένα βιβλίο. Μ' άρεσε και η δική σου ιστορία. Σου χρωστάω ένα mail, το ξέρω, το έχω αμελήσει:) Σε χαιρετώ και χαίρομαι που έφτιαξες μπλογκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ωραίος ο Νικόλας, ωραία και η Δέσποινα, ακόμα ωραιότερες οι συμπεθέρες όμως κι εσύ δεν πας πίσω στο "γράφειν" και στο "καταγράφειν".
    Απλά και καθαρά η "παλαιά" Ελλάδα φωτάει στην ιστορία κι αυτή μ'αρέσει πολύ.

    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. meggie
    Δεν ειναι μονο παλαιοι οι ηρωες μου...
    Υπαρχουν και σημερα ολοζωντανοι και δυνατοι
    Εχτες συναντησα μια λεβεντισσα..ΓΙΑΝΝΗ...
    Που επεσε μεσα σ ολα να σωσει καποιον αγνωστο...
    Χωρις να τον γνωριζει...
    Χωρις καν να συμφωνει μαζι του...
    ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Και βέβαια υπάρχουν γι'αυτό και τη λέξη "παλαιά" την έβαλα σε εισαγωγικά. Δεν είναι όλοι οι τωρινοί Έλληνες παλιάνθρωποι, όπως ακριβώς το γράφεις στο προφίλ σου, ασχέτως ηλικίας και "μνήμης". Το φιλότιμο είναι το "ειδικό γνώρισμά μας". Και να σου πω και κάτι άλλο; Ακόμα και στην παλιανθρωπιά μας ενιότε επιδεικνύουμε και φιλότιμο και μεταμέλεια ουσιαστική. Εξαιρούνται κατά το πλείστον μόνο οι ... έχοντες εξουσία.

    * Τέλος Πανελληνίων. Πάρε βαθιά ανάσα και προχωράμε ... δίπλα στα παιδιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ..ανατρεπτικό το τέλος.. :):)
    μπα.. αναγνωρίζω την ποιώτητα.. αλλά δε δέχομαι την χρήση για αυτοπροβολή.. και δε μπορώ να πληρώσω το τίμημα.. κι έτσι κυκλοφορώ με τα σαραβαλάκια μου.. και τελευταίως κυρίως με τα πόδια και το μετρό.. :):)
    την καλημέρα μου :):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ευτυχώς είχε καλό τέλος έτσι όπως τον ανέφερες νόμιζα πως ήταν μακαρίτης,,,, ευτυχώς τέλος καλό όλα καλά...Πολύ καλή ανάρτηση!!Χαιρετώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. κουλπα φιλε σε χαιρετω με ενθουσιασμο..
    μη χανεσαι...
    Εγω λογω αναπηριας[κουφαμαρα] εχω οδηγησει μονο συγκρουομενο αυτοκινητακι και για μερικα χρονια
    λαθραια ενα παπι...
    Το λεωφορειο και το μετρο αλλα και ο προαστιακος
    και το τραμ εχουν την πλακα τους...
    παρατηρεις προσωπα..Βλεπεις καταστασεις..
    ωραια...
    Και το βαδισμα κανει καλο στην καρδια...
    Αυτοπροβολη δεν υπαρχει μεταξυ μας αφου δεν γνωριζομαστε...
    Πολλες φορες κοιταω καποιους στο λεωφορειο..
    και λεω μεσα μου...
    Αυτος ειναι ο κουλπα...
    Αυτη ειναι η Αντιγονη...
    Και με κοιταζουνε εκπλικτοι οι ανθρωποι..
    Σαν να μου λενε..ΤΙ ΚΟΙΤΑΣ ΡΕ ΜΑΛ...
    και γελαω...
    και κουνανε τα κεφαλια του ο κοσμος με λυπηση..
    Ουτε να κοιταχτουμε δεν μπορουμε πια...
    χωρις να βριστουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δρομεα
    Ευχαριστω για το σχολιο και μενα με προβληματισε πολυ....
    Ετσι αποφασισα απο την επομενη ιστορια..
    να αρχιζω...ΜΙΑ ΦΟΡΑ και ενα καιρο..
    Δεν ξερω καλο ειναι ετσι..??
    Πες και συ κατι αλλο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή